تنها بهار

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

https://download.ghbook.ir/downloads/BookCover/3D_m/4400/4335.jpg

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

مقدمه
بهار، هميشه با تحفهِ سرسبزي و شادابي و نشاط همراه است. بنابراين، طبيعت و تمام موجودات به بهار عشق مي ورزند.بررسي روايات نشان مي دهد، ترسيمي كه از امام مهدي (عج) و دستاوردهاي آن بزرگمرد، صورت گرفته است؛ مملو از جلوه هاي بهاري است. حتي، از امام (ع)، به عنوان بهار نام برده شده است.اين مقاله نه تنها به دنبال تبيين برخي شباهت هاي حضرت مهدي (عج) و بهار است بلكه با توجه به اين كه امام احياگر جان هاست و هيچ امري به اهميت احياي جان ها نمي رسد؛ چنين ندا سر مي دهد:شاد از وي شو، مشو از غير وي او بهار است و دگر ها ماه دي
يكي از ويژگي هاي بهار باران فراوان جوشش نهرها و چشمه ساران است...

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

اشاره
يكم: يكي از ويژگي هاي بهار، باران فراوان، جوشش نهرها و چشمه ساران است:
مهدي فاطمه، خود ابر باران خيز، باران بهاري و چشمه جوشان است
الامام السحاب الماطر و الغيث الماطل و الشمس المضيئه و السماء الظليله و الارض البسيطه و العين الغريزه و الغدير و الروضه. [1] .امام، ابر بارنده، باران پياپي، آسمان سايه افكن، زمين گسترده، چشمه جوشان، بركه و گلزار است.
او بر جايي قدم نمي گذارد جز آن كه بهاري شدن را به آن عرضه مي كند
اسماعيل وار، چشمه ها را جوشان مي سازد، چشمه هايي كه گرسنگان را سير و عطش تشنگان را فرو مي نشاند:زو بخندد هم نهار و هم بهار در هم آميزد شكوفه و سبزه زار [2] .فلا ينزل منزلاً الا ينبت منه عيون فمن كان جائعاً شبع و من كان ظماناً روي. [3] .در هيچ مكاني اقامت نمي گزيند جز آن كه از مقدم او چشمه ها مي جوشد، پس گرسنگان سير و تشنگان را سيراب مي گرداند.
به بركت او آسمان اشك شادي مي ريزد چشمه سارها سرازير مي شود و زمين چندين برابر محصول مي دهد
فعند ذلك... و تفيض العيون و تنبت الارض ضعف اكلها. [4] .در آن هنگام چشمه سارها، سرازير و زمين چندين برابر محصول خود مي روياند.«تعطي السماء قطرها؛ آسمان، باران خويش را فرو مي فرستد». [5] .
فراواني نهرها و چشمه ها از جلوه هاي ديگر اين بهار زيباست
«تزيد المياه في دولته و تمد الانهار؛ آب ها در عهد او فراوان مي شود، رودخانه ها پرآب مي گردد». [6] .و تعمر الارض و تصفو و تزهو بمهديها و تجري به انهارها. [7] .زمين به وسيلهِ مهدي (عج) آباد، خرم و سرسبز مي شود و به وسيلهِ آن چشمه سارها روان مي گردد.
ويژگي ديگر بهار سرسبزي دشت و دمن است...

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

اشاره
دوم: ويژگي ديگر بهار، سرسبزي دشت و دمن است؛ هر كجا پا مي گذاري، بوي طراوت و تازگي به مشام مي خورد:
هنگام ظهور، از كويرها، خشكي ها، سخني نبايد گفت
مسافت هاي طولاني، چون عراق تا شام، پاي بر سبزه بايد گذارد و قدم ها را با نوازش سبزه ها و گياهان طراوت بايد بخشيد.و لو قد قام قائمنا لانزلت السماء قطرها ولاخرجت الارض نباتها و... حتي تمشي المراه بين العراق الي شام لاتضع قدميها الا علي النبات. [8] .قائم ما كه قيام كند، آسمان باران خويش را فرو مي فرستد و زمين، گياهان خويش بيرون مي فرستد و... تا جايي كه زن از عراق تا شام برود و پاي خود را جز بر روي گياه نگذارد.آري، خداوند با باران رحمتش، بهار مردمان، مهدي زهرا (ع) را سيراب مي سازد، زمين گياه خويش را بيرون مي فرستد، دامها فراوان مي شوند.يسقيه اللّه الغيث و تخرج الارض نباتاتها و تكثر الماشيه. [9] .خداوند با باران رحمتش، او را سيراب مي سازد، زمين گياه خود را بيرون مي فرستد، دام ها فراوان مي شوند.تخرج الارض نباتها و تنزل السماء بركاتها و تظهر له الكنوز. [10] .زمين گياهان خود را خارج مي كند، آسمان بركاتش را فرو مي فرستد، گنج هاي نهفته در دل زمين براي او آشكار مي شود.امام صادق (ع):ينتج اللّه في هذه الامه رجلاً مني و انا منه يسوق اللّه به بركات السماوات و الارض فتنزل السماء قطرها و يخرج الارض بذرها و تأ من وحوشها و سباعها. [11] .خداوند به اين امت، مردي عطا مي كند كه از من است و من از اويم. به بركت او، بركات آسمان و زمين را عنايت مي كند، آسمان، باران خويش را فرو مي فرستد و زمين، بذر خويش را بيرون مي فرستد.
زمين براي اهل خود، چون عروسي زينت مي بندد و زيبا مي شود
تعطي السماء قطرها و الشجر ثمرها و الارض نباتها و تزين لاهلها. [12] .آسمان باران هايش را فرو ريزد، درختان ميوه هاي خود را آشكار مي سازد. زمين
گياهان خود را بيرون مي فرستد و براي ساكنان خود آرايش مي كند.
تازگي، نو و جديد شدن از ديگر ويژگي هاي بهار است
سوم: تازگي، نو و جديد شدن از ديگر ويژگي هاي بهار است، كه جان را صفا مي بخشد:بهار جان ها، مهدي زهرا نيز، با تازگي توا م است، جاهليت ها را زدوده و اسلام را از نو بنا مي نهد.امام صادق (ع):يصنع كما صنع رسول اللّه يهدم ما كان قبله كما هدم رسول اللّه امر الجاهليه و يستأ نف الاسلام جديدا بعد ان يهدم ما كان قبله. [13] .او چون پيامبر عمل مي كند، چنان كه پيامبر آن چه در قبل بوده را از بين برده، جاهليت را نابود ساخته و اسلام را بنا نهاد، او نيز گذشته را نابود و پس از ريشه كن ساختن بدعت ها، اسلام را از نو پياده مي كند.امام جواد (ع):يقوم بامر جديد و سنه جديده و قضاء جديد. [14] .امر، سنت و قضاي جديدي را اقامه مي سازد.

