بالگرد آسپری (v-22)

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

V-22 هواپيماي پرقدرت و چندمنظوره است كه مي توان آن را نخستين هواپيمايي ناميد كه توانايي كمك به چهار نيروي نظامي آمريكا را دارد.

از شكل خاص اين پرنده به خوبي مشخص است كه آميخته اي از طرح هاي هلي كوپتر و هواپيماست ولي با تفاوت هاي بسيار روشن. مثلاً V-22 مي تواند حدود دو برابر بار نسبت به هلي كوپتر را به دو برابر سرعت از جايي به جاي ديگر ببرد.چ

http://www.g2mil.com/V-22al2.jpg

طرح ساخت V-22 از سال ۱۹۸۶ ميلادي پيگيري شد. طراحان و متخصصان بنا به نياز و احتياج وقت دست به ساخت چنين موجود شگفت انگيزي زدند كه مي تواند در سخت ترين شرايط نشست و برخاست كند و از فناوري صعود و فرود كوتاه و عمودي (VSTOL) بهره برد كه اين امر نشان مي دهد كه V-22 احتمالاً جاي بسياري از هلي كوپترهاي ارتش آمريكا را خواهد گرفت.
http://jootix.ir/wp-content/uploads/2014/11/jootix.ir--3915840731.jpg

اين مخلوق جالب نتيجه همكاري دو شركت بزرگ هواپيماسازي و هلي كوپترسازي آمريكا به نام هاي بوئينگ (Boeing) و بل (Bell) است. از همان ابتداي كار وظايف اين شركت ها مشخص شد مثلاً شركت بوئينگ وظيفه ساخت بدنه اصلي (Fuselage)، چرخ ها، ايونيك (الكترونيك پرواز) و كليه سيستم هاي الكتريكي را داشت و در مقابل شركت بل نيز نسبت به تجربياتش وظيفه طراحي بال ها، آشيانه موتور (nacelle)، نيروي پيشران، بالچه ها و پلكان متحرك هواپيما (Ramp) را داشت.

V-22 براي بلند شدن از روي زمين دقيقاً مانند يك هلي كوپتر عمل مي كند و با استفاده از ملخ ها به صورت عمودي بلند مي شود و بعد از رسيدن به ارتفاع مشخص مي تواند با چرخ ۹۰ درجه اي آشيانه موتورها كاملاً شخصيت يك هواپيما را به خود بگيرد و با دو موتور توربوپراپ به پرواز خود ادامه دهد.

http://admin.khabaronline.ir/images/2013/7/V22-large.jpg

براي دستيابي به فناوري (VSTOL) به موتورهاي بسيار پر قدرت براي مهيا كردن نيروي پيشران نياز است. اين مشكل با همكاري شركت رولزرويس انگليس حل شد.

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

شركت رولزرويس طرح موتوري با مدل

T400-AD- 400 را ارايه داد و از سيستم هدايت و كنترل كاملاً الكتريكي (FADEC) استفاده كرد و از طرف ديگر وجود اين موتور پرقدرت باعث شده بود V-22 برد نسبتاً خوبي نيز به دست بياورد و با وجود بار شش هزار پوندي مي تواند ۴۳۰۰ مايل دريايي (هر مايل دريايي برابر ۱۸۳۴ متر) يا با بار ۸۳۰۰ پوندي مي تواند ۲۲۰ مايل دريايي سرعت بگيرد.

طرح ساخت اولين V-22 از زمان رياست جمهوري رونالد ريگان در آمريكا شروع شد و در آن زمان ۹۲۳ فروند از اين هواپيما سفارش داده شد كه ارزش هر فروند به ۲۴ ميليون دلار مي رسيد. اما اين سفارش سنگين در سال ۱۹۸۹ ميلادي ملغي شد و كابينه رئيس جمهور وقت (بوش) آن را رد كرد درصورتي كه بلافاصله بعد از آن كار ساخت و تست هايV-22 از سر گرفته شد و تا دو سال قبل يعني ۲۰۰۲ ميلادي ادامه يافت.

تاكنون در تست هايش سه بار فاجعه به وجود آمده
اولي در سال ۱۹۹۱ كه خوشبختانه خسارت جاني در پيش نداشت اما در تصادف دوم، در سال ۱۹۹۲ هفت نفر و در سال ۲۰۰۰ ، ۱۹ نفر جان خود را از دست دادند.

