لطائف اخلاقي... شما هم بنويسيد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

توفیق

از بزرگی پرسیدند این توفیق چیست که بعضی ها دائم می گویند : "نداشتیم ، نداریم ، نبود ، نشد , بدست نیامد ، نیست "

گفت : توفیق همان توجیه کم کاری های , سهل انگاری ها , تنبلی ها , بی مسئولیتی ها ، بی تفاوتی ها و غفلت های ماست که نام محترمانه توفیق برآن می گذاریم

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

روزی یکی از افرادی که برای خریدن نان خشک در کوچه پس کوچه ها می گردند، به در منزل ما آمد؛ اندک نان خشکی را که در منزل داشتیم آوردم و به او دادم.

برای اینکه کمکی به او کرده باشم یک اسکناس دویست تومانی را در میان نانها پنهان کرده بودم. او به هنگامی که پلاستیک نان خشکها را از من می گرفت نگاهش به گوشه اسکناس خورد. بیچاره آهسته و آرام به گونه ای که من متوجه نشوم پول را درآورد و در جیبش گذاشت. سپس رو به من کرد و گفت:
حاج آقا این نانها بسیار کم است دیگر از این نان خشکها ندارید ...!



از او خداحافظی نمودم و به او گفتم خداوند متعال روزی تو را حلال مقدّر فرموده بود، تو داری حرامش می کنی، آن اسکناس را من به شما تقدیم کرده ام.



(این خاطره را فاضل محترم آقای محمد بدیعی از قول حضرت استاد نقل کردند.)


جمع پراکنده/نکته ها و خاطره های به یاد ماندنی از حضرت استاد علامه حسن زاده آملی/ محسن برزگر/ص95

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

گويند : صاحب دلى ، براى اقامه نماز به مسجدى رفت. نمازگزاران ، همه او را شناختند ؛ پس ، از او خواستند كه پس از نماز ، بر منبر رود و پند گويد. پذيرفت.
نماز جماعت تمام شد. چشم ‏ها همه به سوى او بود. مرد صاحب دل برخاست و بر پله نخست منبر نشست.

بسم الله گفت و خدا و رسولش را ستود. آن گاه خطاب به جماعت گفت :

مردم! هر كس از شما كه مى ‏داند امروز تا شب خواهد زيست و نخواهد مرد ، برخيزد !

كسى برنخاست. گفت :

حالا هر كس از شما كه خود را آماده مرگ كرده است ، برخيزد !

باز كسى برنخاست. گفت : شگفتا از شما كه به ماندن اطمينان نداريد ؛ اما براى رفتن نيز آماده نيستيد !

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

عذابی سهمناک تر از این می خواهی ؟!

گويند در بنى اسرائيل ، مردى بود كه مى ‏گفت : من در همه عمر ، خدا را نافرمانى كرده‏ ام و بس گناه و معصيت كه از من سر زده است ؛ اما تاكنون زيانى و كيفرى نديده ‏ام. اگر گناه ، جزا دارد و گناهكار بايد كيفر بيند ، پس چرا ما را كيفرى و عذابى نمى ‏رسد! ؟
در همان روزها ، پيامبر قوم بنى اسرائيل ، نزد آن مرد آمد و گفت :

خداوند ، مى‏ فرمايد كه ما تو را عذاب‏ هاى بسيار كرده ‏ايم و تو خود نمى ‏دانى !

مرد گفت : آن کدام عذاب است که من اثری در خود از آن نمی بینم ؟

پیامبر قوم بنی اسرائیل گفت خداوند می فرماید :

آيا تو را از شيرينى عبادت خود ، محروم نكرده ‏ايم ؟

آيا در مناجات را بر روى تو نبسته ‏ايم ؟

آيا اميد به زندگى خوش در آخرت را از تو نگرفته ‏ايم ؟

عذابى بزرگ‏تر و سهمگين ‏تر از اين مى ‏خواهى ؟!!

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

در روایتی از امام المتقین حضرت علی(علیه السلام) به چهار آتش که همزمان با در قبرگذاشتن هر جسدی به سراغ او می آید اشاره شده و کلید نجات از آن نیز معرفی شده است.
ایشان می فرمایند:



هرگاه مرده ای را در قبرش بگذارند چهار آتش او را در میان می گیرند:



1- نماز می آید و یکی از آن چهار آتش را خاموش می کند

2- روزه می آید و یکی دیگر را خاموش می کند
3- صدقه می آید و آتش دیگر را خاموش می سازد
4-و علم و دانش می آید و آتش چهارم را خاموش می سازد و سپس (علم )می گوید :اگر من به انها می رسیدم حتما خودم همه آنها را خاموش می کردم ،پس چشمت روشن باد که من با تو هستم و هرگز بدی و ناگواری نخواهی دید.
(شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج20 ص 247)