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

بهار يعني رفتن تمام مظاهر سردي، خشكي و مردگي ..
اشاره
چهارم: بهار يعني رفتن تمام مظاهر سردي، خشكي و مردگي و فرج و گشايش براي تمام آن ها كه آرزوي روييدن را به سر داشته اند.پيش از ظهور بهار، سوز سرما، رنج آور و تلخ است؛ (ظهر الفساد في البر و البحر بما كسبت ايدي الناس.) [15] .بي عدالتي، ظلم و ستم، دوري از معنويات و رخت بر بستن حيا و امانت و... اين اوضاع يخبندان چنان خواهد بود كه آروزي بهار به فرياد و ناله مي كشد؛ و اشتد الطلب.بر هر دياري بگذري، بر هر گروهي بنگري با صد بيان با صد زبان در ذكر او غوغا بود [16] .اين المعد لقطع دابر الظلمه، اين المنتظر لاقامه الامت و العوج، اين المرتجي لازاله الجور و العدوان. [17] .كجاست آن كه براي بركندن ريشهِ ظالمان و ستمگران عالم مهيا گرديده است. كجاست آن كه منتظر[يم] اختلاف و كج رفتاري ها را
به راستي اصلاح كند؟ كجاست آن كه اميد [داريم] اساس ظلم و عدوان را از عالم براندازد؟اين قاصم شوكه المعتدين، اين هادم ابنيه الشرك و النفاق اين مبيد اهل الفسوق و العصيان و الطغيان، اين حاصد فروع الغيّ و الشقاق، اين طامس آثار الزيغ و الاهواء اين قاطع حبائل الكذب و الفتراء. [18] .كجاست آن كه شوكت ستمكاران را در هم شكند؟ كجاست آن كه بنا و سازمان هاي شرك و نفاق را ويران مي سازد؟ كجاست آن كه اهل فسوق و عصيان و ظلم و طغيان را نابود مي گرداند؟ كجاست آن كه نهال [شاخه هاي] گمراهي و دشمني و عناد را از زمين برمي كند؟ كجاست آن كه آثار انديشهِ باطل و هواهاي نفساني را محو و نابود مي سازد؟ كجاست آن كه حبل و دسيسه هاي دروغ و افترا را از ريشه قطع خواهد كرد؟بهار رخ مي نمايد، سردي ها را مي زدايد. آنان كه به سردي ها خو كرده و از عادات زشت سرما جدايي ناپذيرند، سرنوشت سرما را خواهند داشت و آنان كه در اوج سرما، روح خويش را به گرماي انتظار، تقوي و انجام وظيفه، زنده نگه داشته اند، به ديدن بهار خوشنود مي گردند و به ياري اش به جنگ سرما و اهل سرما مي روند. براي بشريّت، هيچ سوز سرمايي بدتر از ظلم، تبعيض و بي عدالتي نيست و بهار واقعي زماني است كه از اين امور، خبري نباشد.

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

عدالت برپا شده، احدي به ديگري ستم روا نمي دارد

امام رضا (ع):فاذا خرج اشرقت الارض بنور ربها وضوح الميزان بالعدل بين الناس فلا يظلم احدا احدا. [19] .به هنگام ظهورش جهان با نور پروردگارش مي درخشد. او ميزان را به عدل در ميان مردم قرار مي دهد. ديگر كسي در حق كسي ستم نمي كند.«يبيد الظلم و اهله؛ ستم و ستمگران را نابود
مي سازد». [20] .«فتستبشر الارض بالعدل؛ جهان با پياده شدن عدالت، خوشحال مي شود». [21] .لا يقرع احداً في ولايته بسوطٍ الا في حد. [22] .در تمام دوران حكومتش، جز به هنگام اجراي حدود الهي، كسي را مورد ضرب قرار نمي دهد.
حق برقرار و باطل نابود مي گردد

