صافات
18-04-2010, 17:23
هوالمحبوب ghalb3
روزی حضرت موسی (علیه السلام) در کوه طور، هنگام مناجات عرض کرد:
ای پروردگار جهانیان!
جواب آمد: «لبیک».
سپس عرض کرد: ای خدای اطاعت کنندگان!
جواب آمد: «لبیک».
سپس عرض کرد: ای پروردگار گناه کاران!
موسی (ع) شنید: «لبیک، لبیک، لبیک».
حضرت موسی (ع) عرض کرد: «خدایا! حکمتش چیست که تو را به بهترین نام ها صدا زدم، یک بار جواب دادی، اما تا گفتم خدای گناهکاران، سه بار جواب فرمودی؟»
خداوند فرمود: «ای موسی! عارفان به معرفت خود و نیکوکاران به کار نیک خود و مطیعان به اطاعت خود اعتماد دارند؛ اما گنهکاران جز به فضل من پناهی ندارند. اگر من هم آن ها را از درگاه خود ناامید کنم، به درگاه چه کسی پناهنده شوند؟»
پی نوشت:
1.ابو علی دقاق: از آب و گل چه آید، جز خطا؟ و از خدا چه آید، جز عطا؟
parandeh2parandeh2parandeh2
روزی حضرت موسی (علیه السلام) در کوه طور، هنگام مناجات عرض کرد:
ای پروردگار جهانیان!
جواب آمد: «لبیک».
سپس عرض کرد: ای خدای اطاعت کنندگان!
جواب آمد: «لبیک».
سپس عرض کرد: ای پروردگار گناه کاران!
موسی (ع) شنید: «لبیک، لبیک، لبیک».
حضرت موسی (ع) عرض کرد: «خدایا! حکمتش چیست که تو را به بهترین نام ها صدا زدم، یک بار جواب دادی، اما تا گفتم خدای گناهکاران، سه بار جواب فرمودی؟»
خداوند فرمود: «ای موسی! عارفان به معرفت خود و نیکوکاران به کار نیک خود و مطیعان به اطاعت خود اعتماد دارند؛ اما گنهکاران جز به فضل من پناهی ندارند. اگر من هم آن ها را از درگاه خود ناامید کنم، به درگاه چه کسی پناهنده شوند؟»
پی نوشت:
1.ابو علی دقاق: از آب و گل چه آید، جز خطا؟ و از خدا چه آید، جز عطا؟
parandeh2parandeh2parandeh2