در سه مدل ساخته شده
كه مدل اول MV-22 وظيفه جنگنده هجومي و پشتيباني را دارد و متعلق به يگان تفنگداران آمريكاست. نوع دوم CV-22 هواپيماي دوربرد است كه در خدمت فرماندهي عمليات هاي خاص آمريكاست و مدل HV-22 نيز در نيروي دريايي انجام وظيفه مي كند.

كابين خلبان بسيار پيشرفته اي دارد كه مي توان تمامي فناوري هاي مدرن را در آن ديد. اكثر سيستم هاي الكتريكي با همكاري شركت لاكهيد مارتين طراحي شده است.

http://upload.iranvij.ir/farvardin92/92315771979679735720.jpg


V-22 داراي راداري پيشرفته به نامAN/APQ-186 است كه گستره ديد بسيار وسيعي را به خلبان مي دهد. طول آن ۰۸/۱۹ متر، ارتفاع ۶۳/۶ متر و فاصله دو سر ملخ آن ۴۸/۱۷ متر است. با سرعت ۵۱۰ كيلومتر در ساعت مي تواند ۷۹۲۵ متر ارتفاع بگيرد

موتورهاي اين هليكوپتر آبي خاكي ساخت شركت موتورهاي Allison واقع در ايالت اينديانا پوليس IN مي باشد و از نوع توربو شفت هست. وظيفه ي اصلي آن حمل نيرو و تجهيزات است.

http://jootix.ir/wp-content/uploads/2014/12/jootix.ir--2401612717.jpg

شركت صنايع دفاع و فضاي بويينگ واقع در فيلادلفيا نيز در اين پروژه فعاليت داشته است.

شركت ديگر اين پروژه Bell Helicopter Textron واقع در ايالت تگزاسTX مي باشد.

اين هليكوپتر - هواپيما مي تواند با چرخش 90 درجه اي موتورهاي خود به يك هواپيماي توربوپراپ turbo propeller تبديل شود.

البته خیلی ها هم به دلیل سقوط هایی که این هواپیما داشته و به دلایل دیگر این هواپیما رو قبول ندارند و انتقاداتی زیادی بهش کردند اما همچنان مورد توجه نیروهای امریکایی هست و احتمالا در اینده این هواپیما فراگیر شود

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

V-22 نتيجه همكاري دو شركت بزرگ هواپيماسازي و هلي كوپترسازي آمريكا به نام هاي بوئينگ (Boeing) و بل (Bell) است. از همان ابتداي كار وظايف اين شركت ها مشخص شد مثلاً شركت بوئينگ وظيفه ساخت بدنه اصلي (Fuselage)، چرخ ها، ايونيك (الكترونيك پرواز) و كليه سيستم هاي الكتريكي را داشت و در مقابل شركت بل نيز نسبت به تجربياتش وظيفه طراحي بال ها، آشيانه موتور (nacelle)، نيروي پيشران، بالچه ها و پلكان متحرك هواپيما (Ramp) را داشت.

پس نمیشه بهش هلیکوپتر گفت نمیشه هم بهش هواپیما گفت پس بهش هواپیمای هلیکوپتری می گیمhttp://irartesh.ir/weblog/file/forum/smiles/13.gif

شرکت کاموف رو که دیگه تقریبا میشناسن شرکت هلیکوپتر سازی روسیه...که کاموف 8 و 10 و 22 و تا کاموف 52 که عکس زیر هست.
http://s1.picofile.com/file/7522628816/1184.jpg

اما بحثمون کاموف 22 هست
http://up.arteshfa.ir/up/arteshfa/ka-22.jpg
هواپیمای هلیکوپتری Ka-22 وینتوکریل ساخت کمپانی روسی کاموف در زمان شوروی است که هواگردی آزمایشی بود. Ka-22 میتوانست 16500 کیلوگرم بار یا 100 سرباز یا جابه‌جا کند.
بیشینه سرعت این هواگرد 375 کیلومتر بر ساعت بود. 2 موتور توربوشفت هریک با قدرت 5424 اسب بخار نیروی لازم برای چرخش 4 پروانه را فراهم میکردند.
Ka-22 اولین پروازش را در سال 1959 انجام داد. از آنجا که شوروی هلیکوپتر میل Mi-6 را برای ترابری های سنگین در خدمت داشت،

Ka-22 نتوانست توجه چندانی جلب کند و به فراموشی سپرده شد. 4 فروند وینتوکریل ساخته شد که 2 فروند از آن در سقوط هایی فجیع از بین رفتند و 2 فروند دیگر نیز اوراق شدند.
http://up.arteshfa.ir/up/arteshfa/ka-22_4.jpg

میشه گفت هواپیمای آسپری یه جورایی کپی برداری از طرح شوروی کاموف 22 که هم حالت هلیکوپتری و هم حالت هواپیمایی داشت بود.

