از فدک تا کربلا

[ملکوت* گامی تارهایی *]

ازفدک تا کربلا . . .

کاش در باران سنگ فتنه بر دیوار رو در

سینه آیینه را می شد سپر ، دیوار و در

ز آشیان سوخته دارد خبر دیوار و در

گردبادی بود و توفان ، قاف را در بر گرفت

دختر پیغمبر و تدفین پنهانی به شب !

وای بر امت ، کند لب وا اگر دیوار و در

حیرتی دارم من از صبری که بر حیدر گذشت

ذوافقار آرام بود وشعله ور ، دیوار و در

استخوانی در گلو ، خاری به چشم ، آتش به جان

ناله ها در چاه گاهی ، گاه بر دیوار و در

از فدک تا کربلا یک خط طغیان بیش نیست

سوخت آن جا خیمه ، این جا از شرر ، دیوار و در