(<¤>)همنشيني با گناهكاران ممنوع!(<¤>)
بحثى درباره سقوط جامعهها در اثر آلودگى به گناه
فَلَمَّا نَسُوا ما ذُكِّرُوا بِهِ فَتَحْنا عَلَيْهِمْ أَبْوابَ كُلِّ شَيْءٍ حَتَّى إِذا فَرِحُوا بِما أُوتُوا أَخَذْناهُمْ بَغْتَةً فَإِذا هُمْ مُبْلِسُونَ. (انعام/ 44) پس هنگامى كه فراموش كردند آنچه را كه به آنان تذكّر داده شده بود، به روى آنها درهاى همه چيز را باز مىكنيم تا وقتى از آنچه كه به آنها داده شده دچار فرح و غرور مىشوند. ناگهان آنها را مىگيريم و آنها دچار سرافكندگى مىشوند.
خداوند متعال در اين آيه مباركه بيان مىكند كه اين مردم بتپرست و مشرك در اثر علاقه به زندگى، غرض از آفرينش خود و دعوت پيامبران را فراموش نمودند تذكرات و انذار پيامبران خود را فراموش كردند ما هم درهاى رزق را از هر جهت بر آنها گشوديم و نعمات زمينى و آسمانى را به آنها بخشوديم و از جهت استدراج و امتحان از هيچ گشايشى براى آنها دريغ و مضايقه ننموديم تا اينكه از آنچه به آنها داده شده بود خوشحال شدند و غرق در لذائذ و شهوات گشتند و همه چيز را از ياد بردند و آنچه مىتوانستند ظلم و ستم كردند. ما هم ناگهان آنها را به كيفر اعمالشان گرفتار كرديم و آنها هم بىخبر و نااميد از نجات و رحمت حق و با حال حسرت به عقوبت كردههاى خود رسيدند.
نقل قول
