خادمه زینب کبری(س)
18-10-2010, 18:20
http://www.shiaupload.ir/images/96696870830282007092.gif
تاتي هاي هوشمندانهchashmak
http://img.tebyan.net/big/1387/12/18134948250128747016244162006514674231.jpg
مادران معمولا فکر مي کنند فرزندانشان هوش بالايي دارد و خيلي اوقات در صددند تا از طرق مختلف اين توانايي را در آنها افزايش داده يا مورد ارزيابي قرار دهند. اين مقاله راهکارهايي را براي شما فراهم مي کند تا بتوانيد رشد شناختي کودکان خود را ارتقاء دهيد.
آزمايش اول : تصاوير ساده‌اي تهيه کنيد و اجزايي از اين تصاوير را حذف کنيد. از کودک خود بخواهيد بگويد تصوير مورد نظر چه اشکالي دارد. تصاويري که انتخاب مي‌کنيد معمولا تصاوير ساده‌اي خواهد بود که کودک با آنها آشنايي داشته باشد. مثل چهره يک آدمک که دهان و لبها حذف شده است يا ساعتي که عقربه ندارد يا ميزي که پايه ندارد. کودکان به موازات رشد هوشي خود به تدريج اين توانايي را بدست مي‌آورند که بتوانند اجزاي حذف شده در تصاوير پيچيده را شناسايي کنند. بر اين اساس کودکان کوچکتر مثلا 6 - 5 ساله‌ها معمولا نقص در تصاوير مربوط به اشيا آشنا و عيني را راحت‌تر شناسايي مي‌کنند. با بالا رفتن سن کودک مي‌توان تصاوير پيچيده‌تر مثل مناظر و ... را مورد استفاده قرار داد.
آزمايش دوم : داستانهايي براي کودک انتخاب کنيد و با تغييراتي که در آنها ايجاد مي‌کنيد منتظر پاسخ و واکنش کودک بمانيد. توجه کنيد اين تغييرات متناسب با سطح سني کودک باشد و بيان کننده مسائل غير عادي و غير طبيعي باشد. ....يک روز يکي از ماهيها در حالي که بازي مي‌کرد افتاد زمين و يکي از پاهايش زخمي شد. دوستانش به کمک او آمدند و پاي او را پانسمان کردند....
عملکرد کودک در تشخيص شي متفاوت هر چه باشد نشان دهنده ادراک از وجود يک غريبه در گروه است.
آزمايش سوم : اشيا و وسايلي را انتخاب کنيد و از کودکتان بخواهيد بگويد اين اشيا به چه دردي مي‌خورند و به عبارتي چه کاربردي دارند. توجه داشته باشيد نوع سوال کردن براي کودکان مهم است. سعي کنيد بدون اين که راهنمايي مستقيمي ارائه داده باشيد طوري سوال کنيد که کودک منظور شما را بتواند درک کند. به مثالهاي زير توجه کنيد: چاقو به چه دردي مي‌خورد؟ کلاه براي چيست؟ سوالات فوق براي کودکان سنين پايين مثل 5 - 4 ساله‌ها مناسب است اما براي کودکان بزرگتر مي‌توان از مثالهاي ديگري استفاده کرد: با آچار و پيچ گوشتي چه کار مي‌توان کرد؟
آزمايش چهارم : چند مورد ميوه ، اشيا يا چيزهاي ديگر را که از يک جنبه خاص تشابهاتي با يکديگر دارند انتخاب کنيد و در اختيار کودک قرار دهيد. و از کودک بخواهيد بگويد اين اشيا چه شباهتي به يکديگر دارند. مثلا يک پرتغال ، يک سيب يک خيار و يک موز. که همگي ميوه هستند. اين آزمايش را با توجه به شرايط سني کودک و ساير عوامل مي‌توانيد با اندک تغييراتي اجرا کنيد. براي کودکان کوچکتر مي‌توانيد از خود اشيا يا از تصاوير آنها استفاده کرد. براي کودکان بزرگتر مي‌توان نام اشيا را به ترتيب گفت و سپس از او سوال کرد.
