همه یادگیریها، نشانی از حافظه دارند. اگر ما تجربههایمان را به کلی فراموش میکردیم، نمیتوانستیم چیزی یاد بگیریم؛ چون در این صورت زندگی ما متشکل از تجربههایی گذرا میشد که هیچگونه پیوندی میان آنها وجود نداشت و حتی از عهده یک مکالمه ساده هم برنمیآمدیم. برای ایجاد ارتباط با دیگران و یادگیری مطالب، باید اندیشههایی را که میخواهید بیان کنید و همچنین مطالبی را که چند لحظه قبل شنیدهاید، به یاد آورید.
حافظه memory
حافظه، به نگهداری اطلاعات در گذر زمان اطلاق میشود. در این رابطه روانشناسان تربیتی، چگونگی جایگیری اولیه اطلاعات در حافظه و رمزگردانی آنها، کیفیت نگهداری و ذخیرهسازی اطلاعات پس از رمزگردانی و بازیابی آنها را در راستای هدف معین مورد مطالعه قرار میدهند. شالوده اصلی بحث درباره حافظه بر سه فرایند رمزگردانی، ذخیرهکردن و بازیابی متمرکز است.
یک. رمزگردانی encoding
رمزگردانی، فرایندی است که از طریق آن، اطلاعات به حافظه وارد میشوند. اصطلاح رمزگردانی در زبان روزمره، بیشتر شبیه توجه و یادگیری است. هنگامی که یک دانشآموز به صحبتهای معلم گوش میدهد، یک فیلم را نگاه میکند، به موسیقی گوش میدهد یا درباره یک دوست صحبت میکند؛ او به رمزگردانی اطلاعات در حافظه میپردازد. پس رمزگردانی، معمولا اطلاعات جدید را در قالب معنا یا آگاهیهای شناختهشده قبلی در حافظه بلندمدت مربوط و هماهنگ میسازد.
شش مفهوم مربوط به رمزگردانی عبارتند از: توجه، تکرار یا مرور ذهنی، پردازش عمیق، بسط یا گسترش، ساختن انگاره و سازماندهی.