حسنعلی ابراهیمی سعید
08-03-2019, 16:10
پيامبر به علي فرمود که سفره 12 تا آداب دارد. انسان مسلمان سزاور است ياد بگيرد وقتي سر سفره می نشيند.
فرمود که چهار تا از اين ها لازم است ، يعني ضرورت است. مثل نماز صبح نيست که اگر ترک کند گناه کرده است. چهارتاي آن مستحب است و چهار تاي آن آداب است . يعني چهار تاي آن اهميتش بيشتر است. چهار تا از اين ها خوب است که رعايت بشود . چهارتاي آن هم نشانه ي ادب است. از اين دوازده تا هيچ کدام لزوم شرعي نيست .
چهارتايي که لازم و ضروري است اين است که چيزي را که مي خورد بشناسد . منظور از معرفت يعني بشناسيد که اين را از چه راهي بدست آمده باشد يعني حلال و حرام . خانمي شيري براي رسول اکرم توسط فرزندش فرستاد ، پيامبر گفت : بگو که اين شير از کجاست . يعني مي خواست بداند که از راه حلال بدست آمده است و مادر کودک گفت : بگو اين حلال است ما خودمان گاو داريم و شير آنرا دوشيده ام . پيامبر فردا او را ديد و تشکر کرد و فرمود : ناراحت نشو ، ما انبياء جز حلال چيزي نمي خوريم .
دوم نام خدا را بردن . اي کاش در ميهماني يک نفر با صداي بلند بگويد . سوم شکر گفتن است و چهارم راضي بودن . يکي داشت کنار کسي که چلو کباب مي خورد ، نان خشک مي خورد و مي گفت : الهي شکر الهي شکر . يکي گفت : اين الهي شکر گفتن شما از صد تا ناسزا گفتن به خدا بدتر است . راضي بودن بايد قلبي باشد . يکي از اصحاب اکرم مي گويد که ما نديدم پيامبر به غذايي عيب بگيرد ، اگر غذايي را دوست داشت مي خورد و اگر دوست نداشت ساکت بود و عيب روي غذا نمي گذاشت . حالا شما جايي ميهمان هستيد و آن غذا را دوست نداريد ، عيب نگيريد و اشتهاي ديگران را کور نکنيد . . اين حديث در 1400 سال پيش گفته شده و در آن موقع قاشق ،چنگال ، ميز و مبل نبوده است . فرض مي کنيم ما با هم اردويي مي رويم که در آنجا قاشق و چنگال نيست و مي خواهيم آنرا بخوريم . اين روايت زمان صدورش در چنين شرايطي است . چهارتاي آن ادب است . يکي لقمه را کوچک گرفتن ، خوب جويدن غذا ، شستن دستها و نگاه نکردن به صورت کسی که غذا می خورد.
#حاج_آقا_رفیعی
فرمود که چهار تا از اين ها لازم است ، يعني ضرورت است. مثل نماز صبح نيست که اگر ترک کند گناه کرده است. چهارتاي آن مستحب است و چهار تاي آن آداب است . يعني چهار تاي آن اهميتش بيشتر است. چهار تا از اين ها خوب است که رعايت بشود . چهارتاي آن هم نشانه ي ادب است. از اين دوازده تا هيچ کدام لزوم شرعي نيست .
چهارتايي که لازم و ضروري است اين است که چيزي را که مي خورد بشناسد . منظور از معرفت يعني بشناسيد که اين را از چه راهي بدست آمده باشد يعني حلال و حرام . خانمي شيري براي رسول اکرم توسط فرزندش فرستاد ، پيامبر گفت : بگو که اين شير از کجاست . يعني مي خواست بداند که از راه حلال بدست آمده است و مادر کودک گفت : بگو اين حلال است ما خودمان گاو داريم و شير آنرا دوشيده ام . پيامبر فردا او را ديد و تشکر کرد و فرمود : ناراحت نشو ، ما انبياء جز حلال چيزي نمي خوريم .
دوم نام خدا را بردن . اي کاش در ميهماني يک نفر با صداي بلند بگويد . سوم شکر گفتن است و چهارم راضي بودن . يکي داشت کنار کسي که چلو کباب مي خورد ، نان خشک مي خورد و مي گفت : الهي شکر الهي شکر . يکي گفت : اين الهي شکر گفتن شما از صد تا ناسزا گفتن به خدا بدتر است . راضي بودن بايد قلبي باشد . يکي از اصحاب اکرم مي گويد که ما نديدم پيامبر به غذايي عيب بگيرد ، اگر غذايي را دوست داشت مي خورد و اگر دوست نداشت ساکت بود و عيب روي غذا نمي گذاشت . حالا شما جايي ميهمان هستيد و آن غذا را دوست نداريد ، عيب نگيريد و اشتهاي ديگران را کور نکنيد . . اين حديث در 1400 سال پيش گفته شده و در آن موقع قاشق ،چنگال ، ميز و مبل نبوده است . فرض مي کنيم ما با هم اردويي مي رويم که در آنجا قاشق و چنگال نيست و مي خواهيم آنرا بخوريم . اين روايت زمان صدورش در چنين شرايطي است . چهارتاي آن ادب است . يکي لقمه را کوچک گرفتن ، خوب جويدن غذا ، شستن دستها و نگاه نکردن به صورت کسی که غذا می خورد.
#حاج_آقا_رفیعی