حسنعلی ابراهیمی سعید
11-03-2020, 23:32
روشهای یافتن آب در کویر:
آب کافی مهمترین همراه شما در کویر است حتی در شرایطی که تشنگی خیلی شدید نیست می تواند باعث کند شدن فعالیت مغزی شما گردد , بنا بر این اولین قدم در شرایط بحرانی برنامه ریزی برای تهیه آب می باشد حتی در شرایطی که شما مطمین هستید نیاز مبرمی به آب ندارید . اگر آب در دسترس دارید در نوشیدن آب صرفه جویی نکنید زیرا نرسیدن آب کافی به بدن می تواند باعث گیجی , کند شدن ذهن و غلظت خون گردد همچنین کم آبی بدن می تواند باعث افزایش ترس و سرد شدن بدن گردد پس در شرایط بحران هرچند که آب کافی در اختیار نداشته باشید در مصرف آب صرفه جویی نکنید .
یک انسان معمولی می تواند برای مدت معینی بدون آب به زندگی ادامه دهد . مهمترین عامل از پای در امادن انسان آب نیست بلکه روحیه فرد و عوامل روانی می باشد . مدت زمان زنده ماندن بستگی مستقیم به دمای محیط و میزان تعرق دارد از این روی در شرایط بحران هرگز در زمان تابش خورشید حرکت نکنید و به استراحت بپردازید , زمانی که تابش خورشید به حد اقل میرسد بهترین زمان برای فعالیت است . برای مثال در مناطق کویری ایران در تابستان و در دمای 49 درجه و بدون مصرف آب حد اکثر زمانی که یک فرد زنده می ماند چیزی در حدود 2 الی 3 ساعت می باشد . در صورتیکه همین فرد در زمان تابش در زیر سایه استراحت کند و در شب به ادامه مسیر بپردازد در حدود 5/2 روز می تواند بدون مصرف آب به زندگی ادامه دهد . نکته حایز احمیت دیگر این است که برای هر روز زنده ماندن در دمای 49 درجه (با احتساب استراحت در روز و حرکت در شب ) به مقدار 2 لیتر آب نیاز است .
در شرایط بحران نکات زیر را در هنگام مصرف آب رعایت کنید :
در هنگامی که تشنه هستید آب بنوشید , آب را قورت ندهید بلکه آن را در دهان مزه مزه کنید و به آرامی بنوشید , از فعالیتهای غیر ضروری پرهیز کنید و پناهگاهی برای در امان ماندن از تابش خورشید بیابید, در صورتی که هیچ سایه ای نیافتید بدن خود را در شنها دفن کنید و تکه پارچاه ای بر روی سر خود بکشید تا از تابش مستقیم در امان بمانید , هرگز در گرما لباسهای خود را در نیاورید این کار باعث شدت تعرق شما خواهد شد هرچند که احساس گرمای کمتری کنید, حتی صورت خود را نیز بپوشانید, در هنگامی که آب محدود در اختیار دارید مصرف غذا و نمک را کاهش دهید و در هنگامی که هیچ آبی در اختیار ندارید به هیچ عنوان غذا نخورید . بدن شما قادر است تا 10 روز بدون مصرف غذا در شرایط سخت به زندگی ادامه دهد .
برای خنک کردن آبی که همراه دارید پارچه ای نمناک بدور ظرف حاوی آب بپیچید به گونه ای که کاملا آن را بپوشاند , رطوبت پارچه در هنگام تبخیر حرارت آب درون ظرف را می گیرد و دمای آب را کاهش می دهد . این روشی بوده است که گذشتگان برای خنک نگاه داشتن آب از آن استفاده می کرده اند . پس از خشک شدن پارچه مجددا آن را مرطوب کنید . برای مرطوب نگهداشتن پارچه می توانید از آب شور باتلاقها استفاده کنید .
روشهای تهیه آب :
یکی از راحتترین راههای تهیه آب تعقیب رد پای جانوران است , مطمین باشید اگر در منطقه ای که شما هستید رد پای جانوران هست قطعا آب هم هست , شترها و اکثر جانوران در هنگام غروب آفتاب به سمت آب می روند.
روش دیگر تهیه آب این است که گودالی به ارتفاع 40 سانتی متر در زمین حفر کنید ( این روش در شنهای روان چندان کار ساز نیست ) در ته گودال لیوان و یا کاسه ای قرار دهید سپس روی گدال را با 1 تکه پلاستیک کاملا بپوشانید و دور تا دور گدال را با سنگ ریزه بپوشانید سپس یک سنگ بسیار کوچک در وسط پلاستیک قرار دهید به گونه ای که سنگ ریزه دقیقا از دید بالا در وسط لیوان قرار داشته باشد .
از این طریق در اثر تابش و گرما , خاک رطوبت خود را از دست می دهد و بخار آب حاصل در برخورد با پلاستیک به شکل قطرات ریز درون لیوان می چکد . در این روش می توانید در هر 6 ساعت نصف لیوان آب تهیه کنید .
روش دیگر تهیه آب استفاده از گیاهان کویری است . این گیاهان معمولا ریشه و ساقه پر آبی دارند .
در فاصله تپه های شنی و بوته زارها نیز می توانید آب بیابید . در دریاچه های نمک معمولا در 50 سانتی متری به آب نمک می رسید . می توانید با جوشاندن وسپس سرد کردن بخار آب به آب دست یابید. در صورتی که هیچ روشی کار ساز نبود و تشنگی به شدت بر شما غالب گشته بود تکه ای از ریگ بیابان را در زیر زبان خود قرار دهید این روش باعث می شود بزاق های دهان شما ترشح شوند و از میزان تشنگی شما کاسته شود .
در کویر همیشه مقداری شکر همراه داشته باشید . اضافه کردن شکر به آبهای تلخ کویر مزه آب را عوض می کند و شرب آن را راحت تر مینماید . فراموش نکنید آبی را که در کویر بدست می آورید هرگز بدون جوشاندن و یا قرصهای تصفیه آب مصرف نکنید همچنین برای یافتن آب خود را خیلی خسته نکنید زیرا به آب بدن و توان خود نیاز دارید .
قبل از عزیمت به مناطق کویری نقشه های دقیق منطقه را تهیه کنید . قبل از عزیمت از کسانی که به منطقه آشنایی دارند موقعیت چشمه ها و قنوات را جویا شوید و بر روی نقشه علامت گذاری کنید . دوستان و نزدیکان خود را از سفر خود آگاه کنید .
