تمرینی برای خوب بودن

[شكوه انتظار]

تمرینی برای خوب بودن

یكى از نشانه هاى قدرت روح و توانایى اخلاق، این است كه توی انسان بتوانی با اخلاق خوب و رفتار انسانى و مناسب،دوستان زیادى بیابی؛ پس آنكه نمى تواند براى خود دوست صمیمى و خوبى بیابد، از لحاظ روحى و اخلاقى، عاجز و ناتوان است


ناتوان ترین انسان

شکی نداریم که توانایى من و توی انسان فقط در قدرت جسم و زور بازو نیست؛ كه توانایى روحى و اخلاقى، بالاتر و با ارزش تر از توانایى جسم و تن است.
خودت هم خوب می دانی که قدرت جسمى، با گذشت زمان و افزایش سن و سال از بین مى رود، اما توانایى روحى و اخلاقى، بر اثر گذشت زمان افزایش می یابد و تو را قوى تر و ورزیده تر مى كند؛ پس باید همیشه یادت باشد ضمن آنكه باید براى سلامت تن و قدرت جسمت، ارزش و اهمیت قائل باشی و در حفظ آن بكوشی؛
باید در به دست آوردن توانایی روحی و اخلاقی هم تلاش کنی و هر روز هم آن را افزایش دهی ...
شنیده ای این سخن امام على علیه السلام را که فرموده است:
«أَعْجَزُ النَّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنِ اكْتِسَابِ الْإِخْوَانِ وَ أَعْجَزُ مِنْهُ مَنْ ضَیَّعَ مَنْ ظَفِرَ بِهِ مِنْهُمْ؛
ناتوان ترین مردم،
كسى است كه در دوست یابى ناتوان است و از او ناتوان تر، آن كه دوستان خود را از دست بدهد».(1)
بنابراین ـ با توجه به سخن ارزشمند امام علیه السلام ـ یكى از نشانه هاى قدرت روح و توانایى اخلاق، این است
كه توی انسان بتوانی با اخلاق خوب و رفتار انسانى و مناسب، دوستان زیادى بیابی؛ پس آنكه نمى تواند براى خود دوست صمیمى و خوبى بیابد، از لحاظ روحى و اخلاقى، عاجز و ناتوان است؛ اما ناتوان تر از او، كسى است كه نتواند دوستى را پیدا كند و براى همیشه نگه دارد و با رفتار بد و اخلاق نامناسب خود، دوستان به دست آمده را از دست بدهد و در زندگى اجتماعى، تنها بماند؛ زیرا نگهدارى دوست، دشوارتر از به دست آوردن دوست است؛ یعنى براى حفظ دوستان به دست آمده، بیش از یافتن دوستان جدید، قدرت روحى و اخلاق لازم است.

[شكوه انتظار]

نشانه های مؤمن


دلت می خواهد مسلمان مؤمن واقعى را بشناسی؟ ...
دلت می خواهد با دانستن نشانه هایش خودت را محکی بزنی که ببینی آیا تو هم این نشانه ها را داری که مسلمان مؤمن واقعی باشی؟ ...
اما نشانه های مسلمان مؤمن واقعی، همان كسى كه داراى ایمان محكم و راستین است، چیست؟ ...
شخص مؤمن سود واقعى را در اطاعت از دستورات خدا و زیان واقعى را در اطاعت نكردن از دستورات خدا مى داند. از آنجا كه خداوند به ما دستور داده است كه همیشه راست بگوییم و از دروغگویى پرهیز كنیم، مسلمان با ایمان نیز، هرگز حاضر نمى شود بر خلاف این دستور رفتار كند تا جایى كه حتى اگر زمانى، راست گفتن به زیانش باشد و دروغ گفتن به او سود برساند؛ از سود دروغ گفتن چشم مى پوشد، زیان راست گفتن را به جان مى پذیرد و لب به دروغگویى باز نمى كند؛ زیرا مؤمن، سود و زیان واقعى را نزد خدا می داند و بس. امام علی علیه السلام در این باره فرموده است:
« اَلایمانُ أَن تُؤثِرَ الصِّدقَ حَیثُ یَضُرُّكَ عَلَى الكَذِبِ حَیثُ یَنفَعُكَ؛
(نشانه) ایمان، این است كه راستگویى را هر چند به زیان تو باشد بر دروغگویى، گرچه به سود تو باشد، ترجیح دهى».(2)

