رمز ظهور نور

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

https://ghnews.ir/media/k2/items/cache/9a97b2d29c7abe1f30a403ec43116178_XL.jpg

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

سرآغاز

... سيادت، آقايى وکرامت آنان هر انسان آگاهى را شرمنده مى نمايد؛
آنان برگزيدگان آفرينش هستند که در خوان کرم واحسانشان هزاران حاتم متنعّم اند؛
آنان حجّت هاى خدا بر خلق او وراهنمايان مردم به سوى سعادت وکمال اند که همچون ستارگانى درخشان در هر عصر وزمانى درخشيدند وانسانهاى آگاه به اندازه شناخت ومعرفتشان پروانه وار به دور وجود آنها چرخيده وکسب فيض نمودند.

آخرين آنها يعنى حضرت مهدى عليه السلام که جانشين خدا در اين روزگار است وامام زمان ماست.
راستى ما انسانها براى اين امام غايب که حق حيات وهستى بر ما دارد، چه کار کرده ايم؟
آيا توانسته ايم، حقى از حقوق آن وجود شريف را ادا کنيم؟
آيا واقعاً در برابر اين نعمت عظمى وحجّت خدا، چگونه خدا را شکرگزارى نموده ايم؟
وجود نازنينى که رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم در واپسين لحظات زندگى خود او را به عنوان نزديک ترين کسان خويش معرّفى نمود، وخداى مهربان تنها محبّت او وساير معصومين عليهم السلام را اجر ومزد رسالت پيامبرش قرار داد؟!
آرى! بايد اعتراف نمود که در طول تاريخ، بشريّت حقّ آنها را ادا نکرده وهمينک نيز انسان معاصر از اداى حقّ آن بزرگوار سرباز مى زند؛
وبدينسان آن وجودى که جهان هستى بايد در ظاهر وباطن به فرمان او اداره شود، از حکومت او محروم است وشياطين واهريمنان بر آنان حکم رانى مى نمايند واين در اثر کوتاهى نابخشودنى است که از بشريّت سر زده است.
دانشمندى وارسته در اين زمينه گويد:
چون ما نمى توانيم حقوق آن حضرت را ادا نماييم، وشکر وجود وفيوضاتش را آن طور که شايسته است بجاى آوريم، بر ما واجب است آن مقدار از اداى حقوق آن حضرت را که از دستمان ساخته است، انجام دهيم.
آنگاه آن دانشمند فرزانه سخن زيباى خود را چنين ادامه مى دهد:
بهترين اُمور در زمان غيبت آن حضرت، انتظار فرج آن بزرگوار ودعا کردن براى تعجيل فرج او، واهتمام به آنچه مايه خشنودى آن جناب ومقرّب شدن در آستان اوست، مى باشد.(1)
آرى! اين حقيقتى است که بايد به آن اعتراف نمود واز اين همه کوتاهى بر پيشگاه آن سليمان عصر، امام زمان عليه السلام جبين عذر به خاک ساييد وعفو وبخشش خواست با تمام وجود بگوييم:
(يَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا کُنَّا خَاطِئِينَ)؛(2)
اى پدر! (ما گنه کاريم) از خدا بر گناهان ما آمرزش بخواه، که ما درباره يوسف خطاى بزرگى مرتکب شده ايم.
وبه پيشگاه حجّت خدا ورحمت واسعه او امام زمان عليه السلام چنين زمزمه نماييم:



از ما خطا ولغزش از توست عفو وبخشش



مولا به زير دستان جز اين روا ندارد




ما نيز در اين وادى تحيّر غيبت بسر مى بريم وحقيقتاً در مقابل مولا وامام زمانمان شرمنده ايم که نتوانستيم حقّى از حقوق آن سرور عزيز را ادا کنيم.
در عين حال، عنايتى از ناحيه آن حضرت شامل گرديد که بتوانم با اين قلم وبيان ناتوان سخنى چند از مولاى مهربان با دوستان ومنتظران حضرتش داشته باشم؛
ولى ناملايمات وگرفتاريهاى دوران غيبت، باعث سلب توفيق گرديد تا اين که به حضرتش متوسّل شده وبه ثقل اکبر تفأل جستم وبا آيه اى از قرآن قوّت قلب گرفتم که فرمود:
(وَهُدُوا إِلَى الطَّيِّبِ مِنَ الْقَوْلِ وَهُدُوا إِلَى صِرَاطِ الْحَمِيدِ).(3)
(مؤمنانى که عمل صالح انجام داده اند) به سوى سخنان پاکيزه هدايت مى شوند وبه راه خداوند که شايسته ستايش است، راهنمايى مى گردند.
اينک خداى مهربان را به جهت اين توفيق سپاسگزارم واين عنايت را از حرم کريمه اهل بيت عليهم السلام همچون ران ملخى به مولاى مهربان، قطب دايره امکان، امام عصر وزمان عليه السلام تقديم مى دارم، باشد که ان شاء اللَّه پيشکشى براى تشريف فرمايى وظهور حضرتش باشد.
13 رجب، 1422 ه - 9 مهرماه 1380ش

حرم أهل بيت عليهم السلام، قم - محمّد حسين رحيميان

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

مولاى ما امام زمان عليه السلام در يک سخن گُهربار وزيبايى مى فرمايند:
أَکْثِروا الدُعاء بِتَعْجيلِ الفَرَج، فَإنَّ ذلِکَ فَرَجکُمْ.(4)
براى تعجيل در فرج وظهور من بسيار دعا کنيد همانا اين کار براى خودتان گشايش خواهد بود.



اى عاشقان! براى ظهورم دعا کنيد
گر انتظار وامر فرج مى کشيد پس
آن يوسفى که در چَهِ غيبت بُوَد منم
زندان غم مرا به اسارت کشيده است
از مهدى غريب وطن ياد آوريد
از من در اين زمان نباشد غريب تر
امروز سيل اشک بريزيد بهر من



روز وشبان به سوى خدا التجا کنيد
بايد که روز وشب همه از دل نوا کنيد
اى قافله! طناب برايم رها کنيد
اى عاشقان! مرا ز اسارت رها کنيد
هرگاه ياد جدّ غريب مرا کنيد
از بهر اين غريب زمانه دعا کنيد
فردا که شد ظهور زجان خنده ها کنيد(5)




بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم
اللهمّ کُن لِوَلِيِّکَ الحُجَّةِ بنِ الحَسَنْ صَلَواتُکَ عَلَيْهِ وَعَلى آبائِهِ فى هذهِ السَّاعَةِ وَفى کُلِّ ساعة وَليّاً وَحافِظاً وَقائداً وَناصِراً وَدَليلاً وَعيناً حَتّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فيها طَويلاً.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

رمز ظهور نور


... در حلقه اهل دل، شنواى سخنان برخاسته از دل آنان بودم، آنانى که عمرى در انتظار ظهور نور به سر برده وهمواره به اندازه معرفت وشناخت خود از قطب دايره امکان، امام زمان عليه السلام به فکر وياد او هستند.
آنان به حال انسانهايى که توفيق الهى شامل حالشان شده بود ودر زمانهاى خود در خدمت وحضور امام زمانشان بودند، غبطه مى خوردند، مى گفتند:
کاش! روزى چشمان ما هم به جمال دلرباى مولايمان منوّر مى شد.
کاش! روزى مى توانستيم در خدمت مولايمان باشيم و...
ما که مبتلا به غيبت مولايمان هستيم چه کنيم؟
کدامين عمل، بهترين عملى است که مى تواند گِره هاى بهم خورده دوران تاريک وظلمانى غيبت را باز کرده وجهان را با نور آخرين حجّت الهى روشن نمايد؟
وکدامين رمز است که معمّاى دوران غيبت را حل مى کند؟
آرى! در آن محفل اُنس، دل منوّر به رمزى شد، که هرگاه بشريّت بتواند دل خود را - ولو به کمترين درجه آن - متوجّه آن وجود نازنين نمايد ودر مرحله اوّل با توجّه به او، دل از وسايل واسباب مادى برکَنَد وآن هم با زبان هماهنگ شده ودر حدّ توان لب به دعا براى فرج وظهور مبارک آن حضرت بگشايد؛ مقدّمات ظهور نور به وقوع خواهد پيوست؛
اينجاست که خداى متعال چنين دعاى مهم را مستجاب ونورش را ظاهر مى گرداند.
به همين جهت، براى اثبات اين امر مهم به تکاپو افتادم، وبه آثار جاودان هدايتگران بشريّت، امامان معصوم عليهم السلام نگريستم.
آثارى که توسّط عاشقان ومحبّان خاندان عصمت وطهارت عليهم السلام به رشته تحرير درآمده ودر جاى جاى آنها دستورات مهمّى را براى رسيدن به آن آب حيات به پيروان خود وعموم بشريّت فرموده اند.
پس از جستجوى زياد به نتيجه مطلوب رسيدم که وجه اشتراک اين آثار گرانبها موضوع دعا است، که اينک به اهميّت حياتى آن در زندگى دوران غيبت اشاره مى نماييم.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

انسان ودعا



نياز به دعا در ذات بشر نهفته است، چراکه انسان بى اختيار، براى نيل به کمالات مادى ومعنوى خويش در اعماق ضمير خود به آفريدگار تواناى خود پناه برده وبا جان ودل به سوى خداوند رحيم روى آورده واز او يارى ومدد مى طلبد.
او ضعف، فقر، نياز وحاجت خود را - که تمام هويّت هر انسان است - درک مى کند وبه قدرت، توانايى وبى نيازى مطلق وبى نهايت خداى مهربان پناه مى برد وبدين وسيله با منبع واقعى تمام قدرتها، بى نيازيها وکمالات مرتبط مى شود.
به راستى که دعا ونيايش براى انسان يک امر فطرى است، وهرکسى در ضمير ناخودآگاه خود با آن آشنايى دارد، وبا وجود خود درک مى کند که او با وجود اين همه پيشرفت در علوم گوناگون؛ در اقيانوسى از نادانى ها غوطه ور است که دانش او در برابر آن اقيانوس تاريک وبيکران، قطره اى بيش نيست؛
واين حقيقتى است که هر متفکّر خردمند به آن معترف است وهمان انسان، وقتى دست به دعا برمى دارد احساس مى کند که با دريايى از نور مرتبط گشته وبه درگاه آفريدگار که عالم به همه اُمور مى باشد، ره يافته است.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

اينک اين انسان است که با توجّه به اين امر فطرى که در نهاد او نهفته است، آن را شکوفا مى نمايد ومتوجّه آفريدگار خود مى گردد وبدين وسيله با او ارتباط برقرار مى کند.