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

هو الذي يجمع الكلم و يتم النعمه و يحق اللّه به الحق و يزهق الباطل و هو مهديكم المنتظر. [23] .اوست كه سخن ها را يكي مي كند (وحدت كلمه ايجاد مي كند) نعمت ها را كامل مي گرداند. خداوند به وسيلهِ او حق را تحقق مي بخشد و باطل را ريشه كن مي سازد. او مهدي منتظر شماست.
زدودن بدعت ها و باطل ها با كمك ياران بهاري
هذه لال محمد الي آخر الائمه و المهدي و اصحابه يملكهم اللّهُ مشارق الارض و مغاربها و يظهر الدين يميت اللّه عزوجل و باصحابه البدع و الباطل كما امات السفهه الحق حتي لايري اثر من الظلم يامرون بالمعروف و ينهون عن المنكر. [24] .امام باقر (ع) در ذيل آيهِ (الذين ان مكناهم في الارض...)«آنان كه اگر آن ها را در روي زمين امكانات بدهيم، نماز را به پاي دارند و زكات را مي پردازند و امر به معروف و نهي از منكر مي كنند و عاقبت امور از آنِ خداست»، فرمود:اين آيه در حق آل محمد (ص) است. در حق امامان معصوم و حضرت مهدي (ع) و ياران اوست كه خداوند آن ها را مالك شرق و غرب جهان نموده، آيين اسلام را پيروز كرده، بدعت ها و باطل ها را به دست او و يارانش نابود مي سازد، چنان كه سفيهان حق را لگدمال كرده باشند. ديگر از ستم ها و بدعت ها نشانه اي نمي ماند. [25] .
زمان سختي ها سپري مي گردد

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

رسول گرامي اسلام: «به يفرج اللّه عن الامه؛ خداوند به وسيلهِ او از امت، رفع گرفتاري مي نمايد». [26] .به يمحق اللّه الكذب و يذهب الزمان الكلب و يخرج ذل الرق من اعناقكم. [27] .خداوند به وسيله او، دروغ و دروغ گويي را نابود مي سازد، روح درندگي و ستيزه جويي را از بين مي برد و ذلّت بردگي را از گردن آن ها برمي دارد.
فتنه ها و غارت ها رخت برمي بندد
امام باقر (ع): «و تعدم الفتن و الغارات؛ فتنه ها و چپاولگري ها از بين مي رود.» [28] .
زمين از هرگونه آلودگي پاك و پاكيزه مي گردد
«و تكون الارض كفاتور الفضه؛ زمين همانند نقره از هرگونه تيرگي پيراسته خواهد بود». [29] .
بهار به همراه خويش، خير و بركت ارزاني مي كند
پنجم: بهار به همراه خويش، خير و بركت ارزاني مي كند، به هنگام حلول بهار اهل بيت، نيز چنين خواهد شد:فحينئذٍ تظهر الارض كنوزها و تبدي بركاتها. [30] .آن هنگام، زمين گنج هاي خود را نمايان و بركات خويش را آشكار مي سازد.«يكثر الخير و البركات؛ خيرات و بركات بسيار مي شود». [31] .
بهار، عصر فراواني سرسبزي هاست و بي حد و حساب گياهان است

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

اشاره
ششم: چنان كه بهار، عصر فراواني سرسبزي هاست و بي حد و حساب گياهان است. بهار آن چه از زيبايي در درون دارد، عرضه، مي دارد، همه چيز در خدمت امام قرار مي گيرد و امام بي حد و حساب بخشش مي كند تا آن جا كه غنا و بي نيازي رخ مي نمايد.
همه چيز در خدمت امام
تجمع اليه اموال الدنيا كلها من بطن الارض و ظهرها. [32] .تمام اموال دنيا، از برون و درون زمين، در اختيار او گرد مي آيند.«تظهر له كنوز الارض؛ گنج هاي زمين، براي او نمايان مي گردد». [33] .«يستخرج الكنوز؛ گنج ها را استخراج مي كند». [34] .حضرت علي (ع):السماوات و الارض عند الامام كيده من راحته، يعرف ظاهرها من باطنها و يعلم برها من فاجرها. [35] .آسمان ها و زمين در نزد امام (ع) هم چون كف دست اوست ظاهر و باطن آن ها را مي فهمد. نيك و بد آنان را مي شناسد.ان الدنيا لمتمثّل للامام مثل فلقه الجوز فلا يعزب عنه منها شي و انه ليتناولُها من اطرافها كما يتناول احدكم من فوق مائدتهِ ما يشاء. [36] .همه دنيا مثل حبه گردو در برابر امام نمايان مي شود؛ چيزي از آن براي او پوشيده نمي باشد. از هر طرف بخواهد در آن تصرف مي كند. آن چنان كه يكي از شما در سفره اي كه در برابرتان گسترده است از هر طرف بخواهد دست مي برد و از آن بهره مي گيرد.ينزل له من السماء قطرها و تخرج له الارض بذرها. [37] .به خاطر او از آسمان باران مي بارد و زمين براي او، بذرهاي خويش را عرضه مي داد.تفي الارض افلاذ كبدها امثال الاسطوان من الذهب و الفضه. [38] .زمين جگرپاره هاي خود را چون قطعات طلا و نقره بيرون مي ريزد.

