فرهنگ و زبان و آداب سنن مردم ايلام

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

ب-استقبال كنندگان گروه زنان:
این گروه كه از بستگان درجه یك خانواده عزادار هستند با سربندهای تیره و لباسهای مشكی و صورت خراشیده و پیشانی و شانه های گل گرفته شده به نحوی كه چادر و عبای مشكی آنها بر روی شانه ها افتاده به استقبال زنان مدعو می روند و با حركتهای موزون هر دو دست كه روی صورت، به صورت مماس فرود می آید و با گفتن عبارت(وی وی)وای وای صورت می گیرد كه این عبارت به طور ریز و تند و سریع تكرار می شود سپس زنان مدعو را به جایگاه و یا محل استقرار گروه زنان (مویه خوان یا مور آر )مشایعت و همراهی می نمایند..

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

اجرای مراسم چمر:
در مراحل اجرایی چمر از مجموعه ای از گروهای مختلف تشكیل می شود كه شامل گروه صف زنان،صف مردان،زنان مویه خوان،نوازندگان ساز و دهل و گروه شاعران محلی یا به ایشها(بهتر گوها یا رو كرها) است كه هر كدام به طور منظم و در جایگاه مخصوص خود قرار می گیرد.. در روز موعود با بالا آمدن آفتاب و به نوا در آمدن سرنا و دهل در میدان چمرگاه بستگان و اقوام صاحب عزا دور هم جمع شده و در دو صف جداگانه زن و مرد ولی مرتبط به هم بر روی خطی دایره وار در چمرگاه صف می بندند نخست مردان صف بسته و علمها و كتلها را در قسمتهای مختلف صف جای می دهند سپس زنان در انتهای صف مردان صف بسته و پارچه ای سیاه راجلوی خود می گیرند و سپس(به ایشها)و(رو كرها) در چند دسته چهار تا شش نفری و معمولاً در دسته های مختلف به همراه نوازندگان موسیقی كه آلاتشان دهل و سرنا است به سرودن شعرهای فی البداهه در رثای متوفی پرداخته كه نوایشان با آهنگی خاص و بسیار غم انگیز خوانده می شود همسرایان ضمن سرودن همزمان شعرشان به همراه نوازندگاه دهل و سرنا و به آرامی حول میدانی دایره شكل كه صفوف فشرده مردان و زنان میهمان آن را احاطه كردند به حركت در می آیند در وسط میدان با تیرهای چوبی كوتاه سكویی ایجاد می كنند كه به (كتل) معروف است كه البسه و تفنگ و قطار و عكس متوفی را بر روی آن نصب می كنند اسب متوفی را نیز با پارچه تزئین و تفنگ صاحبش بر روی زین آن قرار می دهند.سپس زنان جدای از مردان و در گوشه ای از میدان صفوف فشرده ای را تشكیل می دهند و عده ای از زنان كه به (مور آرها) معروف هستند و صدای رسا و دل انگیز دارند به دور كتل حلقه زده و به صورت جمعی یا انفرادی اشعاری غم انگیز در رثای متوفی می سرایند در نزدیكی ظهر از میهمانان جهت صرف نهار در سیاه چادرهای كه قبلاً در یك یا دو ردیف برپا شده اند دعوت به عمل می آورند غذای چمر معمولاً چلو گوشت است كه در سینی های بزرگ و برای هر سه یا چهار نفر یك سینی گذاشته می شود پیش از غروب آفتاب مردان و زنان گرد علم و كتلها جمع می شوند و پس از شیون بسیار پیرمردان قوم كتل خاص مرده را باز می كنند ومراسم پایان می یابد اگر مراسم چمر چند روز ادامه یابد هر غروب میهمانان به خانه خود باز می گردند اما در آخرین روز به میهمانان شام می دهند كه به این شام(شاو شیم)یا(شاو شین) می گویند .
در مجموع، مراسم چمر در استان ایلام دارای مفاهیم ارزشی و اعتقادی فراوانی نظیر:برابری،تعاون،اتحاد،ن� �م و تعادل و توازن است حركت صفوف مردان و زنان در كنار هم نشانه مساوات و برابری زنان ومردان در عرصه زندگی است مراسم چمر مجموعه ای از ارزشهای انسانی و اسلامی است كه در قالب حركاتی عینی و ملموس به تصویر كشیده می شود تا از این طریق از حقوق عرفی و شخصیت معنوی عزیزان از دست رفته و انسانهای مصلح و خدای جوی تجلیل شود با این امید كه انشاءاله آثار این مراسم با شكوه سنتی و اعتقادی منشاء خیر و بركت برای انسانها در عرصه فعالیت زندگی و مبارزات اجتماعی گردد.