آزمايش پنجم : گروهي از اشيا يا چيزهاي ديگر را انتخاب کنيد که شباهتهاي اساسي به يکديگر دارند. در ميان اين گروه شي را قرار دهيد که در آن ويژگي مشترک با بقيه نيست. و از کودک بخواهيد آن شي را که با بقيه تفاوت دارد در بين گروه انتخاب کند. مثلا چند شي دايره‌اي شکل انتخاب کنيد و در بين آنها يک مکعب مربع قرار دهيد. براي اين آزمايش نيز مي‌توانيد از خود اشيا ، تصاوير آنها يا نام بردن اسامي ، آنها استفاده کنيد. ولي توجه داشته باشيد کودکان کوچکتر به دليل اين که رشد حافظه آنها به اندازه کودکان بزرگتر نيست نمي‌توانند در روش نام بردن وسايل عملکرد خوبي داشته باشند.
موفق نشدن آنها به حافظه آنها مربوط مي‌شود نه به عملکرد هوشي آنها. براي اين کودکان عملکرد کودک هر چه باشد نشان دهنده ادراک از وجود يک غريبه در گروه است. توجه داشته باشيد که عکس‌العملي خاص از طرف گروه و يا آن فرد غريبه صورت نگيرد. کودکان در برخي سنين اگر در چنين شرايطي قرار گيرند، ممکن است گريه کنند.
داستانهايي براي کودک انتخاب کنيد و با تغييراتي که در آنها ايجاد مي‌کنيد منتظر پاسخ و واکنش کودک بمانيد.
درک کردن شرايط عاطفي اطرافيان توسط کودکان
کودکان حتي حالات عاطفي اطرافيان خود را ادراک مي‌کنند. در حضور کودک خود شروع به خنديدن کنيد و به واکنشهاي او توجه کنيد. بي‌شک واکنشهايي از او مشاهده خواهيد کرد مثل دست و پا زدن ، غان و غون کردن ، خنديدن و از کودکان بزرگتر درخواست براي بغل شدن ، پرسيدن علت خنده و ... . همچنين اگر در حضور کودک شروع کنيد به گريه کردن و واکنشهاي کودک را مورد بررسي قرار دهيد خواهيد ديد که واکنشهايي حاکي از درک شرايط عاطفي شما نشان مي‌دهند. کودکان کوچکتر ممکن است متوجه تصنعي بودن شرايط نشوند و شروع کنند به گريه کردن يا نگاههاي خيره و وارسي کننده . کودکان بزرگتر سعي مي‌کنند کاري انجام دهند، مثل برداشتن دست مادر از جلوي چشمانش و ... .
http://www.shiaupload.ir/images/96696870830282007092.gif
روانشناسي کودکان استثنايي
تنظيم براي تبيان: کهتري
تاتي هاي هوشمندانهchashmak
http://img.tebyan.net/big/1387/12/18134948250128747016244162006514674231.jpg
مادران معمولا فکر مي کنند فرزندانشان هوش بالايي دارد و خيلي اوقات در صددند تا از طرق مختلف اين توانايي را در آنها افزايش داده يا مورد ارزيابي قرار دهند. اين مقاله راهکارهايي را براي شما فراهم مي کند تا بتوانيد رشد شناختي کودکان خود را ارتقاء دهيد.
آزمايش اول : تصاوير ساده‌اي تهيه کنيد و اجزايي از اين تصاوير را حذف کنيد. از کودک خود بخواهيد بگويد تصوير مورد نظر چه اشکالي دارد. تصاويري که انتخاب مي‌کنيد معمولا تصاوير ساده‌اي خواهد بود که کودک با آنها آشنايي داشته باشد. مثل چهره يک آدمک که دهان و لبها حذف شده است يا ساعتي که عقربه ندارد يا ميزي که پايه ندارد. کودکان به موازات رشد هوشي خود به تدريج اين توانايي را بدست مي‌آورند که بتوانند اجزاي حذف شده در تصاوير پيچيده را شناسايي کنند. بر اين اساس کودکان کوچکتر مثلا 6 - 5 ساله‌ها معمولا نقص در تصاوير مربوط به اشيا آشنا و عيني را راحت‌تر شناسايي مي‌کنند. با بالا رفتن سن کودک مي‌توان تصاوير پيچيده‌تر مثل مناظر و ... را مورد استفاده قرار داد.
آزمايش دوم : داستانهايي براي کودک انتخاب کنيد و با تغييراتي که در آنها ايجاد مي‌کنيد منتظر پاسخ و واکنش کودک بمانيد. توجه کنيد اين تغييرات متناسب با سطح سني کودک باشد و بيان کننده مسائل غير عادي و غير طبيعي باشد. ....يک روز يکي از ماهيها در حالي که بازي مي‌کرد افتاد زمين و يکي از پاهايش زخمي شد. دوستانش به کمک او آمدند و پاي او را پانسمان کردند....
