اقسام مرگ در قرآن و روايات
انواع مرگ در قرآن و روايات
انواع مرگ در قرآن و روایات را از جنبه های گوناگونی می توان بیان کرد.
حجة الاسلام و المسلمین قرائتی انواع مرگ در قرآن را چنین بیان کرده اند:
1- مرگ دلها
قرآن كسانى كه داراى روح بى تفاوت و قساوت قلب هستند را مردگان دانسته است و به پيامبرش مى فرمايد:
اِنّك لاتسمع المَوتى (سوره نمل ، آيه 80 و روم ، آيه 52.)
تو نمى توانى مرده دلان را شنوا كنى .
حضرت على عليه السّلام در باره انسانى كه دلبستگى به دنيا دارد مى فرمايد: و اَماتت الدّنيا قَلبه (نهج البلاغه ، خطبه 85.)
دنيا دل او را از كار انداخته است .
در نهج البلاغه مى خوانيم :
كسانى كه فساد و منكرات را مشاهده مى كنند و هيچ گونه عكس العملى از خود نشان نمى دهند و نه تنها با دست و بيان جلوگيرى نمى كنند بلكه قلبشان هم از گناه ناراحت نيست ، اينان مردگانى هستند در ميان زنده ها.
اگر در قبرستان مردگان به حال افقى هستند، اين بى تفاوت ها مردگان عمودى و زنده نما هستند،
فذلك مَيّتُ الاَحياء(نهج البلاغه ، حكمت 336.)
در مناجات ها نيز چنين مى خوانيم :
واءماتَ قَلبِى عَظيمُ جِنايَتى (مناجات خمسة عشر.)
خدايا! گناهان بزرگ دل مرا ميرانده است .
نقل قول