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

بهار سرسبز آروزها، بي حساب مي بخشد
فيعطيكم في السنه عطاءين و يرزقكم في الشهر رزقين. [39] .سالي دوبار و ماهي دو مرتبه، عطايايش شامل حالتان مي شود.پيامبر اسلام (ص):ثم يبعث اللّه رجلاً مني و من عترتي....يحثوالمال حثوا لايعده عداً و ذلك حين يضرب الاسلام بجرانه. [40] .اموال را چون سيل مي ريزد، ثروت را كلان كلان مي بخشد و
آن را نمي شمارد؛ اين هنگامي است كه اسلام به طور كامل اجرا شود.
چنان مي بخشد كه تا حال چنين نعمتي نديده اند

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

تنعم امتي في زمانه نعيماً لم ينعموا مثله قط البر منهم و الفاجر، يرسل السماء عليهم مدراراً و لاتحبس الارض شيئاً من نباتها و المال كدوس ياتيه الرجل فيسأ له فيحثوله. [41] .در دولت او مردم آن چنان در رفاه و آسايش به سر مي برند كه هرگز نظير آن ديده نشده، مال به قدري فراوان مي شود كه هر كس نزد او بيايد، درخواست كند، اموال فراواني زير پايش مي ريزد.يفيض المال فيضاً؛ و يحثو المال حثواً و لايَعدُّهُ عَدّا. [42] .اموال را چنان سيل مي ريزد، ثروت را كلان كلان مي بخشد و آن را نمي شمارد.امام صادق (ع):المهدي سمح بالمال، شديد علي العمال رحيم بالمساكين. [43] .مهدي، بخشنده ايست كه مال را به وفور مي بخشد، بر مسئو لين كشوري بسيار سخت مي گيرد و بر بي نوايان بسيار رئوف و مهربانست.فيعطي شيئاً لم يعطه احد كان قبله. [44] .آن گاه آن چنان عطاياي كلان به آن ها مي دهد كه هرگز در تاريخ بشري سابقه نداشته است.«يكون عطاياه هنيئاً؛عطايايش گوارا مي باشد». [45] .

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

بي نيازي
اين بي نيازي، گاه در اثر غناي مالي است و رفع فقر و از اين مهم تر، روح بي نيازي است كه در اثر رشد عقلي، رخ مي نمايد:فحينئذٍ تظهر الارض كنوزها و تبدي بركاتها فلا يجد الرجل منكم يومئذٍ موضعاً لصدقته و لالبره لشمول الغني جميع المؤ منين. [46] .در آن هنگام، زمين گنجينه هاي خود را براي او آشكار مي سازد و بركت هايش را بيرون مي فرستد، ديگر انسان براي صدقه و بخشش محلّي پيدا نمي كند؛ زيرا بي نيازي همهِ مومنان را زير پَر مي گيرد.رسول اسلام (ص):يفيض فيهم المال حتي يَهمّ الرجل بماله من يقبَلُهُ حتي يتصدق فيقول الذي يعرضه عليه لا ارب لي به. [47] .ثروت را در ميان آن ها به فراواني مي بخشد.

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

كسي كه درصدد صدقه دادن باشد، اموالي را برمي دارد و به مردم عرضه مي كند. به هر كس عرضه كند مي گويد: من نيازي ندارم.يَق¬سِم المال صحاحاً و يملاُ قلوب اُمّه محمد غني و يسعهم عدلُهُ. [48] .مال را علي السويه تقسيم مي كند و دل هاي امت محمدي (ص) را بابي نيازي پر مي كند و عدالتش همهِ آن ها را فرا مي گيرد.امام صادق (ع):يامرُ منادياً فيقول: من كان له في المال حاجه فليقم. فما يقوم من الناس الارجل واحد فيقول: انا فيقول القائم: ائتِ السادن فقل له: ان المهدي يامرك ان تعطيني مالا فيقول السادن: اُحثُ و يحثو له في ثوبه حثوا حتي اذا جعله في حجره و ابرزه ندم و قال: كنتُ اَج¬شَعَ اُمّهِ محمدٍ نفساً او عجز عَنّي ما وسعهم ثم يَرُدُّ المال الي الخازن فلا يُقبَل منه و يقول المهدي: انا لاناخذ شيئاً اعطيناه. [49] .به منادي دستور مي دهد كه در ميان مردم اعلام كند كه هر كس نيازي به مال دنيا دارد برخيزد. از ميان همهِ مردم فقط يك نفر برمي خيزد و مي گويد: من. حضرت قائم (ع) به او مي فرمايد: برو پيش كليددار و بگو: مهدي (عج) به تو دستور مي دهد كه مالي به من بدهي. كليددار مي گويد: جامه ات را بياور. جامه اش را پهن مي كند و وسط آن را پر مي كند. هنگامي كه آن را بر دوش گيرد پشيمان مي شود كه چرا در ميان امت محمدي (ص) من از همه آزمندتر باشم؟ چرا آن عفّت نفس عمومي را من دارا نباشم؟! آن گاه مال را به كليددار مي دهد و پذيرفته نمي شود و حضرت مهدي (عج) مي فرمايد: ما آن چه عطا كرديم هرگز
باز پس نمي گيريم.
باران هاي حياتبخش بهاري، زمين مرده را پس از مدت ها خواب و مرگ حيات مي بخشد

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

اشاره
هفتم: باران هاي حياتبخش بهاري، زمين مرده را پس از مدت ها خواب و مرگ حيات مي بخشد. استعدادها شكوفا مي شود. بذر خشك مرده كه باور نمي شد، چيزي را در درون داشته باشد. شكوفا شده، گياه زيبايي مي گردد. زمين خشك و نفوذناپذير با بارش پياپي باران، رام گشته و آن چه در درون دارد، به وزش باد بهاري مي سپارد. بذرهايي كه سالم به خاك سر سپرده اند، رجعتي دوباره مي يابند و به روي بهار لبخند مي زنند و در سرسبزي طبيعت، به ياري اش بر مي خيزند، بهار زيباي پيامبر (ص) نيز چنين مي كند.