رفع تشنگی بدون آب:
آب مایه حیات است و اغلب جانداران توانایی چندانی در مقابله با بی آبی ندارند . این احساس در مناطق گرمسیری و کویری در انسان تشدید می شود . همانطور که می دانیم تنها راه متصور رفع عطش و تشنگی , نوشیدن آب است , اما این تنها ترین راه نیست چرا که گاه باید تشنگی را در طبیعت به نحوی دیگر کاهش داد هرچند که بدن نیازمند آب باشد . اگر شما شکارچی یا طبیعتگرد هستید حتما این نکته را بخاطر بسپارید در مواقع بی آبی و تشنگی مفرط کت یا تن پوش خود را در بیاورید و از قسمت سینه و شکم (نیم تنه بالا ) روی سنگی که بیشتر ساعات روز در سایه بوده است و کمی سرد و نمناک است , دراز بکشید و در همان حالت تا20 دقیقه بمانید .
با این عمل احساس تشنگی فرو کش خواهد کرد و تا مدتی در حدود نصف روز (8-6 ساعت) احساس تشنگی نمی کنید . با وجود اینکه در خلال این زمان بدن به آب نیاز دارد , اما احساس شما نسبت به این احتیاج آزار دهنده نیست . این عمل در شب هنگام در کویر که یافتن آب مشکل است بسیار کارایی دارد . اگر باور ندارید امتحان کنید .
تهیه آب با دستگاه تقطیر خورشیدی:
البته واضح و مبرهن است , همراه داشتن ذخایر آب کافی و غذا برای هر فرد از ملزومات سفر بشمار می رود . ولی هر طبیعتگردی با شرایط پیش بینی نشده ای در زندگی خود مواجه می شود که باید با تکیه بر دانسته ها و تجربیات عمل کند . از جمله این شرایط یافتن آب در شرایط بحرانی است . لحظاتی که هر قطره آب مانند دری ارزشمند برای ادامه بقا لازم است . در ادامه نکاتی برای یافتن آب در محیط های مختلف را برایتان آورده ایم .
یافتن آب در طبیعت , بسته به ویژگیهای محیط فرق می کند . در ارتفاعات و مناطق کوهستانی , برف و یخ در دسترس ترین منبع آب به شمار می روند . البته ترجیحا ابتدا آن را آب کرده سپس بنوشید , چرا که خوردن برف و یا لیسیدن قطعات یخ نه تنها دمای بدن را پایین می آورد و انرژی را از بین می برد , بلکه باعث از بین رفتن بیشتر آب بدن می شود . بلور شفاف و آبی رنگ یخ یکی دیگر از منابع آب قابل شرب محسوب میشود ولی بلورهای کدر و خاکستری رنگ , شور مزه هستند .
در اغلب بستر رودهای خشک شده , منابع آب زیرزمینی وجود دارد , در این موارد زمین را بکنید تا به خاک یا ماسه مرطوب برسید و صبر کنید تا آب به داخل گودالی که حفر کرده اید رخنه کند , سپس آب جمع شده را داخل ظرف بریزید .
در مناطق ساحلی می توانید آب باران را در یک سفره پلاستیکی یا برزنتی جمع کنید یا گودالی حفر کنید تا به خاک مرطوب برسید و صبر کنید تا از آب پر شود , البته توجه داشته باشید گودالی که حفر می کنید خیلی عمیق نباشد چون در این صورت ممکن است آب شور وارد گودال شود . به تناوب نیز می توانید آب دریا را بجوشانید تا از بخار اشباع شود , سپس آب شیرین را در ظرف بریزید .
در نواحی خشک و کم باران مانند کویر , سوراخهای سطحی بکنید , حفره ها را در انحنای بیرونی کانال های خشک شده آب ایجاد کنید . در غار برای یافتن آب می توانید به صدای چک چک آب گوش بسپارید یا آبهای جمع شده در شکاف سنگها و صخره ها را با یک تکه شلنگ بیرون بکشید .ریشه گیاهان نیز منبع خوبی از آب محسوب می شود . جایی که رد پای حیوانات به هم نزدیک می شود یا پرندگان و حشراتی که در غروب به سمت منابع آب حرکت می کنند , علائم خوبی برای یافتن آب محسوب می شوند . همچنین تخمگذاری پرندگان اطراف شکاف صخره ها ممکن است نشانگر آب باشد . هرجا سبزینه ای می بینید اطرافش را بدقت بررسی کنید , ممکن است سرنخی از وجود آب باشد .
با تمام این اوصاف ممکن است تلاشتان نتیجه بخش نباشد , در این صورت حدود 4/3 یک کیسه پلاستیکی را با گیاهان برگ دار پر کنید , در کیسه را محکم ببندید و آن را در معرض نور خورشید قرار دهید , مدتی بعد درون کیسه پر از قطرات آب قابل شرب خواهد شد . یک راه دیگر , ساخت دستگاه تقطیر خورشیدی است . برای بالا بردن بازده کار می توانید در ته گودال قطعات خرد شده ساقه یا بوته های سبز قرار دهید یا حتی در ظرفی ادرار یا آب کثیف بریزید .آب اضافی با تابش خورشید روی دستگاه تقطیر تصفیه می شود و به این ترتیب آب شیرین و آشامیدنی به دست خواهید آورد .
خوراک و وعده های غذایی:
غذا از نظر اهمیت در رده ای پایین تر از آب و ترس قرار دارد . نوع خوراکی که در کویر همراه دارید باید به گونه ای باشد که در اثر گرمی هوا به سرعت فاسد نشود و خواص خود را از دست ندهد . در عین حال باید از نظر غذایی مقوی و انرژی زا باشد . از بردن خوراکی هایی که آب زیادی برای هضم مصرف می کنند خودداری کنید . انواع کنسروها غذاهای مناسبی برای مناطق کویری هستند . در صورتی که قصد بردن گوشت به مناطق کویری دارید , آن را کاملا خورد و ورقه ورقه کنید و لایه ای از نمک بر روی گوشت بپاشید . حل شدن نمک در آب گوشت باعث می شود که آب آن مدت زمان طولانی تری برای تبخیر لازم داشته باشد و از فساد سریع آن جلوگیری می کند . از همراه بردن غذا هایی که حاوی سس های خوراکی و سبزیجات هستند خودداری کنید . این نوع غذا ها در مدت زمان بسیار کوتاهی فاسد می شوند .
