(❀◕‿◕❀)معامله با خدا در ازای کودکی با نام حسین علیه السلام (❀◕‿◕❀)
در یکی از روزهای بارداری حضرت زهرا علیهاالسلام ، پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به دخترش اطلاع داد که
«جبرئیل از جنین تو اخباری فرودآورده که در کربلا به شهادت می رسد».
فاطمه علیهاالسلام در حالی که در هالهای از غم و اندوه قرار گرفته بود، فرمود:
«ای پدر! به چنین کودکی نیاز ندارم». بعد رسول خدا صلی الله علیه و آله ادامه داد:
«دخترم! این فرزند تو حسین است و نُه امام معصوم از نسل او پدید می آیند که عامل تداوم و بقای دین خدا هستند».
زهرا علیهاالسلام فرمود: «ای رسول خدا! به رضایت خدا راضی شدم».
این چنین است که فاطمه، به رضایت خدای خود راضی می شود
و حسین علیه السلام پاره جگرش را در راه برقراری و سربلندی و عزت اسلام فدا می کند.
او به راحتی درد جانگداز شهادت فرزند را می پذیرد؛ چرا که رضایت و خشنودی خدا
در آن نهفته است و هیچ چیز بیش از خشنودی و رضایت خدا برای فاطمه مهم نیست.