[شكوه انتظار]

تمرین برای خوب بودن

اگر دقت کرده باشی، كسانى هستند كه برخى از صفات خوب انسانى به طور طبیعى، در آن ها وجود ندارد؛ برای مثال در طبیعت آن ها از همان آغاز، صفت حلم و بردبارى وجود نداشته است و همواره در برابر كوچك ترین ناملایمى، آرامش خود را از كف داده و دست به كارهایى زده اند كه باعث ایجاد مشكلات و ناراحتی های فراوانى شده است. بهترین راهى كه براى این گونه افراد وجود دارد، آن است كه با اراده و تمرین، خود را به آن صفت، عادت دهند تا رفته رفته و بر اثر عادت، آن صفت خوب جزو وجود آن ها شود.
امام علی علیه السلام برای نمونه به صفت بردبارى اشاره کرده و فرموده است:
«إِنْ لَمْ تَكُنْ حَلِیماً فَتَحَلَّمْ فَإِنَّهُ قَلَّ مَنْ تَشَبَّهَ بِقَوْمٍ إِلَّا أَوْشَكَ أَنْ یَكُونَ مِنْهُمْ؛ اگر بردبار نیستی، خود را به بردبارى بنماى؛ زیرا اندك است كه خود را همانند مردمى كند و از جملة آنان به حساب نیاید».(3)

آدمی می تواند امتحان کند و براى مدتى، خود را به بردبارى وادار کند؛ یعنى در برابر مسائلى كه آرامش او را بر هم مى زند، سعى كند رفتارش شبیه كسى باشد كه به طور طبیعى بردبار است و در برابر چنان مسئله اى، آرامش خود را با بردبارى حفظ مى كند. وقتى مدتى به این كار ادامه داد و رفتارى شبیه رفتار اشخاص بردبار را در پیش گرفت، رفته رفته عادت مى كند كه هر وقت با چنان مسائلى روبرو شد، همان رفتار را از خود بروز بدهد. به این ترتیب، صفاتى كه در طبیعتش وجود ندارد، بر اثر تمرین به صورت یك عادت در وجودش ایجاد مى شود؛ به طوری كه كسى نمى تواند تشخیص دهد كه آن صفت خوب، از آغاز در طبیعت او وجود داشته است یا او با تمرین و عادت، آن را در وجودش ایجاد كرده است.
رفتار، نمونه گفتارخودت نیک می دانی که وقتی كسى با گفتار و كردار زننده اش، مردم را می رنجاند، در حقیقت مانند کسی است كه با سرعت، به سوى چیزى می رود كه برای مردم خوشایند نیست؛ یعنى براى انجام كارى كه باعث رنجش و آزردگى دیگران می شود، شتاب كرده است؛ و این شتاب كردن در كارى كه باعث رنجش می شود، یعنی توی انسان، بی فكر و اندیشه و بی سنجیدن و حساب كردن، سخنى بگویی یا كارى كنی كه دیگران را از خودت متنفر و رنجیده کنی ...
خودت نیک می دانی که وقتى كسى چنین كارى را انجام بدهد، دیگران هم به فكر تلافى كردن مى افتند و تصمیم می گیرند، كارى كنند كه آن شخص هم رنجیده شود. آنگاه است که مردم هم مانند او رفتار می كنند؛ یعنى نسنجیده و نیندیشیده، درباره اش بدگویى می كنند و هر چه كه درباره او شنیده باشند، چه راست باشد و چه دروغ، به زبان مى آورند و از گفتن چیزهایى هم كه نمی دانند واقعیت دارد یا نه، خوددارى نمی كنند؛ که به یقین این هم رفتار خوبى نیست، ولى در هر حال این، نتیجه اعمال كسى است كه مردم را مى رنجاند و به سوى چیزى كه ناخوشایند دیگران است، شتاب مى كند. امام علی علیه السلام در این باره فرموده است:
« مَنْ أَسْرَعَ إِلَى النَّاسِ بِمَا یَكْرَهُونَ قَالُوا فِیهِ بِمَا لَا یَعْلَمُونَ؛ كسى در انجام كارى كه مردم خوش ندارند، شتاب كند؛ دربارة او چیزى خواهند گفت كه از آن اطلاعى ندارند».(4)
تو با خودت چه فکر می کنی؟ ...
نمی خواهی که از این دسته انسان ها باشی؟ ....