البته دوستانی که وارد هستن می تونن بگم اما فکر کنم سیستمش اینطور باشه در کاموف 22 که 4 پروانه داره و در صورت حرکت به سمت بالا و نشست و برخاست از پره های بالایی استفاده بشه و در صورت حرکت به سمت جلو از پره های جلو.


http://i57.fastpic.ru/big/2013/1029/bb/520ea4b7b02d820b9831b85ad5b310bb.jpg

اما در هواپیمای آسپری دو تا پره داره و در اصل وقتی میخواد بلد شده خود اون قسمت بدنه عمودی میشه و بلند میشه و نشست و برخواست انجام میده و وقتی میخواد به سمت جلو بره پره ها صاف میشه..
یه جورایی به جای استفاده 4 پره از دو پره استفاده کردند.

http://s.hswstatic.com/gif/osprey-conversion.jpg

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

جالبه که این اسپری رادار گریز هم هست. و مدل اسپری گانر واقعا تو میدان میتونه پشتیبان خوبی برای نیروهای زمینی باشه..
یکی از مزیت های اسپری اینه که میتونه در مناطق کوهستانی یا ناهموار براحتی نشت و برخاست کنه.
چون نیروهای امریکا در افغانستان تلافات زیادی رو از کند بودن نشتو برخاست بالگرد ها داده بودن و چون بالگردهای باری(
سی‌اچ-۴۷
) توانایی رودریویی با دشمن را نداردند و برای این کار ساخته نشوده بودن باید هنگام انتقال نیرو دو یا یک اپاچی یا بالگرد تهاجمی اونو اسکورت میکردو به دلیل ماموریتهای پیاپی و ناتونی از تجهیز اپاچی ها ..... و چون در بعضی از ماموریتهای اضطراری مجور میشدن بدون اسکورت برن ... نیروهای که تو باگرد باری(
سی‌اچ-۴۷
) بودن به راحتی مورد حدف ارپی چی تروریستها میشدن...و تلافات زیادی میداد.......
اسپری میتواند هنگامی که نیروها خارج میشن به راحتی پشتیبانی کند و این یک مزیت خوب در میدان جنگ است و هم صرفه جویی در هزینه و سوخت میشود.

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

بالگرد V-22 Osprey، عقاب ماهیگیر

http://1.irartesh.ir/uploads/irartesh_aee9b2e20fea1.jpg

V-22 Ospreyیک هواگرد آمریکایی چندمنظوره ساخت بل بوئینگ است که با استفاده از تکنولوژی تیلت روتر قابلیت نشت و برخاست عمودی و نشست و برخاست کوتاه را داراست. این هواگرد هم همانند یک هلیکوپتر توانایی پرواز عمودی را داراست و هم می تواند مانند یک هواپیما با سرعت و در ارتفاع نسبتا بالا پرواز کند یا همانند یک بالگرد در هوا معلق بماند.



این هواگرد یکی از همه‌کاره‌ترین پرنده‌های ناوگان عمودپرواز آمریکا (VTOL) و همچنین جوانترین عضو ناوگان مذکور به شمار می‌آید. در واقع V-22 آخرین عضو اضافه شده به زرادخانه VTOL آمریکا طی بیش از 20 سال گذشته است.


