●●*♥♥*●● نقش دوست در سرنوشت انسان! ●●*♥♥*●●
نقش دوست در سرنوشت انسان!
سیماى سوره ى فرقان
سوره فرقان به سوره نور (سوره قبل از آن) متصل است و این اتصال نظیر به نظیر است. در پایان آن سوره این جمله بود: «أَلا إِنَّ لِلَّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...» و در آغاز این سوره نیز چنین است: «لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...»
سوره فرقان چهل و دومین سوره است كه بعد از «یس» در مكه نازل گردید در ترتیب فعلى قرآن مجید سوره بیست و پنجم مىباشد.
این سوره هفتاد و هفت آیه دارد و در مكّه نازل شده است. در تفسیر خازن آمده كه داراى هشتصد و نود و دو كلمه و سه هزار و هفتصد و سى حرف است.
در آیهى اوّل این سوره، از قرآن، به فُرقان تعبیر شده است كه به معناى جدا كنندهى حقّ از باطل مىباشد. لذا این سوره، «فرقان» نام گرفته است.
این سوره شامل آیاتى دربارهى بهانههاى مشركان و پاسخ آنان، سرگذشت اقوام پیشین همچون اصحاب رسّ، حسرت مردم در قیامت، نشانههاى توحید و عظمت خداوند در طبیعت و مقایسهى مؤمنان با كافران مىباشد. امّا مهمترین بخش آیات این سوره دربارهى ویژگىهاى «عباد الرّحمن» یعنى بندگان راستین خداوند مىباشد كه از آیهى 63 تا پایان سوره را در برگرفته است.
امید آن كه با تلاوت و تدبّر در این آیات و اصلاح رفتار و كردار خود بر اساس این صفات، زمینههاى دریافتِ الطاف الهى در دنیا و آخرت و ورود به بهشت برین را فراهم سازیم.
نقش دوست در سرنوشت انسان!
وَ یَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلى یَدَیْهِ یَقُولُ یا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلاً (فرقان27) یا وَیْلَتى لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلاناً خَلِیلاً (فرقان28) لَقَدْ أَضَلَّنِی عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جاءَنِی وَ كانَ الشَّیْطانُ لِلْإِنْسانِ خَذُولاً (فرقان29)
(27): و روزى كه ستمكار (مشرك) دو دست خود را (از روى حسرت) به دندان مىگزد و مىگوید: اى كاش با پیامبر همراه مىشدم.
(28): اى واى بر من! كاش فلانى را دوست خود نمىگرفتم.
(29): رفیق من بعد از آن كه حقّ از طرف خدا براى من آمد، مرا گمراه ساخت. و شیطان هنگام امید، انسان را رها مىكند.
بدون شك عامل سازنده شخصیت انسان- بعد از اراده و خواست و تصمیم او- امور مختلفى است كه از اهم آنها همنشین و دوست و معاشر است، چرا كه انسان خواه و ناخواه تاثیر پذیر است، و بخش مهمى از افكار و صفات اخلاقى خود را از طریق دوستانش مىگیرد، این حقیقت هم از نظر علمى و هم از طریق تجربه بدون شك عامل سازنده شخصیت انسان- بعد از اراده و خواست و تصمیم او- امور مختلفى است كه از اهم آنها همنشین و دوست و معاشر است، چرا كه انسان خواه و ناخواه تاثیر پذیر است، و بخش مهمى از افكار و صفات اخلاقى خود را از طریق دوستانش مىگیرد، این حقیقت هم از نظر علمى و هم از طریق تجربه و مشاهدات حسى به ثبوت رسیده است.
از پیامبر (صلوات اللَّه علیه) پرسیدند: بهترین دوست كیست؟ فرمود: كسى كه دیدارش شما را به یاد خدا بیندازد، و گفتارش به علم شما بیفزاید و كردارش یاد قیامت را در شما زنده كند
نقل قول