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

برگزاری جشن
در میان ایلات و عشایر استان همچنان رسمهای گذشته پابرجاست و مراسم ازدواج بر اساس رسومات برگزار می شود.

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

شیرینی‏خورانی
پس از اتمام مراسم خواستگاری و قبول هدیه، در روزی معین زنان دو خانواده در منزل پدر دختر جمع می‏شوند و خانواده پسر یک شال و یک انگشتر و تعدادی پوشاک از قبیل پیراهن، کفش، سربند، گلبندی و مقداری شیرینی، قند، روغن، برنج برای خانواده دختر می‏برند. از این روز تا هر زمان که مراسم عروسی انجام شود، داماد موظف است به اولیای دختر از حیث درو و خرمن‏برداری و در مواقعی که مهمانی برای آنان می‏رسد خدمت و کمک نماید و همچنین تمام هزینه و مخارج زندگی دختر به عهده خانواده پسر می‏باشد.

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

دستگیرانی
معمولاً دو سه روز قبل از این مراسم خانواده داماد مقدار کافی قند، چای، برنج و چند تایی گوسفند (بسته به تعداد میهمانان) و سایر مواد غذایی به منزل پدر عروس می‏فرستد و برای روز معین افراد و وابستگان دو خانواده را برای صرف ناهار دعوت می‏کنند. برای برگزاری این ناهار سعی می‏شود که وسایل ساز و دهل روبه‏راه باشد و پایکوبی از برنامه‏های اصلی و قطعی این مراسم است و پس از چند ساعتی که ناهار صرف شد، بزرگان خانواده با بحث و تبادل نظر میزان شیربها و شیرینی و نوع زینت‏آلاتی را که باید به عروس هدیه کرد تعیین می‏نمایند

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

پس از اتمام مراسم دستگیرانی داماد به خانه عروس دعوت می‏شود. معمولاً برادر عروس داماد را تا منزل همراهی می‏کند و مرسوم است که داماد مبلغی پول به عنوان هدیه به خانواده دختر می‏دهد و باز هم رسم است که در موقع عزیمت داماد از خانه عروس، مبلغی بیش از مبلغ تأدیه شده به وسیله داماد از طرف خانواده عروس به داماد هدیه می‏شود.

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

عقد
روز عقد چند نفر از خانواده داماد به خانه عروس می‏روند و پس از اخذ شناسنامه دختر، همراه با یک یا دو وکیل از خانواده دختر به محضر و یا محل روحانی منطقه می‏روند و پس از جاری کردن خطبه عقد، دفاتر به امضای افراد ذی‏ربط می‏رسد.

