زندگینامه حضرت ابوطالب (ع)
بنا به نقل شيخ مفيد قدس سره سال دهم بعثتحضرت ابوطالب عم و يار با وفاى پيامبر (صلى الله عليه و آله) وفات يافت.
همان مرد بزرگوارى كه در تمام نشيب و فرازهاى دوران رسالت و قبل از رسالتبرادر زاده عزيزش را يارى كرد و شر قريش را ازاو بازداشت و قلب نازنين پيامبر (صلى الله عليه و آله) را در تبليغات و رسالت الهى خوشحال و مسرور نمود، و با كلماتى نظير:
«اذهب يابن اخى فقل ما احببت فوالله لا اسلمك لشىء ابدا»
اى پسر برادرم برو و هر چه دوست مىدارى بگو (با مشركين وقريش) به خدا سوگند تو را در هيچ پيش آمدى وا نمىگذارم، (نوازش مىنمود) و از او پشتيبانى مى كرد.
ابو طالب, مرد ستوده خصال
ابوطالب, پدر بزرگوار اميرمومنان على(ع), عمو و برادر پدر بزرگوار پيامبر است, كه هر دو از يك مادرند. او در اين باره اين چنين سروده است:
لا تخذلا و انصرا ابن عمكما إخى لامى من بينهم و إبى
پسر عمويتان را تنها و بى ياور مگذاريد و يارىاش كنيد كه از ميان برادرانم فرزند برادر ابوينى من است.
1ـ معروف عصر: جناب ابو طالب به عظمت شخصيت و اقتدار و مبلغ دين ابراهيمى معروف عصر خويش است.
2ـ سنت هاى پذيرفته: سنت هاى نيكى در جامعه جاهليت بنا نهاد كه كلام وحى برخى از آنها را تإييد فرمود. او بنيانگذار قسامه است كه در سيستم قضايى اسلام پذيرفته شد.[ نيكوان رفتند و سنت ها بماند و زلئيمان ظلم و لعنت ها بماند]
3ـ بنده خدا: ابو طالب معروف به ((عبد مناف)) بوده اند, كه به معناى بنده خداى متعال است (هم نام با جد سوم پيامبر)
4ـ مبارزه با كفر: او مانند پدر مسير يكتا پرستى را در پيش گرفت و كفر و شرك و جهل او را تحت تإثير قرار نداد.
5ـ دلايل ايمان او: سروده ها و اشعار او تفكر و ايمان او را بوضوح آشكار مى نمايد (در پايان اين نوشتار به ابياتى از اشعار او اشاره مى شود).
6ـ صفاى دل: از جمله مسايلى كه صفاى دل و پاكى قلب ابوطالب را اثبات مى كند, اين است كه اهالى حجاز در قحطى بسر مى بردند, مردم در چنين وضع نگران كننده اى از ابوطالب خواستند از جاى برخيزد و از خدا طلب باران نمايد, او پذيرفت و در حالى كه پسرى چون خورشيد درخشان به همراه مى برد به سوى خانه خدا رفت.
سپس به آن كودك گفت كه پشت خويش را به خانه كعبه قرار دهد و در حالى كه او را به سر دستان خود بلند كرده بود, از خدا طلب باران نمود. آسمان خالى از ابر بلافاصله ابرى شد, سپس باران شديدى در گرفت,آنچنان كه كل منطقه حجاز را سيراب كرد و آن دره خشك شكفته شد. كودكى كه ابوطالب به همراه برده بود كسى نبود جز پيامبر خدا حضرت محمد (ص).
هركسى اندازه روشن دلى
غيب را بيند به قدر صيقلى
هركه صيقل بيش كرد او بيش ديد
بيشتر آمد بر او صورت پديد
گر تو گويى كان صفا فضل خداست
نيزاين توفيق صيقل زآن عطاست
نقل قول