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

ويژگي بهار، حيات بخشيدن است

مهدي برترين حيات بخشي است كه آرزوي تمام انبياء و اوصياء را به هدف اجابت مي رساند:امام صادق (ع) در تفسير آيهِ شريفه (اعلموا ان اللّه يحيي الارض بعد موتها ) [50] ؛ «بدانيد كه خداوند زمين را پس از مرگش زنده مي سازد». فرمود: «كُفر ا هلها فيحيها اللّه بالقائم؛ پس از مرگ زمين به وسيلهِ كافر شدن مردمان، خداوند آن را به وسيلهِ قائم (عج) زنده مي كند.» [51] .امام باقر (ع) درتفسير همين آيه فرمود:يحييها بالقائم (ع) فيعدل فيها، فيحيي الارض بعد موتها بالظلم. [52] .خداوند آن را به وسيلهِ قائم (ع) زنده مي كند. پس عدالت را در آن به اجرا درميآورد و زمين را زنده مي سازد. پس از آن كه به وسيلهِ ستم مرده باشد.جعلهم حياه للانام و مصابيح للظلام. [53] .خداوند آنان را مايه حيات مردم، و مشعل هاي هدايت در گمراهي ها قرار داد.اين دم ابدال باشد ز آن بهار در دل و جان رويد از وي سبزه زار [54] .

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

حيات، راه، فرايض و سنن الهي

امام، قلب ها را زنده مي سازد، دين و سنت پيامبر كه به خمودي گراييده را زنده مي سازد:«احيي به مناهج سبيله و فرائضه و حدوده؛ خداوند به وسيلهِ او راه هاي هدايت و فرايض و حدود خويش را زنده مي سازد». [55] .«احيي بهم دينه و اتم بهم نوره؛ به وسيله آنان دين خود را زنده كرد و نور خود را به اتمام رسانيد». [56] .«... يمحو كل ضلاله و يحيي كل سنه؛ [خداوند به وسيلهِ او] گمراهي ها را از بين مي برد و سنّت ها را زنده مي سازد». [57] .«يُعزّ اللّه به الاسلام بعد ذله و يحيه بعد موته؛خداوند به وسيلهِ او اسلام را پس از ذلّت به عزت مي رساند و پس
از افسردنش زنده مي سازد.» [58] .

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

حضرت، استعدادها را شكوفا مي كند

عقل هاي به خواب رفته را بيداري مي بخشد، زمين ها را حيات و زمينه ها و استعدادها را شكوفا مي گرداند؛ مگر نه اين است كه تمام انبيا و اوصيا آمده اند تا گنج هاي عقول را استخراج نمايند.«و يثيروا لهم دفائن العقول؛ تا بر ايشان گنج هاي انديشه و عقل را استخراج نموده، نمايان سازند.» [59] .آن خزان نزد خدا نفس و هواست عقل و جان عين بهار است و بقاست [60] .فجمع به عقولهم و كملت به احلامهم ثم مد اللّه في ابصارهم و اسماعهم. [61] .خردهاي آنان را گرد آورد، رشدهاي آنان را كامل گرداند و خداوند بر وسعت بينايي و شنوايي آنان مي افزايد.اذا هز رايته اضاء لها ما بين المشرق و المغرب و وضع اللّه يده علي روِوس العباد. [62] .چون پرچم او به اهتزاز درآيد، ميان مشرق و مغرب با نور آن روشن مي شود و خداوند دستش را بر سربندگان مي گذارد.

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

شادماني، مسرت و شادماني دستاورد ديگر بهار است
اشاره
هشتم: شادماني، مسرت و شادماني دستاورد ديگر بهار است.بهار دل ها، مهدي زهرا، نيز غم و اندوه را مي زدايد و شادي و نشاط را نه تنها به انسان كه به پرندگان و آبزيان و همه و همه هديه مي دهد.آن روز مردگان نيز خرسند مي گردند و به هم مژده ظهور مي دهند:وقت پژمردگي و غمزدگي آخر شد روز آويختن از دامن يار آمد بازمردگي ها و فروريختگي ها بشدند زندگي ها به دو صد نقش و نگار آمد باز [63] .