[شكوه انتظار]

دم غنیمت شمار

عمر آدمی كوتاه و زودگذر است و فرصت هاى زندگى،
كوتاه تر و زودگذرتر از آن. هر روزى كه از عمر آدمی مى گذرد، تعدادى از فرصت هاى زندگى او نیز براى همیشه از دست مى رود و نابود می شود. از آنجا که فرصت هاى زندگى دیگر قابل بازگشت نیستند، باید از هر فرصتى بهترین استفاده را کرد. استفاده كردن از فرصت، یعنى انجام دادن هر كارى در وقت مناسب.
اگر فرصتى كه امروز براى انجام كارى در اختیار آدمی است، از دست برود، فردا براى آن كار فرصتى نخواهد بود؛ زیرا فرصت هاى فردا هم مخصوص كارهاى دیگران است كه هر یك باید در وقت خود انجام شود و آدمی به طور طبیعی دیگر نمى تواند كارى را كه فرصت انجامش امروز بوده است، براى فردا بگذارد؛ چرا که در آن صورت، كارهایى هم كه باید در فرصت هاى فردا انجام شود، عقب مى افتد و اگر كار به همین شكل پیش برود، تمام فرصت هاى روزهاى آینده نیز تباه مى شوند و از دست مى روند.
سنین كودكى و نوجوانى، فرصت مناسب تحصیل و آموختن دانش است. كسی كه چنین فرصت مناسبى را از دست بدهد، در سال هاى بعد مسائلی همچون گرفتاری هاى زندگى، اشتغال به كار و تأمین معاش، رسیدگى به امور خانه و همسر و فرزندان و ده ها مسئولیت دیگر، به او اجازه و فرصت تحصیل نخواهد داد. به همین دلیل است كه آدمی باید هر فرصتى را كه پیش مى آید، غنیمت بشمارد و از آن، بهترین استفاده را بكند. در غیر این صورت، از دست دادن فرصت، مایه غم و اندوهى مى شود كه به هیچ قیمتى، قابل جبران نخواهد بود.
امام علی علیه السلام درباره از دست ندادن فرصت فرموده است: «إِضَاعَةُ الْفُرْصَةِ غُصَّةٌ؛
از دست دادن فرصت ها، اندوهبار است».(5)

پی نوشت ها:
1. نهج البلاغه، حکمت 12.
2. همان، حکمت 458.
3. همان، حکمت 207.
4. همان، حکمت 35.
5. همان، حکمت 118.

[yanoor]

در حدیث داریم اگر می خواهی مثلا صبور شوی خودت را به صبر بزن و سعی کن صبور باشی با تمرین آن صفت نهادینه می شود

البته مثال را خودم نوشتم و در ضمن مفهوم حدیثی که در ذهنم بود را نوشتم

[ملکوت* گامی تارهایی *]

کسب امید


امام علی علیه السّلام فرمودند:

اَلدَّهرُ يَومانِ : يَومٌ لَكَ وَ يَومٌ عَلَيكَ فَإذا كانَ لَكَ فَلا تَبطَر وَ إذا كانَ عَلَيكَ فَاصطَبِر ؛


دنيا دو روز است : روزى به سود تو و روزى به زيان تو . هرگاه به سود تو بود ، سركشى نكن و وقتى به زيان تو بود، شكيبايى پيشه كن .

غرر الحكم و درر الكلم، حديث1917

زندگی هر یک از ما سرشار از فراز و نشیب های متعددی است که برخی از آنها با کمی تلاش حل می شود و برخی نیاز به وقت و انرژی بیشتری دارد.

هنگام عبور از گردنه های دشوار زندگی لازم است به خودمان انرژی و امید بدهیم. وجود و همراهی دوستان، آَشنایان ، خانواده و همسر بسیار خوب و ضروری است اما حقیقت این است که بهترین راهنما وکسی که در این مسیر می تواند به ما کمک کند خودمان هستیم.
در این گزارش به برخی راهکارها که خودتان می توانید به کار ببندید اشاره می کنیم:



1-آفریدن امید از درون

اميد آفرين معادل اميد بخش است، مايه ی اميدواری،و اميد بخشي به معناي اميدبخشنده، كسی يا چيزی كه اميدوار مي كند، اميدوار كننده. منظور ما از امید آفرین کسی که امید را می آفریند ممکن است در درون خودش امید را خلق کند، یا برای کسانی دیگر امیدوار کننده باشد.
منظور از اميد آفرينی يك حالت رواني هيجاني و شناختي است كه فرد حالت پيش بيني و انتظار وقوع رويداد خوب را دارد و ضمن احساس كارآيي و ثمر بخشی، فرد به این باور می رسد که می تواند بهتر از قبل به کارهایش رسیدگی کند و گرایشات رفتاری سازگار با حالات مثبت فوق را از خود بروز می دهد.