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

عروسی
برای انجام عروسی پس از کسب اجازه پدر دختر، افراد خانواده طرفین برای شرکت در جشن عروسی دعوت می‏شوند. دعوت‏شدگان سوار بر اسب و قاطر و استر با جلال و شکوه خاصی ضمن شادی و سرور و ترتیب دادن مسابقه اسب‏دوانی، به منزل دختر می‏روند و اندکی در منزل توقف می‏نمایند. در این موقع زنان خانواده، دختر را برای حرکت آماده می‏نمایند. عروس را بر مادیانی سوار می‏کنند و با شکوه و شادی و در میان هلهله و خواندن آوازهای محلی و ساز و دهل او را به منزل داماد می‏برند.
در جلو در منزل فرش یا پارچه‏ای پهن می‏کنند و در کنار این فرش داماد یا برادر داماد ایستاده است. به محض ورود کاروان عروس یکی از آنان عروس را از بالای مادیان پایین می‏آورد و گوسفندی جلوی پای عروس قربانی می‏کند.
پس از صرف شام و انجام مراسم مقدماتی پدر داماد یا بزرگ خانواده داماد، دست داماد را می‏گیرد و او را به اطاق عروس می‏برد و دست آنان را در دست یکدیگر می‏گذارد. آنگاه مرسوم می‏باشد که داماد مبلغی به عنوان «راه‏شرمانه = روسرمانه» به دختر هدیه می‏کند.

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

فرهنگ و هنر بومی ایلام


دین و مذهب
دین مجموع معتقدات وعاداتی است كه انسان را با قوه ما فوق یا خالق بشر مربوط می نماید و به معنی دیگر دین عبارت است از نظام وبرنامه ای كه خداوند برای هدایت ورستگاری انسان به پیامبر خویش وحی كرده است .
تا پیش از پیروزی اعراب وسپاهیان اسلام برایران دین مردم ایلام نیز مانند بسیاری از مناطق دگر كشور دین زرتشتی بود واهورا مزدا خدای خوبیها وروشنایی در برابر اهریمن خدای تاریكی وظلمت مورد ستایش قرار می گرفت وعناصر دیگری نظیر آب ، آتش وخاك عناصری مقدس به شمار می رفتند واستفاده از آنها تابع آداب ومناسك خاص (بویژه در جشنها واعیاد مذهبی ) بود.
با پیروزی مسلمین به تدریج دین اسلام به واسطه ی تعالیم مفید ورهایی بخش انسانها وهمینطور شرایط سخت وسنگین حكومت های مستبد گذشته بر مردم ایران به سرعت مورد پذیرش مردم قرار گرفت و با وجود باقی ماندن عده ای بردین زرتشت دین اسلام در اكثریت قریب به اتفاق نواحی مختلف ایران نفوذو یا گسترش كامل یافت .
اختلافاتی كه بر سر جانشینی پیامبر اسلام ( ص) ومسئله خلافت در قرون اولیه اسلامی رخ داد موجب اختلاف آراء ودر نتیجه تشكیل فرقه های مذهبی متعدد در دوره های بعدی گردید.
سرزمین ایلام بواسطه همجواری با سرزمینهای عراق وقرار گرفتن در معرض اولین حملات مسلمانان وپاره ای از تبلیغات ومروجین مذهب شعیه وهمینطور شرایط مساعد دیگر از دیر باز خاستگاه مذهب شیعه اثنی عشری بوده ودر حال حاضر بیش از 93/99 درصد جمعیت آنرا تشكیل می دهد.

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

لباس مردم ایلام (1)