دعا بهترين وسيله ارتباط
انسان از زمانى که قدرتِ درک او رشد مى يابد وبا عالم هستى آشنا شده وارتباط برقرار مى کند، در ضمير ناخودآگاه خويش در پى خالق وآفريدگارش مى باشد، او خود را در دنيايى مى بيند که توان ارتباط با آن را بدون يارى يک قدرت بى نهايت ندارد.
واز اين جاست که بارقه اُميد در دلش جرقّه مى زند واوّلين آثار اين ارتباط نورانى با آفريدگارش به وجود مى آيد واز صميمِ دل براى حرکت در اين عالم هستى زبان به دعا مى گشايد واز خالق جهانيان استمداد مى طلبد.
وقتى دلش به ارتباط با آفريدگار منوّر مى شود، دوّمين بارقه اُميد که همانا شناخت صاحب زمان وعالم هستى است در دلش مى درخشد، او را براى شناخت بيشتر حجّت خدا وواسطه فيض بارى تعالى به تکاپو وتلاش وامى دارد؛
چراکه تنها راه رسيدن به کمال انسانى که خداى مهربان در وجود انسان به وديعت گذاشته همانا شناخت امام هر زمان وارتباط با آن وجود نازنين است وهمه کليدهاى بسته جهان هستى به دست تواناى حجّت خدا وامام زمان عليه السلام باز مى گردد.
آنگاه که امام زمانش را شناخت در واقع آخرين قلّه کمال وسعادت را فتح کرده وبا پيروى واطاعت از آن وجود نازنين به سعادت دنيا وآخرت، رضوان الهى وکمال انسانى موفّق خواهد شد.(6)

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

انسان در آخر الزمان



آرى! شناخت امام زمان يعنى رسيدن به سرچشمه همه خوبيها، زيبائيها، کمالها وجمالهاى جهان هستى وپى بردن به همه علوم ودانشها وبه همه خوبى هاى هستى ودر يک عبارت: رسيدن به بندگى واقعى الهى.
امّا متأسّفانه انسانهايى که در دوران تاريک وظلمانى آخر الزمان قرار گرفته اند، به اين آسانى ها نمى توانند به اين وديعه الهى نزديک شده واز او شناخت داشته باشند، وعلى رغم شناخت هم، رسيدن به او ودر خدمت او بودن وارتباط با او، با موانع گوناگونى روبرو است.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

امّا چه بايد کرد؟
از چه کسى بايد پرسيد؟
چگونه اين انسانى که در غفلت از امام زمان خود بسر مى برد، بتواند با او آشنا شده وارتباط برقرار نمايد؟
آرى! خداى مهربان، از رحمت ورأفتش دست چنين انسانى را هم مى گيرد وبه سوى حجّت محبوب خودش رهنمون مى کند، چراکه او مهربانترين مهربانان است، واز رحمت ولطفش انسانها را آفريده تا مهر، لطف، عظمت وقدرت خويش را به آنها بشناساند وآنها را از همه مواهب خودش هم در جهان دنيا وهم در جهان آخرت بهره مند سازد؛
ولى انسان با جهل ونادانى، غفلت وبى خردى از فرمان آفريدگار مهربان سرپيچى نموده وخود را در منجلابهايى که خودش ساخته، غوطه ور نموده وبه هلاکت انداخت.
مگر نه اين است که آفريدگار مهربان مى فرمايد:
(اُدْعُوْنِى أَسْتَجِبْ لَکُمْ)؛(7)
اى بندگان من! مرا بخوانيد تا شما را اجابت نمايم.
مگر نفرموده:
(وَللَّهِ الأَسْمَاءُ الْحُسْنَى فَادْعُوْهُ بِهَا)؛(8)
براى خدا اسمهاى نيک است، خدا را با آن نامها بخوانيد.
مگر نفرموده:
(هُوَ الْحَى لا إلهَ إلّا هُوَ فَادْعُوْهُ مُخْلِصِيْنَ لَهُ الدِّيْنَ)؛(9)
زنده واقعى اوست، معبودى جز او نيست، پس او را بخوانيد در حالى که دين خود را براى او خالص کرده ايد.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

آرى! همه وهمه براى آن است که خداوند به انسان بفهماند: اى بنده من! درهاى رحمت به سوى تو باز است واين تويى که بايد گام بردارى وبه سوى رحمت ما بيايى.
اى بنده من! خوان نعمت گسترده است اينک تويى که بايد از اين سفره نعمت، بهره مند شوى.
اى انسان! من تو را براى رسيدن به نهايت کمال آفريده ام وتو براى رسيدن به اين اوج کمال بايد با من ارتباط برقرار کنى ومرا بخوانى تا تو را رهنمون شوم.
بنابراين، رسيدن به اين مرحله از کمال در اين دوران تاريک آسان مى شود وآن با دعا، به ويژه دعا براى شناخت امام زمان عليه السلام، که در اين دوران انسان با خود چنين زمزمه کند:
اَللهُمَّ عَرّفنى نَفْسَکَ، فَإِنَّکَ إنْ لَمْ تُعرِّفْنى نَفْسَکَ لَمْ أَعرِفْ نَبِيَّکَ.
اَللهُمَّ عَرِّفنى رَسولَکَ، فَإنَّکَ إنْ لَمْ تُعَرِّفنى رَسولَکَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتکَ.
اَللهُمَّ عَرِّفْنى حُجَّتَکَ فَإِنَّکَ إنْ لَمْ تُعَرّفْنى حُجَّتَکَ ضَلَلْتُ عَنْ دينى؛(10)
خداوندا! خودت را به من بشناسان؛ زيرا اگر خودت را به من نشناسانى، پيامبرت را نخواهم شناخت.
خداوندا! پيامبرت را به من بشناسان؛ زيرا اگر پيامبرت را به من معرّفى ننمايى حجّت تو را نخواهم شناخت.
خداوندا! حجّت خويش را به من بشناسان؛ زيرا اگر حجّت خودت را به من نشناسانى، از دينم منحرف خواهم گشت.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

انسان در اثر آلودگى به گناه، شناخت کم، وجود شياطين جنّى وانسى از امام زمانش دور افتاده وخداى مهربان به عللى ميان او وامام مهربانش پرده غيبت افکنده، چگونه با او مرتبط شود؟
چگونه انسانى که در لحظه لحظه زندگى خودش به آن حجّت خدا وواسطه فيض نيازمند است وهمه پرونده او از زير دستان مبارک آن وجود نازنين مى گذرد، وهستى او بسته به هستى ووجود امام زمانش مى باشد، با غفلت از او بسر مى برد؟

چرا غفلت؟
راستى که زندگى انسان معاصر جاى شگفتى دارد!
چراکه اين انسان در واقع وبا ادّعاى خودش ذرّه را شکافته وبه کهکشانها وکرات ديگر راه يافته، وبا پيشرفت علوم وتکنولوژى به بهترين امکانات رفاهى دست يافته است.
ولى با هزار تأسّف هنوز انسان در غفلت وبى خبرى بسر مى برد وهنوز هم نتوانسته با امام زمانش که هستى او وکمالش در گرو پيروى از اوست، آشنا شده وبا او ارتباط برقرار کند.
آيا فرشتگان از چنين انسانى در شگفت نمى شوند؟!
آيا موجودات ديگرى که داراى درک وشعور مى باشند از زندگى چنين انسانى تعجّب نمى کنند؟!
او که در کوچکترين اُمور دنيوى خود ساعتهاى زيادى را تلف مى کند که مبادا کمترين ضررى متوجّه او شود، امّا حاضر نيست حتّى در هفته چند ساعت را به فکر شناخت امام زمانش باشد؟!
راستى که جاى شگفتى وبهت است، وآنچه گفتيم شامل اکثريّت انسانهايى است که امروزه ساکنان کره خاکى را تشکيل مى دهند.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

اينک عنان قلم را کنترل کرده وبا جان ودل رو به افرادى مى نماييم که از اوّلين نعمت الهى برخوردارند وتا حدودى با امام زمانشان آشنا هستند که با توجّه کامل بتوانند پرده هاى غفلت وبى خبرى را هرچه بيشتر کنار زده وبراى رسيدن به کمال انسانى گوى سبقت را از همه انسانها بربايند، وجهان را با ظهور امام زمانشان به مدينه فاضله تبديل نمايند.
اينان هر لحظه با دعاى بيشتر از خدا بخواهند شناختشان نسبت به امام زمانشان زيادتر گردد، وآنگاه که با وجود چنين امام زمان مهربانى آشناتر شدند، براى ظهور او دعا کنند.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

دعا براى امام زمان



... تو هستى مايى، بى تو جهانِ هستى معنى ندارد.
تو معناى جمال وکمال الهى هستى، همه غمهاى جهان با يک لبخند دلنشين تو تبديل به شادى مى گردد.
آن روز است که جهانيان با لبخند تو، لبخند خواهند زد..
کجايي؟
خدايا! آيا در زير اين آسمان کبود ودر اين کره خاکى کسى مظلومتر از امام زمان عليه السلام پيدا مى شود؟
کسى که به خاطر او جهان هستى را آفريدى اينک با ترس وانتظار قدم در ميان هستى مى گذارد.
کسى که همه اجدادش را در اين کره خاکى به شهادت رساندند ودلش را با غم واندوه پرنمودند.
آرى! او مظلوم ترين فرد عالم است، وبراى مظلومى ورهايى او بايد دعا کرد.
اگر عزيزى از ما مظلوم شده وگرفتار شود چه مى کنيم؟ ما براى رهايى او چگونه دعا مى نماييم؟
مگر نه اين است که با حالت اضطرار دعا مى کنيم؟
مگر نه اين است که براى رهايى او به اين وآن سفارش دعا مى کنيم؟
مگر نه اين است که به همه اسباب ووسايل متوسّل مى شويم وتا او را رها نکنيم دست از دعا برنمى داريم؟
آيا چه کسى از امام زمان عليه السلام براى ما عزيزتر است؟
آيا او عزيزترين فرد ومحبوبترين شخص در نزد ما نيست؟
پس چرا براى آن حضرت چنين دعا نمى کنيم؟
چرا تعلّل مى ورزيم واين دست وآن دست مى نماييم؟
بياييم براى مظلوم ترين فرد جهان دعا کنيم.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

