نرگس منتظر
14-10-2010, 02:51
جنگ به روایت آوینی یا BBC ؟!
بیبیسی از علاقه مردم و مخصوصاً جوانان ایرانی به شهدا و خاطرات جنگ تحمیلی اطلاع دارد و حضور هر ساله مردم را در مناطق جنگی و کاروانهای راهیان نور میبیند، پس چه بهتر که این علاقه را با شک و شبهه و دروغ، نشانه بگیرد.
اولین نتیجه روایتگری بیبیسی، تقدس زدایی از دفاع مقدس هست، چرا که براساس روایت آنها، اصلاً دفاع مقدسی در کار نبود، جنگی بود مشابه جنگهای دیگر!
ضمن اینکه هنوز متجاوز بودن عراق ثابت نشده، شاید ایران شروع کننده آن باشد! و یا اصلاً این جنگ یک دعوایی شخصی بین رهبران این دو کشور باشد! و کمکم نوبت به شمارش جنایت طرفین میشود!
در روایت بی طرفانه بی بی سی، میفهمیم همانطوری که عراق به ایران ظلم کرد و بر سر مردم ایران بمب و موشک ریخت و اسرای ایرانی را شکنجه کرد، ایران هم در مقابل همین بلاها را بر سر مردم عراق آورد! همه چیز برابر و در شرایط برابر. کسی به دیگری بدهکار نیست.
http://img.tebyan.net/big/1385/06/12813319916200952124714361787622915623248.jpg
بعد برای اینکه تکلیف شهید و شهادت و فرهنگ شهادت را هم مشخص کند، به سراغ کارشناسی میرود که کشف بزرگی دارد:
«آثاری که درباره بسیجیها منتشر شده بیشتر تلاش دارند شهادت دوستی جوانان در جبهه های جنگ را با تکیه بر حضور فرهنگ شهادت در تشیع ایرانی، سنت امام سوم شیعیان، بنیادگرایی و تعصب مذهبی و پدیده های مشابه توضیح دهد!»
جناب کارشناس، خیلی بیطرفانه نتایج پژوهش خود را از وصیت نامه شهدا بازگو میکند:
اکثر شهدای ایرانی به خاطر حس وطن پرستی شهید شدند! خیلیها به خاطر حس کنجکاوی به جبهه رفتند. عدهای هم برای فرار از مدرسه، بعضیها هم از سر بیکاری و برای تنوع در زندگی، بعضیها هم به خاطر جوگیری، بعضیها هم برای رسیدن به پست و مقام و دانشگاه و شغل و پول و … البته این وسط یک چند نفری هم با آگاهی و شناخت کامل و در راه خدا و اسلام و قرآن و امام به جبهه رفته بودند که لابد اکثریت نبودند!
با خواندن این پژوهش آقای محقق بیبیسی، تازه متوجه میشویم که گویا نسخههای دیگری از وصیت نامه شهدا وجود داشتهاند که ما از آن بی خبر بودیم. وصیت نامههایی که در آنها اثری از یاد و نام امام خمینی، اطاعت از ولایت فقیه، حس شهادت طلبی، یاد امام حسین علیه السلام، سربازی امام زمان عجل الله فرجه و … دیده نمیشود!
بعد به سراغ سربازان و ژنرالهای عراقی میرود و روایت آنها را از جنگ تحمیلی منعکس میکند تا به ما بگوید جنگ فقط آن چیزی نیست که جمهوری اسلامی میگوید. این روایت مثل این میماند که دوربین را برداریم و به میان سربازان معاویه و یزید برویم و روایت آنها را درباره جنگ صفین و حادثه عاشورا بدانیم، تا اصل بی طرفی مستند سازی رعایت شود!
http://i6.glitter-graphics.org/pub/1030/1030626o3xojjw70a.gif
بیبیسی از علاقه مردم و مخصوصاً جوانان ایرانی به شهدا و خاطرات جنگ تحمیلی اطلاع دارد و حضور هر ساله مردم را در مناطق جنگی و کاروانهای راهیان نور میبیند، پس چه بهتر که این علاقه را با شک و شبهه و دروغ، نشانه بگیرد.
اولین نتیجه روایتگری بیبیسی، تقدس زدایی از دفاع مقدس هست، چرا که براساس روایت آنها، اصلاً دفاع مقدسی در کار نبود، جنگی بود مشابه جنگهای دیگر!
ضمن اینکه هنوز متجاوز بودن عراق ثابت نشده، شاید ایران شروع کننده آن باشد! و یا اصلاً این جنگ یک دعوایی شخصی بین رهبران این دو کشور باشد! و کمکم نوبت به شمارش جنایت طرفین میشود!
در روایت بی طرفانه بی بی سی، میفهمیم همانطوری که عراق به ایران ظلم کرد و بر سر مردم ایران بمب و موشک ریخت و اسرای ایرانی را شکنجه کرد، ایران هم در مقابل همین بلاها را بر سر مردم عراق آورد! همه چیز برابر و در شرایط برابر. کسی به دیگری بدهکار نیست.
http://img.tebyan.net/big/1385/06/12813319916200952124714361787622915623248.jpg
بعد برای اینکه تکلیف شهید و شهادت و فرهنگ شهادت را هم مشخص کند، به سراغ کارشناسی میرود که کشف بزرگی دارد:
«آثاری که درباره بسیجیها منتشر شده بیشتر تلاش دارند شهادت دوستی جوانان در جبهه های جنگ را با تکیه بر حضور فرهنگ شهادت در تشیع ایرانی، سنت امام سوم شیعیان، بنیادگرایی و تعصب مذهبی و پدیده های مشابه توضیح دهد!»
جناب کارشناس، خیلی بیطرفانه نتایج پژوهش خود را از وصیت نامه شهدا بازگو میکند:
اکثر شهدای ایرانی به خاطر حس وطن پرستی شهید شدند! خیلیها به خاطر حس کنجکاوی به جبهه رفتند. عدهای هم برای فرار از مدرسه، بعضیها هم از سر بیکاری و برای تنوع در زندگی، بعضیها هم به خاطر جوگیری، بعضیها هم برای رسیدن به پست و مقام و دانشگاه و شغل و پول و … البته این وسط یک چند نفری هم با آگاهی و شناخت کامل و در راه خدا و اسلام و قرآن و امام به جبهه رفته بودند که لابد اکثریت نبودند!
با خواندن این پژوهش آقای محقق بیبیسی، تازه متوجه میشویم که گویا نسخههای دیگری از وصیت نامه شهدا وجود داشتهاند که ما از آن بی خبر بودیم. وصیت نامههایی که در آنها اثری از یاد و نام امام خمینی، اطاعت از ولایت فقیه، حس شهادت طلبی، یاد امام حسین علیه السلام، سربازی امام زمان عجل الله فرجه و … دیده نمیشود!
بعد به سراغ سربازان و ژنرالهای عراقی میرود و روایت آنها را از جنگ تحمیلی منعکس میکند تا به ما بگوید جنگ فقط آن چیزی نیست که جمهوری اسلامی میگوید. این روایت مثل این میماند که دوربین را برداریم و به میان سربازان معاویه و یزید برویم و روایت آنها را درباره جنگ صفین و حادثه عاشورا بدانیم، تا اصل بی طرفی مستند سازی رعایت شود!
http://i6.glitter-graphics.org/pub/1030/1030626o3xojjw70a.gif