حسنعلی ابراهیمی سعید
02-02-2018, 03:53
عکس العمل علی علیه السلام به نبش قبر حضرت زهرا توسط خلفا!
ابوبكر و عمر وقتی از جریان دفن
شبانه حضرت زهرا سلام الله علیها باخبر شدند به زنان سوگوار گفتند:
❓ آیا كسی در میان شما هست كه این قبرها را نبش كرده تا بدن فاطمه را بیابد و ما بر او نماز گزاریم و سپس او را دفن و محل دفنش را مشخص كنیم؟
✅این خبر به اطلاع امیرمؤمنان (علیه السلام) رسید.
آن حضرت در حالی كه عزادار بود خشمگین شد، به طوری كه دو چشمش را سرخی فراگرفته و رگ های گردنش برآمده بود و قبای زردی را كه معمولا در ایام درگیری و ناراحتی به تن می پوشید، در بر كرد و شمشیر ذوالفقار خود را به دست گرفت و به سوی بقیع رهسپار گردید...
همین كه به مردم حاضر در بقیع رسید فرمود:
به خدا سوگند، اگر كسی یك سنگ از این قبرها را بردارد، با این شمشیر بر سرش و كسی كه به وی دستور داده است می كوبم!
در همین هنگام عمر بن خطاب و همراهان او با امیرمؤمنان (علیه السلام) رو به رو شدند.
عمر به وی گفت: چه شد تو را ای ابوالحسن! به خدا سوگند ما قبر فاطمه را نبش كرده و بدنش را بیرون می آوریم و بر وی نماز می گزاریم.
امیرمؤمنان (علیه السلام) با دستان خویش پیراهن عمر را گرفت و وی را چرخاند و بر زمین كوبید و به وی فرمود: ای سیه چرده زاده! از حق خودم (یعنی خلافت اسلامی) به خاطر این كه با اختلاف ما مردم از دین مرتد نشوند، درگذشتم.
اما هیچگاه نسبت به قبر فاطمه (سلام الله علیها) در نخواهم گذشت.
سوگند به كسی كه جانم در دست او است، اگر تو و ملازمانت چیزی از این قبرها را جا به جا كنید، زمین را از خونتان سیراب خواهم كرد! اگر می خواهی آزمایش كن، ای عمر!
در این هنگام ابوبكر (خلیفه وقت) از راه رسید واز شدت ترس عاجزانه به امیرمؤمنان (علیه السلام) عرض كرد:
ای ابوالحسن! تو را به حق رسول خدا و به حق آن كسی كه در بالای عرش است سوگند می دهم كه او را رها كنی...
مطمئن باش هیچ یك از ما، كاری كه تو را برنجاند انجام نخواهیم داد.
آن گاه امیرمؤمنان (علیه السلام) دست از عمر برداشت و او را رها كرد و مردم نیز پراكنده شدند و از آن زمان به بعد، هیچ كس جرئت نكرد قبرهایی را كه علی (علیه السلام) درست كرده بود، نبش كند و به جستجوی پیکر شریف فاطمه (سلام الله علیها) بپردازد.
امیرمؤمنان (علیه السلام) بدین سان قبر شریف همسر مظلومش فاطمه زهرا (سلام الله علیها) را از نبش قبر رهانید و به وصیت خود فاطمه زهرا كه فرموده بود كسی در غسل، كفن و نماز و دفنش حاضر نشود، عمل نمود.
تا اعتراضی باشد برای همیشه بر آنانی كه حقشان را غصب و حرمتشان را شكسته و آنان را مظلومانه به شهادت رسانیدند.
السلام علیكِ یا سیدة نساء العالمین..
ابوبكر و عمر وقتی از جریان دفن
شبانه حضرت زهرا سلام الله علیها باخبر شدند به زنان سوگوار گفتند:
❓ آیا كسی در میان شما هست كه این قبرها را نبش كرده تا بدن فاطمه را بیابد و ما بر او نماز گزاریم و سپس او را دفن و محل دفنش را مشخص كنیم؟
✅این خبر به اطلاع امیرمؤمنان (علیه السلام) رسید.
آن حضرت در حالی كه عزادار بود خشمگین شد، به طوری كه دو چشمش را سرخی فراگرفته و رگ های گردنش برآمده بود و قبای زردی را كه معمولا در ایام درگیری و ناراحتی به تن می پوشید، در بر كرد و شمشیر ذوالفقار خود را به دست گرفت و به سوی بقیع رهسپار گردید...
همین كه به مردم حاضر در بقیع رسید فرمود:
به خدا سوگند، اگر كسی یك سنگ از این قبرها را بردارد، با این شمشیر بر سرش و كسی كه به وی دستور داده است می كوبم!
در همین هنگام عمر بن خطاب و همراهان او با امیرمؤمنان (علیه السلام) رو به رو شدند.
عمر به وی گفت: چه شد تو را ای ابوالحسن! به خدا سوگند ما قبر فاطمه را نبش كرده و بدنش را بیرون می آوریم و بر وی نماز می گزاریم.
امیرمؤمنان (علیه السلام) با دستان خویش پیراهن عمر را گرفت و وی را چرخاند و بر زمین كوبید و به وی فرمود: ای سیه چرده زاده! از حق خودم (یعنی خلافت اسلامی) به خاطر این كه با اختلاف ما مردم از دین مرتد نشوند، درگذشتم.
اما هیچگاه نسبت به قبر فاطمه (سلام الله علیها) در نخواهم گذشت.
سوگند به كسی كه جانم در دست او است، اگر تو و ملازمانت چیزی از این قبرها را جا به جا كنید، زمین را از خونتان سیراب خواهم كرد! اگر می خواهی آزمایش كن، ای عمر!
در این هنگام ابوبكر (خلیفه وقت) از راه رسید واز شدت ترس عاجزانه به امیرمؤمنان (علیه السلام) عرض كرد:
ای ابوالحسن! تو را به حق رسول خدا و به حق آن كسی كه در بالای عرش است سوگند می دهم كه او را رها كنی...
مطمئن باش هیچ یك از ما، كاری كه تو را برنجاند انجام نخواهیم داد.
آن گاه امیرمؤمنان (علیه السلام) دست از عمر برداشت و او را رها كرد و مردم نیز پراكنده شدند و از آن زمان به بعد، هیچ كس جرئت نكرد قبرهایی را كه علی (علیه السلام) درست كرده بود، نبش كند و به جستجوی پیکر شریف فاطمه (سلام الله علیها) بپردازد.
امیرمؤمنان (علیه السلام) بدین سان قبر شریف همسر مظلومش فاطمه زهرا (سلام الله علیها) را از نبش قبر رهانید و به وصیت خود فاطمه زهرا كه فرموده بود كسی در غسل، كفن و نماز و دفنش حاضر نشود، عمل نمود.
تا اعتراضی باشد برای همیشه بر آنانی كه حقشان را غصب و حرمتشان را شكسته و آنان را مظلومانه به شهادت رسانیدند.
السلام علیكِ یا سیدة نساء العالمین..