بياييم با دعا براى او که دستان او را دوران غيبت - همچون اوّل مظلوم عالم جدّ بزرگوارش على عليه السلام که دستانش را بستند - بسته؛ باز نماييم واو را براى رهايى بشريّت از هر نوع ظلم وستم ورسيدن به هر نوع کمال وسعادت، يارى نماييم!
اگر بدانيم تا حال چه قدر از آن حضرت در غفلت بوديم، ديگر در دعاى براى آن حضرت تعلل نمى ورزيم.
آرى! او خود مظلوميّت خود را اعلان مى نمايد وبه دوستانش مى فهماند تا دعايش نمايند.
يکى از عاشقان جمال دلربايش گويد:
به حرم باصفاى سيّد الشهداء عليه السلام - کسى که مولايمان منتقم خون اوست - مشرّف شده ومشغول زيارت بودم.
بالاى سر حرم مطهر، دعاى زائر مستجاب است، قدم به آن مکان مقدّس گذاشتم تا از خداوند بخواهم که مرا به محضر مبارک مولايم حضرت مهدى عليه السلام مشرّف گرداند وديدگانم را به جمال بى مثالش روشن نمايد.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

در آن مکان ملکوتى مشغول زيارت بودم که ناگاه خورشيد جهان تاب جمالش ظاهر شد، من در آن لحظه حضرتش را نشناخته ولى بى اختيار دلم به سوى او رفت، وشديداً مجذوب آن بزرگوار شدم، سلام وعرض ادب کردم، آنگاه پرسيدم: آقا! شما کيستيد؟
در پاسخ فرمودند: من مظلوم ترين فرد عالم هستم.
باز متوجّه نشدم وبا خود گفتم: شايد يکى از علماى بزرگ نجف است که به جهت عدم گرايش مردم به او، خود را مظلوم ترين فرد عالم مى داند، ولى چنين نبود، تا چنين فکرى از ذهنم خطور کرد، متوجّه شدم ديگر آن بزرگوار در کنارم نيست.
اينجا بود که با دعايى که در آن مکان مقدّس کرده بودم وبا شناخت قلبى که از ايشان داشتم فهميدم که او مولاى من بود، چراکه مظلوم ترين فرد عالم کسى جز امام زمان عليه السلام نيست ونعمت حضورش را به اين زودى از دست دادم.(11)
آيا جز اين است که آن حضرت به عاشقان خود درس مى آموزند که به ياد او باشند، به فکر مظلوميّت آن حضرت بوده وبرايش دعا کنند؟!

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

نا اميد نباشيم

انسان در طول زندگى خود با موانع، مشکلات وناکاميهايى همراه است، ولى فرد موفّق هيچ موقع نا اُميد نمى شود، او براى رسيدن به هدف خود از هيچ تلاش وتکاپو کوتاهى نمى کند.
او براى رسيدن به هدف خود شب وروز نمى شناسد، خستگى نمى فهمد، بى قرار است تا به هدفش نايل گردد.
بياييم با اين جنبش وتکاپو براى محبوب خدا وآخرين ذخيره الهى امام زمان عليه السلام دعا کنيم.
بياييم با دعاى براى او، همه خيرات ونيکيها را براى جهانيان به ارمغان بياوريم.
بياييم ريشه فرسوده درخت يأس ونا اُميدى را در ژرفاى دلمان خشکانده ودرخت اُميد را بارور نموده وبراى امام زمانمان دعا کنيم.
دعا کنيم واز دعا کردن خسته وملول نگرديم که - ان شاء اللَّه - خداوند مهربان با همين دعاها به وعده تخلّف ناپذير خود عمل خواهد نمود وجهان را با جمال بى مثال حجّت اش منوّر خواهد فرمود.
مگر نه اين است که اصرار در دعا خوب است ويکى از محسّنات دعا همان اصرار وپافشارى است.
حضرت موسى عليه السلام مى فرمايد: در يک مناجاتى که با خداى خود داشتم صداى پروردگارم را شنيدم که مى فرمود:
يا مُوسى! قُلْ لِبَنى إسْرائيل.. وَأَلَحّوا فى الدُّعاء تَشْملکُمْ الرَحْمَة بِالإجابَة وَتَهْنِئکُمْ العافِيَة؛(12) (http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#12)
اى موسى! به بنى اسرائيل بگو... در دعا اصرار وپافشارى نماييد تا به سبب اجابت دعا، رحمت ومهر شما را فراگيرد وعافيت وسلامتى گوارايتان گردد.
چرا در دعاهايى که براى اُمور دنيوى حتّى جزئيّات زندگى مى نماييم، اين همه اصرار وپافشارى مى کنيم وهرگز خسته نمى شويم؛ ولى در دعا براى آن وجود مهربان - که با آمدنش بساط همه غمها وناملايمات برچيده مى شود - خسته مى شويم وزود دست از دعا برمى داريم واين امر را به مشيّت خداى مهربان موکول مى نماييم؟!

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

آيا در اين خستگى ودر اين يأس ونا اُميدى صداى پاى شياطين جنّى وانسى شنيده نمى شود؟!
آيا آنها نمى خواهند انسان را از اين عبادت عظمى بازدارند؟

آيا آنان در پى اهداف شوم خود نيستند؟!
آرى! يأس ونااُميدى از شيطان است واين گروه کفّاراند که همواره از رحمت الهى مأيوسند.
مگر نه اين است که حضرت يعقوب عليه السلام فرزندانش را براى جستجوى حجّت خدا، يوسف گمگشته کنعان فرستاد وبا خطاب:
(يَا بَنِى اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِن يُوسُفَ وَأَخِيهِ وَلاَ تَيْأَسُوا مِن رَوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لاَ يَيْأَسُ مِن رَوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْکَافِرُونَ)؛(13) (http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#13)
پسرانم! برويد واز يوسف وبرادرش جستجو کنيد؛ واز رحمت خدا مأيوس نشويد که تنها گروه کافران، از رحمت خدا مأيوس مى شوند؛
آنان را براى پيدا کردن پيامبرِ حق، رهنمون شد؟!
بياييم ما نيز از تاريخ الهام گرفته وبه جستجوى يوسف گمشده زهراى اطهر عليها السلام بپردازيم وبا تلاش، تکاپو ودعا جهان را براى هميشه با نور جمالش روشن سازيم.
مگر ما از بنى اسرائيل کمتر هستيم، آنان چندين سال براى حجّت خدا، پيامبرِ حق، حضرت موسى عليه السلام دعا کردند ومأيوس نشدند تا خدا دعايشان را مستجاب فرمود.
امام صادق عليه السلام در ضمن حديثى مى فرمايند:
وقتى عذاب وسختى بر بنى اسرائيل طولانى شد، چهل روز به درگاه خدا گريه وناله کردند، خداوند به موسى وهارون عليهما السلام وحى فرمود که آنها را از دست فرعون نجات دهد، واين در حالى بود که از چهار صد سال، صد وهفتاد سال باقى مانده بود، واز آن صرف نظر کرد.
آنگاه امام صادق عليه السلام مى افزايد:
شما نيز اگر چنين تضرّع وزارى کنيد، خداوند فرج ما را مقدّر مى نمايد، واگر چنين نکنيد، اين امر به آخرين حدّ خود خواهد رسيد.(14) (http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#14)
آرى! دعا کنيم واصرار وپافشارى بنماييم وتا خداى متعال حاجت ما را روا ننموده دست از طلب برنداريم که اين گونه دعا خود باعث رسيدن به کمالات وفضايل انسانى است.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

در سخنى زيبا از مولايمان امام باقر عليه السلام مى خوانيم که حضرتش فرمودند:
لا يَلحُّ عَبدٌ مُؤمِن عَلَى اللَّهِ فى حاجَتهِ إلّا قَضاها لَهُ؛(15) (http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#15)
بنده مؤمنى در حاجت ونياز خود به سوى خدا اصرار وپافشارى نمى ورزد جز آن که خداى تعالى حاجتش را روا مى نمايد.
دعا کنيم، اصرار نماييم ودل حضرات معصومين عليهم السلام را که عمرى را با غم واندوه ومظلوميّت در حکومت جبّاران بسر بردند وبا مظلوميّت به شهادت رسيدند، شاد نماييم.
با دعاى براى امام زمان عليه السلام به غصّه هاى دل رسول خدا، فرق شکافته على مرتضى، پهلوى شکسته فاطمه زهرا، جگر پاره پاره حسن مجتبى وجراحات فزون از حدّ سيّد الشهداء ودلهاى سوخته ائمّه هدى عليهم السلام مرهم بگذاريم ودل غمگين آنها را شاد نماييم.
اى منتظر ظهور امام زمان عليه السلام! واى دعاگوى فرزند امير مؤمنان! اينک برخيز ومولايت را از جان ودل دعا کن وبدان که خداى مهربان دعايت را مستجاب مى نمايد، وهرگز مأيوس نباش که دعاى تو را اثرى است وآمين گوى دعاى تو همه انبيا واوصيا وکائنات هستند که:



برخيز دعا کن که دعا را اثرى هست
اين قدر مگو ناله زتأثير فتاده
زن حلقه به دربار فلک رفعت مهدى
يک نامه برى آمده از کشور خضراء
نوميد مباشيد زدرگاه الهى

تأثير به آه دل خونين جگرى هست
آخر به خدا يک نفس با اثرى هست
چون پادشهان را به گدايان نظرى هست
گويد خبر تازه يک نو سفرى هست
تأثير در اذکار ودعاى سحرى هست

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

الهام از مکتب پيشوايان معصوم



خوشبختانه عدّه اى از مردم تا حدودى مى خواهند امامان معصوم عليهم السلام را در زندگى دنيوى واخروى خودشان الگو قرار دهند واعمال ورفتارشان را از آن بزرگواران بياموزند.
بديهى است که اين همان فرمان الهى است که ما را به اين الگوپذيرى فرمان داده است که:
(لَقَدْ کانَ لَکُمْ فِى رَسُوْلِ اللَّهِ اُسْوَةٌ حَسَنَةٌ)؛.(16) (http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#16)
به طور قطع براى شما در زندگى رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم سرمشق نيکويى است.
ما مى دانيم که امامان معصوم عليهم السلام با خداى خود اُنس عجيبى داشتند وبا دعا با حق تعالى بيشترين ساعات زندگى خود را پر مى کردند، وهمواره در عشق به محبوب ومعبود خود بسر مى بردند.