از مصرف مشروبات الکلی , نوشابه های گازدار و نوشیدنیهای شیرین خودداری کنید . در کویر هر نوشیدنی و یا خوراکی که باعث مصرف بیش از اندازه آب شود توصیه نمی شود . سعی کنید به جای مصرف آب از چایی استفاده کنید .
در هنگام صبح صبحانه کاملی صرف کنید , حتی المقدر در هنگام ظهر از صرف نهار خودداری کنید و غذای بسیار سبکی صرف کنید تا بدن شما به آب کمتری نیاز داشته باشد .
در شرایط بحرانی هر فرد قادر است به مدت 10 روز یا بیشتر بدون مصرف غذا به زندگی ادامه دهد , هر چند مانند تشنگی , گرسنگی می تواند اثرات مستقیمی بر قدرت تصمیم گیری سریع , ترس , درد و سردی بدن داشته باشد . هرچند که اثرات روانی گرسنگی بسیار بیشتر از اثرات آن بر فیزیک بدن فرد می باشد . همان گونه که در روشهای یافتن آب به آن اشاره شد اولین گام قرار دادن خود در یک شرایط ایده ال برای یافتن غذا می باشد . یافتن غذا در شرایط حاد از اهمیت بسیار کمی برخوردار است . پیشنهاد می شود انرژی و زمان خود را صرف فعالیتهای مهمتری چون یافتن آب و یا یافتن مسیر کنید . تقریبا هر جانوری که راه می رود , می خزد , پرواز می کند و یا شنا می کند ارزش غذایی دارد . قطعا میزان گرسنگی شما منوی غذای شما را تعیین خواهد کرد .
قرار دادن دام برای پرندگان یا جانوران کوچک مانند خرگوش یا بزمجه که به وفور در مناطق کویری یافت می شوند روش مناسبی برای تهیه غذا می باشد . همچنین استفاده از گیاهان کویری نیز می توند کارساز باشد . بعضی از گیاهان سمی هستند . در صورتی که قادر به تشخیص سمی بودن یا نبودن آنها نیستید از خوردن گیاهان خودداری کنیدو سخن آخر اینکه استفاده از غذاهای حاوی قند در مدت زمان کوتاه ( 4 روز ) ضرورتی ندارد .
پيدا كردن آب (2):
بهترين مكان براي جستجوي آب، كف دره‌ها و مسيل رودخانه‌هاي خشك قديمي است، جايي كه آب طبيعتاً از زمين خارج مي‌شود و امكان دسترسي به آب از هر جايي ديگر بيشتر است. اگر جوي يا حوضچه‌ي آب ديده نمي‌شود، به دنبال قسمتهايي از زمين كه گياه در آن روئيده است بگرديدو سعي كنيد نقطه‌ي مناسبي از آن را حفر كنيد. ممكن است آب كمب پايينتر از سطح زمين وجود داشته باشد و در حفره جمع شود. حتي كندن كف آبكندها و بستر جوي‌هاي خشك ممكن است باعث جوشيدن چشمه‌اي در زير سطح زمين شود، به خصوص در ريگزار اين احتمال بيشتر وجود دارد. در كوه، شكاف‌هاي بين سنگها را بگرديد، ممكن است آب پيدا كنيد.
در ساحل، كندن زمين در بالاي خط مدّ، به‌خصوص جاهايي كه توده‌هاي شني بادآورده وجود دارد، مي‌تواند شما را به آب آشاميدني برساند (حدود 5 سانتيمتر يا 2 اينچ، كه در روي آب شور قرار دارد) . اين آب ممكن است شور مزه باشد؛ اما قابل شرب است. در پايين پرتگاه‌هاي ساحلي، به دنبال سبزي‌ها و گياهان آب‌دار بگرديد، حتي خزه و سرخس. اين گياهان معمولاً درجايي كه صخره‌ها جابجا شده و تغيير وضع داده‌اند، وجود دارند و همان جا ممكن است مقداري آب شيرين يا حتي چشمه پيدا كنيد.
اگر چنانچه آب شيرين به هيچ وجه پيدا نشود، آب شور هم بوسيله‌ي تقطير قابل استفاده است. (چگونگي انجام اين عمل در بخش تقطير و روش خورشيدي شرح داده مي‌شود).
!!! اخطار:
دقت كنيد هرگاه حوضچه‌ي آبي را ديديد كه در اطراف آن گياه وجود ندارد، يا استخوان حيوانات در آنجا ديده مي‌شود، بدانيد كه احتمال خطرناك بودن آن آب زياد است و ممكن است به مواد شيميايي آلوده شده باشد. كنار آب را بررسي كنيد، ممكن است نشانه‌هاي قليايي شدن آب را پيدا كنيد. هميشه آبي را كه از حوضچه‌هاي آب روي زمين برمي‌داريد، بجوشانيد.
در صحرا درياچه‌هايي هستند كه راه خروج ندارند. اين درياچه‌ها نمكي هستند و آب آنها قبل از نوشيدن بايد تقطير شود.
جمع‌آوري شبنم:
به استثناي باران‌هاي اسيدي كه حاصل فعاليت كارخانه‌ها و مراكز صنعتي است و مي‌تواند باعث ايجاد آلودگي در خاك شود، آب باران در هر كجا قابل شرب است و فقط نياز به جمع كردن دارد. از حوضچه‌هاي بزرگ استفاده كنيد. حفره‌اي در زمين ايجاد كنيد و سطح كف و اطراف آن را با خاك رس بپوشانيد، حوضچه‌ي خوبي خواهد بود و مي‌تواند آب باران را براي شما ذخيره كند. اگر پلاستيك يا پارچه غير قابل نفوذ ديگري به همراه نداريد، از ورقه‌هاي فلزي يا پوست درخت هم مي‌توانيد براي نگهداري آب استفاده كنيد. اگر احتمال آلودگي در آب جمع‌آوري شده وجود دارد، آن را بجوشانيد.
در مناطقي كه هوا در روز خيلي گرم و در شب سرد است، شبنم فراواني مي‌توان پيدا كرد. وقتي شبنم روس سطوح فلزي جمع مي‌شود، مي‌توان آن را نوشيد.
