نتیجه گیری :
اسلام ، براى برطرف كردن خستگى و ایجاد نشاط،
راههاى مناسب و سالمى را به ما ارائه كرده است ما را به سیر و سفر، ورزش و شنا ، كارهاى متنوّع و مفید ، دید و بازدید ، گفتگوهاى علمى و انتقال تجربه ، رابطه با فرهیختگان و مهمتر از همه ارتباط با آفریدگار هستى و یاد او كه تنها آرامبخش دلهاست ، سفارش كرده است .
چرا خود را سرگرم لذّتهایى كنیم كه پایانش ، ذلّت و آتش باشد .
حضرت على (علیه السلام) مىفرماید :
« لا خیر فى لذة من بعدها النار ؛ در لذّتهایى كه پایانش دوزخ است خیرى نیست . »
(دیوان امام على علیه السلام ، ص 204) ،
« من تلذد لمعاصى الله اورثه الله ذلا ؛ هر كس با گناه و از طریق آن لذّتجویى كند ، خداوند او را خوار و ذلیل مىنماید .»
(غرر الحكم ، 3565)
منابع:
1- تفسیر نور ج 9
2- تفسیر المیزان
3- تفسیر نمونه، ج 17، ص 19 27