بعضی وقتها انسان از خودش اعمالی رو بروز میده که اون اعمال ناخواسته نتایجی خاصی رو براش پیش می یاره!
خداوند در سوره مبارکه زخرف می فرماید کسانی که از یاد خدا روی گردان بشند و کلام و منش معصومین و اولیاء و شهدا رو تبعیت نکنند و به قول معروف از همراهی و همنشینی صحیح با این خوبان دوری کنند ، خداوند توفیق همراهی با خوبان رو بخاطر این لجبازی ، از اونها میگیره و براشون همراه و قرینی قرار میده که
خودشون دنبالش بودند!
وَمَنْ يعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمَنِ نُقَيضْ لَهُ شَيطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ(الزخرف/36)
و هر کس از ياد خدا رويگردان شود شيطانی را به سراغ او ميفرستيم پس همواره (آن شیطان) قرين و همراه اوست!
البته باید توجه داشته باشیم این خدا نیست که همراه شیطان صفت رو ، برای اون بنده قرار داده ، بلکه اعمال و لجبازی های خود اون فرد بود ، که این نتیجه رو پیش آورد و خداوند هم تنها نتیجه ای که خود اون فرد، بدنبالش بود رو ، در اختیارش گذاشت!
از مکافـات عمل غافـل مشو /// گندم از گندم بروید جو زجو
نکته ای که باید به اون توجه داشت ،
مطلق بودن آیه هست ، یعنی هم ممکنه این اتفاق و همراهی با فرد پلید مربوط به این دنیا باشه و هم در سرای بعد از مرگ، پس ممکنه فردی که کلام نصیحت گونه بندگان خوب خدا رو نشنوه و لجبازی کنه ، سرانجام خودش رو در کنار رفیقان و یا همسری شیطان صفت ببینه ، که این نتیجه اعمال خود اوست!
اما کار این رفیقان و همراهان شیطان صفت چیه ؟!
وَإِنَّهُمْ لَيصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَيحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ(الزخرف/37)
و آنها [= شياطين] اين گروه را از راه خدا بازميدارند، در حالي که آن افراد گمان ميکنند (بواسطه این همراهان از) هدايتيافتگان حقيقي هستند!
جالبتر اینکه این قضیه
تا روز محشر ادامه داره!
حَتَّى إِذَا جَاءَنَا قَالَ يا لَيتَ بَينِي وَبَينَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَينِ فَبِئْسَ الْقَرِينُ(الزخرف/38)
تا زماني که (در قيامت) نزد ما حاضر شود ميگويد: اي کاش ميان من و تو فاصله مشرق و مغرب بود؛ چه بد همنشيني بودي!
وَلَنْ ينْفَعَكُمُ الْيوْمَ إِذْ ظَلَمْتُمْ أَنَّكُمْ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ(الزخرف/39)
(ولي به آنها ميگوييم: ) هرگز اين گفتگوها (و ابراز پشیمانیها) امروز به حال شما سودي ندارد، چرا که ظلم کرديد؛ و همه در عذاب مشترکيد!
يا كه آن عاشى و شيطانش بما /// هر دو باز آيند در روز جزا
گويد آن عاشى قرينش را ببين /// بودِمان ، اى كاش بُعدَ المشرقين
تا نمیديدم تو را هرگز چنين/// اندر اين ، بُعدِ مكان ، اى بُد ، قرين
عاشيان را گويد آن افرشته زود /// اين تمنا ندهد امروز ، سود
چون ستمكارى ، و عارى از صواب /// مشترك باشيد با هم در عذاب