بشراز همان آغاز تشكیل گروههای كوچك اجتماعی به واسطه ی قدرت تفكر و تصمیم گیری عقلانی مسیر زندگی را از شیوه ی زیست حیوانی جدا ساخت وعلیرغم ضعف جسمانی توانست اندك اندك طبیعت پیرامون خویش را مورد شناسایی قرار داده وبا درایت از مواهب آن بنا بر مقتضیات وشرایط زمان ومحیطی بهره گیرد. لذا غارها را سكونتگاه خویش قرار داد و از منابع غذایی جنگلی وحیوانی تغذیه نمود و از پوست حیوانات تن پوش زمستانی ساخت و در سیر حیات انسان از مراحل اولیه تا كنون پوشاك نیز در كوران زندگی و تحت فرهنگ هر جامعه تغییر ها نمود و مُدهای بسیار را پُشت سرگذاشت و در عصر حاضر نیز علیرغم اشاعه فرهنگ و تعامل اجتماعی و فرهنگی جوامع انسانی هنوز هم لباس و پوشاك یكی از مشخصه ها و تمایزات فرهنگی بین گروههای انسانی و اقوام مختلف به شمار می رود . در قلمرو سیاسی فعلی ایلام اگر چه در گستره ی دنیای اطلاعات و اطلاع رسانی سرزمینی بسیاری كوچك می نماید، اما تحت آداب ورسوم ، عرفها و سنت ها هنوز هم پاره ای از عناصر لباس و پوشاك برخی گروهها تمایزات فراوانی را با دیگران در همین قلمرو را نشان می دهد. اگر چه لباس خود بخشی از فرهنگ می باشد ولی بواسطه ی ارتباطات و تعاملات فرهنگی و غیره این ویژگی فرهنگی مردم ایلام به سوی یكنواختی گرایش یافته و تفاوتها به مراتب بسیار كمتر از گذشته می باشد و به شكلی كه لباس مردان با چشم پوشی از مردان عرب زبان جنوب استان در سایر نقاط تفاوتها آنچنان اندك است كه به سختی به چشم می‌آید.
از منظری دیگر لباس مردم استان ایلام اگر چه آن اهمیت و ارزش فرهنگی و اجتماعی گذشته ی خویش را به مقدار زیادی از دست داده و در سایه انواع و اقسام مُدها و مدلهای وارداتی به سوی یكنواختی گرایش یافته ولی هنوزمی توان به برخی از ابعاد اجتماعی و فرهنگی آن در بین گروههای قومی ایلامی اشاره كرد. در گذشته ی نه چندان دور جنس مرغوب ، نو بودن و بیش از هر چیز تزئینات لباس (بویژه برای زنان ودختران) یكی از شاخص های عمده برای تشخیص فرد از دیگران و قرار دادن وی در طبقه اجتماعی و جایگاه و موقعیت او در جامعه بود وبا این ویژگیها به راحتی می توانست حداقلی از موقعیت اقتصادی واجتماعی افراد جامعه خودشان را باز شناخت. ولی با بهبود سطح زندگی مردم لباس معمولاً تا حدود بسیار زیادی این ویژگی خود را از دست داده است و تنها در موارد محدود تری می تواندچنین نقش و كاركردی را بازی كند . به عنوان مثال پوشیدن کت و شلورا نشانه ی متشخص بودن ویا حداقل داشتن شغل مناسب است و بستن چفیه زرد زنگ به دور سر بوسیله ی مردان نشانه ی به حج رفتن آنان می باشد و علاوه بر اینها هنوز هم نو بودن و استفاده از جنسهای مرغوب و گران بها بویژه نزد زنان به عنوان یك برتری (حداقل اقتصادی ) بردیگران به شمار می رود در ایلام ضرب المثلی معروف است كه می گوید : «لباس خوب اگر تو را به دو نفر تبدیل نكند ، به یك نفر خوب تبدیل خواهد كرد »، وبدینوسیله می خواهند اهمیت و ارزش آنرا به دیگران گوشزد كنند .
تغییرات لباس در ایلام به مانند سایر عناصر و پدیده های فرهنگی تابع متغیر های فراوانی می باشد و از نظر شدت كمترین تغییرات را می توان در نقاط عشایری و روستاهای دور افتاده مشاهده كرد. وجالب اینكه در این نواحی مردم هنوز برای لباس سنتی خود احترام خاص قایل بوده و به راحتی تن به مُدهای وارداتی نمی دهند واین مسئله نزد مردان وزنان بزرگسال كه پای بندشان به سُنت ها بیشتر است تا حدی است كه پوشیدن لباس های جدید و واردتی و رنگارنگ و حتی رنگهای تند و گل دار را نشانه ی سبك دانسته و از آن استفاده نمی كنند ولی دیگران كه سن پائین تری دارند تمایل بیشتری به پوشیدن لباس های جدیدتر داشته، معمولاً هنگام مسافرت و یا رفتن به شهر برای خرید و غیره بیشتر از شلوار وكفش چرم (بغییر از آنچه در محل زندگی پوشیده می شوند ) استفاده می كنند .