جایگاه زن در آیین یهود
1 هفت زن در بنی اسرائیل به مقام نبوت رسیدهاند.
2. در آیین یهود، ربودن دختران و کنیزان نوعی ازدواج محسوب میشود.
3. دختران یهود اگر ازدواج کرده باشند ارث نمی برند، و پسران دو برابر دختران ارث میبرند، ارث در صورتی به دختر میرسد که متوفی فرزند پسر نداشته باشد.
4. «زن با تقوا تاجی بر سر شوهرش است» یا «زن دلیر ارزشش بیش از یاقوت است».
5. ، آنها را از آن دسته احکام شرعى که انجام دادن آنها بر زمان خاصى از روز یا سال مبتنى است، معاف دانسته است.
6. به لحاظ اجتماعى، زنان براى شغل هاى اجرایى و قضایى صلاحیت ندارند.
7. زنى که جهیزیه زیاد وقابل ملاحظه اى به خانه شوهر مى آورد، از کار کردن در خانه معاف بود؛ از این رو، بعضى از این زنان فارغ البال اوقات فراغت خود را صرف شطرنج یا بازى با سگ هاى خانگى مى کردند. با آن که حکیمان یهودى مطالعه شعر و زبان آورى یونانى را جایز نمى دانستند، برخى از ایشان آن کارها را براى زنان، به عنوان «زیورى براى این جنس»، مجاز مى شمردند.
8. یهودیت، زن گرفتن را فریضه مهمى مى داند که بر هر مردى واجب است، و حتى تأکید دارد بر این که مردى هم که دیگر قادر نیست بچه دار شود، از زندگى مجردى بپرهیزد. بر این اساس، غریزه جنسى دیگر فقط ابزارى براى بقاى نسل ها نیست، بلکه بخشى از هویت و شخصیت آدمى است و نقل شده است که: «مردى که همسر ندارد شایسته نام مرد نیست. » مرد مجرد در نظر حکیمان یک نیم تنه است و تنها زمانى انسان کامل مى شود که ازدواج کند. (داستان آفرینش، به گونه اى که در تورات آمده است، توسط اکثر علما به این معنى تفسیر شده است که آدم، در ابتدا با یک صورت دو گانه خلق شد و بعدا، به دو جسم - زن و مرد - تقسیم گردید).
9. تورات به شوهر اجازه داده است که نذرهاى همسرش را لغو کند، اما علما این حق را به اندازه قابل توجهى محدود کردند.
10. در ایران و در بین یهود و مللی که از فکر یهود پیروی میکردند، حجاب به مراتب شدیدتر از آنچه اسلام میخواست وجود داشت. در بین این ملتها وجه و کفین (صورت و کف دستها) هم پوشیده میشد. حتی در بعضی از ملتها سخن از پوشیدن زن و چهره زن نبود، بلکه سخن از قایم کردن زن بود و این فکر را به صورت یک عادت سفت و سخت درآورده بودند». در اصول اخلاقی «تلمود» که یکی از کتاب های مهم دینی و در حقیقت فقه مدون و آیین نامه زندگی یهودیان است، آمده: «اگر زنی به نقض قانون یهود میپرداخت، چنانچه مثلا بی آنکه چیزی بر سر داشت به میان مردم میرفت و یا در شارع عام نخ میرشت یا با هر سنخی از مردان درد دل میکرد یا صدایش آنقدر بلند بود که چون در خانه اش تکلم مینمود، همسایگانش میتوانستند سخنان او را بشنوند، در آن صورت مرد حق داشت بدون پرداخت مهریه او را طلاق دهد».
11. در کتاب مقدس یهودیان، موارد متعددی یافت میشود که به طور صریح و یا ضمنی، حجاب و پوشش زن و مسائل مربوط به آن، مورد تایید قرار گرفته است. در برخی از آنها لفظ «چادر» و «برقع» به کار رفته است که نشانگر کیفیت پوشش زنان آن عصر است.
12. در مورد پوشش کامل در مقابل نامحرم در «سفرپیدایش» تورات چنین میخوانیم: و رفقه، چشمان خود را بلند کرد و اسحاق را دید و از شتر خود فرود آمد. زیرا که از خادم پرسید: «این مرد کیست که در صحرا به استقبال ما میآید؟» و خادم گفت: «آقای من است». پس برقع خود را گرفته، خود را پوشانید، سفر پیدایش، باب24، فقره 64 و 65».
13. ودر مورد عدم تشبه مرد و زن به یکدیگر در «تورات» آمده است: «متاع مرد، بر زن روا نباشد و مرد، لباس زن نپوشد، زیرا هرکه این کند، مکروه یهود (خدای تو) است، تورات، سفر تثنیه، باب 22، فقره5».
14. نزول عذاب در اثر آرایش دختران یهود برای بیگانگان.