معاد یکی از اصول دین

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

http://i33.tinypic.com/290q0lk.jpg
معاد واژهٔ عربی ست،از عود می‌آید به معنای بازگشتن ـ

رستاخیز يا دوباره برخاستن

(پس از مرگ). باور به رستاخیز (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%AE%DB%8C%D8%B2) (معاد) یکی از اصول

دین اسلام (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85) است. برخی معاد را تنها جسمانی (رجعت )

یا تنها روحانی (آخرت) می‌دانند . معاد یکی از اصول دین

اسلام و یکی از مهم‌ترین آن‌هاست.

باطن هر کس در این دنیا، عین ظاهر در آخرت است.[۱] (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%B9%D8%A7%D8%AF#cite_note-0)
در روز قيامت (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%82%D9%8A%D8%A7%D9%85%D8%AA) نفس (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%86%D9%81%D8%B3&action=edit&redlink=1) را مؤاخذه می‌شود و نه قوای نفس. به همين خاطر نفس به قوای خود می‌پرسد که چرا بر علیه من شهادت می‌دهید و اعضای او پاسخ می‌دهند که خداوند ما را به نطق واداشته‌است.[۲] (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%B9%D8%A7%D8%AF#cite_note-1)
نظام آخرت کاملترین نظام امکانی است که هر کس به حسب گنجايش وجودی خود هر چه را اراده نماید و بخواهد بی درنگ و بدون شرط به وجود خواهد آمد.[۳] (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%B9%D8%A7%D8%AF#cite_note-2)
[ویرایش (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%85%D8%B9%D8%A7%D8%AF&action=edit&section=2)] فلسفه معاد از نظر اسلام (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85)


معاد يعنی تجلی كردن نفس با تمام آنچه در درون خود داشته‌است، يعنی آنچه در زمين وجودت كاشتی قيام می‌كند. در قيامت نوشته‌های نفس به اسم شريف "الحی" حيات می‌يابند.
هر كس زرع و زارع و مزرعه خويش است؛ به عبارت ديگر مهمان سفره خود است. بسياری از آنچه در آخرت به انسان روی می‌آورد بروز و ظهور صفات و ملكاتی هستند كه انسان در مزرعه وجود خويش كاشته‌است.
دهقان سالخورده چه خوش گفت با پسركای نور چشم من بجز از كشته ندروی
سعدی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%D8%B9%D8%AF%DB%8C)

جزا در طول علم و عمل بلکه نفس علم و عمل است. لاجرم قیامت هر کسی برپا شده‌است و هر کس بهشت یا دوزخ خود است.هر کس با ادراکات و افکار و اقوال و اعمالش سازنده خود است و ادراکات

http://i4.tinypic.com/66adqax.gif

http://i4.tinypic.com/66adqax.gif

http://i4.tinypic.com/66adqax.gif

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

http://i27.tinypic.com/2w5ppcp.jpghttp://i27.tinypic.com/2w5ppcp.jpgمعاد یکی از اصول دین http://i27.tinypic.com/2w5ppcp.jpghttp://i27.tinypic.com/2w5ppcp.jpg
مسأله معاد از نظر اهمیت، بعد از مسأله توحید مهمترین مسأله دینی و اسلامی است. پیامبران (و بالخصوص از آنچه که از قرآن کریم درباره پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم استفاده می شود) آمده اند برای اینکه مردم را به این دو حقیقت مؤمن و معتقد کنند: یکی به خدا (مبدأ) و دیگر به قیامت.

مساله معاد برای برای یک مسلمان ایمان به آن لازم است، یعنی در ردیف مسائلی نیست که چون از ضروریات اسلام است و ایمان به پیغمبر ضروری است، پس ایمان به آن هم به تبع ایمان به پیغمبر ضروری است. ما بعضی چیزها داریم که باید به آنها معتقد بود؛ به این معنا که اعتقاد به آنها از اعتقاد به پیغمبر منفک نیست. ''باید'' به این معناست نه به معنی تکلیف. به معنی این است که انفکاک پذیر نیست که انسان به پیغمبر و اسلام، ایمان و اعتقاد داشته باشد ولی به این چیز ایمان نداشته باشد. مثلا درباره روزه ماه رمضان می گویند که روزه ماه رمضان از ضروریات اسلام است. اگر کسی روزه نگیرد و بدون عذر روزه بخورد، این آدم، فاسق است، ولی اگر کسی منکر روزه باشد، از اسلام خارج است، چرا؟

برای اینکه اسلام ایمان به وحدانیت خدا و ایمان به پیغمبر است و امکان ندارد که کسی به گفته پیغمبر ایمان داشته باشد، ولی روزه را منکر باشد، چون اینکه در این دین روزه هست از ضروریات و از واضحات است، یعنی نمی شود انسان در ذهن خودش میان قبول گفته های پیغمبر و منها کردن روزه تفکیک کند. ولی خود مسأله اعتقاد به روزه داشتن مستقلا موضوع ایمان و اعتقاد نیست، یعنی در قرآن هیچ جا وارد نشده: ''کسانی که به روزه ایمان می آورند''.
ما گذشته از اینکه مسأله معاد و قیامت مثل روزه از ضروریات اسلام است (یعنی نمی شود کسی معتقد به پیغمبر باشد ولی منکر معاد باشد) در تعبیرات قرآن کلمه ایمان به قیامت، ایمان به یوم آخر آمده است، یعنی پیغمبر مسأله معاد را به عنوان یک چیزی عرضه کرده است که مردم همان طوری که به خدا ایمان و اعتقاد پیدا می کنند، به آخرت هم باید ایمان و اعتقاد پیدا کنند، که معنی آن این می شود که همین طوری که خداشناسی لازم است (یعنی انسان در یک حدی مستقلا با فکر خودش باید خدا را بشناسد)، در مسأله معاد نیز انسان باید معادشناس باشد، یعنی پیغمبر نیامده است که در مسأله معاد بگوید چون من می گویم معادی هست شما هم بگویید معادی هست، مثل اینکه من گفتم روزه واجب است شما هم بگویید روزه واجب است . نه، ضمنا افکار را هدایت و رهبری و دعوت کرده که معاد را بشناسند، معرفت و ایمان به معاد پیدا کنند.
http://i27.tinypic.com/2w5ppcp.jpghttp://i27.tinypic.com/2w5ppcp.jpghttp://i27.tinypic.com/2w5ppcp.jpghttp://i27.tinypic.com/2w5ppcp.jpghttp://i27.tinypic.com/2w5ppcp.jpghttp://i27.tinypic.com/2w5ppcp.jpghttp://i27.tinypic.com/2w5ppcp.jpghttp://i27.tinypic.com/2w5ppcp.jpghttp://i27.tinypic.com/2w5ppcp.jpghttp://i27.tinypic.com/2w5ppcp.jpghttp://i27.tinypic.com/2w5ppcp.jpghttp://i27.tinypic.com/2w5ppcp.jpghttp://i27.tinypic.com/2w5ppcp.jpg