نرگس منتظر
30-11-2010, 00:12
http://www.eteghadat.com/Files/user1/besm/b_045.png (http://www.eteghadat.com/Files/user1/besm/b_045.png)
حضور قلب در نماز و عوامل از بین برنده یحضور قلب...
نماز یکی از برترین عبادات است. ارتباط مخصوص بنده با خداوند و ملاقات شیرین و دلنشین عبد با مولای خود است.
نماز مانند دیگر عبادات ،یک پیکره و اندامی دارد و یک روحی !
پیکر نماز
پیکر نماز عبارتند از: قیام، رکوع، سجود، تشهد،و اذکاری که در نماز بز زبان جاری میکنیم، ولی روح نماز ،یاد خداوند است، که به آن حضور قلب گفته میشود یعنی قلب حاضر باشد همچنان که در بقیه مخاطبات ومکالمات با افراد قلب حضور دارد یعنی انسان توجه به مخاطب خود ومعنی سخنی که میگوید دارد.
بر این اساس نمازی که بدون حضور قلب ویاد خداوند باشد پیکری بدون روح است که فقط تشکیل شده از حرکاتی و الفاظی !! واصولاًتمام توصیفاتی که از نماز شده است مانند :« الصلوة معراج المؤمن » «نماز معراج مؤمن است » و یا«الصلوة قربان کل تقی » «نماز نزدیک کننده انسان با تقوی به خداوند است» مربوط به نماز با حضور قلب است.
واین سخن از ائمه علیهم السلام رسیده که :از نماز آن مقداری که با حضور قلب باشد پذیرفته میشود
یعنی نمازگزار از آغاز تا پایان نماز، بایدکوشش کندخود را به صورت واقعی و حقیقی در محضر پروردگار ببیند و دل را که حرم پرودگار است به روی غیر خدا نگشاید.
او این نکته را همگی در نظر داشته باشیم که ریشه همه آثار معنوی اخلاقی و اجتماعی که عبادات است در یک چیز است :
یاد کردن حق وغیر او را از یاد بردن !!!
نماز در قرآن
قرآن مجید در آیات فراوانی ـ حدود هشتاد آیه ـ با تعبیر های گوناگون درباره اقامه نماز یا حدود و احکام آن سخن گفته است یا از نمارگزاران تمجید نموده و بی نمازان را سخت توبیخ کرده. بطور مثال به رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ دستور می دهد:
« وَ أْمُرْ أَهْلَکَ بِالصلوة وَ اصْطَبِرْ عَلَیْها » طه؛132
کسان خود را به نماز فرمان بده و بر نماز پایداری کن.
در آیه دیگر مؤمنان را سفارش به نماز می کند و می فرماید:
«قُلْ لِعِبادِیَ الَّذِینَ امَنُوا یُقِیمُوا الصلوة» ابراهیم؛31
به بندگان من که ایمان آورده اند بگو نماز را به پا دارند.
قرآن مجید در یک جا به اثر تربیتی و جنبه تقویت روحی نماز اشاره میکند و می گوید:
«نمازاز کار بد و زشت باز می دارد » و در جای دیگر می گوید :
«نماز را برای اینکه به یاد من باشی بپادار »
اشاره به اینکه انسان که نماز می خواند و در یاد خدا است همواره در یاد دارد که خدای دانا و بینائی مراقب اوست و فراموش نمی کند که خودش بنده است.
ذکر خدا و یاد خدا که هدف تمامی عبادتهاست دل را جلا میدهد و صفا می بخشد وآنرا آماده عنایتهای الهی قرار میدهد.
این یاد حق واحساس حضور،اگر به درجه کمالی خود برسد چنانچه که در اولیاء خداوند مشاهده میشود، زمینه هرگونه توجه به هر چیز یا هر کس یا هر موضوعی را از بین می‌برد و واقعاً تا انسان از نماز فارغ نشود متوجه غیر خدا نخواهد شد.
http://www.pichak.net/blogcod/zibasazi/06/image/pichak.net-53.gif (http://www.pichak.net/blogcod/zibasazi/06/image/pichak.net-53.gif)
حضور قلب در نماز و عوامل از بین برنده یحضور قلب...
