مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*
05-08-2010, 12:45
http://img.tebyan.net/big/1385/11/10220310038211912619222517016215110011075.jpg
یکی از شاخه های "حسن خلق"، که رابطهها را استوارتر و پیوندها را صمیمىتر مىسازد، گفتار دلپذیر و شادىبخش است.
متانت در سخن و ادب در گفتار و زیبایى در کلام، خصلت پاکدلان بىکینه استو خلق و خوى اولیاء دین.
ارزش انسان و جوهره وجودىاش را زبان و بیان روشن مىسازد:
یکى تحقیر مىکند، یکى تشویق. یکى عیبجویى مىکند، دیگرى تحسین و تقدیر. یکى ملامت مىکند، دیگرى پر و بال مىدهد و امید مىآفریند.
کدام یک خوبتر است؟
شما خودتان چگونه بیان و زبانى دارید؟ تلخ یا شیرین؟ گزنده یا مرهم گذارنده؟
آیا با دیگران همانگونه صحبت مىکنید که دوست دارید دیگرانبا شما آنچنان حرف بزنند و خطاب کنند؟
پذیرایى از دیگران، همیشه با غذا و میوه و شیرینى نیست. گاهى پذیرایى، با یک کلام خوب و سخن شایسته است.
این اکرام،بالاتر از تغذیه و اطعام است، چرا که گفتار شایسته و زیبا، غذاى روحاست.
گفتن یک «آفرین»، «احسنت»، «بارکالله» مگر چقدر هزینه و خرجدارد؟
کسانى هستند که جان مىدهند، ولى حاضر نیستند یک کلام تشویقآمیز و محبتبار بر زبان جارى کنند.
بشنویم از رسولخدا(ص) که اسوه اخلاق حسنه و الگوى ادب در گفتار و رفتار است که فرموده است:
«من اکرم اخاه المؤمن بکلمة یلطفه بها و فرج عنه کربته لم یزل فى ظل الله الممدود علیه الرحمة ما کان فى ذلک».1
هر کس برادر با ایمانش را با گفتن کلامى ملاطفتآمیز و غمزدا، مورد تکریم قرار دهد، تا وقتى او شادمان است، گوینده آن سخنهمواره در سایه رحمت گسترده الهى به سر مىبرد.
کلام تشویقى و آفرین و مرحبا گفتن بر عمل شایسته دیگرى نیز،از اینگونه صالحات است. باز هم از کلام امام صادق(ع) بشنویم:
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/81606275998862748728.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/81606275998862748728.gif)
یکی از شاخه های "حسن خلق"، که رابطهها را استوارتر و پیوندها را صمیمىتر مىسازد، گفتار دلپذیر و شادىبخش است.
متانت در سخن و ادب در گفتار و زیبایى در کلام، خصلت پاکدلان بىکینه استو خلق و خوى اولیاء دین.
ارزش انسان و جوهره وجودىاش را زبان و بیان روشن مىسازد:
یکى تحقیر مىکند، یکى تشویق. یکى عیبجویى مىکند، دیگرى تحسین و تقدیر. یکى ملامت مىکند، دیگرى پر و بال مىدهد و امید مىآفریند.
کدام یک خوبتر است؟
شما خودتان چگونه بیان و زبانى دارید؟ تلخ یا شیرین؟ گزنده یا مرهم گذارنده؟
آیا با دیگران همانگونه صحبت مىکنید که دوست دارید دیگرانبا شما آنچنان حرف بزنند و خطاب کنند؟
پذیرایى از دیگران، همیشه با غذا و میوه و شیرینى نیست. گاهى پذیرایى، با یک کلام خوب و سخن شایسته است.
این اکرام،بالاتر از تغذیه و اطعام است، چرا که گفتار شایسته و زیبا، غذاى روحاست.
گفتن یک «آفرین»، «احسنت»، «بارکالله» مگر چقدر هزینه و خرجدارد؟
کسانى هستند که جان مىدهند، ولى حاضر نیستند یک کلام تشویقآمیز و محبتبار بر زبان جارى کنند.
بشنویم از رسولخدا(ص) که اسوه اخلاق حسنه و الگوى ادب در گفتار و رفتار است که فرموده است:
«من اکرم اخاه المؤمن بکلمة یلطفه بها و فرج عنه کربته لم یزل فى ظل الله الممدود علیه الرحمة ما کان فى ذلک».1
هر کس برادر با ایمانش را با گفتن کلامى ملاطفتآمیز و غمزدا، مورد تکریم قرار دهد، تا وقتى او شادمان است، گوینده آن سخنهمواره در سایه رحمت گسترده الهى به سر مىبرد.
کلام تشویقى و آفرین و مرحبا گفتن بر عمل شایسته دیگرى نیز،از اینگونه صالحات است. باز هم از کلام امام صادق(ع) بشنویم:
https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/81606275998862748728.gif (https://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/81606275998862748728.gif)