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

زدودن رنج ها و غم ها و بيماري ها

انسان را از هر نوع بيماري جسمي، روحي نجات مي يابد:من ادرك قائم اهل بيتي من ذي عاهه بري و من ذي ضعف قوي. [64] .هر كس كه قائم اهلبيت مرا درك كند. اگر بيمار باشد، بهبودي مي يابد و اگر ناتوان باشد، نيرومند مي شود.و نزول كل عاهه عن معتقدي الحقِ من شيعه المهدي. [65] .هر بيماري كه از معتقدين به حق از شيعيان مهدي (ع) باشد، بهبودي مي يابد.يشفي اللّه قلوب اهل الاسلام. [66] .خداوند به دست او دل هاي مسلمين را تسكين مي بخشد.آخر رجل منهم انجي به من الهلكه و اهدي به من الضلاله و ابري به من العمي و اشفي به المريض و لاطهرن الارض باخرهم من اعدائي. [67] .[خداوند به پيامبر فرمود] آخرين آن ها مردي است كه به دست او از هلاكت نجات مي بخشم و به وسيلهِ او از گمراهي هدايت مي نمايم و به دست او كور را بينا و بيمار را شفا مي دهم و زمين را به وسيلهِ او از دشمنانم پاك مي سازم.اذا قام قائمنا وضع يده علي روِ وس العباد فجمع به عقولهم و كملت به احلامهم ثم مد اللّه في ابصارهم و اسماعهم [68] .هنگامي كه قائم ما قيام
كند، دست شريفش را بر سر بندگان گذارد و خردهاي آنان را گرد آورد، رشدهاي آنان را كامل گرداند و خداوند بر وسعت بينايي و شنوايي آنان مي افزايد.

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

شادماني
شادماني زندگان، مسلمانان و مؤ منان
«اذا ادركت ذلك الزمان قرت عينك؛ چون آن روز را درك كني، چشمانت روشن مي شود». [69] .امام صادق (ع):المهدي اذا خرج يفرج به جميع المسلمين خاصتهم و عامتهم. [70] .مهدي كه قيام نمايد، همهِ مسلمانان از خواص و عوام به وسيلهِ آن، خوشحال مي شوند.امام كاظم (ع):يفرج بخروجه المومنون و اهل السماوات و لايبقي كافر و لامشرك الا كره خروجه. [71] .مؤمنان و اهل آسمان ها با ظهور او خوشحال و شاداب مي شوند، ولي هيچ كافر و يا مشركي نمي ماند جز اين كه ظهور او را ناخوش دارد.
شادماني مسلمانان و مؤ منان درگذشته
لا يبقي مؤ من الا دخلت عليه تلك الفرحه في قبره و ذلك حيث يتزاورون في قبورهم و يتباشرون بقيام القائم. [72] .مؤ مني نيست جز آن كه، اين شادماني در قبر او نيز وارد آيد، هنگامي كه در قبرها به ديدار هم مي روند و قيام قائم را به هم بشارت مي دهند.

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

شادماني همگاني

يفرح بخروجه اهل السماوات و سكانها. [73] .به قيام او، اهل آسمان ها و ساكنين آن ها شادماني كردند.امام صادق (ع):يفرح به اهل السماء و اهل الارض و الطير في الهواء و الحيتان في البحر. [74] .اهل آسمان و زمين به وسيلهِ ظهور او خوشحال مي شوند، پرندگان هوا و ماهيان دريا نيز با ظهور او شادي مي كنند.فعند ذلك تفرح الطيور في اوكارها و الحيتان في بحارها و تفيضُ العيون و تنبت الارضُ ضعفَ اُكُلها. [75] .در آن هنگام پرندگان در آشيانه هاي خود شادمان مي شوند و ماهيان در قعر درياها شادماني مي كنند و چشمه ها سرازير مي شوند و زمين چندين برابر محصول خود، مي روياند.امام حسن عسكري (ع) به امام زمان (عجل اللّه فرجه الشريف) فرمود:يود الطفل في المهد لواستطاع اليك نهوضا و نواشطُ الوحشُ لو وجد نحوك مجازاً تهتز بك اطرافُ الدنيا بهجه و تهتز بك اعطاف العِزِّ نُضرهً. [76] .كودكي كه در گهواره آرميده، آرزو مي كند كه بتواند به سوي تو بشتابد وحشيان صحرا آرزو مي كنند كه بتوانند به سوي تو راهي يابند. اقطار و اكناف جهان سبز و خرم مي شود، چهرهِ دنيا خندان و قله هاي شرف و عظمت از تو شاداب و خرامان مي گردد.
بهار، خير و بركت، طراوت و... همه و همه زمينه محبت را فراهم مي آورد

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

اشاره
نهم: بهار، خير و بركت، طراوت و... همه و همه زمينهِ محبت را فراهم مي آورد، نفرت ها از بين مي روند، گويي الفت و مهرباني و صميميت ارمغاني جدا ناشدني از بهار است.
زدودن نفرت ها و كينه توزي ها
و تذهب الشحناء من قلوب العباد و يذهب الشر و يبقي الخير. [77] .كينه ها از دل مردم بيرون رود و شرّ از جهان رخت بربندد و تنها خير باقي بماند.
الفت
الفت، يكي از نعمت هايي است كه قرآن بر آن تأ كيد فراوان دارد:و اعتصموا بحبل اللّه جميعاً و لا تفرقوا و اذكروا نعمت اللّه عليكم اذ كنتم اعداءً فالّف بين قلوبكم فاصبحتم بنعمته اخوانا و كنتم علي شفا حفره من النار فانقذكم منها... [78] .همگي به ريسمان خدا چنگ زنيد و پراكنده نشويد و نعمتِ (بزرگ) خدا را برخود، به ياد آريد كه چگونه دشمن يكديگر بوديد و او ميان دل هاي شما الفت ايجاد كرد و به بركت نعمت او، برادر شديد و شما بر لب حفره اي از آتش بوديد، خدا شما را از آن نجات داد....ذريهِ پيامبر (ص)، چون رسول خدا (ص) كه بهار يتيمان (ربيع الايتام) [79] و بهار خير (ربيع الخير) [80] بود، مظهر رحمت الهي اند. مهدي فاطمه (عجل اللّه فرجه الشريف) كه رحمت واسعهِ الهي [81] است كمال رحمت، الفت و مهرباني را هديه مي آورد:بنا يؤ لف اللّه بين قلوبكم بعد عداوه الفتنه كما الف بين قلوبهم بعد عداوه الشرك و بنا يصبحون بعد عداوه الفتنه اخوانا كما اصبحوا بعد عداوه الشرك اخوانا في دينهم. [82] .خداوند به دست ما در ميان آن ها الفت و صميميت ايجاد مي كند؛ چنان كه پس از كينه توزي هاي شرك به دست ما در ميانشان صفا و صميميّت ايجاد نمود. بعد از عداوت روزگار فتنه، به وسيلهِ ما برادري خود را باز يابند، چنان كه بعد از عداوت شرك، به دست ما برادر ايماني گشتند.