2-هدفمندی

اگر در زندگی مان هدف داشته باشیم و بدانیم دوست داریم به کجا برسیم در افزایش امید به شدت تاثیر گذار است.

[ملکوت* گامی تارهایی *]

3-باورمندی


اعتقاد به وجود خداوند به عنوان پروردگار هستی بخش و کسی که زندگی ما را در مسیر صحیح هدایت خواهد کرد. همچنین اعتقاد به وجود خدا در مسیر دستیابی به اهدافمان و یاری رسانی وی در موفقیت ما بسیار تاثیر گذار خواهد بود.

4-قناعت

معمولا افرادی که در زندگی خود قانع هستند، دچار ناامیدی نمی شود. قناعت به این معنی نیست که فرد به قدری قانع باشد که دست از کار و کوشش برداشته و بگوید من از زندگی خود راضی هستم. به این معناست که اگر فردی به حداکثر نرسد ناامید نشود و قدر همانی که هست را بداند.

5-کار و کوشش

فردی که دست از کار و کوشش بردارد، ناامیدی به سراغ او می‌آید. چه بسا افرادی که در رفاه زندگی و جزء اقشار پردرآمد جامعه هستند، هیچ امیدی نسبت به این زندگی ندارند؛ زیرا خود را برای به دست آوردن آن شی و یا خانه و ماشین به زحمت نمی‌اندازد و زندگی آنها به بن بست می‌رسد و می‌گوید: دیگر بهتر از این زندگی وجود ندارد و امید خود را از دست می‌دهند. اکثر آنهایی که دست به خودکشی می‌زنند، از اقشار مرفه جامعه هستند. در قرآن خداوند می‌فرماید« لقد خلقنا الانسان فی کبد؛ همانا انسان را در رنج و سختی آفریدیم».

افراد معمولا باید طوری زندگی کنند که همانطور که در آیات و احادیث اشاره شده است «به زندگی امیدوار باشید که گویا 100سال دیگر زنده هستید و اعمال خود و حساب آخرتتان را طوری انجام دهید که گویا فردا خواهید مرد.»

[ملکوت* گامی تارهایی *]

مغرور نشو


کاش می شد حقیقت بین باشیم...

حقیقتاً حقیقت و درست بینی به نظر من جزء الطاف الهی است!
یکی از بزرگ ترین فوائد آن جلوگیری از غرور، خود بینی ، خود شیفتگی ، عُجب می باشد اما چگونه؟؟

افراد ندید و پدید مثل من که بیشتر عمر خود را در معصیت و غفلت از یاد حق می گذرانند، تا عمل خوبی مرتکب می شوند یا خداوند اعمالشان را زیبا جلوه می دهد طوری که دیگران او را تحسین کنند خیال می کنند امام زاده اند و بقیه را پایین تر از خود می بینند!

باید ریشه عمل خود را پیدا کنیم!

چه طور می شود اشخاص بزرگ که کار های بزرگ در سطح جهانی انجام می داده اند مثل چمران که جزء بنیان گذاران حزب الله است زمانی که به دست نوشته هایش نگاه می کنیم، می بینیم خود را چگونه وصف کرده است!!!

اعمال نیک ما دارای دو جنبه است:

۱.اشتیاق و نیروی انجام کار نیک و ۲.نتیجه عمل خوب ما.

اینکه نیرو و توان و اشتیاق برای انجام کار نیک از جانب خداست هیچ جای تردید ندارد!

اوست که مارا سالم و عاقل خلق نمود...
ما را در میان محبان و شیعیان اهل بیت (ع) قرار داد...
مارا با پیامبر (ص) و اهل بیتش(ع) آشنا نمود...
اوست که موقعیت انجام کار نیک را در مقابل ما قرار داد و مارا با انجام آن آشنا کرد...
وما را در انجام کار نیک یاری نمود.
مگر از چهار تکه استخوان و یک لُکه گوشت ما کاری بر می آید؟؟!
و آن چنان راه تکاملی برای ما قرار داده که ما را به خودش یعنی شبهه سراب را به اقیانوس بی کران برساند و انسان از جمیع ملائک برتر شود!

