آشنایی با كمیته مشترك ضد خرابكاری ساواك
موزه عبرتکميته مشترک
گذر هر كدام از ما بارها به میدان امام خمینی - توپخانه سابق - اول خیابان فردوسی افتاده و شاید خیلی سریع هم از كنار كوچه های فرعی آن بی توجه به تابلوها و عناوینشان عبور كرده ایم.
نگارنده هم البته از این قاعده مستثنی نبوده ولی چندی پیش كه داشتم از مقابل این كوچه ها می گذشتم همین جوری چشمم به تابلوی كوچك قهوه ای رنگی خورد كه روی آن نوشته شده بود:
«موزه ع ایران» حس كنجكاویم گل كرد و تصمیم گرفتم هر جور شده در یك فرصت مقتضی سری به آنجا بزنم، تا اینكه چند روز پیش وقتی بحث تهیه گزارش از موزه عبرت مطرح شد بلافاصله پذیرفتم و بعد هم به همراه عكاس راهی آنجا شدیم.
این موزه در حقیقت همان كمیته مشترك ضد خرابكاری ساواك است كه بارها نامش را در كنار توصیفاتی همچون مخوف، دردناك و... در كتاب های تاریخ معاصر و یا از زبان مبارزین سیاسی قبل از انقلاب شنیده ایم.
با خودم قرار می گذارم تا پیش از آنكه واقعیت را ندیدم ذهنیات شخصی ام را روی كاغذ قلمی نكنم. به همین خاطر فعلا فقط بدانید این موزه قبل از انقلاب جایی بوده برای بازداشت موقت زندانیان سیاسی
.
نمای بیرونی كه...
نمای بیرونی موزه یا همان كمیته مشترك مثل سایر ساختمان های اطراف است و چیز عجیب و غریب و متفاوتی ندارد.
با خودم می گویم اگر اینجا یك روزی زندان بوده پس چرا حداقل خبری از یك برج نگهبانی و امثالهم نیست فقط دیواری آجری به ارتفاع حدودا چهار متر دور تا دور محوطه موزه را فراگرفته است و بس.
شاید همین ظاهر عادی موجب شده تا بسیاری از رهگذران روزانه از مقابل آن عبور كنند و اصلا انگار نه انگار كه اینجا خبری بوده است