روانشناسان به این نتیجه رسیدهاند که دو عامل هنگام پارک کردن نقشی مهم ایفا میکنند: یکی توانایی تشخیص ابعاد اتومبیل و درک درست از فضایی که قرار است اتومبیل را در آن پارک کرد. عامل دوم ارزیابی شخص از تواناییهای خود در رانندگی است و اینکه راننده توانایی خود در پارک کردن را چگونه میبیند.
روانشناسان برای این پژوهش دو گروه راننده زن و مرد را انتخاب کردند. گروه اول از ۱۷ نفر تشکیل میشد که به تازگی رانندگی یاد گرفته بودند و گروه دوم متشکل از ۴۸ رانندهی باتجربه بود. آنها برای سنجش دقیق میزان مهارت این افراد اتومبیلی را انتخاب کردند که تا به حال هیچ یک از شرکتکنندگان با آن رانندگی نکرده بود و تجربهای در رانندگی با آن نداشت.
علاوه بر این، روانشناسان یکی از اهداف اصلی پژوهش را که بررسی کلیشه ضعف زنان در رانندگی بود، از شرکتکنندگان مخفی نگه داشتند تا از نامطمئن کردن زنان در جریان آزمایش پارک کردن جلوگیری شود.
ضعف در تشخیص ابعاد هنگام پارک کردن
اما با وجود این، در پایان آزمایش مردان در شرایط مختلف ماهرانهتر از زنان اتومبیل را به درون فضای در نظر گرفته شده برای پارک کردن هدایت میکردند. آنها به طور واضح سریعتر و دقیقتر از زنان پارک میکردند.
کلودیا ولف یکی از دلائل این موضوع را مش هنگام چرخش درست فرمان اتومبیل میداند. او میگوید: «زنان در همان مرحله یادگیری به دلیل ضعف ذهنی در تشخیص درست ابعاد و فاصلهها در پارک کردن ضعیفهستند. همین باعث میشود که زنان از همان ابتدا اعتماد به نفس کمتری در رانندگی داشته باشند.»
کلودیا ولف اعتقاد دارد که زنان باید بیشتر به تواناییهای خود اعتماد داشته باشند. به نظر او زنان بایست پارک کردن را نه به عنوان تهدید بلکه به عنوان یک چالش ببینند.
smstak.com