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

صميميت

اذا قام القائم جاءت المزامله و ياتي الرجل الي كيس اخيه فيأ خذ حاجته لا يمنعه. [83] .هنگامي كه قائم قيام كند، دوستي واقعي و صميميت حقيقي پياده مي شود. هر نيازمندي دست مي برد و از صندوق برادر
ايماني خويش، به مقدار نياز برمي دارد و صاحب صندوق هم او را منع نمي كند.

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

برترين بهار، محبوب ترين يار
اشاره

شاد از وي شو مشو از غير وي او بهار است و دگرها ماه دي [84] .بهار، اگر سرسبزي و نشاط طبيعت را به همراه خويش به ارمغان مي آورد، امام، سرسبزي، طراوت و زندگي را به روح جان ها مي بخشد. انسان را فراتر از طبيعت مي سازد و او را از خاكدان طبيعت مي رهاند و به اوج مي رساند اين جاست كه او از هر بهاري، بهارتر و از هر چيزي مهربان تر است.

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

دلسوز و مهربان

امام صادق (ع):المهدي سمح بالمال شديد علي العمال رحيم بالمساكين. [85] .مهدي بخشنده ايست كه مال را به وفور مي بخشد، بر مسِو لين كشوري سخت مي گيرد و بر بي نوايان بسيار رئوف و مهربان است.
پناه مردمان
«اوسعكم كهفا؛ او از همه آغوش پناهش برايتان گشاده تر است.» [86] .«مفزع العباد؛ پناهگاه بندگان است.» [87] .
رفيقي صميمي، پدري مهربان، از مادر مهربان تر
الامام الانيس الرفيق و الوالد الشفيق و الاخ الشقيق و الام البره بالولد الصغير. [88] .امام انيسي رفيق، پدري شفيق و برادري همزاد است، همانند مادري نكوكار نسبت به فرزند خردسال است.
اين بهار، دوست داشتني ترين بهار است
«المهدي محبوب في الخلائق؛ مهدي در ميان همه مخلوقات، محبوب است». [89] .
محبوب آسمانيان و زمينيان
يحبه ساكن الارض و ساكن السماء؛ ساكنان زمين و آسمان به او عشق مي ورزند. [90] .بي زبان گويند سرو و سبزه زار شكر آب و شكر عدل نوبهار [91] .
عشق وصف ناشدني امت
ياوي الي المهدي امته كما تاوي النحل الي يعسوبها. [92] .امت اسلامي به مهدي (عج اللّه فرجه الشريف) مهر مي ورزند و به سويش پناه مي برند. آن چنان كه زنبوران عسل به سوي ملكهِ خود پناه مي برند.عاشقان، چنان او را دوست دارند كه چون حضرت سخن مي گويند، آن قدر گريه مي كنند كه نمي فهمند حضرت چه مي گويد:يدخل المهدي الي الكوفه و... فيدخل حتي ياتي المنبر و يخطُبُ فلا يدري الناس ما قال من البكاء. [93] .... مهدي داخل كوفه مي شود.... برفراز منبر قرار مي گيرد و خطبه آغاز مي كند (آن قدر مردم اشك شوق مي ريزند كه) از شدت گريه نمي فهمند كه او چه مي گويد؟!تلك عشره كامله؛ [94] .آن سفر كرده كه صد قافله دل همره اوست هر كجا هست خدايا به سلامت دارش [95] .

