عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*
04-08-2010, 22:35
http://sl.glitter-graphics.net/pub/1133/1133415hrdqowiq5r.gif (http://sl.glitter-graphics.net/pub/1133/1133415hrdqowiq5r.gif)
http://www.ayehayeentezar.com/images/icons/13a.gifمادران، بهترین و نزدیکترین دوستان دخترانhttp://www.ayehayeentezar.com/images/icons/13a.gif
دخترانی که آرزو دارند آینده ای روشن و امیدبخش داشته باشند نیازمند مادرانی آگاه، مهربان و مقتدر می باشند. دختران در برقراری ارتباط مفید، مؤثر و متعالی با مادرانی که بی بهره از قوت اراده و ناراضی از وضع خود هستند؛ بسیار مشکل داشته و گاهی در فرایند همانندسازی دچار تعارض روانی می شوند. بنابراین نقش مادر در تربیت فرزندان خود و به خصوص فرزند دختر فوق العاده مهم و تعیین کننده می باشد. به طوری که شخصیت والا و مطلوب مادران در دوره های گوناگون رشد و تحول زندگانی کودکان و فرزندان؛ همین میزان عطوفت و محبت او می باشد.
در شرایط طبیعی، یک مادر دوست دارد همه خوبیها، همه شایستگی ها، همه زیباییها و همه کمالات را در وجود فرزندان خویش مشاهده نماید بنابراین رابطه مادران با دختران از ویژگیها، ظرافت و حساسیتهای خاصی برخوردار می باشد. مادران در وجود دختران خویش خاطره ها و تجربیات خوشایند و ناخوشایند زندگی گذشته خود را مرور می نمایند و با تمام وجود می کوشند موانع، تجارب ناگوار و ناکامیهای اجتماعی که خود داشته اند؛ برای دختران آنها تکرار نگردد.
برجسته ترین ویژگی رابطه مادران و دختران بدین گونه است که همانندسازی دختران با مادران بسیار چشمگیرتر و عمیق تر از همانندسازی پسرها با پدرها می باشد. دختران در دوره های مختلف رشد و به خصوص سنین پیش دبستانی فرصت تقلید و یادگیری را از رفتارهای کلامی و غیر کلامی بیشتر از پسربچه ها دارند چرا که پدرها اغلب اوقات در خارج از خانه به سر می برند. بنابراین زمانی که دختران با تجاربی از ارتباط خوشایند و دوست داشتنی با مادر، خانه را به قصد مدرسه ترک می کنند عموما بیشترین سازش یافتگی اجتماعی را از خود نشان داده و به راحتی با معلم و مربی خود ارتباط برقرار می نمایند.
لازم به توضیح است مادران زمانی می توانند در ایفای نقش مادری و رسالت پرورشگری خود موفق باشند که کانون خانواده آنها از آفت و آسیبهای روانی همچون تحقیر، تهدید و توهین، دروغ و
غیبت، تهمت و افترا و پرخاشگری مصون باشند. از طرف دیگر گاهی دیده می شود برخی از مادران ـ ناخودآگاه و به ندرت آگاهانه ـ برای جبران تعدادی از محرومیت و ناکامیهای زندگی گذشته خود تلاش دارند باورها و رفتارهای مشخص و خاصی را در قالب شخصیت در حال تکوین دختران خویش متبلور سازند و در این رهگذر چه بسا از حد اعتدال نیز تجاوز کرده، از فرزند خود انتظارات و توقعاتی غیر معمولی داشته و یا وی را به طریقی تربیت می نمایند که هیچ گونه تناسبی با ویژگیهای سنی، بلوغ فکری، نیازهای روانی و اجتماعی آنها ندارد. بدیهی است یک مادر زمانی می تواند گرمترین و متعالی ترین رابطه را با فرزندان خود داشته باشد و نیازهای عاطفی و روانی آنان را مرتفع نماید که خود رابطه ای سالم و شایسته با همسر خویش داشته باشد.
مادرانی که با برخورداری از رابطه ای پرجاذبه و منطقی و رفتاری مملو از صمیمیت و معقول، موفق به جلب اعتماد و اطمینان دختران خود می شوند، در جایگاه محرم ترین و شایسته ترین دوست برای آنان قرار می گیرند. در سایه این چنین ارتباط عاطفی و منطقی متقابل، دختران از بالاترین سطح بهداشت روانی، احساس خودارزشمندی و اعتماد به نفس بهره مند می شوند و با مصونیت از آسیب پذیریهای رفتاری و کژروی های اجتماعی، از مطلوب ترین شرایط کار و زندگی و تحصیل برخوردار می گردند و جوانه های خلاقیت در شخصیتشان شکوفا می شود. به همین دلیل است که در جوامع مختلف و متفاوت و با بینشهای مختلف ثابت شده است که وجود مادر گرمی بخش کانون خانواده و روشنگر راه زندگی سعادتمندانه اعضای آن است.
