حسنعلی ابراهیمی سعید
08-02-2018, 00:09
کنیه ای است، که حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) آن را به دختر گرامی خود داد. چرا که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)….
آیا می دانید چرا به حضرت زهرا (س) امّ اَبیها می گویند؟
http://www.14-masoum.com/wp-content/uploads/%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D8%A8%DB%8C%D9%87%D8%A7.jpeg
ام ابیها یعنی مادر و دلسوز پدر
کنیه ای است، که حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) آن را به دختر گرامی خود داد. چرا که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در خردسالی مادر را از دست داد و سراسر عمر عزیزش را به سختی گذراند و پیوسته مورد آزار مشرکان بود، یا در جنگ ها به این سو و آن سو می رفت و دشواری تحمل می کرد.
پس از تولد دختر عزیزش فاطمه، با این که وی کودکی بیش نبود، همواره چون پروانه به گرد شمع، از پدر جدا نمی شد. در رفع اندوه او آن چه می توانست می کوشید. از پدر دلجویی می کرد.
اگر آن بزرگوار در جنگی آسیب می دید، فاطمه (سلام الله علیها) بود، که بر زخم و رنج پدر مرهم می نهاد و بر آرامش و سلامت جانش اصرار داشت. چون رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) دلسوزی وی را می دید، اشک می ریخت و می فرمود: او مادر پدرش است.(۱)
این کنیه را شیعه و سنی نقل کرد (۲)
و در معنای آن وجوهی بیان نموده اند. در میان معانی آن شاید بهترین وجه این باشد که : “ام” در لغت به معنی مقصود و هدف نیز آمده است و چون فاطمه ثمره درخت نبوت و حاصل عمر حضرت ختمی مرتبت بود، او را ام ابیها گفتند.(۳)
پی نوشت :
۱٫ شیخ عبد الله بحرانی، عوالم العلوم و المعارف (مستدرک حضرت زهرا تا امام جواد)، قم، مؤسسه امام مهدی، چ اوّل، ۱۴۱۳ق، ج۱۱، ص۸۹٫ (نرم افزار سیره معصومان)
۲٫ ابن اثیر، أسد الغابه فی معرفه الصحابه، بیروت، دار الفکر، ۱۴۰۹ق، ج۶، ص۲۲۰؛ ابن حجر عسقلانی، الإصابه، تحقیق عادل احمد عبد الموجود و علی محمد معوض، بیروت، دارالکتب العلمیه، چ اول، ۱۴۱۵ق، ج۸، ص۲۶۲؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفه الأصحاب، تحقیق علی محمد البجاوی، بیروت، دار الجیل، چ أول، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۸۹۹٫ (نرم افزار نورالسیره)
۳٫ سید هاشم رسولی محلاتی، زندگانی حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) و دختران آن حضرت، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ص۱۴ و۱۵٫
آیا می دانید چرا به حضرت زهرا (س) امّ اَبیها می گویند؟
http://www.14-masoum.com/wp-content/uploads/%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D8%A8%DB%8C%D9%87%D8%A7.jpeg
ام ابیها یعنی مادر و دلسوز پدر
کنیه ای است، که حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) آن را به دختر گرامی خود داد. چرا که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در خردسالی مادر را از دست داد و سراسر عمر عزیزش را به سختی گذراند و پیوسته مورد آزار مشرکان بود، یا در جنگ ها به این سو و آن سو می رفت و دشواری تحمل می کرد.
پس از تولد دختر عزیزش فاطمه، با این که وی کودکی بیش نبود، همواره چون پروانه به گرد شمع، از پدر جدا نمی شد. در رفع اندوه او آن چه می توانست می کوشید. از پدر دلجویی می کرد.
اگر آن بزرگوار در جنگی آسیب می دید، فاطمه (سلام الله علیها) بود، که بر زخم و رنج پدر مرهم می نهاد و بر آرامش و سلامت جانش اصرار داشت. چون رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) دلسوزی وی را می دید، اشک می ریخت و می فرمود: او مادر پدرش است.(۱)
این کنیه را شیعه و سنی نقل کرد (۲)
و در معنای آن وجوهی بیان نموده اند. در میان معانی آن شاید بهترین وجه این باشد که : “ام” در لغت به معنی مقصود و هدف نیز آمده است و چون فاطمه ثمره درخت نبوت و حاصل عمر حضرت ختمی مرتبت بود، او را ام ابیها گفتند.(۳)
پی نوشت :
۱٫ شیخ عبد الله بحرانی، عوالم العلوم و المعارف (مستدرک حضرت زهرا تا امام جواد)، قم، مؤسسه امام مهدی، چ اوّل، ۱۴۱۳ق، ج۱۱، ص۸۹٫ (نرم افزار سیره معصومان)
۲٫ ابن اثیر، أسد الغابه فی معرفه الصحابه، بیروت، دار الفکر، ۱۴۰۹ق، ج۶، ص۲۲۰؛ ابن حجر عسقلانی، الإصابه، تحقیق عادل احمد عبد الموجود و علی محمد معوض، بیروت، دارالکتب العلمیه، چ اول، ۱۴۱۵ق، ج۸، ص۲۶۲؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفه الأصحاب، تحقیق علی محمد البجاوی، بیروت، دار الجیل، چ أول، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۸۹۹٫ (نرم افزار نورالسیره)
۳٫ سید هاشم رسولی محلاتی، زندگانی حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) و دختران آن حضرت، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ص۱۴ و۱۵٫