شفاعت اهل‏بيت از پيروانشان

[نصرالله عاشق خداومولا]

شفاعت اهل‏بيت از پيروانشان
در مقابل، انبيا و ائمه، عليهم السلام، در روز قيامت به پروردگار عرض مى‏كنند: اى مولاى ما، اگر دست اطاعت كنندگان و پیروان ما را در دست ما قرار ندهى، در بهشت قدم نمى‏گذاريم.[11]
در روایات آمده است كه فاطمه زهرا، عليهاالسلام، در روز قیامت، كنار در بهشت مى‏ايستد و مى‏گويد: خدايا، اگر همه پيروان پدرم و شوهرم و بچه‏هايم وارد بهشت نشوند، من وارد بهشت نخواهم شد.[12]اما ابليس و شيطان، نمرود و فرعون، يزيد و معاويه و... در روز قيامت به هيچ وجه حاضر نيستند حتى با يكى از مريدان خود روبه‏رو شوند.[13] بنابراين، كسانى‏كه ما را به گمراهى كشانده‏اند، در قيامت از ما فرار مى‏كنند و كسانى‏كه ما را هدايت كرده‏اند، مى‏ايستند تا نجاتمان دهند. از اين‏روست که عقل نجات‏دهنده و شهوت هلاك‏كننده است. البته، شهوتى كه از آن سخن می گوییم به معناى غريزه زن گرفتن مرد يا شوهر كردن زن يا بچه‏دار شدن نيست، زيرا اين يك امر طبيعى و فطرى است. مراد از شهوت، خارج از حدود الهى زندگى كردن است.
« فَأُولئِكَ هُمُ الْعَادُونَ».[14]
آن ها (كه خارج از دستور الهى به ارضاى شهوت مى‏پردازند) تجاوزكاران به حريم پروردگارند.

پس، ريشه انسان مغز اوست و زانوبند او در همه امور دين و مردانگى‏اش است. آن حالت مردانگى که توأم با حيا، شجاعت را تقويت می كند؛ همان حالت عالى روحى كه اگر با شجاعت و حيا مخلوط گردد مردانگى ناميده مى‏شود. نشانه مردانگى نیز اين است كه انسان به هيچ وجه زير بار امور پست نرود. كسى ‏كه داراى مردانگى است محال است دستش را نزد مردم پست دراز كند. او كسى است كه به هر حرفى که مى‏زند و هر قولى كه مى‏دهد پايبند است و اگر نمك كسى را بخورد، محال است به او خيانت كند

منبع : پایگاه عرفان