*~•~* حکايت هاي بهلول دانا *~• ~*

[نرگس منتظر]

حکایت بهلول و صدای پول

مردی فقیر چشمش به مغازه خوراک پزی افتاد تکه نانی را بالای بخاری که از سر دیگ بلند می شد، می گرفت و می خورد.
هنگام رفتن صاحب مغازه گفت: تو از بخار دیگ من استفاده کرده ای، باید پولش را بدهی.
مردم جمع شدند و مرد از همه جا درمانده، بهلول را دید و او را به قضاوت دعوت کرد.

بهلول به آشپز گفت: این مرد از غذای تو خورده است؟
آشپز گفت: نه ولی از بوی آن استفاده کرده است.
بهلول چند سکه نقره از جیبش در آورد و به زمین انداخت و گفت: ای آشپز صدای پول را تحویل بگیر.

آشپز با تعجب گفت: این چه قسم پول دادن است؟

بهلول گفت: مطابق عدالت است.
کسی که بوی غذا را بفروشد در عوض باید صدای پول دریافت کند.

[seyed yasin]

به شکار رفتن بهلول و هارون روزی خلیفه هارون الرشید و حمعی از درباریان به شکار رفته بودند ، بهلول نیز با آنها بود .
در شکارگاه ، آهویی نمودار شد و خلیفه تیری بسوی آهو انداخت ، ولی به شکار نخورد .
بهلول گفت :
احسنت !
خلیفه غضبناک شده و گفت :
مرا مسخره می کنی ¿
بهلول گفت : احسنت من به آهو بود که خوب فرار کرد

[seyed yasin]

بهلول و قاضی
آورده اند که کسی عزیمت سفر حج نمود .
چون فرزندان کوچک داشت ، هزار دینار نزد قاضی برده و در حضور اعضاء (دارالقضاء) تسلیم قاضی نمود و گفت :
چنانچه در این سفر مرا اجل در رسید ، شما وصی من هستید و آنچه میل شما است به فرزندان من دهید و چنانچه به سلامت باز آمدم ، امانت را خودم خواهم گرفت .
چوم از محضر قاضی بقصد سفر عزیمت نمود ، از قضای الهی در راه در گذشت و چون فرزندان او بحد بلوغ و رشد رسیدند ، امانتی را که از پدر نزد قاضی بود مطالبه کردند .
قاضی گفت :
بنا بر وصیت پدر شما که در حضور جمعی نموده ، من هرچه دلم بخواهد به شما باید بدهم .
بنابراین ، فقط صد دینار به شما می توانم بدهم .
ایشان بنای داد و فریاد را گذاشتند .
قاضی ، کسانی را که در آن محضر حاضر بودند و دیده بودند که پدر بچه ها هزار دینار زر تسلیم کرده ،حاضر کرد و به آنها گفت :
شما گواه بودید آن روز که پدر بچه ها هزار دینار طلا به ما داد و وصیت نمود چنانچه در راه سفر به رحمت خدا رفتم ، هرچه دلت خواست از این زرها به فرزندان من بده .
آنها همگی گواه دادن که چنین گفت .
قاضی گفت :
الحال بیش از صد دینار به شما نخواهم داد .
آن بیچاره ها متحیر ماندند و به هرکس التجا کردند ، آنها برای این حیله شرعی راهی پیدا نمی کردند ، تا اینکه خبر به بهلول رسید .
بهلول بچه ها را با خود نزد قاضی برد و گفت :
چرا حق این ایتام را نمی دهی ¿!
قاضی گفت :
پدرشان وصیت نموده آنچه من دلم بخواهد به ایشان بدهم و من صد دینار بیشتر دلم نمیخواهد بدهم .
بهلول به قاضی گفت :
ای قاضی ! واقعیت این است که دلت نهصد دینار را می خواهد ، و چون اینطور است ، لذا طبق وصیت پدر این ایتام می بایست نهصد دینار را بپردازی ، زیرا که طبق خواسته دلت ، مبلغی که می بایست پرداخت کنی ، نهصد دینار است - نه صد دینار .
قاضی پس از شرمندگی بسیار مجبور به پرداخت نهصد دینار شد .