http://1.irartesh.ir/uploads/irartesh_b981f28d98652.jpg

تاریخچه

پس از آنکه طی عملیات طبس (عملیات پنجه عقاب) در اردیبهشت 1359، سه فروند از هشت بالگرد آمریکایی سی‌اچ-53 سقوط کردند و باعث شکست ماموریت شدند؛ طراحان نظامی با واقعیتی دردناک روبه‌رو شدند: ناوگان هوایی آمریکا به شدت نیازمند وسیله‌ای بود که بتواند سرعت و برد پروازی جت را با قابلیت پرواز عمودی بالگرد ترکیب کند. در پاسخ به این نیاز، آنها هواگرد آسپریV-22 را طراحی کردند. هواگرد V-22 با برد 1850 کیلومتر می‌توانست 24 سرباز کاملا مجهز را با سرعت 400 کیلومتر بر ساعت جابه‌جا کند.
طرح ساخت V-22 از سال ۱۹۸۶ میلادی پیگیری شد. طراحان و متخصصان بنا به نیاز و احتیاج وقت دست به ساخت چنین موجود شگفت انگیزی زدند که می تواند در سخت ترین شرایط نشست و برخاست کند و از فناوری صعود و فرود کوتاه و عمودی (VSTOL) بهره برد که این امر نشان می دهد که V-22 احتمالاً جای بسیاری از هلی کوپترهای ارتش آمریکا را خواهد گرفت.

طرح ساخت اولین V-22 از زمان ریاست جمهوری رونالد ریگان در آمریکا شروع شد و در آن زمان ۹۲۳ فروند از این پرنده سفارش داده شد که ارزش هر فروند به ۲۴ میلیون دلار می رسید. اما این سفارش سنگین در سال ۱۹۸۹ میلادی ملغی شد و کابینه رئیس جمهور وقت (بوش) آن را رد کرد. اما بعد از وقفه ای کوتاه، کار ساخت و تستهایV-22 از سر گرفته شد.

این مخلوق جالب نتیجه همکاری دو شرکت بزرگ هواپیماسازی و هلی کوپترسازی آمریکا به نامهای بوئینگ (Boeing) و بل (Bell) است. از همان ابتدای کار وظایف این شرکت ها مشخص شد، مثلاً شرکت بوئینگ وظیفه ساخت بدنه اصلی (Fuselage)، چرخ ها، اویونیک (الکترونیک پرواز) و کلیه سیستمهای الکتریکی را داشت و شرکت بل نیز با توجه به تجربیاتش وظیفه طراحی بالها، آشیانه موتور (nacelle)، نیروی پیشران، بالچه ها و پلکان متحرک هواپیما (Ramp) را بر عهده گرفت.

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

برای دستیابی به فناوری (VSTOL) به موتورهای بسیار پر قدرت برای مهیا کردن نیروی پیشران نیاز بود. این مشکل با همکاری شرکت رولزرویس انگلیس حل شد. شرکت رولزرویس طرح موتوری با نام T400-AD- 400 را ارایه داد که در آن از سیستم هدایت و کنترل کاملاً الکتریکی (FADEC) استفاده شده بود.

http://1.irartesh.ir/uploads/irartesh_74ffb0397e993.jpg

ویژگیها

از شکل خاص این پرنده به خوبی مشخص است که آمیخته ای از طرحهای هلی کوپتر و هواپیماست ولی با تفاوت های بسیار روشن. مثلاً V-22 می تواند حدود دو برابر بار بیشتر نسبت به هلی کوپتر را با دو برابر سرعت هلی کوپتر جابجا کند.

V-22 برای بلند شدن از روی زمین دقیقاً مانند یک هلی کوپتر عمل می کند و با استفاده از ملخها به صورت عمودی بلند می شود و بعد از رسیدن به ارتفاع مشخص می تواند با چرخاندن ۹۰ درجه ای آشیانه موتورها کاملاً شخصیت یک هواپیما را به خود بگیرد و با دو موتور توربوپراپ به پرواز خود ادامه دهد. این ویژگیها سبب شده که V-22 تبدیل به یک پرنده بی همتا شود.

http://1.irartesh.ir/uploads/irartesh_cfd6f62ce3754.jpg

در این هواگرد، دو پیشرانه توربوشفت هر یک با قدرت 6150 اسب بخار و مجهز به پروانه های سه گانه توسط پراپ روتر با یکدیگر هماهنگ می شوند و اگر هر یک از موتور ها دچار نقص فنی شود قدرت موتور سالم به هر دو پراپ روتور منتقل می گردد. موتور ها و سامانه هدایت پرواز با سامانه دیجیتالی پرواز با سیم هدایت می شوند.