اما نتیجه عمل ما:

اکثر کارهای مثلاً خوبی که انجام می شود نتیجه اش به شخص خودمان می رسد!
یعنی کافیست بگویند فلان کار هیچ نتیجه ی دنیوی و اُخروی ندارد تا ما سمت آن کار نرویم!

اگر تقوایی باشد موجب رشد می شود!

اگر انفاقی باشد موجب افزایش روزی می شود !(اگرچه کارهایی مثل انفاق و امر به معروف به دیگران نفع کوچکی می رساند اما در مقابل نعمات و نیرویی که خدا به ما عطا کرده هیچ است.)

اگر اخلاق حسنه ای باشد موجب عزت و احترام و آبرو می شود!
اگر تلاشی و جهادی باشد موجب رسیدن به حسنات دنیوی می شود!
(تازه پاداش اُخروی بماند که قابل بیان نیست)

می بینیم که کار های ما هیچ جای لحظه ای خود شیفتگی ندارد!
کافی است لحظه ای لطف الهی به هر دلیلی قطع گردد تا در اعماق جهالت و گمراهی غرق شویم!

[ملکوت* گامی تارهایی *]

چگونه راز دار باشیم

چگونه می توان رازدار و امین بود و سعه صدر داشته باشیم و هر چیزی را بازگو نکنیم به خصوص اگر چیز محرمانه باشد و کسانی فشار زیادی بیاورند تا بازگو کنیم؟

در ابتدا باید عرض نمایم همانگونه که انسان برای رانندگی نیاز به کسب مهارتهای
رانندگی دارد و اگر بدون کسب این مهارتها اقدام به رانندگی کند به خود و دیگران

آسیب جدی خواهد زد، همانطور هم اگر ما اقدام به رانندگی در جاده زندگی بدون

کسب مهارتهای لازم نماییم برای خود و دیگران مشکل آفرین خواهیم شد. و صد البته

که آسیبهایی که از این ناحیه وارد می شود از آسیب های رانندگی بدون گواهی نامه

به مراتب بدتر و مشکل ساز تر خواهد بود. ما در بحثهای روان درمانگری و مشاوره

بحثی به نام مهارتهای زندگی داریم در این بحثها مهارتهای لازم برای زندگی و

چگونگی بدست آوردن آنها مورد بحث قرار گرفته است. البته در کتب روایی ما نیز

اشاره مفصلی به این مهارتها و راهکارهای کسب آن شده است مثلا علی علیه

السلام می فرماید اگر آدم صبوری نیستی خود را به صبوری بزن تا از افراد

صبورگردی. که از این روش در روشهای اصلاح و تربیت به نام روش تاثیر ظاهر بر باطن

یاد می شود. در اینجا به ذکر چند راهکار می پردازیم



1

[ملکوت* گامی تارهایی *]

1- ابتدا باید بطور مفصل و هر روز مثلا چند دقیقه که رفته؛ رفته؛ زیادتر هم می‌شود، در ذهن خود موفقیتهایی را که جرات ورزی در زندگی شما ببار خواهد آورد را مجسم کنید، تصور کنید که مثلا پدرتان و یا مادرتان و یا مثلا کسی که طرز نگاه و تشویق او به شما در زندگی تان خیلی مهم است با دیدن این تحول عظیم در شما چقدر خوشحال خواهد شد وچقدر به شما افتخار خواهد کرد. وجایگاه اجتماعی شما چقدر از رتبه فعلی خود به درجات بسیار بالا تری صعود خواهد کرد. این کار انگیزه شما را در به چنگ آوردن مهارت جرات ورزی را بالا خواهد برد.

2- باید به عقب ماندگیها و ضربات بیشماری که کمرویی برایتان ببار آورده و خواهد آورد فکر کنید تا انگیزه لازم جهت رهایی از دام آن برایتان ایجاد شود.

3- مسالة دیگری که باید به آن توجه داشته باشید اینست که: یکی از دلایل گرفتار شدن افراد در دام بی جراتی، رودربایستگی و انفعال، عدم آگاهی آنها ازحدود حقوق خود و دیگران است، لذا شما موقعیت هایی را که در آنها ناجرات مندانه عمل می‌کنید، شناسایی کنید و سپس با تحلیل منطقی این موقعیت ها، خود را برای مواجهه صحیح و جرات مندانه در موقعیت مشابه بعدی آماده کنید.