البته طبیعی است که مراد از علم و دانش در این روایت، دانشی است که در مسیر خیر باشد و در جهت رضایت الهی باشد.چنین دانشی هم می تواند خود عالم را در جهت اهداف الهی و خدایی حرکت دهد و هم جامعه را به سمت صلاح و نیکی هدایت کند.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

یکی از عرفا روزی از یکی از اغنیا پرسید:
دنیا را دوست داری؟

گفت:بسیار.
پرسید:برای بدست آوردن آن کوشش می کنی؟

گفت :بلی .
سپس عارف گفت:در اثر کوشش،آن چه می خواهی بدست آوری؟
گفت:متاسفانه تاکنون به دست نیاورده ام.

عارف گفت:این دنیایی که تاکنون با همه ی کوشش هایت آن
را به دست نیاورده ای،پس چطور آخرتی که هرگز
طلب نکرده و در راه وصول به آن نکوشیده ای به دست خواهی آورد؟


دنیا طلبیدیم ،به جایی نرسیدیم
یارب چه شود آخرت ناطلبیده

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

راه رفتن روی آب


ابوسعيد را گفتند : كسى را مى ‏شناسيم كه مقام او آن چنان است كه بر روى آب راه مى ‏رود.

شيخ گفت : كار دشوارى نيست ؛ پرندگانى نيز باشند كه بر روى آب پا مى ‏نهند و راه مى ‏روند.

گفتند : فلان كس در هوا مى ‏پرد. گفت : مگسى نيز در هوا بپرد.

گفتند : فلان كس در يك لحظه ، از شهرى به شهرى مى‏ رود.

گفت : شيطان نيز در يك دم ، از شرق عالم به مغرب آن مى ‏رود. اين چنين چيزها ، چندان مهم و قيمتى نيست.

مرد آن باشد كه در ميان خلق نشيند و برخيزد و بخسبد و با مردم داد و ستد كند و با آنان در آميزد و يك لحظه از خداى غافل نباشد.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

آزادی خروس!

بخیلی خروسی کشت و به غلام خود داد و گفت: اگر از عهده ی پختن این خروس خوب برآیی تو را آزاد می کنم. غلام هرچه توانست جدیت کرد تا شاید از بندگی آزاد شود.

وقتی غذا حاضر شد بخیل آب خروس را خورد و خروس را به جا گذاشت و گفت: اگر آشی با همین خروس درست کنی آزادت می کنم.

غلام شور بای خوبی تهیه کرد، باز بخیل شوربا را خورد و خروس را گذاشت و غلام را آزاد نکرد، برای بار سوم دستور داد با پیکر خروس حلیمی تهیه کند و پیوسته غذاهای رنگارنگ با این خروس دستور می داد و غذا را می خورد و خروس را نگه می داشت.

بالاخره غلام به تنگ آمد و گفت: آقای من! دیگر مرا میلی به آزاد شدن نیست، شما را به خدا این خروس را آزاد کنیدو بخورید تا از دست شما راحت شود !

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

پرسش عارفی از یکی از اغنیا

یکی از عرفا روزی از یکی از اغنیا پرسید:دنیا را دوست داری؟

گفت:بسیار.پرسید:برای بدست آوردن آن کوشش می کنی؟ گفت :بلی .سپس عارف گفت:در اثر کوشش،آن چه می خواهی بدست آوری؟

گفت:متاسفانه تاکنون به دست نیاورده ام.عارف گفت:این دنیایی که تاکنون با همه ی کوشش هایت آن را به دست نیاورده ای،پس چطور آخرتی که هرگز طلب نکرده و در راه وصول به آن نکوشیده ای به دست خواهی آورد؟

دنیا طلبیدیم ،به جایی نرسیدسیم
یارب چه شود آخرت ناطلبیده

منبع:کتاب سر دلبران احمد دادجویی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

عاشقی که از معشوق سرد شد

عاشق و معشوقی بودند که سخت به هم دلبسته بودند.بعد از مدتی عاشق به معشئق گفت:در چشم راست تو لکی می بینم.به من بگو چه وقت این لک در چشم تو ایجاد شده است؟

معشوق گفت:از وقتی که عشق تو رو به سردی گذاشته است.

یعنی تا وقتی محبت تو شدت داشت در من نتنها عیب نمی دیدی بلکه همه ی عیوب را حسن می دیدی چنانکه این لک مدت ها در چشم بود و تو از شدت محبت آن را نمی دیدی ،حال آنکه از محبت تو کم شده لک را می بینی.

منبع:کتاب سر دلبران احمد دادجویی