از پارچه و لباس هم مي‌توانيد براي جمع‌آوري آب استفاده كنيد و در موقع نياز آن را بچلانيد. يك راه جمع‌آوري آب توسط پارچه آن است كه پارچه تميز را دور ساق پا و زانوها بپيچيد و در درون گياه خيس قديم بزنيد.
رديابي آب به‌وسيله‌ي حيوانات:
* پستانداران
اغلب حيوانات مدام به آب نياز دارند. علف‌خوران اگرچه در مسافت‌هاي طولاني چرا مي‌كنند؛ ولي هرگز از آب دور نمي‌شوند، چرا كه صبح زود و غروب نياز به آبشخور دارند. پيگيري ردپاي شكارهاي بزرگ اغلب به آب منتهي مي‌شود. اين ردپا را (رو به پايين) تعقيب كنيد. گوشتخوارن مي‌توانند مدت زيادي را بدون آب سر كنند؛ زيرا آب لازم براي بدن خود را از طريق شكار تأمين مي‌كنند. بنابراين، نشانه‌هاي مثبتي براي رسيدن به آب نيستند.
* پرندگان
پرندگان دانه‌خوار، مثل سهره و كبوتر و مانند آن، هرگز از آب دور نمي‌شوند. اين پرندگان صبح و عصر آب مي‌نوشند. در نظر داشته باشيد كه وقتي اين پرندگان مستقيم و پايين پرواز مي‌كنند، به سمت آب مي‌روند. وقتي از آب برمي‌گردند، سنگين‌اند و از درخت به درخت پرواز مي‌كنند تا متناوباً استراحت كنند. مسير آنها را پيدا كنيد، به آب خواهيد رسيد.
پرندگان آبي مي‌توانند مسافت‌هاي زيادي را بدون آب و غذا پرواز كنند. پس وجود آنان لزوماً علامت وجود آب در نزديكي نيست. قوش‌ها، عقاب‌ها و ديگر پرندگان شكاري مي‌توانند آب لازم براي بدن خود را از طريق مايعات موجود در بدن قربانيان خود تأمين كنند، پس نمي‌توان وجود آنان را علامت وجود آب دانست.
* خزندگان
خزندگان نيز نمي‌توانند شما را در يافتن آب كمك كنند. آنها از شبنم و رطوبت بدن شكار خود استفاده مي‌كنند و مي‌توانند مدت مديدي را بدون آب سر كنند.
* حشرات
حشرات به خصوص زنبورها، علايم خوبي هستند. آنها از 5/6 كيلومتر دور از لانه يا كندوي خود پرواز مي‌كنند؛ اما براي نوشيدن آب وقت معيني ندارند. مورچه‌ها به آب وابسته‌اند. يك ستون مورچه كه از درخت بالا مي‌رود، به طرف ذخيره كوچكي از آب در حركت است. اغلب مگس‌ها در فاصله‌ي 90 متري آب هستند، بويژه خرمگس‌هاي اروپايي با بدن قوس و قزحي‌شان.
* آثار انسان
آثار پاي انسان نيز ممكن است به حفره‌ي آبي ختم شود. البته ممكن است روي آن پوشيده شده باشد. سرپوش را برداريد!
!!! به خاطر داشته باشيد :
عرق بدن خود را جيره بندي كنيد، نه آب را !
اگر مجبوريد آب را جيره‌بندي كنيد، آن را مزه مزه كنيد و آرام بنوشيد. پس اگر طي مسافتي طولاني بدون آب، وقتي آب پيدا كرديد، با ولع ننوشيد. ابتدا آب را مزه مزه كنيد و جرعه كوچك بنوشيد. جرعه‌هاي بزرگ در شخصي كه تشنگي زياد كشيده، ايجاد تهوع و استفراغ خواهد كرد و مايعات ضروري بدن را به تحليل خواهد برد.
تبخير:
درخت و ريشه‌هاي گياهان، آب را از زمين مي‌كشند؛ اما درخت ممكن است آب را از يك حوضچه‌ي زيرزميني، در فاصله‌ي 15 متري يا بيشتر بگيرد. رسيدن به اين حوضچه با حفر چاله دشوار است. پس خودتان را براي كندن زمين خسته نكنيد، بگذاريد درخت آب را براي شما بالا بكشد. يك پاكت پلاستيكي را روي يك سر شاخه پر برگ محكم ببنديد. تعريق برگ‌ها، آب را در پلاستيك جمع خواهد كرد. براي اين كار؛ شاخه‌هاي پر برگ و تازه را انتخاب كنيد. پس از اينكه برگ‌ها درون پاكت جاي گرفت، دهانه پاكت را به شاخه محكم كنيد، به گونه‌اي كه مفري براي خروج بخار حاصله از تنفس برگ‌ها وجود نداشته باشد.
قرار دادن پلاستيك روي هر گياهي رطوبت حاصل از تنفس گياه را نگاه خواهد داشت و هنگاميكه پلاستيك سرد شود، به‌صورت قطره‌هاي آب در آن ظاهر خواهد شد. مواظب باشيد برگ‌ها با پلاستيك برخورد پيدا نكنند؛ زيرا باعث انحراف قطرات آب جمع شده در پلاستيك در مسير شيارهاي برگ خواهد شد.
حتي سبزي‌ها و برگ‌هاي كنده شده اگر در يك پاكت پلاستيك بزرگ قرار گيرند و كمي بمانند و گرم شوند، توليد آب خواهند كرد. برگ‌ها را در ته پلاستيك قرار دهيد و به‌وسيله‌ي طناب از بالا يا تكيه‌گاه چوبي از پايين، پلاستيك را به‌شكلي درآوريد كه اولاً برگ‌ها با ديواره‌ي پلاستيك تماس پيدا نكنند و ثانياً شيب اطراف پاكت طوري باشد كه قطرات آب در يكجا جمع شود...
https://www.uplooder.net/img/image/85/d7526673d4a870ec3276dd32bc84eaf4/hasa-n-a-li_ebrahimi_said_13930113__(38).jpg (https://www.uplooder.net/img/image/85/d7526673d4a870ec3276dd32bc84eaf4/hasa-n-a-li_ebrahimi_said_13930113__(38).jpg)
منبع (http://kohne_sarbaz_iran.rozblog.com/Forum/New_Post/25)
آب کافی مهمترین همراه شما در کویر است حتی در شرایطی که تشنگی خیلی شدید نیست می تواند باعث کند شدن فعالیت مغزی شما گردد , بنا بر این اولین قدم در شرایط بحرانی برنامه ریزی برای تهیه آب می باشد حتی در شرایطی که شما مطمین هستید نیاز مبرمی به آب ندارید . اگر آب در دسترس دارید در نوشیدن آب صرفه جویی نکنید زیرا نرسیدن آب کافی به بدن می تواند باعث گیجی , کند شدن ذهن و غلظت خون گردد همچنین کم آبی بدن می تواند باعث افزایش ترس و سرد شدن بدن گردد پس در شرایط بحران هرچند که آب کافی در اختیار نداشته باشید در مصرف آب صرفه جویی نکنید .
