استاد «سيدعلی كمالیدزفولی» در سال ۱۲۹۰ شمسی، در شهرستان دزفول ديده به جهان گشود.
از شش سالگی، وارد مكتبخانه شد و در سن دوازده سالگی، به تحصيل در حوزه علميه همت گماشت.
وی در سالهای ۱۳۱۸ تا ۱۳۲۰ برای تكميل مراتب تحصيل، به حوزه قم عزيمت كرد و نزد استادان بزرگی چون «آيتالله ميرزا محمدعلی معزی» و «آيتالله سيداسدالله معزی» و «ميرزا هادی معزی» تلمذ نمود و از سال ۱۳۴۸ به ترغيب «محمدكاظم معزی» - مترجم چيرهدست قرآن – به عرصه پژوهشهای قرآنی وارد شد.
پدر وی «سيدرضیالدين» و پدر بزرگ وی «سيدحسين ظهيرالاسلام» از عرفای بنام عصر خويش بود.
وی در جريانهای سياسی دهه 20 و 30 به طور ناخواسته به عنوان نماینده علما از منطقه خوزستان (دزفول)، به مجلس معرفی شد، ولی حكومت وقت مانع از فعاليتهای او گردید.
وی در سالهای 30 و 32 در جريان نهضت ملیشدن صنعت نفت در مبارزات سياسی شركت داشت و مورد تجليل دكتر مصدق قرار گرفت.
مرحوم استاد کمالی در حوزه علميه دزفول تدريس و در همين مكان ساده و بیپيرايه، زندگی میكرد.
وی مجموعاً 50 اثر از خود به يادگار گذاشته است كه 24 اثر چاپ و 26 اثر هنوز به چاپ نرسيده است،
برخی از آثار چاپشده ايشان عبارتاند از:
قانون تفسير، تاريخ تفسير، قرآن و جامعه، قرآن و مقام زن، جاءالحق، قرآن و شعارها، خاتمالنبيين، عترت ثقل اكبر، همزيستی معاشرت در اسلام، عرفان و سكوت اسلامی، عزيز و نگار
و كتابهای «هزار سخن در شناخت اسلامم»، «تفسير قرآن»، «الثقافةالاسلامية»، «چهره مولوی در آيينه مثنوی»، «ادبيات تفسيری مثنوی منتخب مثنوی»، «شرح فارسی بر كفايةالاصول آخوند خراسانی» و ... از دیگر آثار ايشان است كه هنوز به چاپ نرسیده است.
از آثار شگفتانگيز ايشان، «قانون تفسير» است كه استاد خرمشاهی، قرآنپژوه برجسته كشور، درباره اين اثر میفرمايد: حقيقتاً «قانون تفسير» ايشان ناسخ «الاتقان سيوطی» است.
منبع: خبرگزاری قرآنی ایران(ایکنا)