امام خمینی و صدور انقلاب اسلامی

[نرگس منتظر]

امام خمینی و صدور انقلاب اسلامی

<<نهضت ایران مخصوص به خودش نبوده و نیست.
برای اینکه اسلام اختصاص به طایفه خاصی ندارد.
ما که نهضت کردیم برای جمهوری اسلامی بوده است. نهضت برای اسلام نمی تواند محصور به یک کشور باشد و نه حتی به تمام کشورهای اسلام.>> (پیام به زائرین بیت الله الحرام آبان 1358)

<<لازم است از متفکرین بزرگ جهان اسلام دعوتی به عمل آید تا ابعاد مختلف انقلاب کبیر اسلامی ایران تشریح گردد و ضرباتی که این انقلاب بر پیکر جهانخواران بین المللی زده است ارزیابی گردد تا تبلیغات سوء دشمنان انقلاب اسلامی نقش بر آب گردد.>>(سخنرانی در جمع اقشار مختلف مردم 27/5/58)

<<ما هرچه فریاد بزنیم که اسلامی هستیم و جمهوری اسلامی هستیم لکن وقتی ببینند که در عمل غیر از آن هستیم، از ما دیگر باور نمی کنند. وقتی می توانند باور کنند از ما، مایی که می گوییم جمهوری اسلامی هستیم عمل ما آن طور باشد و خود رفتار اسلامی باشد، گفتار اسلامی باشد تا صادر بشود.

صدور آن وقتی است که اسلام ، حقایق اسلام، اخلاق اسلامی، اخلاق انسانی در آنجاها رشد پیدا بکند و شماها موظف به این معنا هستید و باید این کار را انجام دهید>>(سخنرانی در جمع اعضای شورای عالی تبلیغات اسلامی 18/11/1359)

[نازنین رقیه* خادمه گل نرگس*]

این چه کاری است؟


یک بار یک نفر، تعدادی از قرآن های قطع کوچک را که تنها چند سوره قرآن در آن بود، آورده بود تا امام امضا کنند و برای رزمندگان جبهه، هدیه ببرد.
چون تعداد زیاد بود، گفتیم که این کار، وقت امام را می‌گیرد و باعث زحمت معظم له می‌شود. به همین دلیل، آن شخص اکتفا کرد که قرآن ها به دست امام برسد وبه اصطلاح، به‌دست امام تبرک شود! او گفت: همین که قرآن ها با دست امام لمس شده باشد، برای بچه‌های جبهه بسیار خوشحال کننده است.
ما هم قبول کردیم و قرآن ها را که در پاکت بزرگی بود، نزد امام بردیم. در آخر کار که می‌خواستیم از خدمت امام برگردیم، یکی از آقایان، پاکت را برداشت و به طرف دست حضرت امام برد.
چون گاهی نبات و امثال آن را برای تبرک می بردیم، معظم له مثل همیشه دستشان را جلو آوردند، ولی وقتی چشمشان به داخل پاکت افتاد، فرمودند: چیه؟ عرض شد قرآن های کوچک چند سوره‌ای است که خواسته‌اند برای جبهه تبّرک شود!
امام که همیشه حرکاتش کاملاً آرام و معتدل بود، ناگهان با شتاب و به طور بی‌سابقه‌ای دستشان را عقب کشیدند و با لحنی تند و عتاب‌آمیز فرمودند: «من قرآن را تبرک کنم؟ این چه کارهایی است می کنید؟»

سرگذشت های ویژه از زندگی امام
ج 5، ص 6