دریاچه ای با آبی زلال،خنک و گوارا را در نظر آورید.
-------------------------------------------------------------------------------------------
فرض کنید به شما گفته اند اگر فلان کارها را انجام دهید میتوانید به آن نزدیک شده و از آب گوارای آن بهره مند شوید،و اگر فلان کارها را انجام دهید دیگر نمیتوانید از آن بهره مند شوید و از آن دور می شوید.
اکنون اختیار با شماست، اگر تشنه هستید و قصد سیراب شدن دارید چه باید بکنید؟
خشم و رحمت خداوند مهربان در مثل به مانند این دریاچه زلال است؛
به شما گفته شده اگر به قصد رضای او اقدام به کارهای شایسته کنید به آن نزدیک شده و غرق در رحمت الهی خواهید شد و اگر کارهای ناشایست انجام دهید از آن دور و از لذایذ آن محروم خواهید شد.
و هر که از رحمت الهی دور شود در واقع گرفتار غضب او شده است.
یعنی: محرومیت از رحمت، مساوی است با گرفتار خشم او شدن.
خداوند متعال با رفتار درست یا نادرست ما تغییر حالت نمیدهد(که گاه خوشحال و گاه مثلاً خشمگین شود زیرا تغییر در خداوند متعال راه ندارد)؛
او ثابت است و این ما هستیم که در حال حرکت، سکون یا عقب گردیم!.