داروی ضد درد وضد التهاب غیر استروئیدی-ایبوپروفن

[نوای عشق]

هوالشافی

ایبوپروفن (Ibuprofen) داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی است که برای تسکین علائم آرتریت (التهاب مفصل)، دیسمنوره (قاعدگی دردناک)، حملات نقرس و آسیب‌های حین ورزش و نیز به عنوان تب بر و ضد درد به ویژه در دردهای ناشی از التهاب استفاده می‌شود.

این دارو بیشتر با نام ژنریک بروفن (Brufen) شناخته می‌شود. ادویل (Advil)، موترین (Motrin) و نورفن (Nurofen) از دیگر نام‌های ژنریک آن هستند.
سازمان بهداشت جهانی بروفن را در فهرست داروهای اساسی قرار داده است. این فهرست داروهایی را در بر می‌گیرد که باید در هر مرکز درمانی موجود باشند



ایبوپروفن






مشخصات

فرمول شیمیایی بروفن C13H18O2 است. نقطه ذوب آن ۷۶ درجه سانتی‌گراد و درصد چسبندگی آن به پروتئین پلاسما ۹۹٪ است. از طریق ادرار دفع می‌شود ونیمه عمر آن حدود ۲ ساعت است. در سه فرم خوراکی، موضعی (پماد) و مقعدی (شیاف) موجود است. پماد بروفن برای آسیب‌دیدگی‌های هنگام ورزش استفاده می‌شود.


تاریخچه

بروفن در دههٔ ۱۹۶۰ توسط گروهی به سرپرستی استوارت آدامز در انگلیس اختراع و در سال ۱۹۶۹ به عنوان علاجی برای آرتریت روماتوئید وارد داروخانه‌های بریتانیاو آمریکا شد. گروه بوتسشرکت سازندهٔ بروفن در سال ۱۹۸۷ جایزهٔ ملکه برای دستاوردهای فنیرا برای ساخت این دارو دریافت کرد.
مصرف

بروفن در دوز ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی‌گرم در بیشتر کشورها بدون نسخه فروخته می‌شود. مدت تأثیر آن با توجه به مقدار از ۴ تا ۸ ساعت متغیر است. مقدار مصرف با توجه به شدت علائم بیماری و وزن بدن تعیین می‌شود؛ معمولاً ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی‌گرم (کودکان ۵-۱۰ م.گ\ک.گ) در ۴ تا ۶ ساعت و تا حداکثر ۸۰۰ تا ۱۲۰۰ میلی‌گرم در روز. با تجویز پزشک حد نهایی مصرف روزانه ممکن است تا ۳۲۰۰ م.گ افزایش یابد.
بر پایه تحقیقی بروفن در کاهش دردهای پس از جراحی ازترامادول مؤثرتر است.
بروفن به دلیل خصوصیات ضدالتهابی‌اش گاهی برای درمان آکنه نیز استفاده می‌شود. برخی تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف طولانی مدت آن احتمال ابتلا به پارکینسون را کاهش می‌دهد. همچنین ممکن است در هیپر تانسیون اورتواستاتیک(افت ناگهانی فشار خون در هنگام ایستادن) نیز مفید باشد.
عوارض جانبی

مصرف دراز مدت بروفن مانند سایر ضدالتهاب‌های غیراستروئیدی خطر حمله قلبی را بالا می‌برد.
بروفن درایران به شکل قرص‌های ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی‌گرمی موجود است. در برخی کشورها مانند اسپانیا قرص‌های ۶۰۰ و درمکزیک ۸۰۰ م.گ آن نیز فروخته می‌شود. در آلمان نیز کپسول‌های ۶۰۰ و ۸۰۰ م.گ با نسخه فروخته می‌شود، در حالی‌که قرص‌های ۴۰۰ م.گ نیاز به نسخه ندارد. در ایالات متحده نیز از 1984 تاکنون بدون نسخه در دسترس است.

منابع

سایت ویکی پدیا

1. ↑ WHO Model List of Essential Medicines
2. ↑ International Ibuprofen Foundation
3. ↑ Boots Group
4. ↑ Queen's Award For Technical Achievement
5. ↑ Dr Stewart Adams: I tested ibuprofen on my hangover - Telegraph
6. ↑ http://www.isnatums.com/news/archives/top/001787.php
7. ↑ Hippisley-Cox J, Coupland C (2005). Risk of myocardial infarction in patients taking cyclo-oxygenase-2 inhibitors or conventional non-steroidal anti-inflammatory drugs: population based nested case-control analysis
8. ↑ fdo.mui.ac.ir - مصرف زیاد ایبوپروفن برای قلب زیان آور است