PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : حادثه یازده سپتامبر



*شهید گمنام*
14-09-2016, 13:57
11 سپتامبر 2001 آمریكا



برخورد یك هواپیمای مسافربری برخواسته از فرودگاه «بوستون» با طبقه‌ی هفتاد و پنجم

ساختمان شمالی برج‌های دوقلوی مركز تجارت جهانی، دنیا را مات و مبهوت كرد. انفجارهای

نیویورك آمریكا – در محله‌ منهتن – در ساعت 45/8 به وقت محلی (ساعت 20/17 به وقت تهران)

در 11 سپتامبر 2001 (20 شهریور 1380) به وقوع پیوست. در حالیكه تعجب همراه با ترس همه

را فرا گرفته بود، هواپیمای دوم در ساعت 03/9 به طبقه‌ شصتم برج جنوبی ساختمان‌های

دوقلو اصابت كرد. وحشت آمریكا را فرا گرفته بود كه هواپیمای سوم، بعد از گذشت 35 دقیقه،

ضلع‌ جنوبی پنتاگون را منهدم كرد. مدتی بعد اعلام شد كه هواپیمای چهارم – كه گویا قصد

انهدام كاخ سفید یا كنگره‌ آمریكا را داشته است – در ساعت 10 صبح در پنسلوانیا سقوط كرده

است. این که نیروی هوایی آمریكا، آن را ساقط كرده بود یا عامل دیگر باعث سقوط شده بود،

روشن نگردید.



نود (90) دقیقه‌ بعد، با رسیدن درجه‌ حرارت به 800 درجه‌ سانتیگراد (درجه‌ ذوب فولاد) برج‌ها،

به كلی فرو ریختند.



اولین هواپیما 000/80 لیتر و دومی 000/90 لیتر بنزین داشتند. برج‌های دوقلو با 110 طبقه

و 420 متر ارتفاع، شهر عمودی لقب گرفته بودند. روزانه 000/50 نفر كارمند در آن مشغول به كار

بودند كه در ساعت ازدحام – با حضور مراجعه كنندگان و جهانگردان – 200 هزار نفر در آنها

حضور می‌یافتند. آمار اولیه‌ی كشته‌گان، 50 هزار نفر اعلام شد، امّا گزارش‌های بعدی حاكی

از 5 تا 6 هزار كشته بود.





بازتاب 11 سپتامبر در افكار عمومی و مطبوعات آمریكا



حادثه‌ 11 سپتامبر، ظرف 200 سال گذشته در ایالات متحده، حادثه‌ای بی‌سابقه معرفی

شد؛ چرا كه در آن سال‌ها نه تنها به خاك ایالات متحده، حمله‌ جدی نشده بود، بلكه تهدید مهمی

هم در میان نبود. آمریكا در 11 سپتامبر – در كمتر از یك ساعت – بیش از یک دهم جنگ ده‌ ساله‌

ویتنام كشته داد؛ علاوه بر آن توان تروریست‌ها در استفاده از هواپیماها و سلاح‌های شیمیایی

و میكروبی، موجی از نگرانی برانگیخته بود. راسل – یك دهه‌ی قبل – هشدار داده بود

كه اگر رودخانه «می‌سی‌سی‌پی» با گازهای شیمیایی و میكروبی آلوده شود، چه خواهد شد؟



در همان ساعت‌های اولیه به دلیل نفوذ لابی صهیونیسم در اركان جامعه‌ آمریكا، اولین تیرهای

اتهام به سوی مسلمانان و اعراب نشانه رفت. فضای آمریكا به شدت ضد اسلامی و به خصوص

عربی شد. جورج بوش، اسلام و مسلمانان را متهم ساخت و حادثه‌ 11 سپتامبر را «آغاز مجدد

جنگ‌های صلیبی» نامید، هشت كشور جهان و 20 سازمان مأمن تروریست‌ها و مقصد مقابله

معرفی شدند، كه غالب آنها مسلمان بودند.

*شهید گمنام*
14-09-2016, 14:00
دو فرضیه‌ درخصوص عاملان حادثه



در 11 سپتامبر نماد های اقتصادی، سیاسی و نظامی آمریكا – برج‌های دوقلو، كاخ سفید

وپنتاگون – مورد حمله قرار گرفتند. هر كه عامل حادثه بود، می‌خواست تلاطم شدیدی در آمریكا

و جهان ایجاد كند.



به طور كلی دو دیدگاه اصلی در این خصوص طرح شده است. گروهی آن را حادثه‌ای طبیعی –

واقعی – و گروهی آن را ساختگی دانسته‌اند.




دیدگاه اول: در صورتی كه 11 سپتامبر را یك حادثه‌ی طبیعی و واقعی بدانیم، گروه‌های مخالف

داخلی، جبهه‌ دمكراتیك برای آزادی فلسطین، سازمان جهاد اسلامی (حماس)، ارتش سرخ ژاپن و

سازمان القاعده مورد اتهام قرار گرفتند كه به تدریج بقیه گروه‌ها حذف شدند، و فقط سازمان

القاعده مورد اتهام جدی قرار گرفت.



1- القاعده: اسامه بن لادن در سال 1953 از پدری یمنی و مادری سوری در مكه به دنیا آمد.