کاربرد مواد مرکب در این هواگرد مقاومت بیشتری به ارمغان می آورد و پایداری آن را در میدان نبرد افزایش می دهد. تیلت روتر اسپری مجهز به سامانه دفاعی جنگ الکترونیک یکپارچه شامل گیرنده هشدار راداری، مجموعه هشدار نزدیک شدن موشک و سامانه پخش کننده شراره است.

پره ها و بالهای V-22 قابلیت تا شدگی را دارا هستند و این امکان باعث می شود که در ناو هواپیمابر و یا ناو جنگی فضای کمتری اشغال شود.

V-22 تنها پرنده ای است که قابلیت عملیات در هر نقطه جهان با هر گونه آب و هوا را داراست که این قابلیت باعث تسریع در عملیات و اعزام سریع نیروها در عملیات جنگی می شود.
این هواگرد کابین خلبان بسیار پیشرفته ای دارد که می توان تمامی فناوری های مدرن را در آن دید. اکثر سیستم های الکتریکی با همکاری شرکت لاکهید مارتین طراحی شده است. همچنین V-22 دارای راداری پیشرفته به نام AN/APQ-186 است که گستره دید بسیار وسیعی را به خلبان می دهد

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

نخستین ارزیابی میدانی شامل 15 ساعت پرواز واقعی در شرایط کاملا تحت کنترل از 16 مه لغایت 8 ژوییه سال 1994 بر روی آسپری انجام پذیرفت.



دومین مرحله آزمون ها از 8 سپتامبر تا 18 اکتبر سال بعد شامل 10 ساعت پرواز و ارزیابی های زمینی انجام گردید و متعاقب آن نتیجه آزمون ها به صورت مشترک توسط نیروی هوایی و دریایی منتشر شد.

مرحله سوم آزمون ها شامل 6 مرحله در مرکز آزمایش های نیروی دریایی و تاسیسات بل بویینگ واقع در تگزاس و پنسیلوانیا از اکتبر 1996 تا مه 1997 به شرح زیر انجام شد:

عدم پرواز ایستا در مناطق نشست نا آماده/ عدم حمل بار یا مسافر داخلی و خارجی/ وزن پرواز متوسط/ عدم پرواز ایستا روی آب. محدودیت های طول آزمایش سبب ایجاد محیطی غیر واقعی و مصنوعی شده بود. آزمون های متعاقب که تحت شرایط سخت تری انجام شد منجر به افزایش بقاپذیری V-22 شد. در نهایت برنامه V-22در 28 سپتامبر 1995 پذیرفته شد.
V-22 تاکنون در تست هایش دست کم 3 بار دچار سانحه شده است: اولین بار در سال ۱۹۹۱ که خسارت جانی در بر نداشت، اما در حادثه دوم، در سال ۱۹۹۲ هفت نفر و در سال ۲۰۰۰ ، ۱۹ نفر جان خود را از دست دادند.

http://1.irartesh.ir/uploads/irartesh_fd97ec410fc75.jpg


مدلها

این هواگرد دارای سه مدل اصلی HV-22 ، CV-22 ،MV-22 می باشد.

HV-22 برای انجام عملیات تهاجمی و عملیات پشتیبانی نیروها مورد استفاده قرار می گیرد. MV-22 گونه ویژه نیروی دریایی این هواگرد می باشد که جایگزین بالگردهای CH-46E و CH-53B این نیرو شده و قادر است انعطاف پذیری بی همتایی در عملیات آبی خاکی به نیروی دریایی ایالات متحده بدهد. CV-22 به عنوان گونه ویژه نیروی هوایی جایگزین هواگردهای MH-53J ،MH-60 و MC-130 برای پشتیبانی و تعقیب زمینی در ارتفاع کم و در عین حال با سرعت زیاد در مکانهای مختلف برای انجام عملیات ویژه خواهد شد.
کاربران

کاربران V-22 Osprey عبارتند از:


تفنگداران دریایی آمریکا (US MARINE)

واحد عملیات ویژه هوایی آمریکا (US Air Force Special Operation)

نیروی دریایی آمریکا (US NAVY)



سپاه تفنگداران آمریکا سفارش تولید 360 فروند MV-22bs برای انجام دادن عملیات تهاجمی و عملیات پشتیبانی نیروها را داده است.

واحد عملیات ویژه نیروی هوایی آمریکا 50 فروند CV-22s برای پشتیبانی و تعقیب زمینی در ارتفاع کم و در عین حال با سرعت زیاد در مکانهای مختلف برای انجام عملیاتهای ویژه مختلف سفارش داده است.

