عهد آسمانى
30-11-2010, 06:47
امینه ( آمینا ) تیلور ۳۳ ساله، یکیاز ۶ نامزدیاست که برای دریافت جایزه کرامتانسانی اولین همایش برترین خبرنگار زن مسلمان، به ایران دعوت شدهاست.
تیلور، زنانگلیسی رنگینپوستیاست که لیسانس تاریخ و روابط عمومیاش را از دانشگاه ساست گرفته و برای دریافت گواهینامه کارشناسیارشدش در رشتهخبرنگاری، راهی دانشگاه ونستر شدهاست. امینه، خبرنگاری ساده را از همان دوران کودکی آغاز کرده و از ۲۱ سالگی با کار در مجله زنان وارد فضای حرفه ای شدهاست. وی هماکنون مجری برنامه بیگاستوری شبکه پرستیویاست. امینه را بعد از یکروز پرکار رسانهای در لابی هتل لاله تهران مییابم و از او درباره فعالیتها و تفاوت کار خبری بین ایران و انگلستان میپرسم. آنچه در ذیل میآید، ماحصل این گفتگوی شبانهاست.
از چهزمانی وارد عرصه رسانه شدید؟
از بچگی بهخاطر علاقه زیاد، شروع به خبرنگاری ساده کردم . ۲۱ ساله بودم که یک کار در مجله زنان به من پیشنهاد شد و در ۲۴ سالگی سردبیر یک مجله فشن ( مد ) شدم. بعدها برنامهای را در رادیو بیبیسی لندن بهدست گرفتم با نام “یک بعدازظهر با امینا تیلور”. در آندوره، همزمان مجری برنامه دیگری به نام “گفتگویسیاسی” نیز بودم. پسازآن، کار در بخش سرگرمی روزنامه اسکاینیوز را تجربه کردم. در آنزمان قانون شبکه بیبیسی اینبود که در صورتی که در این شبکه کار میکنید نباید در شبکه دیگری فعالیت کنید، اما همانزمان به من پیشنهاد شد تا برنامه رادیویی دیجیتالی را مخصوص شنوندگان رنگینپوست اجرا کنم.
فکر میکنید علت انتخاب شما بهعنوان کاندیدای تندیس برترین خبرنگار زن مسلمان چیست؟
اینرا باید از داوران جشنواره پرسید. اما آنچه من تصور میکنم آناست که بزرگترین علت، انتقال حقیقت به مخاطبین بودهاست.
جایگاه یک زن محجبه مسلمانرا در رسانههای انگلستان چطور میبینید؟
متاسفانه زن مسلمان موقعیت چندان مطلوبی در رسانههای انگلستان ندارد. کافیاست زن شعائر اسلامی را رعایت کرده و حجاب داشتهباشد تا در رسانه به چشم دیگری به او نگاهکنند. اینکه در ورای ایننوع پوشش چه ارزشها و اصولاخلاقی و اسلامی نهفته میباشد برای ایندست افراد مهمنیست، آنچه مهماست نوع تفاوتیاست که این مذهب با مذاهب دیگر دارد و پوشش نمود آن اعتقاد و ارزشاست. اینجاست که دیگر به فرد اجازه حضور در رسانههای تصویری بسیار کمتر داده میشود چرا که وی با مخاطبان فراوانی سر و کار دارد و این پوشش و در ورای آن ارزش، شاید چندان باب دل اصحاب رسانه در انگلستان نباشد.
آیا این نوع نگاه تنها مربوط به حضور زنان محجبه در رسانهاست؟
خیر. این تنها محدود به رسانهها نیست، بلکه در بخشهای مختلف کشور دیده میشود. پارلمان، ادارات، مدارس و … همه نمونههای روشنی از محدودیتهاییاست که در انگلستان در مورد نوع پوشش زنان وضعشده. این نوع برخورد و عملکرد، آنهم در کشوری که مدعی آزادی در تمامی وجوهاست کمی عجیباست.
تیلور، زنانگلیسی رنگینپوستیاست که لیسانس تاریخ و روابط عمومیاش را از دانشگاه ساست گرفته و برای دریافت گواهینامه کارشناسیارشدش در رشتهخبرنگاری، راهی دانشگاه ونستر شدهاست. امینه، خبرنگاری ساده را از همان دوران کودکی آغاز کرده و از ۲۱ سالگی با کار در مجله زنان وارد فضای حرفه ای شدهاست. وی هماکنون مجری برنامه بیگاستوری شبکه پرستیویاست. امینه را بعد از یکروز پرکار رسانهای در لابی هتل لاله تهران مییابم و از او درباره فعالیتها و تفاوت کار خبری بین ایران و انگلستان میپرسم. آنچه در ذیل میآید، ماحصل این گفتگوی شبانهاست.
از چهزمانی وارد عرصه رسانه شدید؟
از بچگی بهخاطر علاقه زیاد، شروع به خبرنگاری ساده کردم . ۲۱ ساله بودم که یک کار در مجله زنان به من پیشنهاد شد و در ۲۴ سالگی سردبیر یک مجله فشن ( مد ) شدم. بعدها برنامهای را در رادیو بیبیسی لندن بهدست گرفتم با نام “یک بعدازظهر با امینا تیلور”. در آندوره، همزمان مجری برنامه دیگری به نام “گفتگویسیاسی” نیز بودم. پسازآن، کار در بخش سرگرمی روزنامه اسکاینیوز را تجربه کردم. در آنزمان قانون شبکه بیبیسی اینبود که در صورتی که در این شبکه کار میکنید نباید در شبکه دیگری فعالیت کنید، اما همانزمان به من پیشنهاد شد تا برنامه رادیویی دیجیتالی را مخصوص شنوندگان رنگینپوست اجرا کنم.
فکر میکنید علت انتخاب شما بهعنوان کاندیدای تندیس برترین خبرنگار زن مسلمان چیست؟
اینرا باید از داوران جشنواره پرسید. اما آنچه من تصور میکنم آناست که بزرگترین علت، انتقال حقیقت به مخاطبین بودهاست.
جایگاه یک زن محجبه مسلمانرا در رسانههای انگلستان چطور میبینید؟
متاسفانه زن مسلمان موقعیت چندان مطلوبی در رسانههای انگلستان ندارد. کافیاست زن شعائر اسلامی را رعایت کرده و حجاب داشتهباشد تا در رسانه به چشم دیگری به او نگاهکنند. اینکه در ورای ایننوع پوشش چه ارزشها و اصولاخلاقی و اسلامی نهفته میباشد برای ایندست افراد مهمنیست، آنچه مهماست نوع تفاوتیاست که این مذهب با مذاهب دیگر دارد و پوشش نمود آن اعتقاد و ارزشاست. اینجاست که دیگر به فرد اجازه حضور در رسانههای تصویری بسیار کمتر داده میشود چرا که وی با مخاطبان فراوانی سر و کار دارد و این پوشش و در ورای آن ارزش، شاید چندان باب دل اصحاب رسانه در انگلستان نباشد.
آیا این نوع نگاه تنها مربوط به حضور زنان محجبه در رسانهاست؟
خیر. این تنها محدود به رسانهها نیست، بلکه در بخشهای مختلف کشور دیده میشود. پارلمان، ادارات، مدارس و … همه نمونههای روشنی از محدودیتهاییاست که در انگلستان در مورد نوع پوشش زنان وضعشده. این نوع برخورد و عملکرد، آنهم در کشوری که مدعی آزادی در تمامی وجوهاست کمی عجیباست.