یک انسان معمولی می تواند برای مدت معینی بدون آب به زندگی ادامه دهد . مهمترین عامل از پای در امادن انسان آب نیست بلکه روحیه فرد و عوامل روانی می باشد . مدت زمان زنده ماندن بستگی مستقیم به دمای محیط و میزان تعرق دارد از این روی در شرایط بحران هرگز در زمان تابش خورشید حرکت نکنید و به استراحت بپردازید , زمانی که تابش خورشید به حد اقل میرسد بهترین زمان برای فعالیت است . برای مثال در مناطق کویری ایران در تابستان و در دمای 49 درجه و بدون مصرف آب حد اکثر زمانی که یک فرد زنده می ماند چیزی در حدود 2 الی 3 ساعت می باشد . در صورتیکه همین فرد در زمان تابش در زیر سایه استراحت کند و در شب به ادامه مسیر بپردازد در حدود 5/2 روز می تواند بدون مصرف آب به زندگی ادامه دهد . نکته حایز احمیت دیگر این است که برای هر روز زنده ماندن در دمای 49 درجه (با احتساب استراحت در روز و حرکت در شب ) به مقدار 2 لیتر آب نیاز است .
در شرایط بحران نکات زیر را در هنگام مصرف آب رعایت کنید :
در هنگامی که تشنه هستید آب بنوشید , آب را قورت ندهید بلکه آن را در دهان مزه مزه کنید و به آرامی بنوشید , از فعالیتهای غیر ضروری پرهیز کنید و پناهگاهی برای در امان ماندن از تابش خورشید بیابید, در صورتی که هیچ سایه ای نیافتید بدن خود را در شنها دفن کنید و تکه پارچاه ای بر روی سر خود بکشید تا از تابش مستقیم در امان بمانید , هرگز در گرما لباسهای خود را در نیاورید این کار باعث شدت تعرق شما خواهد شد هرچند که احساس گرمای کمتری کنید, حتی صورت خود را نیز بپوشانید, در هنگامی که آب محدود در اختیار دارید مصرف غذا و نمک را کاهش دهید و در هنگامی که هیچ آبی در اختیار ندارید به هیچ عنوان غذا نخورید . بدن شما قادر است تا 10 روز بدون مصرف غذا در شرایط سخت به زندگی ادامه دهد .
برای خنک کردن آبی که همراه دارید پارچه ای نمناک بدور ظرف حاوی آب بپیچید به گونه ای که کاملا آن را بپوشاند , رطوبت پارچه در هنگام تبخیر حرارت آب درون ظرف را می گیرد و دمای آب را کاهش می دهد . این روشی بوده است که گذشتگان برای خنک نگاه داشتن آب از آن استفاده می کرده اند . پس از خشک شدن پارچه مجددا آن را مرطوب کنید . برای مرطوب نگهداشتن پارچه می توانید از آب شور باتلاقها استفاده کنید .
روشهای تهیه آب :
یکی از راحتترین راههای تهیه آب تعقیب رد پای جانوران است , مطمین باشید اگر در منطقه ای که شما هستید رد پای جانوران هست قطعا آب هم هست , شترها و اکثر جانوران در هنگام غروب آفتاب به سمت آب می روند.
روش دیگر تهیه آب این است که گودالی به ارتفاع 40 سانتی متر در زمین حفر کنید ( این روش در شنهای روان چندان کار ساز نیست ) در ته گودال لیوان و یا کاسه ای قرار دهید سپس روی گدال را با 1 تکه پلاستیک کاملا بپوشانید و دور تا دور گدال را با سنگ ریزه بپوشانید سپس یک سنگ بسیار کوچک در وسط پلاستیک قرار دهید به گونه ای که سنگ ریزه دقیقا از دید بالا در وسط لیوان قرار داشته باشد .
از این طریق در اثر تابش و گرما , خاک رطوبت خود را از دست می دهد و بخار آب حاصل در برخورد با پلاستیک به شکل قطرات ریز درون لیوان می چکد . در این روش می توانید در هر 6 ساعت نصف لیوان آب تهیه کنید .
روش دیگر تهیه آب استفاده از گیاهان کویری است . این گیاهان معمولا ریشه و ساقه پر آبی دارند .
در فاصله تپه های شنی و بوته زارها نیز می توانید آب بیابید . در دریاچه های نمک معمولا در 50 سانتی متری به آب نمک می رسید . می توانید با جوشاندن وسپس سرد کردن بخار آب به آب دست یابید. در صورتی که هیچ روشی کار ساز نبود و تشنگی به شدت بر شما غالب گشته بود تکه ای از ریگ بیابان را در زیر زبان خود قرار دهید این روش باعث می شود بزاق های دهان شما ترشح شوند و از میزان تشنگی شما کاسته شود .
در کویر همیشه مقداری شکر همراه داشته باشید . اضافه کردن شکر به آبهای تلخ کویر مزه آب را عوض می کند و شرب آن را راحت تر مینماید . فراموش نکنید آبی را که در کویر بدست می آورید هرگز بدون جوشاندن و یا قرصهای تصفیه آب مصرف نکنید همچنین برای یافتن آب خود را خیلی خسته نکنید زیرا به آب بدن و توان خود نیاز دارید .
قبل از عزیمت به مناطق کویری نقشه های دقیق منطقه را تهیه کنید . قبل از عزیمت از کسانی که به منطقه آشنایی دارند موقعیت چشمه ها و قنوات را جویا شوید و بر روی نقشه علامت گذاری کنید . دوستان و نزدیکان خود را از سفر خود آگاه کنید .
