وَالَّذینَ اِذا فَعَلُوا فاحِشَةً اَو ظَلَمُوا اَنفُسَهُم ذَکَرُوا اللهَ فَاستَغفَرُوا لِذُنُوبِهِم
وَ مَن یَغفِرُ الذُّنُوبَ اِلا اللهُ وَ لَم یُصِرُّوا عَلى مافَعَلُوا وَ هُم یَعلَمُونَ
اُولئِکَ جَزاؤُهُم مَغفِرَةٌ مِن رَبِّهِم وَ جَناتٌ تَجرى مِن تَحتِهَا الاَنهارُ خالِدینَ فیها وَ نِعمَ اَجرُ العامِلین
کسانى که مرتکب عمل زشتى مى شوند یا به خودشان ظلم مى کنند و در آن هنگام ،
خدا را و عقوبت او را به یاد مى آورند. پس از گناهانشان پشیمان مى شوند و توبه مى کنند
و از خداوند آمرزش و مغفرت مى طلبند. کیست جز خدا که گناهان را مى بخشد،
آنهم از کسانى که اصرار بر ارتکاب گناه ندارند و پس از پشیمانى براى همیشه گناه را ترک مى کنند.
پاداش آنان ، غفران الهى و باغهاى بهشتى است که از زیر آنها نهرهائى جارى است
و آنان در آن باغها مخلد هستند و چه نیکوست پاداش آنان که براى رضاى خدا کار مى کنند.