استاد هوشنگ ابتهاج درگذشت

[╬✿╬ سوگند ╬✿╬]

https://harfetaze.com/wp-content/uploads/2022/08/ebtehaj.jpg



استاد هوشنگ ابتهاج درگذشت

[╬✿╬ سوگند ╬✿╬]

https://persianv.com/goonagoon/wp-content/uploads/sites/48/2022/08/dargozasht-hooshang-ebtehaj-1.jpg



علت دقیق فوت امیر هوشنگ ابتهاج شاعر ایرانی

امیرهوشنگ ابتهاج معروف به سایه لحظاتی پیش در سن ۹۴ سالگی درگذشت و علت فوت و درگذشت این شاعر بزرگ ایرانی بیماری ذکر شده است. وی در تاریخ جمعه، ۱۷ تیر ۱۴۰۱ در بیمارستانی در آلمان محل زندگی‌اش بستری شد و پس از چند روز ار بیمارستان مرخص شدو در نهایت پس از تحمل یک دوره بیماری در ۱۹ مرداد ۱۴۰۱ درگذشت. هنوز خبر مراسم تشییع و خاکسپاری ایشان از سوی فرزندانش منتشر نشده است


یلدا ابتهاج فرزند هوشنگ ابتهاج بامداد امروز چهارشنبه ۱۹ مردادماه ۱۴۰۱ در صفحه‌ی اینستاگرام خود از درگذشتِ این شاعر نامدار ایرانی خبر داد.

یلدا ابتهاج در پستی در اینستاگرام نوشت:او با نقل این شعر سایه که «بگردید، بگردید، درین خانه بگردید – در این خانه غریبید، غریبانه بگردید» نوشت: «سایه ما با هفت هزار سالگان سر به سر شد.»

ابتهاج طی این دهه های متمادی هر گرایش فکری و سیاسی که داشت و هر سختی که بر ایشان تحمیل شد، هیچگاه از عشق و علاقه او به وطن ذره ای کم نشد و ایران برایش همیشه «سرای امید» باقی ماند.

مرغ شب خوان که با دلم می خواند
رفت و این اشیانه خالی ماند
اهوان گم شدند در شب دشت
اه از ان رفتگان بی برگشت

[╬✿╬ سوگند ╬✿╬]

https://persianv.com/goonagoon/wp-content/uploads/sites/48/2022/08/dargozasht-hooshang-ebtehaj-2.jpg


خاطره‌ی هوشنگ ابتهاج از دوران کودکی:آن مرد گفت در نود و چهار سالگی می‌میری!


هوشنگ ابتهاج سال‌ها پیش در بیان خاطره‌ای گفته بود: هشت نُه ساله بوده که یکی از هم کلاسی‌های او از هوشنگ ابتهاج و دو نفر دیگر می‌خواهد نام خودشان و نام مادر و نه پدرشان را روی یک برگ کاغذ بنویسند تا شباهنگام نزد پدر برد و آیندۀ آنان را پیش‌گویی کند.

ب
آن مرد گویا اهل‌دل بوده و چند مورد را برای هر یک می‌نویسد. سایه می‌گوید چون از آن دو نفر بعدها جدا شدم نمی‌دانم آنچه دربارۀ آنان گفته بود تحقق یافت یا نه. اما دربارۀ من گفته یا نوشته بود که آیندۀ تو با «سخن» گره می‌خورد و خانوادۀ پرجمعیتی تشکیل می‌دهی و ۹۴ سال زندگی می‌کنی!

سایه می‌گوید: وقتی دو مورد اول محقق شد و دیدم مرا با شعر و موسیقی می‌شناختند و دور وبرم هم شلوغ است وقتی ۴۹ ساله شدم به یاد سومی افتادم و ترسیدم! چون خیال می‌کردم ۹۴ که خیلی دور از دست‌رس است چون زمان ما ۷۰ سال هم زیاد بود و احتمالا نوشته یا گفته بوده ۴۹ ولی هم‌کلاسی ما به اشتباه به عکس نوشته ۹۴ و خیلی مراقب بودم اتفاقی برای من نیفتد که یک وقت در ۴۹ سالگی از دست بروم!

این خاطره را روزی در اتومبیل و در بازگشت از مطب پزشکی در میدان آرژانتین تهران برای دکتر شفیعی کدکنی نقل می‌کند و استاد می‌گوید: آن دو مورد که محقق شد (هم سخن هم فرزند و خانواده) پس این سومی هم می‌شود و همان ۹۴ سال درست است. سایه هم در پاسخ می‌گوید: البته اگر نوع رانندگی شما پیش‌گویی را باطل نکند!

یادش گرامی