غذاي سنتي و صنايع دستي استان بوشهر

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

صنایع دستی استان بوشهر


با توجه به وضعیت خاص اقتصادی در استان بوشهر صنایع دستی و بویژه صنایع دستی روستائی از گذشته دارای نقش تعیین كننده و مهمی در معیشت روستائیان منطقه بوده و بیشتر ساكنان نواحی روستایی به علت محدود بودن بخش كشاورزی و بیكاریهای فصلی ناشی از آن كوشیده اند تا از امكانات موجود و مواد اولیه ای كه طبیعت در اختیار آنان قرار داده است به عنوان وسیله ای برای كسب در آمد بیشتر و امرار معاش استفاده كنند و به تولید محصولاتی مانند قالی ، گبه ، عبا ، گلیم ، حصیر ، سفال ، گیوه ، مشك ، دولچه ، زنبیل ، سبد ، تور ، سوزن دوزی ، نساجی و مصنوعات رودوزی شده اقدام كنند.

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

گبه بافی :


برجسته ترین صنعت دستی و خانگی استان بوسهر كه تقریباً در بیشتر نقاط روستایی و حتی شهری رایج بوده و شغل اول یا حرفه دوم تعداد زیادی از خانوارها محسوب می شود ، بافت گبه است.

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

گلیم بافی :


تقریباً در بیشتر نقاط روستایی رایج است. فصل بافت گلیم معمولاً در زمستان می باشد و خانواده های روستایی در كنار سایر فعالیتهای كشاورزی و دامپروری ، از اوایل پاییز كه فصل چیدن پشم گوسفندان آغاز می شود خود را برای شروع كار در زمستان آماده كرده و تدریجاً شستشوی ، ریسیدن پشم و رنگرزی را آغاز می كنند و در اوایل دیماه بكار بافت می پردازند. تار گلیم های روستایی اغلب از موی بز كه دارای استحكام بیشتری می باشد انتخاب می شود. ولی پود مصرفی تماماً ار پشم است.

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

لنج و قایق سازی ( گلافی):


لنج و قایق سازی از قدیمی ترین و مهمترین صنایع دستی بوشهر محسوب می شود كه سابقه آن به دوره افشاریه می رسد. نیروی شاغل در این بخش منحصر به همان سازندگان لنج و قایق ( گلافان ) قدیمی می گردد. مصالح اولیه مورد نیاز چوبهای جنگلی مقاوم در مقابل رطوبت برای اسكلت و تخته های مرغوب هندی به نام ( سای ) برای بدنه آن است و بقیه از محل تأمین می شود.