نیروی دریایی 48 فروند HV-22s برای انجام عملیات پشتیبانی سفارش داده است.


اولین اسکادران V-22 در مارچ 2006 برای نیروی کماندویی آمریکا با نام phumder-Chickens تشکیل شد که این اسکادران در سال 2007 کاملا عملیاتی شد.

شرکت بل بیش از 70 فروند از این هواگرد قبل از سال 2006 برای عملیاتهای گوناگون تولید کرده که روند تولید برای یک دهه ادامه پیدا خواهد کرد.

اولین کاربرد این "عقاب دریایی" در شرایط عملیاتی واقعی در سال 2007 در عراق رقم خورد تا ثابت کند از هر هلی کوپتری سریع تر بوده و از هر هواپیمای دیگری زودتر به هوا بر می خیزد. اگر چه با سقوط یک فروند از این هواگرد چند منظوره و کشته شدن 30 نفر، پروژه توسعه آن متوقف گردید اما به دلیل برد مناسب و انعطاف پذیری چشمگیر آن دوباره به تولید بازگشت و در افغانستان مورد استفاده قرار گرفت. V-22 قادر است 32 سرباز، بیش از 9 تن بار داخلی و یا نزدیک به 7 تن بار آویزان را تا مسافت 1627 کیلومتر جا به جا کند

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

مشخصات (MV-22B):

ویژگیهای عمومی

خدمه: چهار (خلبان، کمک خلبان و دو مهندس پرواز)

ظرفیت:

32 نفر سرباز یا 24 سرباز با تجهیزات کامل یا 9070 کیلوگرم (20،000 پوند) در محفظه های داخلی و یا تا 6،800 کیلوگرم (15،000 پوند) به صورت محموله های خارجی
طول: 17.5 متر
قطر روتور: 11.6 متر
بال: 14 متر
عرض با روتور: 25.8 متر
مساحت بال: 28 متر مربع
وزن خالی: 15032 کیلوگرم
وزن در حالت بارگیری شده: 21500 کیلوگرم
حداکثر وزن برخاست: 27400 کیلوگرم
پیشرانه: 2 موتور توربوشافت رولز رویس آلیسون هر یک با قدرت 6150 اسب بخار کارایی

حداکثر سرعت: 509 کیلومتر بر ساعت در سطح دریا
سرعت کروز: 446 کیلومتر بر ساعت در سطح دریا
برد عملیاتی: 1،627 کیلومتر (1،011 مایل و 879 NMI)
سقف پرواز: 7،620 متر (25،000 فوت)
نرخ صعود: 11.8 متر بر ثانیه

تسلیحات

یک مسلسل 7.62 میلی متری M240 یا یک مسلسل 12.7 میلیمتری M2 برونینگ
یک مسلسل 7.62 میلی م GAU-17



منبع (http://www.arteshi.com/showthread.php?t=25330&p=125602#post125602) http://irartesh.ir/Forum/Post/1625


(http://www.arteshi.com/showthread.php?t=25330&p=125602#post125602)

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

هلی کوپتر چند منظوره Bell Boeing V-22 Osprey
http://1.irartesh.ir/gallery/data/0000/07/13710398447308.jpg


در اوایل سال 1980 شرکت های Bell helicopter Textron و boeing Vertol همکاری خود را برای توسعه پروژه XV-15 tilt-rotor در جهت ایجاد هواپیماهای عمود پرواز شروع کردند.این هواپیما ترکیبی از توانایی حرکت عمودی هلیکوپتر و سرعت کروز جنگنده هایی با بال ثابت بود که نتیجه همکاری این دو شرکت عقاب دریایی در سال 1985 بود.

تست اولیه جنگنده در مارس 1989 انجام شد اما با سقوط نمونه چهارم در ژوئیه 1992 دچار مشکلات جدی شد.
در حال حاضر ارزیابی های مالی و سیاسی آن انجام شده و قرداد 300 (قابل ارتقا به 450) فروند آن با USMC بسته شده.