[seyed yasin]

سئوال بهلول
درباره شیطان مردی زشت و بداخلاق از بهلول سئوال کرد :
میل دارم شیطان را ببینم .
بهلول گفت :
اگر آئینه ای در خانه نداری ، در آب زلال نگاه کن ، شیطان را خواهی دید

[seyed yasin]

بهلول و مرد شیاد بهلول سکه طلایی در دست داشت و با آن بازی می کرد .
مرد شیادی که شنیده بود بهلول دیوانه است ، جلو آمد و گفت : اگر این سکه را به من بدهی ، در عوض ده سکه که به همین رنگ است به تو می دهم .
بهلول چون سکه های او را دید ، دانست که سکه های او مسی است و ارزشی ندارد .
بهلول گفت :
به یک شرط قبول می کنم .
بشرط آنکه سه مرتبه مانند الاغ عرعر کنی .
مرد شیاد قبول کرد و شروع به عرعر کرد .
بهلول به او گفت :
تو که خر هستی فهمیدی سکه های من طلاست و مال تو از مس ! چگونه می خواهی ، من که انسان هستم ، این مطلب را ندانم .
مرد شیاد ، پا به فرار گذاشت .

[ملکوت* گامی تارهایی *]

پس گربه کجاست ؟؟؟

یک روز بهلول یک من ( سه کیلوگرم) گوشت خرید ، به خانه برد ، به زنش گفت : من امشب مهمان دارم این یک من گوشت را برای شام آنان کباب کن!
پس از رفتن او ، زنش بلافاصله گوشت ها را کباب کرد و چند نفر از خانم های همسایه را دعوت کرد و با هم کباب سیری خوردند.
شب وقتی بهلول به خانه آمد و سراغ کباب را گرفت ، زن گفت: من در حال درست کردن آتش بودم که گربه آمد و تمام گوشت ها را برد و خورد!!
بهلول بدون درنگ رفت ، گربه را که در گوشه حیات نشسته بود گرفت : ترازویی آورد و گربه را وزن کرد. وزن گربه درست یک من ( سه کیلو ) بود. بهلول با عصبانیت رو به زنش کرد و گفت :
اگر این گربه است پس گوشت کجاست؟
و اگر این گوشت است پس گربه کجاست؟؟؟

[ملکوت* گامی تارهایی *]

حکایت مسجد بهلول


می گویند: مسجدی می ساختند، بهلول سر رسید و پرسید: چه می کنید؟گفتند: مسجد می سازیم.

گفت: برای چه؟ پاسخ دادند: برای چه ندارد، برای رضای خدا.

بهلول خواست میزان اخلاص بانیان خیر را به خودشان بفهماند، محرمانه سفارش داد سنگی تراشیدند و روی آن نوشتند «مسجد بهلول» شبانه آن را بالای سر در مسجد نصب کرد.

سازندگان مسجد روز بعد آمدند و دیدند بالای در مسجد نوشته شده است «مسجد بهلول». ناراحت شدند؛ بهلول را پیدا کردند و به باد کتک گرفتند که زحمات دیگران را به نام خودت قلمداد می کنی؟

بهلول گفت: مگر شما نگفتید که مسجد را برای خدا ساخته ایم؟ فرضا مردم اشتباه کنند و گمان کنند که من مسجد را ساخته ام، خدا که اشتباه نمی کند.

[الا جان]

حکایت بهلول و آب انگور!
روزی یکی از دوستان بهلول گفت: ای بهلول! من اگر انگور بخورم، آیا حرام است؟ بهلول گفت: نه! پرسید: اگر بعد از خوردن انگور در زیر آفتاب دراز بکشم، آیا حرام است؟ بهلول گفت: نه! پرسید: پس چگونه است،که اگر انگور را در خمره ای بگذاریم و آن را زیر نور آفتاب قرار دهیم و بعد از مدتی آن را بنوشیم حرام می شود؟

بهلول گفت: نگاه کن! من مقداری آب به صورت تو می پاشم. آیا دردت می آید؟ گفت: نه! بهلول گفت: حال مقداری خاک نرم بر گونه ات می پاشم. آیا دردت می آید؟ گفت: نه! سپس بهلول خاک و آب را با هم مخلوط کرد و گلوله ای گلی ساخت و آن را محکم بر پیشانی مرد زد! مرد فریادی کشید و گفت: سرم شکست! بهلول با تعجب گفت: چرا؟ من که کاری نکردم! این گلوله همان مخلوط آب و خاک است و تو نباید احساس درد کنی، اما من سرت را شکستم تا تو دیگر جرات نکنی احکام خدا را بشکنی!!!