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

پاورقي
[1] كافي، ج 1، ص 198؛ تحف العقول، 439.
[2] مثنوي معنوي، دفتر دوم، 246.
[3] كمال الدين، 2، 67، باب 58؛ غيبت نعماني، ص 238، باب 13.
[4] ينابيع الموده، ج 3، ص 136؛ روزگار رهايي، 601.
[5] بحار الانوار، 53، ص 85 باب 29.
[6] منتخب الاثر، ص 472.
[7] ينابيع الموده، ج 3، ص 78 و 132.
[8] خصال / 2 / 626.
[9] مستدرك علي الصحيحين؛ ج 4، ص 557، كتاب الفتن و الملاحم؛ منتخب الاثر، ص 591. [
[10] احتجاج، 2، 290.
[11] غيبت طوسي، ص 188.
[12] بشاره الاسلام، ص 71؛ روزگار رهايي، ص 639.
[13] غيبت نعماني، باب 13، ص 230.
[14] غيبت نعماني، باب 13، 234.
[15] روم / 41.
[16] ديوان امام خميني (ره)، ص 103.
[17] دعاي ندبه، مفاتيح الجنان، ترجمه الهي قمشه اي.
[18] همان.
[19] اعلام الوري، فصل ثاني، 434؛ كمال الدين ج 2، باب 35، 372.
[20] بشاره الاسلام، 297؛ روزگار
رهايي، ص 524.
[21] بشاره الاسلام، ص 71؛ روزگار رهايي، ص 639.
[22] الملاحم و الفتن، 66؛ روزگار رهايي، 603.
[23] ينابيع الموده، ص 92؛ روزگار رهايي، ص 500.
[24] بحار الانوار، 51، 47؛ الزام الناصب، ص 25 و 237.
[25] حج / 41.
[26] غيبت طوسي، 187.
[27] همان.
[28] ينابيع المودّه، 3، 78.
[29] الملاحم و الفتن، 66؛ روزگار رهايي، 603.
[30] ارشاد/2/384.
[31] ينابيع الموده، 3، 78؛ روزگار رهايي، 602.
[32] علل الشرايع، 1، 161 باب 129.
[33] خرائج، 3، 1165.
[34] كشف الغمه، ج 2، 470.
[35] الزام الناصب، ص 11.
[36] اختصاص مفيد، ص 217.
[37] غيبت طوسي، 180.
[38] ينابيع الموده، ج 3، ص 86؛ روزگار رهايي، 601.
[39] غيبت نعماني، باب 13، 338.
[40] امالي طوسي، باب 18، 512.
[41] روضه الواعظين، 2، 485.
[42] كشف الغمه، 2، 470.
[43] الملاحم و الفتن، ص 137؛ روزگار رهايي 598.
[44] غيبت، نعماني، باب 13، 237.
[45] كشف الغمه، ج 3، 262؛ روزگار رهايي، 596.
[46] ارشاد، 2، 384.
[47] مسند احمد، ج 2، 530؛ روزگار رهايي، 597.
[48] كشف الغمه، ج 3، 261؛ روزگار رهايي 597.
[49] الصواعق المحرقه، 164؛ روزگار رهايي، ص 642.
[50] حديد: 17.
[51] الزام الناصب، ص 244؛ روزگار رهايي ص 636.
[52] الامام المهدي ص 57، روزگار رهايي ص 636.
[53] غيبت نعماني، 232.
[54] مثنوي مولوي / دفتر اول / 92.
[55] غيبت نعماني، 233.
[56] الزام الناصب، ص 128؛ روزگار رهايي، 106.
[57] اصول كافي، ج 1، ص 412؛ روزگار رهايي، ص 109.
[58] بشاره الاسلام، 297؛ روزگار رهايي، 514.
[59] شرح نهج البلاغه / 1/ 113.
[60] مثنوي، دفتر اول، 93.
[61] بشاره الاسلام، 254؛ روزگار رهايي، 622.
[62] اعلام الوري، 435؛ روزگار رهايي، 462.
[63] ديوان امام، 125.
[64] بشاره الاسلام، 243؛ روزگار رهايي 421.
[65] الزام الناصب، 185؛ روزگار رهايي، 421.
[66] الزام الناصب، 228؛
روزگار رهايي، 475.
[67] ينابيع الموده، 3، 160، روزگار رهايي 78.
[68] بشاره الاسلام، 254؛ روزگار رهايي 622.
[69] نعماني 152/.
[70] المهدي 221؛ روزگار رهايي 526.
[71] روزگار رهايي، 526 نقل از منتخب الاثر 439.
[72] غيبت نعماني، 323.
[73] نعماني / 223.
[74] المهدي، 221؛ روزگار رهايي 526.
[75] ينابيع الموده، ج 3، 136؛ روزگار رهايي، 601.
[76] وفات العسكري 49؛ روزگار رهايي، 531.
[77] بشاره الاسلام، 249؛ روزگار رهايي 640.
[78] آل عمران، 103.
[79] بحار الانوار، ج 8، ص32.
[80] بحار الانوار، ج 15، ص 392.
[81] زيارت آل يس (رحمه الواسعه).
[82] البيان، 86؛ روزگار رهايي 594.
[83] اختصاص مفيد، 24؛ روزگار رهايي، 631.
[84] مثنوي، مولوي، دفتر سوم، 365.
[85] الملاحم و الفتن 137، روزگار رهايي 598.
[86] غيبت، نعماني، 212.
[87] تحف العقول، ص 516؛ كافي، ج 1، ص 198.
[88] تحف العقول، ص 516؛ كافي، ج 1، ص 198.
[89] بشاره الاسلام، ص 185، روزگار رهايي، ص 640.
[90] بشاره الاسلام، صص 28 و 280؛ روزگار رهايي، ص601.
[91] مثنوي مولوي، دفتر ششم، ص 1123.
[92] الحاوي للفتاوي، ج 2، ص 153؛ روزگار رهايي 599.
[93] كشف الغمه، ج 3، ص 324؛ روزگار رهايي 499.
[94] بقره / 196.
[95] حافظ.

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

roz2پـــــــــــــــــــــا یــــــــــــــــــــــان roz2