هنگامی که زینب (س) میخواست به مسجدالنبی کنار قبر رسول خدا (ص) برود، علی (ع) دستور میداد شب برود. به حسن و حسین(ع) میفرمود: همراه خواهرشان باشند. حسن (ع) جلوتر و حسین (ع) پشت سر، زینب در وسط حرکت میکردند. آنان از سوی مولای متقیان مأمور بودند که حتی چراغ روی مرقد منوّر پیامبر (ص) را خاموش کنند تا چشم نامحرم به قامت زینب نیفتد.
یحیی مازنی میگوید:
«من در مدینه، مدت زیادی همسایه حضرت علی (ع) بودم. سوگند به خداوند! در این مدت، هرگز حضرت زینب (س) را ندیدم و صدایش را نشنیدم