نرگس منتظر
02-10-2010, 10:01
نگاهبانی از خود و خانواده در برابر آتش دوزخ
http://img.tebyan.net/big/1388/07/242981351044923214710348217422341101127139.jpg
منصور بن عمار می گوید: روزی وارد مسجد شدم. جوانی در نهایت خضوع و خشوع با حالت گریان نماز می‌خواند. با خود گفتم: از این جوان بوی آشنایی می آید. توقف کردم تا سلام نمازش را داد سپس گفتم: «ای جوان! می دانی خدا را وادی است در جهنم که آن را «لظی» می گویند؟ بعد این آیه را تلاوت کردم:
كَلَّا إِنَّهَا لَظَى نَزَّاعَةً لِّلشَّوَى ؛ (روز قیامت اگر مجرمان تمام آن چه را متعلق به ایشان است، برای نجات از آتش فدا کنند) هرگز نجات نیابند؛ زیرا آتش دوزخ بر آنان شعله‌ور است و تمام سر و صورت و اندام شان را می سوزاند. 1
آن جوان از شنیدن این آیه فریادی زد و بی هوش شد. وقتی به هوش آمد گفت: (ای بنده ی خدا!) بیشتر بخوان. گفتم:
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا قُوا أَنفُسَكُمْ وَأَهْلِیكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ عَلَیْهَا مَلَائِكَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَا یَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَیَفْعَلُونَ مَا یُؤْمَرُونَ ؛ ای کسانی که به خدا ایمان آورده اید! (در طاعت او بکوشید) خود و خانواده ی خویش را از آتشی که هیزم آن، انسان ها و سنگ ها است، نگاهدارید؛ آتشی که فرشتگانی بر آن گمارده شده اند که خشن و سخت گیرند و هرگز از فرمان خدا سرپیچی نمی کنند و دستورات او را به دقت اجرا می کنند. 2
آن جوان دو مرتبه فریادی زد و جان به جان آفرین تسلیم کرد. هنگامی که برای غسل دادن، جامه از تن او بیرون آوردیم، به خط سبز بر سینه ی وی نوشته شده بود:
فَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَّاضِیَةٍ فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ قُطُوفُهَا دَانِیَةٌ
این شخص (نیکوکار و مؤمن) در عیش و زندگانی خوش خواهد بود. در بهشت عالی رتبه و ابدی که میوه های آن همیشه در دسترس است، جاودان می باشد. 3
تنظیم: گروه دین و اندیشه تبیان
1- معارج، 15 و 16.
بر او نیست راهی به سوی فرار بر اطراف او شعله ور گشته نار
سر و صورتش پاک سوزد در آن بخواند به خود دوزخ آن کافران
2- تحریم، 6.
الا مؤمنان به یکتا خدا چه خود را و چه اهل بیت و سرا
بدارید از آتش و نار دور مبادا بیایید آن جا حضور
3- الحاقه، 21،22،23 .
چنان آتشی تا همه کافران***************** «چو هیزم بخواهند بودن در آن»
بر آن سنگ خاراست آتش فروز********************کند روشن آن آتش قهر و سوز
که هستند مأمور در آن محل ****************** گروهی ملایک همه سنگدل
که هرگز زفرمان پروردگار *******************نتابند رخ اندر انجام کار
فقط هر چه هستند مأمور آن ********************* عمل کرده تنها به دستور آن
http://shiaupload.ir/images/13536868817911190887.gif
http://img.tebyan.net/big/1388/07/242981351044923214710348217422341101127139.jpg
منصور بن عمار می گوید: روزی وارد مسجد شدم. جوانی در نهایت خضوع و خشوع با حالت گریان نماز می‌خواند. با خود گفتم: از این جوان بوی آشنایی می آید. توقف کردم تا سلام نمازش را داد سپس گفتم: «ای جوان! می دانی خدا را وادی است در جهنم که آن را «لظی» می گویند؟ بعد این آیه را تلاوت کردم:
كَلَّا إِنَّهَا لَظَى نَزَّاعَةً لِّلشَّوَى ؛ (روز قیامت اگر مجرمان تمام آن چه را متعلق به ایشان است، برای نجات از آتش فدا کنند) هرگز نجات نیابند؛ زیرا آتش دوزخ بر آنان شعله‌ور است و تمام سر و صورت و اندام شان را می سوزاند. 1
آن جوان از شنیدن این آیه فریادی زد و بی هوش شد. وقتی به هوش آمد گفت: (ای بنده ی خدا!) بیشتر بخوان. گفتم:
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا قُوا أَنفُسَكُمْ وَأَهْلِیكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ عَلَیْهَا مَلَائِكَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَا یَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَیَفْعَلُونَ مَا یُؤْمَرُونَ ؛ ای کسانی که به خدا ایمان آورده اید! (در طاعت او بکوشید) خود و خانواده ی خویش را از آتشی که هیزم آن، انسان ها و سنگ ها است، نگاهدارید؛ آتشی که فرشتگانی بر آن گمارده شده اند که خشن و سخت گیرند و هرگز از فرمان خدا سرپیچی نمی کنند و دستورات او را به دقت اجرا می کنند. 2
آن جوان دو مرتبه فریادی زد و جان به جان آفرین تسلیم کرد. هنگامی که برای غسل دادن، جامه از تن او بیرون آوردیم، به خط سبز بر سینه ی وی نوشته شده بود:
فَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَّاضِیَةٍ فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ قُطُوفُهَا دَانِیَةٌ
این شخص (نیکوکار و مؤمن) در عیش و زندگانی خوش خواهد بود. در بهشت عالی رتبه و ابدی که میوه های آن همیشه در دسترس است، جاودان می باشد. 3
تنظیم: گروه دین و اندیشه تبیان
1- معارج، 15 و 16.
بر او نیست راهی به سوی فرار بر اطراف او شعله ور گشته نار
سر و صورتش پاک سوزد در آن بخواند به خود دوزخ آن کافران
2- تحریم، 6.
الا مؤمنان به یکتا خدا چه خود را و چه اهل بیت و سرا
بدارید از آتش و نار دور مبادا بیایید آن جا حضور
3- الحاقه، 21،22،23 .
چنان آتشی تا همه کافران***************** «چو هیزم بخواهند بودن در آن»
بر آن سنگ خاراست آتش فروز********************کند روشن آن آتش قهر و سوز
که هستند مأمور در آن محل ****************** گروهی ملایک همه سنگدل
که هرگز زفرمان پروردگار *******************نتابند رخ اندر انجام کار
فقط هر چه هستند مأمور آن ********************* عمل کرده تنها به دستور آن
http://shiaupload.ir/images/13536868817911190887.gif