آنان به جهت اختناق دوران خود، که از هدايت مردم وکشف اسرار الهى به صورت علنى دستشان بسته بود، به همين جهت با دعا ومناجات پرده از اسرار الهى وحقايق معنوى برمى داشتند ومردم را رهنمون مى شدند.
اگر مى خواهيد اين مطلب را خوب بفهميد، سرى به کتابهاى دعا واين آثار ارزشمندى که مهرورزان وعاشقان اهل بيت عليهم السلام در اختيار ما قرار داده اند، گذرى نماييد تا متوجّه شويد که در اين اوراق گران سنگ چه مسايل مهم اعتقادى ومعارف والاى انسان ساز وشناخت ومعرفت نهفته وبه صورت دعا ومناجات بيان شده است.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

در هر صورت، ما دوست داريم از مکتب اهل بيت عليهم السلام الگو بگيريم؛ ولى متأسّفانه اين الگوپذيرى همواره در اُمور جزئى ودنيوى بوده ودر مطالب مهم وحياتى از آنان به عنوان الگو، پيروى ننموده ايم.
توجّه به مضامين دعاها ودعاهايى که حضرات معصومين عليهم السلام براى دوران غيبت بيان فرموده اند ما را با اين مطلب بيشتر آشنا مى سازد.
بياييم به اين امر مهم اهميّت دهيم، ودر اين امر مهم ائمّه معصومين عليهم السلام وياران باوفاى آنها را الگو قرار دهيم، ودر اين برهه حساس با الهام از دعاهاى آن بزرگواران براى امام زمانمان دعا کنيم.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

اگر کتابهاى دعايى را که در مورد حضرت مهدى عليه السلام تحت عنوان صحيفه مهديّه نگارش يافته مورد مطالعه قرار دهيم متوجّه خواهيم شد که مسأله ظهور وفرج آن حضرت ودعاى براى امام زمان عليه السلام چه قدر اهميّت دارد که اين اندازه مورد اهتمام آن بزرگواران بوده است.(17)
(http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#17)

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

(http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#17)

گذرى بر دعاهاى معصومين براى ظهور امام زمان



ظهور نور در تاريکى مطلق - که در اثر تمرّد انسانهاى شرور از فرمان الهى وپيروى آنها از شيطان ونفس اماره بوجود آمد - يکى از وعده هاى تخلّف ناپذير الهى است، خداى متعال اين وعده را به همه انبيا واوصياى آنها داده، وآنان نيز اُمتهاى خود را در طول تاريخ از اين امر مهم وحياتى آگاه نموده ومژده چنين روز مبارکى را داده اند.
ائمّه معصومين عليهم السلام نيز تحقّق اين روز بزرگ را در ضمن دعاهايى از درگاه خداى منّان خواسته اند که اينک به نقل نمونه هايى از دعاهاى امامان بزرگوار عليهم السلام مى پردازيم:
پيشواى نخست واوّل مظلوم عالم، اميرمؤمنان على عليه السلام در ضمن دعايى درباره ظهور فرزندش به خداوند عرض مى نمايد:
اللهُمَّ فَاجْعَل بَعْثَه خُروجاً مِنَ الغُمَّة، وَاجْمَع بِهِ شَمْلَ الاُمّة.
اللهُمَّ صَلِّ عَلى مُحمَّد وَآلِ مُحَمّد عَليهم السَلام وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَرَوْحَهُم وَراحَتَهُم وسُرورَهُمْ، وَأذِقْنى حَلاوَةَ فَرَجِهِمْ، وأهْلک أعداءَهُمْ من الجنّ والإنْسِ؛
خدايا! بعث وظهور امام زمان عليه السلام را موجب پايان غم واندوه حضرتش قرار ده، وبه وسيله او، کار متفرّق وپريشان اُمّت را فراهم آور.
خدايا! بر محمّد وآل محمّد - عليهم السلام - درود فرست ودر فرج وآسايش، آرامش وسرور وشادمانى آنها تعجيل فرما، وشيرينى وحلاوت روزگار ظهور آنها را به کام ما بچشان، ودشمنان آنها را از جنّ وانس هلاک گردان.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

دقّت در مضامين عالى اين دعا، که از دو لب گهربار، درِ مدينه علم پيامبر خدا صلى الله عليه وآله وسلم على بن ابى طالب عليهما السلام شنيده شده؛ هر انسان آگاه را تحت تأثير قرار داده واهميّت حياتى ظهور امام زمان عليه السلام را مى رساند.
اينجاست که بر پيروان وعاشقان صاحب ولايت است که در دعا براى ظهور امام زمان عليه السلام، آن بزرگوار را الگوى خود قرار داده واز صميم دل براى اين امر مهم دعا کنند...
امام باقر عليه السلام براى ظهور فرزندش در قنوت نماز چنين دعا مى خواند.
اللهُمَّ فَإنَّ القُلوبَ قَدْ بَلغت الحَناجر، وَالنُفوس قَدْ عَلت التَراقى، وَالأعمار قَدْ نَفَدَتْ بِالإنتظارِ، لا عَنْ نَقْص استبْصار وَلا عَنْ اتّهام مِقْدار، وَلکن لِما تُعانى مِنْ رُکوبِ مَعاصيکَ، وَالخلاف عَلَيْکَ فى أَوامِرِکَ وَنواهيکَ، وَالتَلَعّب بِأَوْلِيائِکَ وَمظاهِرَة أعْدائِکَ.
اللهُمَّ فَقَرِّبْ ما قَدْ قَرُبَ وَأَوْرد ما قَدْ دَنى، وَحَقِّق ظُنونَ المُوقِنين، وَبَلِّغ المُؤمنينَ تَأْميلَهُم، مِنْ إقامَة حَقِّکَ، وَنَصْرِ دينِکَ وإظْهار حُجَّتِکَ وَالإنتقام مِنْ أَعْدائِکَ؛.(18) (http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#18)
خداوندا! همانا (از شدّت روزگار) جانها به حنجره ها رسيده، وجانها به گلوگاه برآمد، عمر به جهت انتظار پايان پذيرفت، نه به خاطر نداشتن بينش وفهم (در اعتقادات) ونه به خاطر متّهم نمودن مقدّرات، بلکه به جهت اين که رنج کشيدند در مرتکب شدن معصيت هاى تو را واز مخالفت با تو در دستورات ومنهيّاتت و(به جهت) بازى گرفتن اولياى تو وپشتيبانى نمودن از دشمنانت.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

خداوندا! آنچه (ظهور) حقيقتاً نزديک است نزديک گردان، وآنچه نزديک است برسان، اعتقاد يقين کنندگان را تحقق بخش وآرزوى مؤمنان را برسان که همانا برپايى حق تو ويارى دين تو وظهور حجّت تو وانتقام از دشمنان توست.
به طور يقين انسان از معانى والاى اين دعاهايى که از خاندان وحى صادر شده در شگفت است، خاندانى که با ترسيم عصر غيبت ودوران شکوهمند ظهور نور ما را با آن زمانها آشنا ساخته وامر به تلاش وتکاپو براى برقرارى آن دولت پاک نموده اند.
متأسّفانه حق اين دعاها همچنان ادا نشده ومفاهيم بلندى که در آنها نهفته همچنان اسرارگونه باقى مانده است، واُميد است که ان شاء اللَّه با ظهور آخرين حجّت الهى همه اسرار الهى بدست باکفايت آن بزرگوار به انسانهاى باکمال برسد.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

يشواى ششم، امام صادق عليه السلام نيز در دعاى براى ظهور فرزندش چنين مى خواندند:
اللهُمَّ أَيِّدْه بِنَصْرِکَ، وَانْصُر عَبْدَک، وَقَوِّ أَصْحابه وَصَبّرهُمْ، وَافْتَح لَهُمْ مِنْ لَدنکَ سُلطاناً نصيراً، وَعَجِّل فَرَجَه، وَأَمْکنْه مِن أَعْدائِکَ وَأعْداء رَسولِکَ يا أَرْحَمَ الراحمين؛.(19) (http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#19)
خدايا! او را با ياريت تأييد فرما، وبنده خودت را يارى نما، يارانش را قوّت داده وشکيباشان کن، وبراى آنها از ناحيه خودت سلطنتى که مددکار باشد عنايت کن، ودر فرج وظهورش تعجيل فرما، واو را بر دشمنان خود ورسولت قوّت ده اى مهربانترين مهربانان.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

امام کاظم عليه السلام نيز براى مهدى زهراء عليها السلام دعا مى فرمود، يحياى نوفلى گويد:
در بغداد حضور امام کاظم عليه السلام شرفياب شدم، حضرت نماز خود را خواند. آنگاه دستان مبارکش را به جانب آسمان بلند کرد ودعا نمود، دعاى او را مى شنيدم که:
أَنْتَ اللَّه لا إلهَ إلّا أَنْتَ، أَنْتَ الأَوّلُ والآخرُ والظاهِرُ وَالباطِنُ... أَسْألُکَ بِاسْمِکَ المَکْنون المَخْزُون، الحَى القَيُّوم، الَّذى لا يخيبُ مَنْ سَأَلکَ بِهِ، أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّى عَلى مُحمَّدٍ وَآلِ مُحَمّد، وَأَنْ تُعَجِّلْ فَرَجَ المُنْتَقم لَکَ مِنْ أَعْدائِک، وَأَنْجِز لَهُ ما وَعَدْتَهُ، يا ذَالجَلالِ وَالإکْرام؛
خدايا! جز تو خدايى نيست، تو اوّل وآخرى، تو ظاهر وباطنى... تو را به اسم مکنون خود که در گنجينه اسرار است، وزنده وپابرجاست، اسمى که درخواست کننده به آن را نااُميد نمى کنى سوگند مى دهم! واز تو مى خواهم که بر محمّد وآل محمّد عليهم السلام درود فرستى، ودر فرج منتقمى که انتقام تو را از دشمنانت مى گيرد، تعجيل کنى، وبه وعده اى که به او داده اى وفا نمايى، اى صاحب جلال واکرام.
او دعا مى کرد ومن گوش مى دادم، دعاى حضرتش به پايان رسيد، پرسيدم: آقا جان! براى چه کسى دعا مى نموديد؟
فرمود:
ذلک المهدى من آل محمّد عليهم السلام؛
براى مهدى آل محمّد عليهم السلام.
آنگاه با تعبيرات زيبا که حاکى از نهايت عشق وعلاقه آن حضرت نسبت به حضرت مهدى عليه السلام است او را معرفى نمود...(20) (http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#20)

