♣*♣ زجر هجري کشيده ام که مپرس.. گفتگو با جانباز شيميائي بهنام صفايي ♣*♣

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

گفتگو با جانباز50 درصد شیمیایی " بهنام صفائی"

"شاخص های دفاع مقدس را برجسته سازی نماییم"
بهنام صفائی جانباز 50 درصد شیمیایی می گوید: برای انتقال فرهنگ ایثار و شهادت به نسل امروز باید شاخص های دفاع مقدس را برجسته سازی نماییم تا برای همیشه در ذهن ها ماندگار شود.

نام: بهنام صفائی
نام پدر: خا نلر
تاریخ ومحل تولد: 1338 – تهران
تاریخ و محل اعزام:1360- تهران
مدت حضور در جبهه: 42 ماه
درصد مجروحیت: 50 درصد شیمیایی
محل سکونت: تهران

صفایی در ابتدا از فعالیت ها ی دوران جنگ می گوید:
سال 59 در ارتش سرباز وظیفه بودم. با شروع جنگ تحمیلی به آبادان اعزام شدم. و در آنجا مسئول حمل مجروحین و شهدا بودم.

در ابتدا حمل اجساد و رویارویی با آنها برایم قدری سخت بود . اما مدتی بعد و با تداوم این کار دست زدن به اجساد و حمل آنها برایم عادی شد.

سال 61 و بعد از اتمام دوره سربازی به عضویت سپاه در آمدم. اولین حضور در عملیات آزاد سازی خرمشهر بود. مسئول انتقال پیکر شهدا به عقب بودم. در عملیات رمضان ترکش به سرم اصابت کرد ولی سطحی بود.

هنوز ترکش در سرم است و گاهی اذیتم می کند . (لبخندی می زند) چه می شود کرد یادگار جنگ است.
مدتی بعد به لشکر 17 علی ابن ابی طالب ملحق شدم و مسئولیت تعاون یگان لشکر را بر عهده گرفتم.

او بهترین خاطره زندگی اش را مدیون جنگ است . و در این باره می گوید:
سال 62 با همسرم "مینا نراقی" ازدواج کردم. که من به شخصه این آشنایی و وصلت را که منجر به 26 سال زندگی توام با عشق و محبت شده است را بهترین خاطره زندگی ام می دانم. فرزندانم "حکیمه" ، "حسین " و " حمیده" در دوران جنگ به دنیا آمداند. بعد از جنگ هم خداوند "علیرضا" را به ما هدیه داد.

بهنام ادامه می دهد: سال 63 در عملیات خیبر شرکت کردم. روز سوم عملیات از ناحیه پای راست به شدت مجروح شدم. مدت سه ماه در بیمارستان "طوس" در تهران بستری بودم.

بعداز شش ماه دوباره به منطقه رفتم این بار در قرارگاه کربلا مسئول تدارکات بودم.

این جانباز شیمیایی در عملیات کربلای 5 شیمیایی شده است ، از نحوه مجروحیتش می گوید :

17 روز بعد از عملیات کربلای 4، کربلای 5 آغاز شد. در هشتمین روز از عملیات دشمن زمانی که خود را شکست خورده دید، به بمب های شیمیایی متوسل شد. من در اطلاعات- عملیات لشکر بودم.

عصر بود دشمن چند راکت شیمیایی به منطقه انداخت از سنگر بیرون رفتم. ماسکم خراب بود. چفیه ام را خیس کردم و دور دهانم بستم . بوی بدی در فضا پیچیده بود چیزی شبیه بوی سیر. در چند لحظه تعداد زیادی از بچه ها شهید شدند.

هنوز هم یادآوری خاطرات شلمچه آزارم می دهد. مجروحین را با یک آمبولانس به بیمارستان "شهید بقایی" اهواز منتقل کردم.

چشمانم به شدت می سوخت ولی هر طور بود، مجروحین را به بیمارستان رسانم.

او از عوارض شیمیایی در آن دوران می گوید:
وقتی به بیمارستان رسیدم دوش آب سرد گرفتم، لباس هایم را عوض کردم. اما هر چه زمان می گذشت شرایط من وخیم تر می شد. به طوری که بعد از چند ساعت تمام بدنم تاول زده بود چشمانم جایی را نمی دید. هر تاولی که می ترکید گویی آب جوش روی بدنم می ریختند.

بعد از چند ماه درمان دوباره به منطقه رفتم و تا پایان جنگ در جبهه ماندم.
بهنام از دوران بعد از جنگ می گوید:

بعد از پایان جنگ به مدت 9 سال به عنوان مسئول تیپ 26 انصارالمومنین سپاه برای تفحص پیکر شهدا به همراه جمعی از بچه های گروه به منطقه اعزام شدم.

بعد ازآن نیز به عنوان مسئول مرکز فرهنگی نیروی زمینی سپاه مشغول خدمت شدم. در حال حاضر حالت اشتغال بنیاد هستم.

صفائی که علاقه وافری به ادامه تحصیل و اخذ مدارج بالاتر در این زمینه داشت از انگیزه اش برای ادامه تحصیل می گوید:

شرایط جسمی مناسبی نداشتم اما نمی خواستم مجروحیت و عوارض شیمیایی مانع پیشرفت و تحصیلم شود. سال 81 موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد در رشته تاریخ تمدن اسلام شدم.

او معتقد است: جانبازان نباید اجازه دهند که عوارض شیمیایی بر آنها غلبه کند . چرا که این مسئله باعث دوری آنها از جامعه و مردم خواهد شد و این یک معضل بزرگ است.

پایان گفتگو با بهنام صفایی ،جانباز شیمیایی، که به گفته خودش هیچگاه امیدش را برای بهبودی از دست نداده اینگونه است :

نسل ما نسلی که هشت سال دفاع مقدس را از نزدیک لمس کرد و در آن حضور داشت و حالا همان نسل وظیفه سنگینی در قبال نسل امروز دارد چرا که برای انتقال فرهنگ ایثار و شهادت به نسل امروز باید شاخص های دفاع مقدس را برجسته سازی نماییم.

برای مثال زمانی که می خواهیم ایثار را برای نسل امروز تعریف کنیم باید شاخص های ایثارگری آن دوران را استخراج نماییم یعنی عوامل بیرونی و مصدیق عینی و واقعی را در میان مردم نهادینه کنیم در این صورت است که دفاع مقدس در ذهن ها برا ی همیشه ماندگار می شود.