او خانواده‌ای ثروتمند داشت كه دارای روابط اقتصادی و سیاسی مستحكمی با خاندان

سعودی و بوش بود. اسامه در رشته مهندسی عمران – در دانشگاه ملك عبدالعزیز جده –

تحصیل و سال‌ها در افغانستان جنگیده بود. هرچند القاعده در 1988 جهت سازماندهی و

كمك به مجاهدان افغان تأسیس شده بود، اما در 1992 با هدف مقابله با آمریكا بازسازی

شد. القاعده در انفجارهای زیادی از جمله الخبر عربستان (1996)، انفجار سفارتخانه‌های

آمریكا در آفریقا (1998) و انهدام ناو یو اس كول (2000) مورد اتهام قرار گرفت. و تلاش‌های

دولت آمریكا جهت قتل اسامه ناموفق ماند.



2- القاعده و 11 سپتامبر: آمریكا هیچ دلیل قابل قبولی جهت اثبات اتهام القاعده ارائه نكرده

است. انتشار یك دست نوشته از محمد عطا – خلبان یكی از هواپیماها – و تأیید مسؤولیت

اسامه بن لادن در حمله به برج‌ها توسط رئیس سرویس اطلاعات عربستان سعودی و

مكالمه‌ی تلفنی اسامه با مادرش مبنی به وقوع اتفاق مهمی در روزهای آینده و دشمنی

دیرینه‌ اسامه بن لادن با آمریكا، مهم‌ترین دلایل اقامه شده بر علیه القاعده می‌باشد. با این

وجود شخص بن لادن هرگونه دخالت در حمله‌ فوق را تكذیب كرده است؛ اما، به دلیل

جنایت‌های آمریكا علیه مسلمانان، از آن حمله اظهار خشنودی و رضایت نموده است.

*شهید گمنام*
14-09-2016, 14:01
دیدگاه دوم: برخی معتقدند كه هیچ دولت و سازمان و گروهی توان سازماندهی و اجرای

چنان حمله‌ای را در آمریكا ندارد. سختی انجام چنین عملیاتی، ساختگی بودن آن را اثبات

می‌نماید. فقط دولت آمریكا و یا صهیونیسم و موساد – با توجه به نفوذی كه در ایالات

متحده دارند – می‌توانند چنین عملیاتی را انجام دهند. آنان استدلال می‌نمایند كه آمریكا در

صدد ارائه‌ تصویر خشنی از اسلام و مسلمانان بود تا برای خودش فرصت جهانی ایجاد نماید،

برج‌ها در جای نامناسبی قرار گرفته بودند و می‌بایست ظرف چهارسال آینده ویران شوند

، 17 دوربین تلویزیونی، از حادثه فیلمبرداری كرده‌اند، گویا همه چیز از قبل هماهنگ شده بود

و دولت آمریكا هیچ اقدامی جهت متوقف كردن هواپیماها انجام نداد. از سوی دیگر برخی

معتقدند ممكن است سازمان موساد و صهیونیسم – با هماهنگی دولت آمریكا یا به تنهایی

– آن را انجام داده باشند. صاحب برج‌ها یك یهودی بود و فقط با موافقت او چنین عملیاتی

امكان‌پذیر بود و چهار هزار كارمند یهودی برج‌ها، در روز حادثه در مرخصی بودند. آیا مرخصی

چهارهزار نفر بدون هماهنگی قبل امكان‌پذیراست؟ از سوی دیگر سازمان‌های یهودی با ایجاد

دشمنی بین غرب و جهان اسلام و جلوگیری از اجرای هر طرحی از سوی آمریكا كه به

نفع مسلمانان و فلسطینی‌ها باشد، بیشترین منفعت را عاید خودشان كردند.




نتیجه‌گیری



هر چند 11 سپتامبر حادثه‌ای بی‌نظیر در جهان بود، اما غبار آن به حدی بود كه عامل

واقعی حادثه شناسایی نشد. اگر هم القاعده عامل حمله بود، بعید نیست كه سازمان سیا و

موساد آن را طراحی و هدایت كرده باشند، به خصوص موفقیت اولیه حمله و پس از آن

سقوط هواپیمای چهارم، فرضیه‌ ساختگی بودن را بیشتر تقویت می‌نماید.




منابع:



1- باقری، حسن و دیگران؛ توطئه یازده سپتامبر، تهران، نذیر، 1380، ص41 و 46و69و74.



2- جورج گرك، 11 سپتامبر از زبان نوامر چامسكی، تهران: سروش، 1381، ص 4 و 31.



3. بر تراند راسل، جنگ هسته‌ای، فریدون حاجتی (ترجمه) ، تهران، اكباتان، 1362، ص 94-72.



4- چامسكی، نوامر؛ 11 سپتامبر و حمله آمریكا به عراق، بهروز جندقی (ترجمه)، تهران،

عصر رسانه، 1381، ص 46.



5- ستارل بریزار، ژان و دیگران؛ بن‌لادن، حقیقت ممنوع، عبدالحسین نیك‌گهر (ترجمه)، تهران،

آگاه، 1381، ص 46.



6- یلی، مشیاییل و دیگران؛ اسامه بن لادن و تروریسم جهانی، هومن وطن‌خواه (ترجمه)،

تهران، كاروان، 1380، ص 31.



7- عباسی، حسن؛ جنگ جهانی چهارم و رفتارشناسی آمریكا پس از 11 سپتامبر، تهران،

پارسیان، 1382، صص 32 و 40 .