تَعصِى الإله و أنت تُظهِرُ حُبَّه هَذا لَعَمرى فِى الفِعالِ بَدیعٌ
لَو کَانَ حُبُّکَ صَادِقاً لَأطَعتَهُ إنَّ المُحِبَّ لِمَن یُحِبُّ مُطِیعٌ
یعنی:
در حالى که به خدا اظهار محبت میکنی، گناه مىکنى؟ به جان خودم قسم که این، کار عجیبى است.
اگر محبت تو واقعى بود، باید خدا را اطاعت مىکردى، زیرا که عاشق، مطیع کسى است که به او علاقه دارد.
(بحار الانوار: ج47،ص24)