قصیـده مُهمَله ( بدون نقطه در وصف علی (ع)

[ملکوت* گامی تارهایی *]

درسـرم حُـكم اِلـهِ واحِــدحَــیِّ صمــد
درگِلم مِهرِمحمد(ص)كومَراكرده مَدَد


درســرم مِهــرووَلایِ آل طـــه آمـــده
دردل وروح دوعالم عطرگلها آمده


دردلـم مهــروَلایِ طُــِّره موئــی آمــده
درسرم سودای مِهرِماه روئی آمده


ای علــی عالـی اعلـی ولــی كـردگــار
مَصدَركُلُّ الكَمال وما سِوَی الَه رامدار


مَطلَـعِ عِلــم اِلـهـی درگـه علـم رســول
كرده روح احمد(ص)مُرسَل دراوهردم حُلول


مَحـرم اَســرارداداری ومــولــددرحَــرم
ای همای علم وَحی ای مُحرِم حِلُّ وحَرم


ای كـه مِهــرعـالَـم آرائـی ومـاه مُـلكِ دل
گرگدارارَحم كردی مُدَّعی گرددكسل


درسحــرگـاهـی اگـردردمــراكـردی دوا
گوهرعلم وعمل هم گركَرَم كردی مرا


هـم دواءوهـم عـطاءوهـم كـمال وهـم كـرم
دردوعـالـم داده ای مـاراسَــرائی وحَــرم


ای امـــام اوّل وای هـــادی كُـــلِّ اُمَـم
ای كـلام الَـه كـه داری درسـرای دل حـرم


كُـلّ اَسـراردوعـالـم كـرده اِحـصی درعــلی
حَیِّ داورای رهائی روسوی آل علی