این پرنده توانایی حمل 24 سرباز مسلح و یا حمل بار تا سقف 20 هزار پوند را در داخل و یا بیرون محفظه را دارد، یعنی در حالی كه این پرنده به صورت عمودی بلند شده و یا می نشیند. ضمن اینكه این پرنده به علت قابلیت جمع شدن بال و ملخ خود میتواند توسط هواپیماهای باری حمل شود.
http://1.irartesh.ir/gallery/data/0000/07/13710398555434.jpg

این پرنده میتواند در حال پرواز عملیات سوخت گیری نیز انجام دهد.
بویینگ مسوول بخش بدنه و تمام زیرسیستم های آن، ناوبری دیجیتال و سیستم كنترل پرواز بوسیله سیم این پرنده می باشد. شریك بویینگ یعنی شركت بل تكسترون نیز مسوول بخش بال، سیستم انتقال قدرت، دم، سیستم ملخ و بخش موتور می باشد

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

.
http://1.irartesh.ir/gallery/data/0000/07/13710398738061.jpg

توانایی‌های اختصاصی عقاب دریایی
افزایش سرعت به اندازه دو برابر یك بالگرد
برد موثر بلندتر برای انجام ماموریت‌های نیازمند به یك بالگرد
توانایی انجام ماموریت های چندمنظوره: حملات آبی خاكی، پشتیبانی نیروها، نفوذ و ضد نفوذ با برد زیاد، حمل و نقل، جستجو و دفاع، پزشكی و در آینده حمل سوخت كه از ماموریت های قابل انجام توسط این پرنده خواهد بود.
http://1.irartesh.ir/gallery/data/0000/07/13710398318353.jpg

از این پرنده 9 فروند توسط نیروی هوایی آمریكا سفارش داده شده است كه كار خدمات پشتیبانی آن نیز آغاز شده است. اولین فروند از این پرنده در هشتم دسامبر سال 2005 میلادی تحویل شده است.
http://1.irartesh.ir/gallery/data/0000/07/13710398831319.jpg

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

مشخصات فنی :

بخش موتور
دو موتور آلیسون T406-AD-400
قدرت محور نیرو 6150 اسب بخار و یا 4586 كیلو وات


بخش ملخ
سه ملخ در هر هاب
ساخه شده از گرافیت و فایبرگلاس
سرعت انتهای ملخ 201.75 متر بر ثانیه
قطر ملخ 11.58 متر
سطح ملخ 24.3 مترمربع
سطح صفحه 210.7 مترمربع
چرخش ملخ اتوماتیك و بر حسب نیرو


كارایی
حداكثر سرعت در سطح دریا 510 كیلومتر در ساعت (275 نات)
نرخ صعود عمودی در سطح دریا 332 متر در دقیقه
حداكثر نرخ صعود در سطح دریا 707 متر در دقیقه
سقف پرواز خدماتی 7925 متر (26000 پا)
سقف پرواز خدماتی با یك موتور 3444 متر (11300 پا)
حداكثر ارتفاع پرواز در حالت سكون 4328 متر
http://1.irartesh.ir/gallery/data/0000/07/13710398169515.jpg

برد
حمله آبی خاكی 954 كیلومتر
حداكثر برد 3892 كیلومتر

ظرفیت
2 خدمه
24 سرباز یا 12 تخت
ابعاد داخلی
طول 7.37 متر
عرض 1.8 متر
ارتفاع 1.83 متر

وزن
وزن خالی 15032 كیلوگرم
حداكثر وزن پرواز بصورت عمودی 21546 كیلوگرم (47500 پوند)
حداكثر وزن پرواز در مسیر كوتاه 24948 كیلوگرم (55000 پوند)
حداكثر وزن پرواز 27443 كیلوگرم (60500 پوند)
قلاب بار تكی 4536 كیلوگرم (10000 پوند)
قلاب بار دوتایی 6147 كیلوگرم (15000 پوند)

ابعاد خارجی
طول بدنه 17.48 متر (57.33 پا)
عرض با احتساب ملخ‌ها 25.55 متر(83.33 پا)
طول برای انبار 19.08 متر(65.58 پا)
عرض برای انبار 5.61 متر(18.42 پا)
ارتفاع در حالت ملخ افقی 6.63 متر(21.76 پا)
ارتفاع در حالت ملخ عمودی 5.38 متر(17.65 پا)

ظرفیت سوخت
محفظه كنار بدنه Sponsons 4649 لیتر (1228 گالن)
باك درون بال 2979 لیتر(787 گالن)
باك اضافه 9221 لیتر(2436 گالن)