رفع تشنگی بدون آب:
آب مایه حیات است و اغلب جانداران توانایی چندانی در مقابله با بی آبی ندارند . این احساس در مناطق گرمسیری و کویری در انسان تشدید می شود . همانطور که می دانیم تنها راه متصور رفع عطش و تشنگی , نوشیدن آب است , اما این تنها ترین راه نیست چرا که گاه باید تشنگی را در طبیعت به نحوی دیگر کاهش داد هرچند که بدن نیازمند آب باشد . اگر شما شکارچی یا طبیعتگرد هستید حتما این نکته را بخاطر بسپارید در مواقع بی آبی و تشنگی مفرط کت یا تن پوش خود را در بیاورید و از قسمت سینه و شکم (نیم تنه بالا ) روی سنگی که بیشتر ساعات روز در سایه بوده است و کمی سرد و نمناک است , دراز بکشید و در همان حالت تا20 دقیقه بمانید .
با این عمل احساس تشنگی فرو کش خواهد کرد و تا مدتی در حدود نصف روز (8-6 ساعت) احساس تشنگی نمی کنید . با وجود اینکه در خلال این زمان بدن به آب نیاز دارد , اما احساس شما نسبت به این احتیاج آزار دهنده نیست . این عمل در شب هنگام در کویر که یافتن آب مشکل است بسیار کارایی دارد . اگر باور ندارید امتحان کنید .
تهیه آب با دستگاه تقطیر خورشیدی:
البته واضح و مبرهن است , همراه داشتن ذخایر آب کافی و غذا برای هر فرد از ملزومات سفر بشمار می رود . ولی هر طبیعتگردی با شرایط پیش بینی نشده ای در زندگی خود مواجه می شود که باید با تکیه بر دانسته ها و تجربیات عمل کند . از جمله این شرایط یافتن آب در شرایط بحرانی است . لحظاتی که هر قطره آب مانند دری ارزشمند برای ادامه بقا لازم است . در ادامه نکاتی برای یافتن آب در محیط های مختلف را برایتان آورده ایم .
یافتن آب در طبیعت , بسته به ویژگیهای محیط فرق می کند . در ارتفاعات و مناطق کوهستانی , برف و یخ در دسترس ترین منبع آب به شمار می روند . البته ترجیحا ابتدا آن را آب کرده سپس بنوشید , چرا که خوردن برف و یا لیسیدن قطعات یخ نه تنها دمای بدن را پایین می آورد و انرژی را از بین می برد , بلکه باعث از بین رفتن بیشتر آب بدن می شود . بلور شفاف و آبی رنگ یخ یکی دیگر از منابع آب قابل شرب محسوب میشود ولی بلورهای کدر و خاکستری رنگ , شور مزه هستند .
در اغلب بستر رودهای خشک شده , منابع آب زیرزمینی وجود دارد , در این موارد زمین را بکنید تا به خاک یا ماسه مرطوب برسید و صبر کنید تا آب به داخل گودالی که حفر کرده اید رخنه کند , سپس آب جمع شده را داخل ظرف بریزید .
در مناطق ساحلی می توانید آب باران را در یک سفره پلاستیکی یا برزنتی جمع کنید یا گودالی حفر کنید تا به خاک مرطوب برسید و صبر کنید تا از آب پر شود , البته توجه داشته باشید گودالی که حفر می کنید خیلی عمیق نباشد چون در این صورت ممکن است آب شور وارد گودال شود . به تناوب نیز می توانید آب دریا را بجوشانید تا از بخار اشباع شود , سپس آب شیرین را در ظرف بریزید .
در نواحی خشک و کم باران مانند کویر , سوراخهای سطحی بکنید , حفره ها را در انحنای بیرونی کانال های خشک شده آب ایجاد کنید . در غار برای یافتن آب می توانید به صدای چک چک آب گوش بسپارید یا آبهای جمع شده در شکاف سنگها و صخره ها را با یک تکه شلنگ بیرون بکشید .ریشه گیاهان نیز منبع خوبی از آب محسوب می شود . جایی که رد پای حیوانات به هم نزدیک می شود یا پرندگان و حشراتی که در غروب به سمت منابع آب حرکت می کنند , علائم خوبی برای یافتن آب محسوب می شوند . همچنین تخمگذاری پرندگان اطراف شکاف صخره ها ممکن است نشانگر آب باشد . هرجا سبزینه ای می بینید اطرافش را بدقت بررسی کنید , ممکن است سرنخی از وجود آب باشد .
با تمام این اوصاف ممکن است تلاشتان نتیجه بخش نباشد , در این صورت حدود 4/3 یک کیسه پلاستیکی را با گیاهان برگ دار پر کنید , در کیسه را محکم ببندید و آن را در معرض نور خورشید قرار دهید , مدتی بعد درون کیسه پر از قطرات آب قابل شرب خواهد شد . یک راه دیگر , ساخت دستگاه تقطیر خورشیدی است . برای بالا بردن بازده کار می توانید در ته گودال قطعات خرد شده ساقه یا بوته های سبز قرار دهید یا حتی در ظرفی ادرار یا آب کثیف بریزید .آب اضافی با تابش خورشید روی دستگاه تقطیر تصفیه می شود و به این ترتیب آب شیرین و آشامیدنی به دست خواهید آورد .
خوراک و وعده های غذایی:
غذا از نظر اهمیت در رده ای پایین تر از آب و ترس قرار دارد . نوع خوراکی که در کویر همراه دارید باید به گونه ای باشد که در اثر گرمی هوا به سرعت فاسد نشود و خواص خود را از دست ندهد . در عین حال باید از نظر غذایی مقوی و انرژی زا باشد . از بردن خوراکی هایی که آب زیادی برای هضم مصرف می کنند خودداری کنید . انواع کنسروها غذاهای مناسبی برای مناطق کویری هستند . در صورتی که قصد بردن گوشت به مناطق کویری دارید , آن را کاملا خورد و ورقه ورقه کنید و لایه ای از نمک بر روی گوشت بپاشید . حل شدن نمک در آب گوشت باعث می شود که آب آن مدت زمان طولانی تری برای تبخیر لازم داشته باشد و از فساد سریع آن جلوگیری می کند . از همراه بردن غذا هایی که حاوی سس های خوراکی و سبزیجات هستند خودداری کنید . این نوع غذا ها در مدت زمان بسیار کوتاهی فاسد می شوند .