[seyed yasin]

بهلول و منجم شخصی بنزد خلیفه هارون الرشید آمد و ادعای دانستن علم نجوم کرد .
بهلول که در آن مجلس حاضر بود و اتفا قا آن منجم در کنار بهلول قرار گرفت .
بهلول از او سئوال کرد :
آیا می توانی بگوئی در همسایگی تو چه کسی نشسته .
آن مرد گفت :
نمی دانم .
بهلول گفت :
تو که همسایه ات را نمی شناسی ، چطور از ستاره های آسمان خبر می دهی ¿
آن مرد از حرف بهلول جا خورده و مجلس را ترک کرد .

[seyed yasin]

تعلیم بهلول به یکی از دوستان شخصی الاغ قشنگی جهت حاکم کوفه تحفه آورد .
حاضرین مجلس به تعریف و توصیف الاغ پرداختند .
یکی از حاضرین به شوخی گفت :
من حاضرم به این الاغ قشنگ ، خواندن بیاموزم .
حاکم از شنیدن این سخن از کوره در رفت و به آن مرد گفت :
الحال که این سخن را می گوئی ، باید از عهده آن بر آئی و چنانکه به این الاغ خواندن بیاموزی، به تو جایزه بزرگی می دهم و چنانکه از عهده آن بر نیائی ، دستور می دهم تو را بکشند .
آن مرد از مزاح خود پشیمان شد و ناچار مدتی مهلت خواست .
حاکم ده روز برای این کار مهلت داد .
آن مرد آن الاغ را برداشت و به خانه آورد ، حیران و سرگردان ، نمی دانست سرانجام این کار به کجا خواهد رسید . لاعلاج الاغ را در خانه گذاشت و به بازار آمد و در بین راه به بهلول رسید و چون سابقه آشنائی با او داشت ، دست به دامان او زد و قضیه مجلس حاکم و الاغ را برای بهلول تعریف کرد .
بهلول گفت :
غم مدار ، علاج این کار در دست من است و به تو هر طور رستور می دهم ، عمل کن .
سپس به او دستور داد تا یک روز تمام به الاغ غذا ندهد و یک روز مقداری جو ، وسط صفحات کتابی بگذار و آن کتاب را جلوی الاغ بگیر و آن صفحات کتاب را ورق بزن .
الاغ چون گرسنه است ، با زبان جوهای صفحات کتاب را برداشته و این عمل را هر روز به همین نحو تکرار کن تا روز دهم ، باز او را گرسنه نگهدار و وقتی به مجلس حاکم رفتی ، همان کتاب را با خودت نزد حاکم ببر .
روزی که پیش حاکم می روی ، دیگر بین صفحات کتاب جو نگذار و آن کتاب را در حضور حاکم جلوی الاغ بگذار .
آن مرد به همین دستور که بهلول آموخت عمل کرد و چون روز موعود شد ، الاغ را برداشته با کتاب نزد حاکم برد و در حضور او و جمعی دیگر کتاب را جلوی الاغ گذاشت .
چون الاغ کاملا گرسنه بود ، بعادت همه روزه که بین صفحات جو بود ، با زبان تمام ورق های آن را باز کرد و چون به صفحه آخررسید ، دید بین آنها جو نیست و بنای عرعر را گذاشت و بدین وسیله خواست تا بفهماند که گرسنه است و حاضرین مجلس و حاکم نمی دانستند که چه ابتکاری در این عمل شده و باور نمی کردند که در حقیقت الاغ می خواهد کتاب بخواند و همه در این کار متعجب بودند ، ناچار حاکم بر وعده خود وفا نمود و انعام قابل توجهی به آن مرد داد و از عقوبت نجات یافت .