خادمه زینب کبری(س)
05-07-2010, 13:12
سؤال: منظور از معجزات اقتراحى چيست؟
جواب: منظور از معجزات اقتراحى، معجزاتى است كه به بهانه جوئى هاى مشركان به هنگام سر باز زدن از ايمان و اسلام پايان مى داد. در واقع منظور اين است كه، هر وقت معجزه اى به ميل خود پيشنهاد كنند، فوراً پيامبر(صلى الله عليه وآله) بايد آن را انجام دهد.
مشركان چنين مى پنداشتند: اعجاز امرى است در اختيار پيامبر(صلى الله عليه وآله)، و هر وقت و هر گونه اراده كند مى تواند انجام دهد.
علاوه بر اين، موظف است از اين نيروى خود، در برابر هر مدعى لجوج و بهانه جو استفاده كند، و مطابق ميل او عمل نمايد.
گوئى پيامبر انسان بيكارى است كه، كليد همه معجزات را در دست گرفته و منتظر است كسى از راه برسد و پيشنهادى به او بكند! غافل از اين كه:
اوّلاً ـ معجزه كار خدا است، و تنها به فرمان او انجام مى گيرد.
ثانياً ـ معجزه براى شناخت پيامبر و هدايت است، و يك مورد آن هم براى اين منظور كافى است، و پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) علاوه بر آن، به اندازه كافى معجزه به آنها نشان داده بود، و بيش از آن، چيزى جز يك مشت اقتراحات هوس آلود نبود.
لذا، خداى متعال در آيه 20 سوره «يونس » به پيامبر(صلى الله عليه وآله)چنين دستور داده مى شود: «به آنها بگو: معجزه مخصوص خدا، و مربوط به جهان غيب و ماوراء طبيعت است» (فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلّهِ).
بنابراين، معجزه چيزى نيست كه در اختيار پيامبر(صلى الله عليه وآله) باشد، و پيامبر(صلى الله عليه وآله) بر طبق هوس هاى كافران هر روز معجزه تازه اى انجام دهد، و بعداً هم با عذر و بهانه اى از ايمان آوردن خوددارى كنند.
و در پايان آيه، با بيانى تهديدآميز به آنها مى گويد: «اكنون كه شما دست از لجاجت بر نمى داريد در انتظار باشيد، من هم با شما در انتظارم» (فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَمظِرينَ)
شما در انتظار مجازات الهى باشيد، و من هم در انتظار پيروزيم!
و يا اين كه شما در انتظار آمدن چنين معجزاتى باشيد، و من هم در انتظار مجازات شما افراد لجوجم!(1)
1. تفسیر نمونه، جلد 8، صفحه 316.
پایگاه اطلاع رسانی دفترآیت الله العظمی مکارم شیرازی
جواب: منظور از معجزات اقتراحى، معجزاتى است كه به بهانه جوئى هاى مشركان به هنگام سر باز زدن از ايمان و اسلام پايان مى داد. در واقع منظور اين است كه، هر وقت معجزه اى به ميل خود پيشنهاد كنند، فوراً پيامبر(صلى الله عليه وآله) بايد آن را انجام دهد.
مشركان چنين مى پنداشتند: اعجاز امرى است در اختيار پيامبر(صلى الله عليه وآله)، و هر وقت و هر گونه اراده كند مى تواند انجام دهد.
علاوه بر اين، موظف است از اين نيروى خود، در برابر هر مدعى لجوج و بهانه جو استفاده كند، و مطابق ميل او عمل نمايد.
گوئى پيامبر انسان بيكارى است كه، كليد همه معجزات را در دست گرفته و منتظر است كسى از راه برسد و پيشنهادى به او بكند! غافل از اين كه:
اوّلاً ـ معجزه كار خدا است، و تنها به فرمان او انجام مى گيرد.
ثانياً ـ معجزه براى شناخت پيامبر و هدايت است، و يك مورد آن هم براى اين منظور كافى است، و پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) علاوه بر آن، به اندازه كافى معجزه به آنها نشان داده بود، و بيش از آن، چيزى جز يك مشت اقتراحات هوس آلود نبود.
لذا، خداى متعال در آيه 20 سوره «يونس » به پيامبر(صلى الله عليه وآله)چنين دستور داده مى شود: «به آنها بگو: معجزه مخصوص خدا، و مربوط به جهان غيب و ماوراء طبيعت است» (فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلّهِ).
بنابراين، معجزه چيزى نيست كه در اختيار پيامبر(صلى الله عليه وآله) باشد، و پيامبر(صلى الله عليه وآله) بر طبق هوس هاى كافران هر روز معجزه تازه اى انجام دهد، و بعداً هم با عذر و بهانه اى از ايمان آوردن خوددارى كنند.
و در پايان آيه، با بيانى تهديدآميز به آنها مى گويد: «اكنون كه شما دست از لجاجت بر نمى داريد در انتظار باشيد، من هم با شما در انتظارم» (فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَمظِرينَ)
شما در انتظار مجازات الهى باشيد، و من هم در انتظار پيروزيم!
و يا اين كه شما در انتظار آمدن چنين معجزاتى باشيد، و من هم در انتظار مجازات شما افراد لجوجم!(1)
1. تفسیر نمونه، جلد 8، صفحه 316.
پایگاه اطلاع رسانی دفترآیت الله العظمی مکارم شیرازی