از مصرف مشروبات الکلی , نوشابه های گازدار و نوشیدنیهای شیرین خودداری کنید . در کویر هر نوشیدنی و یا خوراکی که باعث مصرف بیش از اندازه آب شود توصیه نمی شود . سعی کنید به جای مصرف آب از چایی استفاده کنید .
در هنگام صبح صبحانه کاملی صرف کنید , حتی المقدر در هنگام ظهر از صرف نهار خودداری کنید و غذای بسیار سبکی صرف کنید تا بدن شما به آب کمتری نیاز داشته باشد .
در شرایط بحرانی هر فرد قادر است به مدت 10 روز یا بیشتر بدون مصرف غذا به زندگی ادامه دهد , هر چند مانند تشنگی , گرسنگی می تواند اثرات مستقیمی بر قدرت تصمیم گیری سریع , ترس , درد و سردی بدن داشته باشد . هرچند که اثرات روانی گرسنگی بسیار بیشتر از اثرات آن بر فیزیک بدن فرد می باشد . همان گونه که در روشهای یافتن آب به آن اشاره شد اولین گام قرار دادن خود در یک شرایط ایده ال برای یافتن غذا می باشد . یافتن غذا در شرایط حاد از اهمیت بسیار کمی برخوردار است . پیشنهاد می شود انرژی و زمان خود را صرف فعالیتهای مهمتری چون یافتن آب و یا یافتن مسیر کنید . تقریبا هر جانوری که راه می رود , می خزد , پرواز می کند و یا شنا می کند ارزش غذایی دارد . قطعا میزان گرسنگی شما منوی غذای شما را تعیین خواهد کرد .
قرار دادن دام برای پرندگان یا جانوران کوچک مانند خرگوش یا بزمجه که به وفور در مناطق کویری یافت می شوند روش مناسبی برای تهیه غذا می باشد . همچنین استفاده از گیاهان کویری نیز می توند کارساز باشد . بعضی از گیاهان سمی هستند . در صورتی که قادر به تشخیص سمی بودن یا نبودن آنها نیستید از خوردن گیاهان خودداری کنیدو سخن آخر اینکه استفاده از غذاهای حاوی قند در مدت زمان کوتاه ( 4 روز ) ضرورتی ندارد .
پيدا كردن آب (2):
بهترين مكان براي جستجوي آب، كف دره‌ها و مسيل رودخانه‌هاي خشك قديمي است، جايي كه آب طبيعتاً از زمين خارج مي‌شود و امكان دسترسي به آب از هر جايي ديگر بيشتر است. اگر جوي يا حوضچه‌ي آب ديده نمي‌شود، به دنبال قسمتهايي از زمين كه گياه در آن روئيده است بگرديدو سعي كنيد نقطه‌ي مناسبي از آن را حفر كنيد. ممكن است آب كمب پايينتر از سطح زمين وجود داشته باشد و در حفره جمع شود. حتي كندن كف آبكندها و بستر جوي‌هاي خشك ممكن است باعث جوشيدن چشمه‌اي در زير سطح زمين شود، به خصوص در ريگزار اين احتمال بيشتر وجود دارد. در كوه، شكاف‌هاي بين سنگها را بگرديد، ممكن است آب پيدا كنيد.
در ساحل، كندن زمين در بالاي خط مدّ، به‌خصوص جاهايي كه توده‌هاي شني بادآورده وجود دارد، مي‌تواند شما را به آب آشاميدني برساند (حدود 5 سانتيمتر يا 2 اينچ، كه در روي آب شور قرار دارد) . اين آب ممكن است شور مزه باشد؛ اما قابل شرب است. در پايين پرتگاه‌هاي ساحلي، به دنبال سبزي‌ها و گياهان آب‌دار بگرديد، حتي خزه و سرخس. اين گياهان معمولاً درجايي كه صخره‌ها جابجا شده و تغيير وضع داده‌اند، وجود دارند و همان جا ممكن است مقداري آب شيرين يا حتي چشمه پيدا كنيد.
اگر چنانچه آب شيرين به هيچ وجه پيدا نشود، آب شور هم بوسيله‌ي تقطير قابل استفاده است. (چگونگي انجام اين عمل در بخش تقطير و روش خورشيدي شرح داده مي‌شود).
!!! اخطار:
دقت كنيد هرگاه حوضچه‌ي آبي را ديديد كه در اطراف آن گياه وجود ندارد، يا استخوان حيوانات در آنجا ديده مي‌شود، بدانيد كه احتمال خطرناك بودن آن آب زياد است و ممكن است به مواد شيميايي آلوده شده باشد. كنار آب را بررسي كنيد، ممكن است نشانه‌هاي قليايي شدن آب را پيدا كنيد. هميشه آبي را كه از حوضچه‌هاي آب روي زمين برمي‌داريد، بجوشانيد.
در صحرا درياچه‌هايي هستند كه راه خروج ندارند. اين درياچه‌ها نمكي هستند و آب آنها قبل از نوشيدن بايد تقطير شود.
جمع‌آوري شبنم:
به استثناي باران‌هاي اسيدي كه حاصل فعاليت كارخانه‌ها و مراكز صنعتي است و مي‌تواند باعث ايجاد آلودگي در خاك شود، آب باران در هر كجا قابل شرب است و فقط نياز به جمع كردن دارد. از حوضچه‌هاي بزرگ استفاده كنيد. حفره‌اي در زمين ايجاد كنيد و سطح كف و اطراف آن را با خاك رس بپوشانيد، حوضچه‌ي خوبي خواهد بود و مي‌تواند آب باران را براي شما ذخيره كند. اگر پلاستيك يا پارچه غير قابل نفوذ ديگري به همراه نداريد، از ورقه‌هاي فلزي يا پوست درخت هم مي‌توانيد براي نگهداري آب استفاده كنيد. اگر احتمال آلودگي در آب جمع‌آوري شده وجود دارد، آن را بجوشانيد.
در مناطقي كه هوا در روز خيلي گرم و در شب سرد است، شبنم فراواني مي‌توان پيدا كرد. وقتي شبنم روس سطوح فلزي جمع مي‌شود، مي‌توان آن را نوشيد.