نماز یکی از برترین عبادات است. ارتباط مخصوص بنده با خداوند و ملاقات شیرین و دلنشین عبد با مولای خود است.
نماز مانند دیگر عبادات ،یک پیکره و اندامی دارد و یک روحی !
پیکر نماز
پیکر نماز عبارتند از: قیام، رکوع، سجود، تشهد،و اذکاری که در نماز بز زبان جاری میکنیم، ولی روح نماز ،یاد خداوند است، که به آن حضور قلب گفته میشود یعنی قلب حاضر باشد همچنان که در بقیه مخاطبات ومکالمات با افراد قلب حضور دارد یعنی انسان توجه به مخاطب خود ومعنی سخنی که میگوید دارد.
بر این اساس نمازی که بدون حضور قلب ویاد خداوند باشد پیکری بدون روح است که فقط تشکیل شده از حرکاتی و الفاظی !! واصولاًتمام توصیفاتی که از نماز شده است مانند :« الصلوة معراج المؤمن » «نماز معراج مؤمن است » و یا«الصلوة قربان کل تقی » «نماز نزدیک کننده انسان با تقوی به خداوند است» مربوط به نماز با حضور قلب است.
واین سخن از ائمه علیهم السلام رسیده که :از نماز آن مقداری که با حضور قلب باشد پذیرفته میشود
یعنی نمازگزار از آغاز تا پایان نماز، بایدکوشش کندخود را به صورت واقعی و حقیقی در محضر پروردگار ببیند و دل را که حرم پرودگار است به روی غیر خدا نگشاید.
او این نکته را همگی در نظر داشته باشیم که ریشه همه آثار معنوی اخلاقی و اجتماعی که عبادات است در یک چیز است :
یاد کردن حق وغیر او را از یاد بردن !!!
نماز در قرآن
قرآن مجید در آیات فراوانی ـ حدود هشتاد آیه ـ با تعبیر های گوناگون درباره اقامه نماز یا حدود و احکام آن سخن گفته است یا از نمارگزاران تمجید نموده و بی نمازان را سخت توبیخ کرده. بطور مثال به رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ دستور می دهد:
« وَ أْمُرْ أَهْلَکَ بِالصلوة وَ اصْطَبِرْ عَلَیْها » طه؛132
کسان خود را به نماز فرمان بده و بر نماز پایداری کن.
در آیه دیگر مؤمنان را سفارش به نماز می کند و می فرماید:
«قُلْ لِعِبادِیَ الَّذِینَ امَنُوا یُقِیمُوا الصلوة» ابراهیم؛31
به بندگان من که ایمان آورده اند بگو نماز را به پا دارند.
قرآن مجید در یک جا به اثر تربیتی و جنبه تقویت روحی نماز اشاره میکند و می گوید:
«نمازاز کار بد و زشت باز می دارد » و در جای دیگر می گوید :
«نماز را برای اینکه به یاد من باشی بپادار »
اشاره به اینکه انسان که نماز می خواند و در یاد خدا است همواره در یاد دارد که خدای دانا و بینائی مراقب اوست و فراموش نمی کند که خودش بنده است.
ذکر خدا و یاد خدا که هدف تمامی عبادتهاست دل را جلا میدهد و صفا می بخشد وآنرا آماده عنایتهای الهی قرار میدهد.
این یاد حق واحساس حضور،اگر به درجه کمالی خود برسد چنانچه که در اولیاء خداوند مشاهده میشود، زمینه هرگونه توجه به هر چیز یا هر کس یا هر موضوعی را از بین می‌برد و واقعاً تا انسان از نماز فارغ نشود متوجه غیر خدا نخواهد شد.
http://www.pichak.net/blogcod/zibasazi/06/image/pichak.net-53.gif (http://www.pichak.net/blogcod/zibasazi/06/image/pichak.net-53.gif)