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

(http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#20)
وبدينسان مسؤوليّت دوستان امام زمان عليه السلام در دعا براى آن حضرت بيشتر احساس مى شود، جايى که امام کاظم عليه السلام براى فرزندش چنين دعا مى کند، در حالى که هنوز حضرت مهدى عليه السلام پا به عرصه وجود نگذاشته وجهان را به جمالش منوّر نفرموده؛ پيروان امام زمان عليه السلام در اين عصر وزمان بايد چگونه دعا کنند؟!
واين عمل نشانگر اين امر مهم وسرنوشت ساز است.
عاشقان ودلدادگان اهل بيت عليهم السلام! آيا به راستى عذرى براى ما در کوتاهى از اين دعاى مهم باقى ماند؟!
اگر در اين امر مقدّس کوتاهى نماييم فرداى ظهور نور، چگونه مى توانيم به جمال مولايمان بنگريم؟!
اينک سرى به کوى با صفاى امام هشتم، امام رضا عليه السلام بزنيم که همواره به دعا براى حضرت صاحب الزمان عليه السلام امر مى فرمودند.
آن حضرت در يک دعاى زيبايى از خداوند مى خواهند:
اللهُمّ ادْفَع عَنْ وَليّکَ وَخليفتکَ وَحُجَّتِکَ عَنْ خَلْقِک..
اللهمَّ اشعَب بِهِ الصَدْع، وَارتق بِهِ الفَتْق، وَأَمتْ بِهِ الجَوْر، وَأَظْهِر بِهِ العَدْل، وَقَوِّ ناصِريهِ، وَاخْذُلْ خاذِليهِ، وَدَمْدِمْ عَنْ مَنْ نَصَبَ لَهُ..
اللهُمّ طَهِّرْ مِنْهُم بِلادَک وَاشْفِ مِنْهُمْ عِبادَکَ..
اللهمَّ اسْلُک بِنا عَلى يَدَيْهِ مِنْهاجَ الهُدى وَالمَحَجَّةَ العُظْمى.. وَقَوِّنا عَلى طاعَتِهِ وَثَبِّتْنا عَلى مُشايَعَتِهِ..(21) (http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#21)
خدايا! بلاها را از ولى خود که خليفه وحجّت تو براى مردم است دفع کن...
خدايا! به وسيله او پريشانى مردم، وپراکندگى اُمور را برطرف ساز، ظلم وبيدادگرى را به وسيله او از ميان بردار، وعدل را به وسيله او آشکار کن ياوران او را يارى کن، ودشمنان وکسانى که در فکر خوارى او هستند، خوار وذليل فرما...
خدايا! شهرهاى خود را از لوث وجود آنان (ستمگران، گردنکشان، کافران وبى دينان شرق وغرب عالم...) پاک کن، وبا نابودى آنها دل بندگانت را شفا ده...
خدايا! با دستان با کفايت او، ما را به راه روشن، هدايت وراهنمايى کن... ونيروى فرمان برى از دستورات او را به ما عطا فرما، وما را بر پيروى او ثابت واستوار نگه دار...

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

به راستى که اگر شناخت ما انسانها از جهان هستى وسرانجام آن همچون شناخت امامان معصوم عليهم السلام بود، اين چنين آسوده خاطر زندگى نمى کرديم، بلکه با سرمشق قرار دادن آن حضرات، شب وروز با عجز ولابه به درگاه خداى مهربان رو آورده وبراى فرا رسيدن روزگار رهايى که همان زمان ظهور امام زمان عليه السلام است دعا مى کرديم.
اکنون پاى راز ونياز دلنشين معصوم ديگرى مى نشينيم تا کسب فيض نماييم.
امام جواد عليه السلام که انتظار امام زمان عليه السلام را واجب ولازم مى دانند پس از هر نماز واجب براى فرزند عزيزش چنين دعا مى نمودند:
اللهُمّ وَلِيّکَ الحُجَّة؛ فَاحْفَظْه مِنْ بَيْن يَدَيْه وَمِنْ خَلْفِهِ وَعَنْ يَمينهِ وَعَنْ شِمالِه.. وَاشْفِ بِهِ صُدورَنا وَصُدور قَوْمٍ مُؤْمِنينَ؛(22) (http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#22)
خدايا! وليّت حجّت را از روبه رو وپشت سر، از سمت راست وچپ حفظ فرما.. وبه وسيله او دل ما ودل گروه مؤمنان را شفا بده.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

مدّت مديدى است که از عمر جهان مى گذرد وهر روز جبّاران وستمگران با ظلم وستم، چهره آن را تاريک تر ودل مظلومان را به درد مى آورند. در اين ميان، بيشترين ظلم وستم شامل برگزيدگان آفرينش يعنى اهل بيت عليهم السلام وپيروان آنها شده؛ ولى هنوز مرهم بخش دل مجروح ومنتقم آنان، ظهور نفرموده است. بايد دعا کرد تا خداى متعال در ظهور شفا بخش دل اهل بيت عليهم السلام وپيروان آنها تعجيل بفرمايد، ان شاء اللَّه.
حال به عنوان آخرين نمونه، به زمزمه دعاى نجات بخش دوران امام زمان عليه السلام گوش جان مى سپاريم، آن حضرت در راز ونيازى با آفريدگار خويش چنين دعا مى نمودند:
يا مَنْ لا يُخلف الميعاد، أَنْجِز لى ما وَعَدْتَنى، وَاجْمَعْ لى أَصْحابى، وَصَبّرهُمْ، وَانصُرنى عَلى أَعْدائِکَ وأَعْداء رَسُولِک، وَلا تُخَيِّبْ دَعْوَتى، فَإنّى عَبْدُکَ وَابن عَبْدک، ابن أَمَتِک، أَسيرٌ بَيْنَ يَدَيکَ.
سَيّدى! أَنْتَ الَّذى مَنَنْتَ عَلَى بِهذا المَقام وَتَفَضَّلْتَ بِهِ عَلَى دون کَثيرٍ مِنْ خَلْقِکَ.
أَسْألُکَ أَنْ تُصَلّى عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّد وَأَنْ تُنْجِزَ لى ما وَعَدْتَنى، إنَّکَ أَنْتَ الصادِق وَلا تُخْلِف الميعاد، وَأَنْتَ عَلى کُلِّ شَىء قَدير؛.(23) (http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#23)
اى خدايى که در وعده تخلف نمى نمايى، آنچه بر من وعده فرمودى وفا کن، واصحاب وياران مرا گرد آور وبا صبر آماده شان کن، ومرا بر عليه دشمنان خود ورسولت يارى فرما، دعوتم را رد مفرما که من بنده تو وفرزند بنده تو وفرزند کنيز تو هستم، من در برابر تو ودر اختيارت هستم.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

آقاى من! اين تو هستى که بر من با عنايت اين مقام بزرگ منّت نهادى ومرا ازميان خلقت بر اين امر تفضّل وبرترى دادى، از تو مى خواهم که بر محمّد وآل محمّد درود فرستى وآنچه به من وعده فرمودى وفا نمايى، زيرا که تو راستگو هستى ودر وعده تخلّف نمى نمايى وتو بر هر چيز قادر وتوانا هستى.
راستى که تأمّل ودقّت در کلمه کلمه دعاى امام زمان عليه السلام انسان را شگفت زده مى نمايد، وحقيقتاً فهم اين عبارات والا نياز به تفسير وتوضيح بيشترى دارد که از عهده اين گفتار خارج است.
آنچه ذکر آن در اين جا ضرورت دارد توجّه به نوع دعا ولزوم آن است، وبه جرئت مى توان گفت که با توجّه به دعاهاى ائمّه معصومين عليهم السلام وجوب ولزوم دعا براى ظهور امام زمان عليه السلام ثابت مى شود.

دعا گوى منتظر که از دعا براى ظهور مولاى مهربان خودت خسته نمى شوى وهمواره ودر همه حال براى او دعا مى نمايى! آنچه از نظر شريفت گذشت، قطره اى از درياى دعاهايى است که از پيشوايان معصومين عليهم السلام براى ظهور امام زمان عليه السلام بدست ما به امانت گذارده شده که با تأمّل در مضامين والاى آنها، به خواندن آنها مشغول شده وظهور مبارک مولايمان امام زمان عليه السلام را از خداى بخواهيم.
اى منتظران عزيز! بيايم تعارف را کنار گذاشته واين امر مقدّس را عملاً در زندگى پر فراز ونشيب دوران غيبت پياده نماييم ودر اين مهم پيشوايان معصوم عليهم السلام را الگو وسرمشق خودمان قرار داده واز آنها پيروى نموده وبراى ظهور امام زمان عليه السلام دعا نماييم، وبه زودى شاهد استجابت دعاى همه منتظران باشيم. ان شاء اللَّه.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

آقاى من! اين تو هستى که بر من با عنايت اين مقام بزرگ منّت نهادى ومرا ازميان خلقت بر اين امر تفضّل وبرترى دادى، از تو مى خواهم که بر محمّد وآل محمّد درود فرستى وآنچه به من وعده فرمودى وفا نمايى، زيرا که تو راستگو هستى ودر وعده تخلّف نمى نمايى وتو بر هر چيز قادر وتوانا هستى.
راستى که تأمّل ودقّت در کلمه کلمه دعاى امام زمان عليه السلام انسان را شگفت زده مى نمايد، وحقيقتاً فهم اين عبارات والا نياز به تفسير وتوضيح بيشترى دارد که از عهده اين گفتار خارج است.
آنچه ذکر آن در اين جا ضرورت دارد توجّه به نوع دعا ولزوم آن است، وبه جرئت مى توان گفت که با توجّه به دعاهاى ائمّه معصومين عليهم السلام وجوب ولزوم دعا براى ظهور امام زمان عليه السلام ثابت مى شود.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

دعا گوى منتظر که از دعا براى ظهور مولاى مهربان خودت خسته نمى شوى وهمواره ودر همه حال براى او دعا مى نمايى! آنچه از نظر شريفت گذشت، قطره اى از درياى دعاهايى است که از پيشوايان معصومين عليهم السلام براى ظهور امام زمان عليه السلام بدست ما به امانت گذارده شده که با تأمّل در مضامين والاى آنها، به خواندن آنها مشغول شده وظهور مبارک مولايمان امام زمان عليه السلام را از خداى بخواهيم.
اى منتظران عزيز! بيايم تعارف را کنار گذاشته واين امر مقدّس را عملاً در زندگى پر فراز ونشيب دوران غيبت پياده نماييم ودر اين مهم پيشوايان معصوم عليهم السلام را الگو وسرمشق خودمان قرار داده واز آنها پيروى نموده وبراى ظهور امام زمان عليه السلام دعا نماييم، وبه زودى شاهد استجابت دعاى همه منتظران باشيم. ان شاء اللَّه.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

