PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : آیا امام علی در حال رکوع انگشترش را به سائل داد؟



معمار
02-12-2015, 16:06
ابن تيميه که از دشمنان امام علی است در کتاب خود فضیلتی دیگر از امام علی را انکار می کند و مى‏ گويد: «بعضى از دروغگويان چنين حديثى ساخته ‏اند كه گويا آيه: «همانا، ولى شما تنها خدا، پيامبر و كسانى هستند كه ايمان آوردند؛ همان كسانى كه نماز برپا مى‏ دارند و در حال ركوع زكات مى ‏پردازند.» (مائده، آيه 55)

درباره على، آن هنگامى كه انگشتر خود را در حال نماز صدقه داد، نازل شده است. اين سخن به اجماع آگاهان به نقل (و حديث) دروغ است.» (1)

پاسخ:
اينك با دلائل دروغگويى ابن تيميه آشنا مى ‏شويم:

بارى پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله به مسجد آمدند، در حالى كه مردم نماز مى‏ خواندند. آنجا مسكينى را ديدند كه از مردم كمك مى‏ خواست. پيامبر صلى الله عليه وآله از او پرسيد: «آيا كسى به تو كمك كرد؟» او گفت: «آرى، اين شخص كه ايستاده است.»

حضرت پرسيدند: «در كدام حال به تو كمك كرد؟» گفت: «در حالى كه در ركوع بود.» پيامبر صلى الله عليه وآله فرمودند: «او على است.» سپس تكبير گفته اين آيه را كه در باره‏ على نازل شده بود خواندند: «همانا، ولى شما تنها خدا، پيامبر وكسانى هستند كه ايمان آورده‏اند. همان كسانى كه نماز برپا مى ‏دارند و در حال ركوع زكات مى ‏پردازند.» (2)

سيوطى در «در المنثور» نزول اين آيه در مورد اميرالمؤمنين عليه السلام را از هشت صحابى و تابعين از كتاب‏ هاى محدثان و مفسران نقل كرده است. (3)

حسان ابن ثابت، از شاعران صحابه نيز در اين باره چنين شعرى گفته است: «تو همان كسى هستى كه در حال ركوع زكات دادى. جانم فدايت اى بهترين ركوع كننده! آن‏گاه خدا در مورد تو نيكوترين ولايت را نازل فرمود. و آن را در كتاب شريعت ثبت نمود.» (4)

قاضى ايجى، جرجانى، تفتزانى و قشچى از بزرگان اهل سنت گفته‏ اند: «اجماع مفسران بر اين است كه اين آيه در شأن و فضيلت على نازل شده است.» (5)

پس شكى در اين‏كه آيه مذكور در شأن اميرالمؤمنين عليه السلام نازل شده است باقى نمى ‏ماند. چون اخبار ياد شده داراى سندهاى صحيح مى ‏باشد.



منابع:
1-منهاج السنة، ج 1، ص 155، ج 2، ص 30.
2- انساب الاشراف، ج 1، ص 288،، ج 2، ص 381؛ معجم الوسيط، ج 6، ص 218، ح 6232، تفسير ابن ابى‏حاتم، ج 4، ص 1162؛ و....
3-الدر المنثور ج 2، ص 293 و 294
4- تفسير روح المعانى آلوسى، ج 6، ص 168؛ شواهد التنزيل، ج 1، ص 214؛
5-المواقف فى علم الكلام، ص 405؛ شرح مواقف، ج 8، ص 340؛