از پارچه و لباس هم مي‌توانيد براي جمع‌آوري آب استفاده كنيد و در موقع نياز آن را بچلانيد. يك راه جمع‌آوري آب توسط پارچه آن است كه پارچه تميز را دور ساق پا و زانوها بپيچيد و در درون گياه خيس قديم بزنيد.
رديابي آب به‌وسيله‌ي حيوانات:
* پستانداران
اغلب حيوانات مدام به آب نياز دارند. علف‌خوران اگرچه در مسافت‌هاي طولاني چرا مي‌كنند؛ ولي هرگز از آب دور نمي‌شوند، چرا كه صبح زود و غروب نياز به آبشخور دارند. پيگيري ردپاي شكارهاي بزرگ اغلب به آب منتهي مي‌شود. اين ردپا را (رو به پايين) تعقيب كنيد. گوشتخوارن مي‌توانند مدت زيادي را بدون آب سر كنند؛ زيرا آب لازم براي بدن خود را از طريق شكار تأمين مي‌كنند. بنابراين، نشانه‌هاي مثبتي براي رسيدن به آب نيستند.
* پرندگان
پرندگان دانه‌خوار، مثل سهره و كبوتر و مانند آن، هرگز از آب دور نمي‌شوند. اين پرندگان صبح و عصر آب مي‌نوشند. در نظر داشته باشيد كه وقتي اين پرندگان مستقيم و پايين پرواز مي‌كنند، به سمت آب مي‌روند. وقتي از آب برمي‌گردند، سنگين‌اند و از درخت به درخت پرواز مي‌كنند تا متناوباً استراحت كنند. مسير آنها را پيدا كنيد، به آب خواهيد رسيد.
پرندگان آبي مي‌توانند مسافت‌هاي زيادي را بدون آب و غذا پرواز كنند. پس وجود آنان لزوماً علامت وجود آب در نزديكي نيست. قوش‌ها، عقاب‌ها و ديگر پرندگان شكاري مي‌توانند آب لازم براي بدن خود را از طريق مايعات موجود در بدن قربانيان خود تأمين كنند، پس نمي‌توان وجود آنان را علامت وجود آب دانست.
* خزندگان
خزندگان نيز نمي‌توانند شما را در يافتن آب كمك كنند. آنها از شبنم و رطوبت بدن شكار خود استفاده مي‌كنند و مي‌توانند مدت مديدي را بدون آب سر كنند.
* حشرات
حشرات به خصوص زنبورها، علايم خوبي هستند. آنها از 5/6 كيلومتر دور از لانه يا كندوي خود پرواز مي‌كنند؛ اما براي نوشيدن آب وقت معيني ندارند. مورچه‌ها به آب وابسته‌اند. يك ستون مورچه كه از درخت بالا مي‌رود، به طرف ذخيره كوچكي از آب در حركت است. اغلب مگس‌ها در فاصله‌ي 90 متري آب هستند، بويژه خرمگس‌هاي اروپايي با بدن قوس و قزحي‌شان.
* آثار انسان
آثار پاي انسان نيز ممكن است به حفره‌ي آبي ختم شود. البته ممكن است روي آن پوشيده شده باشد. سرپوش را برداريد!
!!! به خاطر داشته باشيد :
عرق بدن خود را جيره بندي كنيد، نه آب را !
اگر مجبوريد آب را جيره‌بندي كنيد، آن را مزه مزه كنيد و آرام بنوشيد. پس اگر طي مسافتي طولاني بدون آب، وقتي آب پيدا كرديد، با ولع ننوشيد. ابتدا آب را مزه مزه كنيد و جرعه كوچك بنوشيد. جرعه‌هاي بزرگ در شخصي كه تشنگي زياد كشيده، ايجاد تهوع و استفراغ خواهد كرد و مايعات ضروري بدن را به تحليل خواهد برد.
تبخير:
درخت و ريشه‌هاي گياهان، آب را از زمين مي‌كشند؛ اما درخت ممكن است آب را از يك حوضچه‌ي زيرزميني، در فاصله‌ي 15 متري يا بيشتر بگيرد. رسيدن به اين حوضچه با حفر چاله دشوار است. پس خودتان را براي كندن زمين خسته نكنيد، بگذاريد درخت آب را براي شما بالا بكشد. يك پاكت پلاستيكي را روي يك سر شاخه پر برگ محكم ببنديد. تعريق برگ‌ها، آب را در پلاستيك جمع خواهد كرد. براي اين كار؛ شاخه‌هاي پر برگ و تازه را انتخاب كنيد. پس از اينكه برگ‌ها درون پاكت جاي گرفت، دهانه پاكت را به شاخه محكم كنيد، به گونه‌اي كه مفري براي خروج بخار حاصله از تنفس برگ‌ها وجود نداشته باشد.
قرار دادن پلاستيك روي هر گياهي رطوبت حاصل از تنفس گياه را نگاه خواهد داشت و هنگاميكه پلاستيك سرد شود، به‌صورت قطره‌هاي آب در آن ظاهر خواهد شد. مواظب باشيد برگ‌ها با پلاستيك برخورد پيدا نكنند؛ زيرا باعث انحراف قطرات آب جمع شده در پلاستيك در مسير شيارهاي برگ خواهد شد.
حتي سبزي‌ها و برگ‌هاي كنده شده اگر در يك پاكت پلاستيك بزرگ قرار گيرند و كمي بمانند و گرم شوند، توليد آب خواهند كرد. برگ‌ها را در ته پلاستيك قرار دهيد و به‌وسيله‌ي طناب از بالا يا تكيه‌گاه چوبي از پايين، پلاستيك را به‌شكلي درآوريد كه اولاً برگ‌ها با ديواره‌ي پلاستيك تماس پيدا نكنند و ثانياً شيب اطراف پاكت طوري باشد كه قطرات آب در يكجا جمع شود...
https://www.uplooder.net/img/image/85/d7526673d4a870ec3276dd32bc84eaf4/hasa-n-a-li_ebrahimi_said_13930113__(38).jpg (https://www.uplooder.net/img/image/85/d7526673d4a870ec3276dd32bc84eaf4/hasa-n-a-li_ebrahimi_said_13930113__(38).jpg)
منبع (http://kohne_sarbaz_iran.rozblog.com/Forum/New_Post/25)