دوستى خدا با جوانان
پروردگار عالمیان تمام بندگان خود را دوست مىدارد و نشانههاى فراوانى از این دوستى پایدار در قرآن مجید به چشم مىخورد قرآن با بیان این كه خداوند محسنین (1) و توابین (2) و متطهرین (3) و متقین (4) و صابرین (5) و متوكلین (6) و مقسطین (7) و مطهرین (8) را دوست مىدارد، این حقیقت را به خوبى روشن كرده اما در عین حال نسبت به جوانان، به خاطر جایگاه خاصى كه در نظام عالم هستى دارند دوستى و علاقه دیگرى دارد.
خداوند متعال جوانان را به خاطر جوانى دوست داشته و احترام مىكند. محمد بن سلیمان از پدرش نقل كرده كه در خدمت امام صادق (علیه السلام) بودم كه ابوبصیر وارد شد، در حالى كه نفسهاى عمیقى مىكشید. همین كه در جاى خود قرار گرفت، امام به او فرمود: علت این نفس بلند و عمقى كه مىكشى چیست؟
گفت : اى فرزند رسول خدا، سن من بالا رفته و استخوانهایم كوبیده گشته و مرگم فرا رسیده و این در حالى است كه نمىدانم سرنوشت آخرتم چگونه خواهد شد.
امام فرمود: اى ابا محمد تو نیز كه چنین مىگویى؟
گفت : فدایت شوم، چرا چنین نگویم.
امام فرمود: اى ابامحمد، آیا نمىدانى كه خداوند متعال جوانان شما را اكرام مىكند و از بزرگسالان شرم و حیا مىكند؟
گفت : فدایت شوم، چگونه خدا جوانان را اكرام كرده و از بزرگسان و پیرمردان شرم مىكند؟
حضرت فرمود: خداوند جوانان را به احترام جوانى عذاب نخواهد كرد و از پیرمردان شرم نموده، آنها را حسابرسى نمىكند.(9)
از این رو است كه خداوند تمام پیامبران را در جوانى به پیامبرى برانگیخت (10) و به خاطر همین دوستى است كه تمام بهشتیان جوان (11) خواهند بود و قرآن در روز محشر به صورت جوانى نشان داده مىشود(12) و به همین جهت است كه اصحاب كهف با این كه بزرگسال بودند، اما قرآن آنان را جوان خطاب كرد(13) و امام زمان (عج) نیز در چهره یك جوان ظاهر مىگردد(14) و یارانش همه جوان هستند(15) و سرانجام ملك الموت در چهره جوانى سفید روى خواهد آمد.(16)
آرى، این كمال بى انصافى است كه جوان بداند خداوند متعال چه قدر او را دوست دارد به او مهر و محبت مىورزد، اما او با گناه در محضر خالق خود، راه دوستى متقابل را بر خود ببندد.