4- توجه داشته باشید که پرویی و پرخاشگری هیچ ربطی به جرات مندی و قاطعیت ندارد محبت و احترام به دیگران کاملا با جرات ورزی قابل جمع است.

5- قبل از اینکه در جمع همکلاسی ها حاضر شوید و یا در میان جمع دوستان ویا فامیل شروع به صحبت کنید ، خود را آرام سازید، مثلا با چند تنفس عمیق برخودتان مسلط شوید و آنگاه سعی نمایید بیانات خود را بصورت آرام، مودبانه ولی قاطعانه مطرح کنید.

6- برخی از جملاتی را که افراد جرات مند و قاطع بصورت آرام و مودبانه در برخورد با دیگران بکار میبرند را یاد بگیرید و در خلوت، جلوی آینه بایستید و با خود تمرین کنید تا بتوانید انها را در موقعیتهایی که گفتید براحتی بکار ببرید.

7- «نه» گفتن را تمرین کنید که در صورت لزوم وموقعیت های اجتماعی مختلف در جاهایی که لازم است براحتی نه بگوید.

8- چون شهرستان محل سکونت خود را ذکر نکرده اید من نمی دانم که آیا امکان شرکت در گروههای آموزش مهارت جرات مندی را دارید؟ یا نه اما در صورت امکان سعی کنید حتما در این کلاسهای عملی شرکت کنید زیرا شرکت در این کلاسها می تواند بصورت محسوسی جرات مندی شما را افزایش دهد.

9- راهکار دیگر تقویت اراده است، افراد کمرو بخاطر پایین بودن اراده توان انجام برخی از کارها را ندارند در حالیکه اگر اراده تقویت شود براحتی قادر به انجام ان کار خواهند بود. البته ضعف اراده می تواند علل مختلفی داشته باشد که باید ملاحظه و بررسی گردد تا راهکار مناسب تجویز گردد.

10- اضطراب جزء جدایی ناپذیر کمرویی است ویکی از روشهای مهم در درمان کمرویی شناخت کانون اصلی اضطراب است، بدین معنی که شخص باید شناسایی کند که در چه موقعیت هایی اضطراب به او روی می آورد تا با مطرح کردن آن به یک مشاور مبادرت به درمان ان نماید.

11- استفاده از روش ریلکسیشن می تواند تاثیر بسزایی در کاهش تنش حاصل از اضطراب داشته باشد لذا توصیه می شود این روش را تحت نظر یک مشاور فرا گیرید و قبل از ورود به کانون های اضطراب بکار گیرید.

12- فرد کمرو باید تدریجا و با برنامه ریزی رویة زندگی خود در عرصه اجتماعی عوض کند تا وضع روحی او کم کم بهبود یابد. مثلا با خود قرار بگذارد که به دید و بازدید خویشاوندان برود اما در اوایل بیش از ده دقیقه توقف نداشته باشد و کم کم مدت آنرا بیشتر کند.

13- سعی کنید که به هر بهانه ای شده با دیگران صحبت نمایید و یا مثلا به بهانه های مختلف در جمع دیگران مطلبی هر چند کوتاه را بازگو کنید.

1- افراد کمرو می توانند از طریق الگو گیری از افراد جرات مند و اسرتیو کم کم به این مشکل خود فایق آیند. مثلا ملاقات با اشخاص جرات مند، رفت و آمد داشتن با آنها، دیدن فیلمها و یا خواندن داستانها.
2- ارتباط با خدا در بالا بردن آرامش و زدودن اضطراب که نقش مهمی در تداوم کمرویی دارد بسیار موثر است.
3- ورزش کردن عامل مهمی در تقویت اراده دارد و ضعف اراده که از ریشه های کمرویی را کاهش می دهد.به این نکته توجه داشته باشید که کلید حل مشکل شما تمرین و تمرین و تمرین آن‌چیزهایی است که گفته شد. و همیشه بیاد داشته با شما پیرو کسی هستید که فرمود: از بزدلی و ناجرات ورزی بپرهیزید که ننگ و نقص است.(علی علیه آلاف التحیه و السلام) منتخب میزان الحکمه روایت 1046


منبع :وبلاگ پیروان 14معصوم