نصرالله عاشق خداومولا
14-12-2018, 17:57
آشنایی با روایان حدیث شیعه
عمّاربن یاسر
عمّار پسر یاسر و کنیه وی ابویقظان است. او یکی از چهار مرد بزرگ زمان خود بود که از پیشقدمان در اسلام بود. سه مرد دیگر عبارتند از أبوذر، مقداد و سلمان. پدر و مادر عمار در راه اسلام و دفاع از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم شکنجه های فراوانی را تحمّل کردند و در آخر به شهادت رسیدند. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم هرگاه آزار و اذیّت قریش نسبت به خاندان عمّار را می دید، آنان را به بهشت بشارت می داد و می فرمود: صبراً یا آل یاسر فإنّ موعدکم الجنه.
عمّار پس از تحمل شکنجه، در حالی که شدیداً کراهت داشت، آنچه را که کفار خواستند بر زبان آورد و توانست جان سالم به در آورد و این آیه در حق او فرود آمد که مبدأ تقیه در اسلام است: إلاّ من أکره و قلبه مطمئن بالإیمان.
عمّار از مهاجران به حبشه و از نمازگزاران دو قبله و حاضرشدگان در بدر و نبردهای دیگر می باشد و در بیعه رضوان نیز همراه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بود که هریک از این اوصاف برای فضل و برتری او کافی است. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بارها او را مدح و ستایش کرده است. و درباره او فرمود: «ایمان تمام وجود عمّار را، از فرقِ سر تا پای او، فرا گرفته و با گوشت و خونش عجین شده است». همچنین پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به امام علی علیه السلام فرمود: «بهشت مشتاق تو و عمّار و سلمان و أبی ذر و مقداد است».
و درباره شخصیت عمّار فرمود: «عمّار با حقّ است و حق با عمّار است هرکجا که باشد».
در هنگامی که میان عمّار و خالدبن الولید گفتگویی شده بود، پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «هرکس با عمّار دشمنی کند با خدا دشمنی ورزیده و هرکه عمّار را ناراحت کند، خدا را ناراحت کرده، و هر که عمّار را دشنام دهد، خدا را دشنام داده است».
عمّار از معدود طرفداران امام علی علیه السلام پس از پیامبر بود و در تشییع جنازه حضرت فاطمه سلام الله علیها شرکت داشت و از فرماندهان امام علی علیه السلام در جنگ جمل و صفین به شمار می رفت و پایه اعتماد مردم به حکومت امام علیه السلام بود.
شهادت عمّار در سال 37 ه ق در جنگ صفین، سخن معروف پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم که فرمود «عمّار را گروه یاغی و طغیانگر می کشد»، ماهیت معاویه و اطرافیانش را برای کسانی که در شکّ و تردید بودند روشن کرد. پس از شهادت عمّار، بسیاری از کسانی که از جنگ کناره گرفته بودند به نبرد برخاستند و به شهادت رسیدند.
دانشمندان علم رجال، روایات در مدح عمّار و جلالت شأن او را نزدیک به حدّ تواتر می دانند. عمّار روایاتی از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و امام علی علیه السلام و حذیفه بن یمان نقل کرده است و جابربن عبدالله، عبدالله بن جعفر و عبدالله بن عبّاس و...نیز روایاتی را از عمّار نقل می کنند.
عمّاربن یاسر
عمّار پسر یاسر و کنیه وی ابویقظان است. او یکی از چهار مرد بزرگ زمان خود بود که از پیشقدمان در اسلام بود. سه مرد دیگر عبارتند از أبوذر، مقداد و سلمان. پدر و مادر عمار در راه اسلام و دفاع از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم شکنجه های فراوانی را تحمّل کردند و در آخر به شهادت رسیدند. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم هرگاه آزار و اذیّت قریش نسبت به خاندان عمّار را می دید، آنان را به بهشت بشارت می داد و می فرمود: صبراً یا آل یاسر فإنّ موعدکم الجنه.
عمّار پس از تحمل شکنجه، در حالی که شدیداً کراهت داشت، آنچه را که کفار خواستند بر زبان آورد و توانست جان سالم به در آورد و این آیه در حق او فرود آمد که مبدأ تقیه در اسلام است: إلاّ من أکره و قلبه مطمئن بالإیمان.
عمّار از مهاجران به حبشه و از نمازگزاران دو قبله و حاضرشدگان در بدر و نبردهای دیگر می باشد و در بیعه رضوان نیز همراه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بود که هریک از این اوصاف برای فضل و برتری او کافی است. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بارها او را مدح و ستایش کرده است. و درباره او فرمود: «ایمان تمام وجود عمّار را، از فرقِ سر تا پای او، فرا گرفته و با گوشت و خونش عجین شده است». همچنین پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به امام علی علیه السلام فرمود: «بهشت مشتاق تو و عمّار و سلمان و أبی ذر و مقداد است».
و درباره شخصیت عمّار فرمود: «عمّار با حقّ است و حق با عمّار است هرکجا که باشد».
در هنگامی که میان عمّار و خالدبن الولید گفتگویی شده بود، پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «هرکس با عمّار دشمنی کند با خدا دشمنی ورزیده و هرکه عمّار را ناراحت کند، خدا را ناراحت کرده، و هر که عمّار را دشنام دهد، خدا را دشنام داده است».
عمّار از معدود طرفداران امام علی علیه السلام پس از پیامبر بود و در تشییع جنازه حضرت فاطمه سلام الله علیها شرکت داشت و از فرماندهان امام علی علیه السلام در جنگ جمل و صفین به شمار می رفت و پایه اعتماد مردم به حکومت امام علیه السلام بود.
شهادت عمّار در سال 37 ه ق در جنگ صفین، سخن معروف پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم که فرمود «عمّار را گروه یاغی و طغیانگر می کشد»، ماهیت معاویه و اطرافیانش را برای کسانی که در شکّ و تردید بودند روشن کرد. پس از شهادت عمّار، بسیاری از کسانی که از جنگ کناره گرفته بودند به نبرد برخاستند و به شهادت رسیدند.
دانشمندان علم رجال، روایات در مدح عمّار و جلالت شأن او را نزدیک به حدّ تواتر می دانند. عمّار روایاتی از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و امام علی علیه السلام و حذیفه بن یمان نقل کرده است و جابربن عبدالله، عبدالله بن جعفر و عبدالله بن عبّاس و...نیز روایاتی را از عمّار نقل می کنند.