http://sl.glitter-graphics.net/pub/1133/1133415hrdqowiq5r.gif (http://sl.glitter-graphics.net/pub/1133/1133415hrdqowiq5r.gif)
http://www.ayehayeentezar.com/images/icons/13a.gifمادران، بهترین و نزدیکترین دوستان دخترانhttp://www.ayehayeentezar.com/images/icons/13a.gif
دخترانی که آرزو دارند آینده ای روشن و امیدبخش داشته باشند نیازمند مادرانی آگاه، مهربان و مقتدر می باشند. دختران در برقراری ارتباط مفید، مؤثر و متعالی با مادرانی که بی بهره از قوت اراده و ناراضی از وضع خود هستند؛ بسیار مشکل داشته و گاهی در فرایند همانندسازی دچار تعارض روانی می شوند. بنابراین نقش مادر در تربیت فرزندان خود و به خصوص فرزند دختر فوق العاده مهم و تعیین کننده می باشد. به طوری که شخصیت والا و مطلوب مادران در دوره های گوناگون رشد و تحول زندگانی کودکان و فرزندان؛ همین میزان عطوفت و محبت او می باشد.
در شرایط طبیعی، یک مادر دوست دارد همه خوبیها، همه شایستگی ها، همه زیباییها و همه کمالات را در وجود فرزندان خویش مشاهده نماید بنابراین رابطه مادران با دختران از ویژگیها، ظرافت و حساسیتهای خاصی برخوردار می باشد. مادران در وجود دختران خویش خاطره ها و تجربیات خوشایند و ناخوشایند زندگی گذشته خود را مرور می نمایند و با تمام وجود می کوشند موانع، تجارب ناگوار و ناکامیهای اجتماعی که خود داشته اند؛ برای دختران آنها تکرار نگردد.
برجسته ترین ویژگی رابطه مادران و دختران بدین گونه است که همانندسازی دختران با مادران بسیار چشمگیرتر و عمیق تر از همانندسازی پسرها با پدرها می باشد. دختران در دوره های مختلف رشد و به خصوص سنین پیش دبستانی فرصت تقلید و یادگیری را از رفتارهای کلامی و غیر کلامی بیشتر از پسربچه ها دارند چرا که پدرها اغلب اوقات در خارج از خانه به سر می برند. بنابراین زمانی که دختران با تجاربی از ارتباط خوشایند و دوست داشتنی با مادر، خانه را به قصد مدرسه ترک می کنند عموما بیشترین سازش یافتگی اجتماعی را از خود نشان داده و به راحتی با معلم و مربی خود ارتباط برقرار می نمایند.
لازم به توضیح است مادران زمانی می توانند در ایفای نقش مادری و رسالت پرورشگری خود موفق باشند که کانون خانواده آنها از آفت و آسیبهای روانی همچون تحقیر، تهدید و توهین، دروغ و
غیبت، تهمت و افترا و پرخاشگری مصون باشند. از طرف دیگر گاهی دیده می شود برخی از مادران ـ ناخودآگاه و به ندرت آگاهانه ـ برای جبران تعدادی از محرومیت و ناکامیهای زندگی گذشته خود تلاش دارند باورها و رفتارهای مشخص و خاصی را در قالب شخصیت در حال تکوین دختران خویش متبلور سازند و در این رهگذر چه بسا از حد اعتدال نیز تجاوز کرده، از فرزند خود انتظارات و توقعاتی غیر معمولی داشته و یا وی را به طریقی تربیت می نمایند که هیچ گونه تناسبی با ویژگیهای سنی، بلوغ فکری، نیازهای روانی و اجتماعی آنها ندارد. بدیهی است یک مادر زمانی می تواند گرمترین و متعالی ترین رابطه را با فرزندان خود داشته باشد و نیازهای عاطفی و روانی آنان را مرتفع نماید که خود رابطه ای سالم و شایسته با همسر خویش داشته باشد.
مادرانی که با برخورداری از رابطه ای پرجاذبه و منطقی و رفتاری مملو از صمیمیت و معقول، موفق به جلب اعتماد و اطمینان دختران خود می شوند، در جایگاه محرم ترین و شایسته ترین دوست برای آنان قرار می گیرند. در سایه این چنین ارتباط عاطفی و منطقی متقابل، دختران از بالاترین سطح بهداشت روانی، احساس خودارزشمندی و اعتماد به نفس بهره مند می شوند و با مصونیت از آسیب پذیریهای رفتاری و کژروی های اجتماعی، از مطلوب ترین شرایط کار و زندگی و تحصیل برخوردار می گردند و جوانه های خلاقیت در شخصیتشان شکوفا می شود. به همین دلیل است که در جوامع مختلف و متفاوت و با بینشهای مختلف ثابت شده است که وجود مادر گرمی بخش کانون خانواده و روشنگر راه زندگی سعادتمندانه اعضای آن است.
http://sl.glitter-graphics.net/pub/1133/1133415hrdqowiq5r.gif (http://sl.glitter-graphics.net/pub/1133/1133415hrdqowiq5r.gif)