دعا براى تحقق وعده الهى

بدون ترديد امر ظهور امام زمان عليه السلام يکى از وعده هاى تخلّف ناپذير الهى مى باشد، وعده اى که خداى مهربان آن را به همه انبيا واوصياى آنها داده است.
تحقّق چنين روزى که دنيا از آنِ بندگان صالح خداوند گردد، آرزوى ديرينه همه انسانهاى پاک فطرت بوده است.
رسول خداصلى الله عليه وآله وسلم که اين افتخار نصيب اوشده که تحقّق اين وعده بدست فرزند باکفايت او حضرت مهدى عليه السلام انجام مى پذيرد، در اين زمينه مى فرمايند:
مَعاشِرَ الناس! أَبْشِروا بِالفَرَجِ، فَإنَّ وَعْدَ اللَّهِ لا يُخلف، وَقَضاؤه لا يُردّ وَهُوَ الحَکيمُ الخَبير، وَإنَّ فَتْحَ اللَّه قَريب؛.(24) (http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#24)
اى گروه مردمان! مژده باد بر شما فرج وظهور (مهدى عليه السلام)، که به راستى وعده خداوند تخلّف نمى يابد، وقضاى او باز نمى گردد، او حکيم وآگاه است وبه راستى فتح وگشايش خداوند نزديک است.
آرى! به راستى که فتح الهى نزديک است، چرا ما نزديک ندانيم؟ مگر در دعاى عهد نمى خوانيم:
إنَّهُم يرونه بعيداً ونراه قريباً؛.(25) (http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#25)
غافلان وبى خبران، آمدن چنين روزى را بعيد مى دانند ولى ما نزديک مى دانيم.
آيا اين بُعد ودور دانستن ناشى از وسوسه هاى شيطانى نيست؟
آيا يک انسان منتظر مى تواند ظهور مولاى مهربان خودش را دور بداند؟
هرگز، بياييم ما هم با توفيق الهى وبا دعا براى چنين روزى، آن را نزديک بدانيم.
چرا ما براى تحقّق اين آرمان الهى که نويد بخش جهانيان است، دعا نکنيم؟
چراى براى تقرّب به خدا در اين امر از ديگران سبقت نگيريم؟
کدام عمل مى تواند از چنين ارزشى برخوردار باشد که آرزوى همه پيامبران تحقق چنين روزى است؟
بياييم، شيفتگان مکتب اهل بيت عليهم السلام را در دعا براى ظهور امام زمان عليه السلام يارى نموده وباعث رهايى آنان از زير ستم ستمگران وکافران گرديم..

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

دستور امام زمان به دعا براى تعجيل ظهور



مولاى ما امام زمان عليه السلام در يک سخن گُهربار، دوستان ومنتظران خويش را به اين امر دعوت نموده ودر واقع از آنان خواستار دعا گرديده است، آن حضرت در سخنى زيبا ومختصر مى فرمايند:
أَکْثِروا الدُعاء بِتَعْجيلِ الفَرَج، فَإنَّ ذلِکَ فَرَجکُمْ؛.(26) (http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#26)
براى تعجيل در فرج وظهور من بسيار دعا کنيد همانا اين کار براى خودتان گشايش خواهد بود.
اگر عاشق دلسوخته او، وشمع پروانه وجود او، پا از اين عالم مادّى وخاکى فراتر نهد، وچشم از آب وگِل اين جهان بر هم گذارد متوجّه اسرار اين کلام خواهد شد.
اين سخن، کلام وسخن مولايى است مهربان، که مهر بى کران ودرياى رأفت او، از سرچشمه رحمانيّت ورحيميّت پروردگارش نشأت گرفته.
او که از تحيّر وتزلزل بشريّت عموماً، ومظلوميّت شيعيان ومنتظرانش خصوصاً در غم واندوه بسر مى برد، ومنتظر فرج الهى است؛ با اين دل رنجور وغمگين، همگان را به دعا براى تعجيل در فرج وظهور خويش دعوت مى نمايد.
نکته ديگرى که در اين فرمان نهفته؛ کثرت وزيادى دعاست، واين امر ممکن نيست، مگر با تکرار وادامه آن.
يعنى کسى که بالاترين درجات انتظار را داراست، هرگز از چشم انتظارى خسته وملول نمى شود، هرگز آثار نااُميدى در دل او راه نمى يابد، چون او منتظر محبوب است، وهر لحظه که به ياد محبوب خود مى افتد آتش عشق وعلاقه وى، در دل او شعله مى کشد.
بنابراين، منتظر ظهور حضرت مهدى عليه السلام از دعا دست برنمى دارد، او به يک دعا اکتفا نمى کند، بلکه در همه لحظات زندگى خويش با ياد مولايش زندگى مى کند، وبراى ظهور او دعا مى کند. وهرگز از دعا خسته نمى شود.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

بديهى است که خداى مهربان آثار دعايش را در مواقعى به او نشان مى دهد، وبدين وسيله بيشتر در هجران مولايش مى سوزد، ودعا مى نمايد.
از طرفى، مولاى او نيز آثار استجابت دعايش را گاه گاهى به او نشان مى دهد. اينجاست که منتظران، هرگز دست از دعا برنمى دارند، وهمواره براى ظهور مولايشان دعا مى کنند.(27) (http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#27)
اکنون که خداى متعال توفيق داد ودر زندگى خود با مقدّس ترين امر يعنى دعا براى ظهور امام زمان عليه السلام آشنا شديم، بياييم کوتاهى خود را با دعاى بيشتر جبران نموده ورضايت خدا وامام زمانمان را بدست آوريم.

جبران کوتاهى هاى گذشته، با دعا براى امام زمان
به يقين ما مى دانيم که خدا، مهربان است، لطف بى پايانش شامل بندگان، واز اين همه لطف ومهربانى بوده که براى هدايت ما به سوى سعادت وکمال، پيامبران واوصيايى فرستاده است.
در آخر الزمان دوازده نور پاک ومطهّر را به عنوان جانشينان آخرين سفير الهى يعنى خاتم پيامبران حضرت محمّد مصطفى صلى الله عليه وآله وسلم قرار داده است، يازده نفر از آنها در شرايط سختى از زمان که در اثر کوتاهى وعدم شناخت بشريّت به وجود آمده بود، نورافشانى نموده اند.
اينک باقى مانده آنها در پشت پرده غيبت مى باشد وبشريّت از اين آب گواراى زندگى محروم است، وهم اکنون که حدود هزار واندى سال از غيبت او مى گذرد هنوز اذن ظهور از ناحيه خداى مهربان صادر نشده است.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

چرا تأخير؟

يقيناً تأخير از ماست، زيرا که طبق فرمايش خود مولا، اين ما هستيم که يکدل نشديم، ودر راه او آنچنان که شايسته است، قدم برنداشتيم.
آخرين حجّت الهى، امام زمان حضرت مهدى عليه السلام در اين زمينه مى فرمايد:
وَلَوْ أَنَّ أَشْياعنا - وفّقهم اللَّه لِطاعَته - عَلى اجتماعٍ مِنَ القُلوب فى الوَفاء بِالعَهْد لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهم العمى بلِقائنا، ولتعجّلت لَهم السَعادَة بِمُشاهدتنا عَلى حَقّ المَعْرِفة، وَصدقها منهم بنا..(28) (http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#28)
اگر شيعيان ما - که خداوند بر اطاعتش موفقشان بدارد - با دلهاى متّحد ويکپارچه بر وفاى به عهد وپيمان اجتماع مى کردند، ملاقات ما از آنها به تأخير نمى افتاد، وسعادت ديدار ومشاهده با معرفت وراستى بر آنها به زودى حاصل مى شد...
آرى! کوتاهى، وعدم وفاى به عهد وپيمان الهى، موجب محروميّت جهان بشريّت از اين فيض بزرگ خدايى شد.
اينک اى منتظران عزيز! براى جبران اين تأخير چه بايد کرد؟ وچگونه با آن قافله سالار بشريّت ارتباط برقرار نمود؟
بهترين، جامع ترين وارزنده ترين عملى که بتوان به وسيله آن، با آن امام مهربان ارتباط برقرار کرد، ودل پر درد حضرتش را خشنود ساخت؛ دعا براى فرج وظهور امام زمان عليه السلام است، دعا که انجام آن با توفيق الهى، براى همگان سهل است وآسان.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

بياييم دعا، اين عمل با ارزش را وارد زندگى - به ظاهر زندگى - دوران غيبت نموده وخشنودى خداى مهربان وائمّه معصومين عليهم السلام را بدست آوريم، تا بدين وسيله بتوانيم کوتاهى که در اين مورد از بشريّت در طول قرنها سر زده است جبران کنيم.
بياييم در گذشته خود تأمّل کرده وبه جهت کوتاهى خود فرياد تأسف برآوريم ودر پى تلافى وجبران آن باشيم واز صميم دل بگوييم:
اى کاش اوّلين دعاى خود را، دعاى براى امام زمانمان قرار مى داديم!
کاش همچون پيشوايان معصوم عليهم السلام خودمان، غربت وتنهايى يگانه منجى انسانها را احساس مى کرديم وشب وروز براى نجات او دعا مى کرديم.
کاش زودتر به خود مى آمديم، وما هم همچون ياران با وفاى امامان هدايتگرمان، از جان ودل براى امام زمانمان دعا مى کرديم، وبدين وسيله، آمادگى خود را براى يارى از حضرتش اعلام مى نموديم!
وبالاخره، کاش موفق بوديم ودر مضامين عالى دعاهايى که براى حضرتش وارد شده، دقّت مى نموديم، وآنها را در زندگى دوران غيبت سرمشق خود قرار مى داديم، واين دوران تاريک اين همه طولانى نمى شد و...

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

اثبات وابراز محبت با دعا براى امام زمان



آفريدگار جهان، عالم هستى را با مهر ومحبّت آفريد، اين واژه همه واژه ها را تحت الشعاع قرار داد، ومى توان گفت که ساختار عالم هستى را خداى احديّت بر اين گل واژه استوار فرموده است.