عملکرد کودک در تشخيص شي متفاوت هر چه باشد نشان دهنده ادراک از وجود يک غريبه در گروه است.
آزمايش سوم : اشيا و وسايلي را انتخاب کنيد و از کودکتان بخواهيد بگويد اين اشيا به چه دردي مي‌خورند و به عبارتي چه کاربردي دارند. توجه داشته باشيد نوع سوال کردن براي کودکان مهم است. سعي کنيد بدون اين که راهنمايي مستقيمي ارائه داده باشيد طوري سوال کنيد که کودک منظور شما را بتواند درک کند. به مثالهاي زير توجه کنيد: چاقو به چه دردي مي‌خورد؟ کلاه براي چيست؟ سوالات فوق براي کودکان سنين پايين مثل 5 - 4 ساله‌ها مناسب است اما براي کودکان بزرگتر مي‌توان از مثالهاي ديگري استفاده کرد: با آچار و پيچ گوشتي چه کار مي‌توان کرد؟
آزمايش چهارم : چند مورد ميوه ، اشيا يا چيزهاي ديگر را که از يک جنبه خاص تشابهاتي با يکديگر دارند انتخاب کنيد و در اختيار کودک قرار دهيد. و از کودک بخواهيد بگويد اين اشيا چه شباهتي به يکديگر دارند. مثلا يک پرتغال ، يک سيب يک خيار و يک موز. که همگي ميوه هستند. اين آزمايش را با توجه به شرايط سني کودک و ساير عوامل مي‌توانيد با اندک تغييراتي اجرا کنيد. براي کودکان کوچکتر مي‌توانيد از خود اشيا يا از تصاوير آنها استفاده کرد. براي کودکان بزرگتر مي‌توان نام اشيا را به ترتيب گفت و سپس از او سوال کرد.
آزمايش پنجم : گروهي از اشيا يا چيزهاي ديگر را انتخاب کنيد که شباهتهاي اساسي به يکديگر دارند. در ميان اين گروه شي را قرار دهيد که در آن ويژگي مشترک با بقيه نيست. و از کودک بخواهيد آن شي را که با بقيه تفاوت دارد در بين گروه انتخاب کند. مثلا چند شي دايره‌اي شکل انتخاب کنيد و در بين آنها يک مکعب مربع قرار دهيد. براي اين آزمايش نيز مي‌توانيد از خود اشيا ، تصاوير آنها يا نام بردن اسامي ، آنها استفاده کنيد. ولي توجه داشته باشيد کودکان کوچکتر به دليل اين که رشد حافظه آنها به اندازه کودکان بزرگتر نيست نمي‌توانند در روش نام بردن وسايل عملکرد خوبي داشته باشند.
موفق نشدن آنها به حافظه آنها مربوط مي‌شود نه به عملکرد هوشي آنها. براي اين کودکان عملکرد کودک هر چه باشد نشان دهنده ادراک از وجود يک غريبه در گروه است. توجه داشته باشيد که عکس‌العملي خاص از طرف گروه و يا آن فرد غريبه صورت نگيرد. کودکان در برخي سنين اگر در چنين شرايطي قرار گيرند، ممکن است گريه کنند.
داستانهايي براي کودک انتخاب کنيد و با تغييراتي که در آنها ايجاد مي‌کنيد منتظر پاسخ و واکنش کودک بمانيد.
درک کردن شرايط عاطفي اطرافيان توسط کودکان
کودکان حتي حالات عاطفي اطرافيان خود را ادراک مي‌کنند. در حضور کودک خود شروع به خنديدن کنيد و به واکنشهاي او توجه کنيد. بي‌شک واکنشهايي از او مشاهده خواهيد کرد مثل دست و پا زدن ، غان و غون کردن ، خنديدن و از کودکان بزرگتر درخواست براي بغل شدن ، پرسيدن علت خنده و ... . همچنين اگر در حضور کودک شروع کنيد به گريه کردن و واکنشهاي کودک را مورد بررسي قرار دهيد خواهيد ديد که واکنشهايي حاکي از درک شرايط عاطفي شما نشان مي‌دهند. کودکان کوچکتر ممکن است متوجه تصنعي بودن شرايط نشوند و شروع کنند به گريه کردن يا نگاههاي خيره و وارسي کننده . کودکان بزرگتر سعي مي‌کنند کاري انجام دهند، مثل برداشتن دست مادر از جلوي چشمانش و ... .
http://www.shiaupload.ir/images/96696870830282007092.gif
روانشناسي کودکان استثنايي
تنظيم براي تبيان: کهتري