۷ توصیه برای بیرون راندن کینه از قلب
قلب ما را می خورد؛ دست هایمان را مشت می کند، چشم ما را می بندد، حتی صدای ما را تغییر می دهد؛ صدایمان سرد می شود، شاید کمی سردتر از آنچه قبلا بود، صدایی خشن تر پیدا می کنیم. احساس درد می کنیم، انگار قفسه سینه مان سنگری شده پر از سرباز مسلح که می خواهند حمله کنند....
فقط حمله... قلب ما را می خورد؛ کینه، دست هایمان را مشت می کند، کینه، چرا آنقدر طفره می روم کینه حالمان را «بد» می کند و ما نباید حالمان بد باشد، ما نباید قلبمان خورده شود از هرچه حس خوب هست و نباید قلبمان سنگر پر از سرباز آماده حمله باشد. گاهی کینه ای در دلمان پیدا می شود، اگر بیاید و بگذرد عیبی ندارد اما اگر بیاید و بماند... مانند آلودگی که می آید و نمی رود، آن وقت دیگر باید نگران بود و فکر راه حل. اما چه چیزی می تواند این سنگ سخت کینه را در خود حل کند؟! با ۷ حربه زیر می توانید به جنگ کینه توزی بروید:
۱) عمل کردن: بسیاری از افرادی که کینه ای هستند اصولا یا اوقات فراغت بسیاری دارند یا همان میزان اوقات فراغتی را که دارند، صرف پرداختن به فکرهای منفی درباره دیگران می کنند حتی ممکن است حین کار و مشغله فراوان صدای کینه را در ذهنشان نگه دارند و مدام آن را بزرگ تر و بزرگ تر کنند. در حالی که اگر فردی در دلش نسبت به کسی کینه داشته باشد و بخواهد آن را حل کند به نوعی خودش را به کوچه علی چپ می زند. یعنی چه؟ یعنی به جای خیالبافی و قرارگرفتن در مسیر کینه ورزی بیشتر شروع به فعالیت می کند؛ فعالیتی که نه تنها ذهن او را از این موضوع دور می کند که حتی ممکن است در مسیر مثبتی قرار بگیرد برای درست کردن اوضاع مثلا:
▪ اگر شکست مالی خورده باشد، فعالیت جدیدی را شروع می کند.
▪ اگر شکست عاطفی خورده باشد شروع می کند به ترمیم و خودشناسی بیشتر.
▪ اگر صدمه جسمی خورده باشد، راهی برای ادامه دادن زندگی پیدا می کند.
▪ اگر کارش را از دست داده باشد به دنبال کار جدید و کسب مهارت های بیشتر می گردد... نه اینکه:
انتقام گرفتن غیرمنطقی از همکاران،
فکرهای منفی و انتقام گرفتن (حتی از خودش که فکر می کند مقصر است).