بدون ترديد اين مهر ومحبّت است که به انسان جهت مى دهد واو را انسانى الهى يا انسانى شيطانى مى نمايد.
انسان با حبّ شديد به سوى خداى مهربان، سر به آستان بارى تعالى ساييده وبه محبّتى که به او دارد افزايش داده وبه او شدّت مى بخشد که قرآن مى فرمايد:
(وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبَّاً للَّهِ)؛.(29) (http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#29)
مؤمنان شديدترين محبّت ومهر را نسبت به خداى دارند.
وهمين انسان است که مهر ومحبّت شيطان ودشمنان خدا را در دل مى پروراند وبا اين مهر شيطانى از فرمان آفريدگار مهربانش تمرّد مى نمايد وره به سوى دوزخ وآتش مى برد.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

آرى! سخن از مهر، اين واژه شگفت انگيز دل دريا مى طلبد که سعادت وشقاوت هر انسانى را همين واژه رقم مى زند.
آفريدگار مهربان در مورد مهرورزى به اهل بيت عليهم السلام چنين مى فرمايد:
(قُل لاَ أَسْأَلُکُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِى الْقُرْبَى)؛.(30) (http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#30)
(اى رسول ما!) بگو: من هيچ پاداشى از شما براى رسالت خودم درخواست نمى کنم جز دوستى ومهر ومحبّتِ به خاندانم.
راستى ما مسلمانان که در اثر رسالت پيامبر خدا صلى الله عليه وآله وسلم هدايت يافته ايم آيا چگونه مزد رسالتش را ادا کرده ايم؟
مگر نه اين است که تنها فرزند آن حضرت يعنى امام زمان عليه السلام همينک مدّت مديدى است که در پشت پرده غيبت به سر مى برد، ونظاره گر مظلومى مظلومان عالم، وستم ستمگران است، ولى دوران غيبت دستان يداللهى او را همچون جدّبزرگوارش على عليه السلام آن اوّل مظلوم عالم بسته وتا اذن الهى صادر نشود همچنان منتظر است؟!
آيا تاکنون چگونه محبّت خودمان را به مولاى مظلومان ابراز نموده ايم؟
بياييم با دعا براى ظهور آن حضرت، محبّت خودمان را نسبت به او به اثبات رسانيده وابراز نماييم.
بياييم با دعا براى آن حضرت بگوييم: اى فرزند زهراى اطهر! ما از جان ودل شما را دوست مى داريم وبه يارى نمودنِ تو عشق مى ورزيم چراکه براى تو دعا مى نماييم.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

عاشقان امام حسين ودعا براى ظهور امام زمان



همه دوستداران وپيروان اهل بيت عليهم السلام محبّت وعنايت خاصّى به سالار شهيدان ابى عبد اللَّه الحسين عليه السلام دارند، واين عنايت را از آفريدگار حضرتش وامامان معصوم عليهم السلام ياد گرفته اند.
امام حسين عليه السلام، در اثر کوتاهى مردم بدست ستمگران از اُمّت به شهادت رسيد، پس از شهادتش پيروان خاندان عصمت وطهارت عليهم السلام به عزادارى آن حضرت مشغول شدند، آنان در طول تاريخ خويش اين عمل با ارزش را همگام با امام زمانشان تکرار کرده وکسب فيض نموده ومى نمايند، تا روزى که خداوند احديّت با تحقّق وعده خويش سينه مجروح امام حسين عليه السلام وياران باوفايش را شفا داده وانتقام آنها را بگيرد.
ابو حمزه ثمالى در يک حديث زيبايى از امام باقر عليه السلام مى پرسد:
چرا حضرت قائم عليه السلام، قائم ناميده شد؟

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

حضرت مى فرمايند:
لَمّا قُتِل جَدّى الحُسين عليه السلام ضَجَّت المَلائِکَة إلَى اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ بِالبُکاءِ وَالنَحيب وَقالوا: إلَهنا وَسَيِّدَنا! أَتَغفلُ عَمَّنْ قَتَلَ صَفْوَتکَ وَابْن صَفْوتکَ وَخِيَرتکَ مِنْ خَلْقِکَ؟
فَأَوْحى اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ إِليهم: قَرّوا مَلائِکَتى، فَوَعِزّتى وَجَلالى لأنتقِمَنَّ مِنْهُمْ وَلَوْ بَعد حين.
ثُمَّ کَشَفَ اللَّهُ عَزَّ وجَلّ عَن الأَئمَّة مِنْ وُلْدِ الحُسَين عليه السلام لِلمَلائِکَة، فَسَرّت المَلائِکَةِ بِذلِکَ، فَإذا أَحَدهُمْ قائِم يُصَلّى، فَقالَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلّ: بِذلِک القائِمُ أَنْتقِمُ مِنْهُمْ.(31) (http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#31)
هنگامى که جدّم امام حسين عليه السلام کشته شد، فرشتگان به سوى خداى متعال ضجّه نمودند وبا گريه وزارى فرياد زدند، وگفتند: اى خداى ما! واى سيّد ما! آيا از کسى که برگزيده وفرزند برگزيده تو وبهترين فرد از مخلوقات تو را کشته غفلت مى نمايي؟!
خداى متعال به آنها وحى فرمود: اى فرشتگان من! آرام باشيد؛ قسم به عزّت وجلالم؛ البته از آنها انتقام خواهم گرفت گرچه پس از گذشت زمان باشد.
آنگاه امامان از فرزندان امام حسين عليه السلام را به فرشتگان نشان داده، وآنها از ديدن اين منظره مسرور شدند، نگاه کردند ديدند که يکى از آن بزرگواران ايستاده ونماز مى خواند.
خداوند متعال فرمود: با اين کسى که ايستاده است از آنها انتقام خواهم گرفت.
بنابراين، اى عزادار، وعاشق امام حسين عليه السلام که شب وروز از مصايب جانکاه آن حضرت وخاندانش مى سوزى وناله وفرياد مى زنى! خوشا به حالت، چراکه اين مقامى بس بزرگ در پيشگاه ائمّه معصومين عليهم السلام - بخصوص امام زمان عليه السلام - است.
ولى بدان که اين عزادارى هنگامى نتيجه خواهد داد که همگام با امام زمان عليه السلام بوده ودر همه حالات به ياد منتقم خون پاک امام حسين عليه السلام که خون خداست باشى.
عزادار امام حسين عليه السلام بايستى بيشتر براى ظهور فرزند مولاى خودش دعا کند، او در همه مراسمهايى که به خاطر مولايش برگزار مى کند بايد به فرزند غريبش امام زمان عليه السلام دعا کند.
اگر قدرى به زياراتى که در مورد امام حسين عليه السلام واعمال ايّام عاشوراى آن حضرت وارد شده با تأمّل بنگريم، خواهيم فهميد که مهمترين جهت اين عمل شريف، همانا دعا براى منتقم امام حسين عليه السلام است که آن هم امام زمان عليه السلام است.

[طاهره رشیدی* خادمه اباصالح المهدی(ع)*]

در فرازى از زيارت عاشورا مى خوانيم:
وَأَسْأله أَنْ يُبلّغنى المَقام المَحْمود لَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ، وَأَنْ يَرْزُقَنى طَلَبَ ثارى مَعَ إمامٍ مَهْدى ظاهِر ناطِق بِالحَقِّ مِنْکُمْ..(32) (http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#32)
از خدا مى خواهم مرا به مقام محمودى که از آنِ شما خاندان است نايل گرداند، ونصيبم قرار دهد تا در رکاب مهدى عليه السلام شما اهل بيت - که هدايتگرى ظاهر وبه حق گوياست - بوده تا خونخواه ومنتقم از دشمنان شما باشم.
آرى! بايد يگانه آرزوى عزادار امام حسين عليه السلام انتقام خون پاک مولايش باشد، اکنون که فرزند حضرتش در پشت پرده غيبت است، بايد دعا کنيم تا خداوند ظهورش را برساند وما در رکاب همايونى او انتقام جدّ مظلومش را بگيريم.
بدين مناسبت کلامى را که حضرت سيّد الشهداء عليه السلام در عالم مکاشفه به يکى از علماى قم فرمودند، بيان مى کنيم که حضرتش فرمودند:
(... مهدى ما در عصر خودش مظلوم است، تا مى توانيد درباره مهدى (حضرت مهدى عليه السلام) سخن بگوييد وقلم فرسايى کنيد؛
آنچه درباره شخصيت اين معصوم بگوييد درباره همه معصومين (عليهم السلام) گفته ايد؛ چون حضرات معصومين (عليهم السلام) همه در عصمت، ولايت وامامت يکى هستند وچون عصر، عصر مهدى ما (حضرت مهدى عليه السلام) است سزاوار است درباره او مطالب گفته شود.
(امام حسين عليه السلام) در خاتمه فرمودند:
باز تأکيد مى کنم، درباره مهدى ما زياد سخن بگوييد وبنويسيد. مهدى ما مظلوم است، بيش از آنچه نوشته وگفته شده بايد درباره اش نوشت وگفت).(33) (http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#33)
راستى که امامان معصوم عليهم السلام ما، اين راه را با بهترين وجه رهنمون شده اند؛ ولى اين ما بوديم که به مسايل جزئى پرداخته واز امر حياتى ظهور امام زمان عليه السلام در غفلت هستيم.
اينک به دعايى که امام صادق عليه السلام در روز عاشورا به عبد اللَّه بن سنان مى آموزد توجّه بفرماييد:
عبداللَّه بن سنان گويد: روز عاشورا به محضر آقايم امام جعفر صادق عليه السلام شرفياب شدم، حضرت را با رنگ ورويى گرفته وظاهرى غمگين که اشک از چشمان مبارکش مانند درّ سرازير بود، ديدم.
عرض کردم! اى فرزند رسول خدا! چرا گريه مى کنيد؟ خداوند چشمان شما را گريان نکند.
حضرت فرمود: آيا غافل هستي؟ آيا نمى دانى که مثل چنين روزى امام حسين عليه السلام به شهادت رسيد؟
عرض کردم: آقاى من! نظر شما درباره روزه امروز چيست؟
امام صادق عليه السلام پس از بيان اعمال اين روز وچگونگى عزادارى در آن، دعاى مفصّلى را براى روز عاشورا قرائت فرمودند، در بخشى از آن دعا آمده است که:
اللّهمَّ عَجِّلْ فَرَجَ آلِ مُحَمّد، وَاجْعَل صَلواتک عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمْ، وَاسْتَنقذهُمْ مِنْ أَيْدى المُنافِقينَ المُضلّينَ، وَالْکَفَرَة الجاحِدين، وَافْتَح لَهُمْ فَتْحاً يَسيراً، وَأتح لَهُمْ روحاً وَفَرَجاً قَريباً، وَاجْعَلْ لَهُمْ مِنْ لَدُنْکَ عَلى عَدوِّکَ وَعَدُوِّهِمْ سُلطاناً نَصيراً؛
خدايا! در فرج آل محمّد عليهم السلام تعجيل فرما، ودرود خودت را بر او (مهدى عليه السلام) وبر اهل البيت عليهم السلام قرار ده، وآنان را از دست منافقان گمراه وکفّار عنود نجات ده، وبراى آنان پيروزى آسانى نصيب کن، وبر آنان آسايش وفرج نزديک عنايت کن، واز ناحيه خودت براى آنها بر دشمنان خود ودشمنان آنها سلطنت قرار ده.
آنگاه امام صادق عليه السلام در عباراتى حيرت انگيز دشمنان اهل بيت عليهم السلام را توصيف ونفرين فرموده وبه ضايع شدن دين وتعطيل شدن احکام در اثر عدم حمايت مردم از امامان معصوم عليهم السلام مى پردازد ومى فرمايد:
اللهُمَّ إِنَّ سُنَّتَکَ ضائِعة، وَأَحْکامَکَ مُعَطّلَة، وَعِتْرة نَبِيّکَ فى الأَرْض هائِمَة.
اللهمّ فَأَعِن الحَقّ وَأَهله، وَاقمَع الباطِل وَأَهْلَه، وَمُنَّ عَلَيْنا بِالنَجاةِ، وَاهْدِنا إلَى الإيمانِ، وَعَجِّلْ فَرَجَنا، وَانْظِمْهُ بِفَرَجِ أَوْلِيائکَ، وَاجْعَلهُمْ لَنا وُدّاً، وَاجْعَلنا لَهُمْ وَفْداً؛.(34) (http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#34)
خداوندا! به راستى که سنّت وروش تو پايمال گرديد، احکام (روشنگر) تو تعطيل شده وخاندان پيامبرت در روى زمين سرگشته وحيران هستند.
خداوندا! حقّ واهلش را يارى کن، وباطل واهلش را نابود نما، ومنّت گذار وما را نجات ده وما را به سوى ايمان هدايت فرما، ودر فرج ما تعجيل فرما، وفرج وگشايش ما را با فرج وگشايش اولياى خودت مقرّر فرما، وآنان را براى ما مهربان وما را براى آنها پذيرا قرار بده..
به راستى که دقّت وتأمّل در مضامين دعاهايى که در مورد ظهور حضرت مهدى عليه السلام وارد شده، انسان را حيران مى کند، اضطراب او را افزايش مى دهد، وبا شرمندگى تمام رو به سوى مولاى مهربان وامام زمان عليه السلام خودش کرده وچنين زمزمه مى کند:



اگر قدر تو را دانسته بوديم
دل ما خانه غمها نمى شد
اگر شرط تولّا کرده بوديم
نمى شد روز ما، شام سياهى


اگر عهد وفا نشکسته بوديم
غم هجران نصيب ما نمى شد
هر آنچه گفته بودى کرده بوديم
نمى شد قسمت ما اين تباهى(35) (http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#35)



آرى، اى عزادار امام حسين عليه السلام واى عاشق اهل بيت عليهم السلام! بايد براى هميشه، درختِ يأس ونوميدى را که با ريشه اى پوسيده در دل گروهى جاى گرفته، از بيخ وبُن برکَند، وبه جاى آن نهال اُميد واُميدوارى کاشت، وبا اشک زلال چشمانى که در اثر مصايب امام حسين عليه السلام وياران باوفايش، جارى است اين نهال را آبيارى نمود، واز ابرهاى رحمت وبارانهاى غفرانى که همواره به اين محافل ومجالس باصفا سايه لطف ومهر مى افکند، يارى طلبيد تا به زودى زود اين درخت به ثمر نشسته وميوه دعاى بيشتر وبهتر را براى تنها عزيز وفرزند امام حسين عليه السلام يعنى حضرت ولى عصر عليه السلام به ارمغان آورد، إن شاء اللَّه.
بديهى است که او مولاى مهربان است، واين عمل ما را با بهترين احسان ونيکويى جبران مى فرمايند.
علّامه فرزانه، صاب کتاب ارزشمند (مکيال المکارم) مى نويسد:
يکى از برادران شايسته وگراميم، خوابى براى من نقل کرد، او گفت:
من در عالم خواب موفّق به ديدار جمال مولاى مهربانم شدم، حضرتش فرمود:
إِنّى أَدْعُوا لِکُلِّ مُؤْمِنٍ يَدْعُو لى بَعْد ذِکْرِ مَصائِب سَيِّد الشُهَداء عليه السلام فى مَجالِسِ العَزاء؛(36) (http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#36)
هر مؤمنى که در مجالس سوگوارى پس از ذکر مصايب حضرت سيّد الشهداء عليه السلام براى من دعا کند، من براى او دعا مى نمايم.
آرى! عزادار امام حسين عليه السلام! که عاشقانه در لحظات زندگى خود به ياد مصايب ومظلوميّت آن حضرت اشک مى ريزى وبا اشک چشمان پاکت براى ظهور فرزندش دعا مى کنى! قدر ومنزلت خود را بدان وبدين عمل زيبا خدا را سپاس گو، وبدان که اين عمل نيکو ومقدّس تو آثار زيادى دارد وباعث خشنودى خداى متعال وحضرات معصومين عليهم السلام وبخصوص حضرت زهرا عليها السلام است.

دعا براى ظهور وحل معماى ظهور نور
... به راستى که براى انسانى که شناختى از امام زمانش دارد، دوران غيبت، دوران سختى است، دورانى بس تاريک وظلمانى، غيبت وهجران ولى نعمت وکسى که راهنماى انسان به سوى سعادت وکمال انسانى است.
روزگار تاريکى که انسانها در پراکندگى، جدايى، ذلّت وتباهى بسر مى برند، وآگاهان از اوضاع ترسناک ووحشتناک آن دوران، در پى حلّ معمّاى ظهور نور بوده ودر اين حيرتکده تاريک در پى قافله سالار خويش هستند.
وآنچه در اين مجموعه کوتاه بررسى شد اين است که پس از ساليان سال از غيبت امام زمان عليه السلام آنچه اين مشکل را حل نموده وما را به دوران شکوهمند ظهور نور مى رساند دعاست، وهمو وجه اشتراک مابين آثار جاودان امامان معصوم عليهم السلام است.
از طرفى انديشمندانى از شاگردان مکتب اهل بيت عليهم السلام به اين امر مهم وحياتى پرداخته وآن را بيان نموده اند.
سيّد بن طاووس شخصيتِ بزرگوار ومنتظر دلسوخته امام زمان عليه السلام پس از آن که با بيانى زيبا مردم را به دعاى براى ظهور امام زمان عليه السلام دعوت مى کند، مى فرمايد:
آنچه که به تو گفتم عمل کن که آن حقيقتى است روشن، وکسى که در مورد مولاى ما سهل انگارى کند، ودر اين مورد سستى ورزد واز آنچه بيان کردم غافل شود، به خدا سوگند! او در اشتباه است، اشتباهى که مايه ننگ وعار است.
سپس مى فرمايد:
آيا تا حال فکر کرده اى که امامان پاک وهدايتگر ما عليهم السلام چگونه به اين موضوع اهميّت داده اند؟ آيا تاکنون نسبت به اين موضوع با اهميّت بى اعتنائى نکرده اي؟
سيّد بزرگوار در ادامه سخن خود مى فرمايد:
باز تکرار مى کنم ومى گويم: با توجّه به آنچه بيان کردم عذرى براى تو در اهميّت ندادن به دعا براى تعجيل ظهور باقى نمى ماند.(37) (http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#37)
دانشمند وارسته ومنتظر دل شکسته، آية اللَّه موسوى اصفهانى در کتاب ارزشمند (مکيال المکارم) مى نويسد:
همان گونه که آيات وروايات بيانگر اين است که دعا از مهم ترين اقسام عبادتهاست، وترديدى نيست که مهم ترين وارزنده ترين نوع دعا آن است که براى کسى باشد که خداوند حقّ او را ودعا براى او را بر همه واجب نموده است؛ وبه برکت وجود او فيض ونعمت خدا بر همه موجودات او مى رسد؛ همان گونه، شکّى نيست که مقصود از اشتغال به خداوند، مشغول بودن به عبادت او است، ومداومت به دعا سبب مى شود که خداوند او را در عبادت تأييد وکمک نمايد، واو را از اولياى خود قرار دهد.
بنابراين، بايد در دعا براى مولاى ما حضرت حجّت عليه السلام مداومت نمود، واز خداوند تعجيل فرج وظهور حضرتش را درخواست کرد، وغم واندوه را از چهره مبارک آن بزرگوار زدود، ودر دلِ آن حضرت سُرور ايجاد کرد، وهمه اينها با اين مسأله مهمّ فراهم مى گردد.
بنابراين، بر اهل ايمان لازم است که بر اين امر مقدّس اهتمام ورزيده، ودر هر مکان وزمانى براى تعجيل ظهور آن حضرت دعا نمايند.(38) (http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#38)

بديهى است که با نگرش محقّقانه در مضامين اين دعاهاى نورانى که در صدها مورد دعا براى تعجيل ظهور با عبارات زيبا اشاره وتصريح شده، معماى ظهور نور حل مى شود که آن هم دعا ودرخواست از خداى مهربان است.
بنابراين اگر همه انسانهايى که در سرتاسر اين جهان پهناور زندگى مى کنند بتوانند در لحظه اى از زندگى خود با خداى مهربان کوچکترين ارتباطى برقرار کرده واز او براى آبادى وآزادى جهان، ظهور امام زمان عليه السلام را بخواهند، به طور يقين خداى مهربان دعاى آنها را مستجاب وجهان ظلمانى وتاريک را با ظهور آخرين حجّت خويش يعنى حضرت مهدى عليه السلام نورانى خواهد فرمود.
پس بياييم دعا، اين مسأله فطرى انسانى را که در وجود ميلياردها انسان به وديعت گذاشته شده شکوفا نموده وبا دعا براى مصلح عالم، جهان را به مدينه فاضله تبديل نماييم.
اينک با دعايى که در اين زمينه در موارد زيادى از پيشوايان هدايت، امامان معصوم عليهم السلام بيان شده اين نوشته را به پايان مى بريم:
اللهُمّ إِنّا نَرْغَب إِلَيْکَ فى دَوْلةٍ کَريمَةٍ، تُعِزُّ بِهَا الإسلام وَأَهْله، وَتُذِلّ بِها النِّفاق وَأَهْلَه، وَتَجْعَلُنا فيها مِنَ الدُّعاةِ إلى طاعَتِکَ، وَالقادَة إِلى سَبيلِکَ، وَتَرْزقنا بِها کَرامَة الدُّنْيا وَالآخِرَة..(39) (http://ketaab.iec-md.org/QAAEM/ramz_zohoor_noor_rahimiyaan_peyneveshthaa.html#39)
خداوندا! ما از درگاه ربوبى تو آرزومند وخواهان دولت باکرامتى هستيم که امام زمان عليه السلام تشکيل مى دهد، دولتى که در آن اسلام واهلش را عزّت بخشى، ونفاق ومنافقان را ذليل وخوار گردانى. در آن دولت حق ما را از دعوت کنندگان به طاعتت وفرمانبريت وپيشوايان راه هدايت خودت قرار دهى وبه واسطه آن بزرگوار عزّت وکرامت دنيا وآخرت را عطا فرمايى...